menu

Michael Kiwanuka - Love & Hate (2016)

mijn stem
4,06 (455)
455 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Soul / Rock
Label: Polydor

  1. Cold Little Heart (9:57)
  2. Black Man in a White World (4:18)
  3. Falling (4:16)
  4. Place I Belong (4:47)
  5. Love & Hate (7:07)
  6. One More Night (3:53)
  7. I'll Never Love (2:45)
  8. Rule the World (5:42)
  9. Father's Child (7:05)
  10. The Final Frame (4:59)
totale tijdsduur: 54:49
zoeken in:
avatar van Tubanti
4,0
Was bij zijn optreden in People's Place, waar hij het nieuwe materiaal ten gehore bracht. Werd werkelijk omver geblazen door de (ook op het album) opener Cold Little Heart; fenomenaal! Ook The Final Frame maakte indruk. Zeer benieuwd hoe deze twee op het album klinken, net als de rest van het materiaal. De eerste single Black Man in a White World is denk ik het minste nummer van het album; niet heel bijzonder.

avatar van Snoeperd
4,0
Benieuwd! Eerste plaat van hem heb ik een tijdje heel veel gedraaid. En nu gaat hij nog steeds vaak op als ik bij mijn ouders in de auto zit. Altijd genieten. Zo te zien is deze een stuk langer, maar laat ik de instrumentatie nou net erg mooi vinden, dus dat is geen enkel probleem.

avatar van FlyLo
3,5
Tubanti schreef:
Was bij zijn optreden in People's Place, waar hij het nieuwe materiaal ten gehore bracht. Werd werkelijk omver geblazen door de (ook op het album) opener Cold Little Heart; fenomenaal! Ook The Final Frame maakte indruk. Zeer benieuwd hoe deze twee op het album klinken, net als de rest van het materiaal. De eerste single Black Man in a White World is denk ik het minste nummer van het album; niet heel bijzonder.

Gelukkig, Black Man in a White World is echt heel middelmatig.

avatar van Venceremos
4,0
De songtitels doen alvast vermoeden dat ie zn inspiratie verloren is.

avatar van Tubanti
4,0
Sinds gisteren is ook het titelnummer te beluisteren. In tegenstelling tot de eerste single, vind ik deze persoonlijk wel heel erg lekker, waarbij er overigens veel verschil zit in de versie die op Spotify staat en die op youtube, die een veel helderder geluid heeft, wat ik volgens mij toch een stuk mooier vind.

avatar van vinylbeleving
4,0
Venceremos schreef:
De songtitels doen alvast vermoeden dat ie zn inspiratie verloren is.


De album titel en het artwork ook...

avatar van thgryda
4,5
Ik vind Black Man in a White World eigenlijk verre van slecht. Het is niet wereldschokkend en het vernieuwende en frisse van de sound op zijn eerste plaat mis ik wel wat maar het is wel best een leuk nummertje. Een heel album op dat niveau en in die stijl was misschien wat saai geweest maar als tussendoortje op het album, vind ik het prima (inderdaad wel vreemd om net dat nummer te kiezen als single).

Ik wou eigenlijk wachten op het hele album maar ik heb ondertussen Love & Hate en Cold Little Heart toch beluisterd. Qua sound iets anders dan de eerste single en ook weer anders dan zijn debuut maar wel erg sterke nummers. Ik ben erg benieuwd naar de rest!

edit: ik beluister nu net One More Night, hetgeen meer in lijn ligt met het eerste album. De instrumentatie, de stem en zang van Kiwanuka, het werkt nog steeds maar het klinkt wel zeer vertrouwd in de oren en veilig.

avatar van Lambchop
4,5
Zo dan, wist niet dat deze uitkwam. Ben benieuwd joh

avatar van DopeLemon
4,5
Erg benieuwd naar, home again is in mijn ogen echt een modern classic.

avatar van Don Cappuccino
4,0
Releasedatum is verschoven naar 15 juli, dat staat op de officiële Facebook-pagina van Michael Kiwanuka:

''My new album ‘Love & Hate’ will now be released 15th July 2016. I’m really proud of it and I can’t wait for you all to hear it . Pre-order now and get “Black Man In A White World”, “Love & Hate”, and “One More Night” instantly.''

