menu

The Decemberists - The Crane Wife (2006)

mijn stem
3,97 (401)
401 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Capitol

  1. The Crane Wife 3 (4:18)
  2. The Island: Come & See / the Landlord's Daughter / You'll Not Feel the Drowning (12:40)
  3. Yankee Bayonet (I Will Be Home Then) (4:17)
  4. O Valencia! (3:47)
  5. The Perfect Crime #2 (5:33)
  6. When the War Came (5:06)
  7. Shankill Butchers (4:39)
  8. Summersong (3:29)
  9. The Crane Wife 1 and 2 (11:23)
  10. Sons and Daughters (5:13)
  11. Culling of the Fold * (4:23)
  12. After the Bombs * (5:04)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 1:00:25 (1:09:52)
zoeken in:
avatar van UndahCovah
4,5
Ik verhoog mijn stem naar 4* voor dit opmerkelijke maar toch goede album.

Waar ik in mijn vorige post nog vond dat 'The Island' een irritant nummer vond ben ik al een stuk wijzer geworden. 'The Island' bevat zulke briljante stukken muziek wat ik maar zelden eerder heb gehoord. De intro en vooral de overgang van 'Come & See' naar 'the Landlord's Daughter' is fenomenaal. Jammer dat er dan 'You'll Not Feel the Drowning' aan word toegevoegd. Dat gedeelte is een beetje langdradig en saai. Het voorkomt dat ik The Island kan scharen in het rijtje van fenomenale nummers die op zichzelf staan (zoals bijvoorbeeld Neutral Milk Hotels 'Oh, Comely' en 'Specialist' van Interpol)

Na 'The Island' gaat het album goed verder met prachtige nummers als 'Yankee Bayonet' en 'O Valencia!'. Samen met 'The Island' vind ik dit de beste nummers van het hele album. Daarna word het wat minder en dat ligt in principe niet aan de nummers. Ik denk dat the Decemberists hier een compositie fout hebben gemaakt. Ik heb het over de nummers 'The Perfect Crime #2' en 'When the War Came'. Deze nummers zijn niet ontzettend goed maar zeker niet slecht. De fout die the Decemberists gemaakt hebben is om deze nummers na elkaar te doen. In beide nummers is er namelijk steeds 1 ritme. Om 2 nummers achter te draaien (van bij elkaar ruim 10 minuten) met weinig variatie in hun ritmes maakt het saai. Ze hadden beter 'Shankhill Butchers' hiertussen kunnen zitten. Dat is een heel opmerkelijk karig nummer binnen de diversiteit van de andere nummers maar wel echt een ontzettend mooi nummer!

'Summersong' doet mij niet zoveel maar 'The Crane Wife 1 and 2' vind ik daarentegen een mooi nummer. Het duurt lang maar het is een lekker rustig nummer. Vervolgens word er afgesloten met 'Sons and Daughters' wat ook een aardig nummer is, niet slecht maar zeker niet ontzettend goed.

Wat ik mooi aan dit album vind is dat het mij doet denken aan de 18e of 19e eeuw. Ik moet denken aan Europese pioniers die in Amerika hun heil gaan zoeken. Op de huifkar met de hele familie op zoek naar een mooi stukje land om op te leven. De albumhoes draagt bij aan deze gedachte. Net als de songtitel 'Yankee Bayonet'. De 'Shankhill Butchers are sharpening their cleavers and their knives'. 'No bootmark here no fingerprint' in 'The Island'. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

avatar van otherfool
4,0
Met Picaresque heeft deze band me helemaal ingepakt en hoewel The Crane Wife voorlopig op een halfje lager (nl 4*) blijft steken begint dit steeds meer een favoriet bandje te worden. Vooral The Crane Wife 1 + 2 is werkelijk wonderschoon. Droog houden? Vergeet het maar!

avatar van Don Cappuccino
4,0
The Decemberists. Een groep waar ik compleet niet bekend mee ben, maar door de hoes werd ik erg benieuwd naar dit album.

Ik word in het begin gelijk gegrepen door de muziek, het geeft een heerlijk warm gevoel. Het eerste nummer is eigenlijk het perfecte begin. Het tweede nummer is 12 minuten lang, maar verveelt geen moment. Vooral in het tweede deel zitten flink wat Prog-invloeden, of nog duidelijker Jethro Tull. De stem van de zanger is heel aangenaam, ook als hij de hoogte in gaat. De keyboardsound is heerlijk, de productie is super!