De geneugten van Musicmeter...
Ik wist niet eens dat deze Scrabble-kampioen met een nieuw album zijn licht op de wereld liet schijnen. We zijn bij deze weer bij de les. Gelukkig maar, want het debuut werd hier vaatwasgewijs goed gesmaakt.

avatar van robert1963
Wat een belabberde geluidskwaliteit, nummers klinken niet echt optimaal. Vooral love & hate staat toch veel zacht in de mix.

avatar van Tubanti
4,0
robert1963 schreef:
Wat een belabberde geluidskwaliteit, nummers klinken niet echt optimaal. Vooral love & hate staat toch veel zacht in de mix.


Klopt, terwijl Michael op Youtube laat horen hoe mooi het kan zijn. Zelfde geldt voor Cold Little Heart, de versie op Spotify is veel minder episch dan de liveversie. Waar mijn verwachtingen na zijn optreden in People's Place torenhoog waren, krijg ik nu steeds meer het idee dat dit het 'album van de gemiste kansen' gaat worden; kapotgeproduceerd door Danger Mouse.

avatar van Lura
5,0
De percussie en achtergrondzang van het titelnummer doen me denken aan de muziek op What's going on van Marvin Gaye.

avatar van Mjuman
Lura schreef:
De percussie en achtergrondzang van het titelnummer doen me denken aan de muziek op What's going on van Marvin Gaye.


Dank voor het noemen van die naam. Ben om die reden eens gaan luisteren en het is niet verkeerd. Zonder dat ik wat zei, had mijn wederhelft de gelijkenis al geconstateerd. Niet verkeerd - geen idee nog of het een blijverd is, net iets te veel schmierende violen voor mijn smaak.

avatar van blur8
4,0
50 jaar Soul-historie komt voorbij.
Maar goed hergebruik is nog altijd fijner dan slecht jatwerk.
Die violen hadden een 2016 update verdiend.

avatar van dj24
5,0
WAUW!
Eerste gedachten gingen ook uit naar What's Going On van Marvin Gaye. Dat is geen kritiek, maar een zeer, zeer groot compliment.
Blij dat er nog zulke mooie albums met een visie worden gemaakt.
2016 is een zeer uitzonderlijk goed muziekjaar, maar deze komt zeker in mijn jaarlijst.

avatar van heartofsoul
3,0
Twijfel nog een beetje over de aanschaf van dit album. Op zolder moet ik maar wat extra ruimte scheppen voor de nog altijd uitdijende verzameling, en tegelijk de aankopen enigszins beperken.
Luister dus wat kritischer en ben ook wat selectiever.
In eerste instantie viel ik een beetje over de produktie die ik iets te vol vond. Misschien ligt het aan Danger Mouse, die er uiteraard zijn stempel op heeft gedrukt. Nog even een paar maal luisteren dus. Het is in ieder geval een heel ander album dan het debuut, dat me wat beter bevalt dan deze (toegegeven) prachtig klinkende opvolger. Wordt vervolgd. Twee draaibeurten zijn wellicht (in dit geval) ontoereikend voor mij.

Erwin72
Dit is een uitermate fijn album. De opener van het album grijpt je direct vast en vervolgens laat het vervolg je niet meer los. Komt bij mij niet vaak voor dat een nieuw album direct op repeat gaat. Kan alleen nog maar groeien. Knap werk.

ohmusica
robert1963 schreef:
Wat een belabberde geluidskwaliteit, nummers klinken niet echt optimaal. Vooral love & hate staat toch veel zacht in de mix.
Ik had ook zoiets dergelijks willen opmerken. Op Spotify klinkt het af en toe alsof iemand met het plamuurmes overheen is gegaan, met Love and Hate als dieptepunt.

avatar van vinylbeleving
4,0
Belachelijke albumtitel en artwork. Belabberde geluidskwaliteit, het is bijna knap om de details zo uit de muziek te produceren, maar ook zo jammer want je hoort in elk nummer de potentie. Helaas verzanden de veelal mooie nummers nu in een soort brij. Ik kan er maar moeilijk naar luisteren. Jammer, want het debuut was zo mooi!

avatar van Mjuman
Spotifietsen lijkt me niet de meest geschikte methode om iets zinvols over de productie te kunnen zeggen. Het album (dubbel-lp) is 26,95 - we zullen eens een kritische luistertest doen.

avatar van Nr.4
Mooi album! De openingstrack is echt prachtig.

avatar van Silky & Smooth
Ik vind de opener ook erg sterk. Voor de rest klinkt het lekker warm en de moderne(re) producties vind ik ook erg cool!

avatar van vinylbeleving
4,0
Mjuman schreef:
Spotifietsen lijkt me niet de meest geschikte methode om iets zinvols over de productie te kunnen zeggen. Het album (dubbel-lp) is 26,95 - we zullen eens een kritische luistertest doen.


Waarom zou spotify niet voldoende zijn om dat te beoordelen? Lijkt me toch spotify voldoende kwaliteit biedt om over productie te kunnen beoordelen? Of ben jij misschien stiekem een tidal aanhanger?

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Michael Kiwanuka - Love & Hate - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Love & Hate van Michael Kiwanuka werd een maand of twee geleden al bejubeld in de Britse muziektijdschriften, maar om onduidelijke redenen heeft de plaat nu pas een Nederlandse release gekregen.

Geen handig moment zo midden in de komkommertijd, maar het betekent wel dat de plaat geen enkele last heeft van concurrenten.

Love & Hate heb ik mede daarom onmiddellijk opgepikt, waar het debuut van de Britse muzikant met Ugandese wortels mij vier jaar geleden eerlijk gezegd echt volledig ontgaan is.

Naar dat debuut moet ik maar eens snel gaan luisteren, want Love & Hate vind ik het meesterwerk dat de Britse muziektijdschriften er twee maanden geleden al van maakten.

Michael Kiwanuka slaagt er op zijn tweede plaat in om een geluid neer te zetten dat zo lijkt weggelopen uit de jaren 70, maar veel urgenter klinkt dan de meeste andere platen die het etiket retro opgeplakt krijgen.

Producers Paul Butler en Danger Mouse hebben Love & Hate voorzien van een bijzonder geluid vol invloeden. Het is een geluid vol strijkers en blazers, vol prachtige koortjes, maar ook vol prachtig gitaarwerk, dat intiem kan verleiden maar ook stevig uit kan pakken.

Het past allemaal prachtig bij de stem van Michael Kiwanuka, die over veel soul beschikt en klinkt als de grote soulzangers uit de jaren 70. Als iemand mij had verteld dat Love & Hate een vergeten meesterwerk uit de vroege jaren 70 is, had ik het direct geloofd, al hoor je bij net wat aandachtigere beluistering ook wel wat accenten uit het heden.

Waar veel hedendaagse soulzangers zich focussen op een bepaald geluid heeft het verleden, slaagt Michael Kiwanuka er op Love & Hate in om het brede spectrum van grote 70s soulzangers als Marvin Gaye en Curtis Mayfield te benaderen.

Het is een spectrum dat in eerste instantie wat rommelig overkomt en dat rommelige karakter wordt versterkt door de productie die aanhaakt bij de psychedelica uit de jaren 60 en zorgt voor een nogal zompig geluid. Het is ver verwijderd van glasheldere geluid dat tegenwoordig al met zeer bescheiden middelen kan worden verkregen, maar persoonlijk vind ik dat Love & Hate een belangrijk deel van zijn kracht ontleent aan het bijzondere geluid.

Natuurlijk kan Love & Hate niet zomaar tippen aan een klassieker als What’s Going On, maar de competitie met al die andere jonge soulzangers van het moment kan Michael Kiwanuka met speels gemak aan. Bijzondere plaat van een groot talent. Erwin Zijleman

avatar van Mjuman
vinylbeleving schreef:
(quote)


Waarom zou spotify niet voldoende zijn om dat te beoordelen? Lijkt me toch spotify voldoende kwaliteit biedt om over productie te kunnen beoordelen? Of ben jij misschien stiekem een tidal aanhanger?