Ik dacht na het tweede nummer echt: Kan dit nog beter worden? Het blijft in ieder geval erg constant, het derde nummer is het eerste met vrouwenzang die ook erg lekker klinkt, heel relaxt en de combinatie van stemmen is al helemaal geweldig. En ook O Valencia is geweldig. Deze band is geweldig in het schrijven van lange epische nummers en heel erg catchy korte nummers.

Ik vertel niet meer over de rest, omdat ik dan heel de tijd op hetzelfde uitkom. Hoe hard ik ook mijn best doe om iets negatiefs te vinden, het lukt gewoon niet! Daarom krijgt deze de maximale score en een mooie plek in mijn top 10! Deze gaat vaak gedraaid worden.

avatar van RoyDeSmet
4,5
Toen ik in de platenzaak The King Is Dead beluisterde op de koptelefoon wist ik al: deze ga ik kopen.
Ik heb hem thuis een aantal keren geluisterd en nadat ik hem op mijn werk heb aangezet om aan mijn collegas te laten horen schrok ik. Het was country!
En dat konden mijn collega's niet waarderen.

Een bevriende muzikant zei dat hij de stem van de vrouw op The King Is Dead storend vond.
Maar dat ze gelukkig al een kleinere rol heeft dan op de eerdere CDs.
Eerdere CDs? Ja. The Decemberists bleken nog meer CDs te hebben.

Dit is de eerste van de andere The Decemberists-albums en hij is... super!
Het is heel wat anders dan The King Is Dead.
Minder country. Minder americana. Iets meer folk. Meer rock.
Enkele PRACHTIGE composities van 10+ minuten.
Ook gewoon wat fijne, 'korte' liedjes.

Het album begint al te gek. 'The Crane Wife 3' is een mooie, folk-rockend openingsnummer dat wordt gevolgd door het epische The Island.
Yankee Bayonet begint opeens met een vrouwenstem. Wat verrassende variatie.
Het album gaat lekker door. Nummer 5 en 6 vind ik een beetje te poppy
en het verlangen naar iets 'groots' kruipt op...
En dan komt The Crane Wife 1 and 2!
Het album sluit daarna mooi af met een coda aan het eind van Sons and Daughters.

Dit was mijn eerste luisterbeurt, maar ik ben verkocht.
Ik ga deze absoluut vaker luisteren.
Jammer van 'The Perfect Crime' en 'When The War Came'.
Vandaar 4.5 ster.

avatar van Ronald5150
3,5
Dit is een interessante en spannende plaat van The Decemberists. Het thema van "The Crane Wife" is gebaseerd op een eeuwenoud Japans volksverhaal, waarbij een eenzame man een gewonde kraanvogel vindt. Hij verzorgt de kraanvogel, waarna de man deze weer vrijlaat. De volgende dag staat er een beeldschone vrouw bij de man voor de deur. Ze worden verliefd en ze trouwen. Het stel is gelukkig, maar arm, en om geld te verdienen stelt de vrouw voor om speciale stoffen te gaan verkopen. Ze stelt als voorwaarde dat zij de stoffen maakt en haar man dit verkoopt, maar de man mag nooit in de kamer komen waar zij de stoffen fabriceert. Uiteindelijk kan de man zijn nieuwsgierigheid niet weerstaan en ziet dan dat zijn vrouw een kraanvogel is die uit haar eigen veren de speciale stof maakt. Hij wordt ontdekt, de kraanvogel vliegt weg en keert nooit weer terug. The Decemberists kiezen een originele benadering voor deze plaat en het concept van dit volksverhaal druipt door alle songs heen. Het meest treffend wordt dit verhaal verteld in het nummer "The Crane Wife Pt. 1 & 2. De vorm die The Decemberists kiezen is divers. Vaak is de akoestische gitaar de basis, maar soms gaan de registers toch even open. Daarnaast zijn de songs sfeervol aangekleed door een rijk palet aan instrumenten. "The Crane Wife" blijkt een intrigerende indiepop/rock plaat te zijn, die wat mij betreft niet snel zal vervelen.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:41 uur

geplaatst: vandaag om 17:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.