Je userid doet veronderstellen dat je je hebt verdiept in de karakteristieken van de diverse geluidsleveringsformaten - vinyl, cd (pcm, .wav etc) en mp3. Heb meermalen daarover gepost in het generieke hifi-topic. Mp3 is itt FLAC een vorm van compressie waarbij wel degelijk dynamiek en diepte verloren gaan. Ga dan ook nog eens een potje Zombieluisteren (doppies in oren) en dan verlies je elke betekenisvolle mogelijkheid om iets over productie te zeggen.

Telkens wanneer ik een fysiek album heb aangeschaft dat ik voorheen alleen in mp3-vorm kende, verbaasde ik me over de dynamiek en de diepte. Trentemöller (Last Resort), Lulu Rouge (Bless You) en ook Massive Attack (de laatste albums) zijn daar goede voorbeelden van. Spotifietsend luisteren en dan denken een serieuze inhoudelijke bijdrage over geluidskwaliteit te leveren, staat wat mij betreft gelijk aan als buitenlandse toerist een middagje doorbrengen in Amsterdam en dan denken zinvolle uitspraken over NL in het algemeen te kunnen doen

Ik zal deze later vanmiddag nog eens draaien.

avatar van vinylbeleving
4,0
Mjuman schreef:
(quote)


Je userid doet veronderstellen dat je je hebt verdiept in de karakteristieken van de diverse geluidsleveringsformaten - vinyl, cd (pcm, .wav etc) en mp3. Heb meermalen daarover gepost in het generieke hifi-topic. Mp3 is itt FLAC een vorm van compressie waarbij wel degelijk dynamiek en diepte verloren gaan. Ga dan ook nog eens een potje Zombieluisteren (doppies in oren) en dan verlies je elke betekenisvolle mogelijkheid om iets over productie te zeggen.

Telkens wanneer ik een fysiek album heb aangeschaft dat ik voorheen alleen in mp3-vorm kende, verbaasde ik me over de dynamiek en de diepte. Trentemöller (Last Resort), Lulu Rouge (Bless You) en ook Massive Attack (de laatste albums) zijn daar goede voorbeelden van. Spotifietsend luisteren en dan denken een serieuze inhoudelijke bijdrage over geluidskwaliteit te leveren, staat wat mij betreft gelijk aan als buitenlandse toerist een middagje doorbrengen in Amsterdam en dan denken zinvolle uitspraken over NL in het algemeen te kunnen doen

Ik zal deze later vanmiddag nog eens draaien.


Misschien heb je gelijk, en ben ik gewoon te snel en een beetje een bromsnor. Ik ga er nog eens aandachtig naar luisteren als fysiek exemplaar.

avatar van musician
5,0
Grappig dat ik nu een bericht over hem zie. Ik zou er anders wellicht overheen hebben gelezen. Maar ik heb hem met zijn band twee weken geleden een optreden zien geven in Hydepark in Londen en het was fenomenaal.

Echt een geweldige ontdekking. Ik moet nog horen wat hij op zijn cd kan, want helaas geen shop met mooie cd'tjes en andere hebbedingen voor fans. Maar het was indrukwekkend en vooral goed. Wilde ik dan maar even gezegd hebben bij zijn laatste cd

PS: er staat soul/folk in de omschrijving bij zijn album. Maar live had ik ook de indruk dat hij meer richting latin ging. Ergo, de lange instrumentale opener op de toetsen deed sterk denken aan Santana en er was ook voldoende gitaarwerk + konga's om van te genieten. Maar tenzij de soul ernstig is doorgeëvolueerd zou ik het eerder richting Latin zien gaan.

Zijn grote voorbeeld, volgens eigen zeggen, is Jimi Hendrix. Daar speelde hij ook een cover van. Dus het kan nog een beetje alle kanten op met Kiwanuka. Dat maakt hem overigens niet minder interessant.

avatar van Alicia
4,0
Deze muziek is niet echt mijn kopje thee - al zijn er altijd uitzonderingen - maar wat heeft deze man een mooie stem en hij speelt ook nog eens fantastisch gitaar. Het min of meer bluesy The Final Frame vind ik wel heel mooi! Groot talent...

Gast
geplaatst: vandaag om 14:17 uur

geplaatst: vandaag om 14:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.