Radiohead - A Moon Shaped Pool (2016)

Bekijk dit eens. Welk instrumentarium wordt ondergesneeuwd door de keyboard (?).

In Rainbows: From The Basement - Radiohead - YouTube

Je hebt In Rainbows niet in je Top 10 albums staan, je hebt ervoor gekozen om 'm niet er in te plaatsen, terwijl je 'm wel 5 sterren hebt gegeven. Dat zegt wel iets.

Heb even geluisterd naar The Basement; hier klinkt het acceptabeler voor mij dan op het studioalbum. ?

Nu ben ik heel benieuwd wat dat zegt.

Overigens hoor ik relatief weinig verschil tussen IR en AMSP. Die eerste heeft een meer aanwezige ritmesectie. En juist op deze iets meer Kid A.

Dat de betreffende user 31 albums op 5* heeft staan, en er maar 10 in een top 10 passen.

Dat de betreffende user 31 albums op 5* heeft staan, en er maar 10 in een top 10 passen. [/quote]

71 zelfs; In Rainbows behoort blijkbaar niet tot de 'Hors Categorie' bestemd voor Top 10 albums ?

dat jullie mijn stemgedrag tot het onderwerp van een onderzoek hebben verheven vleit mij natuurlijk.

En de 5 sterren die ik aan 31 (geen 71.. , wel goed lezen natuurlijk) albums geef is verspreid geweest over 41 jaar serieus muziek luisteren. Dat is dan per 1,2 jaar een album wat de volle mep van mij krijgt. Wat mooi dat er, voor mij dan, zulke goede muziek wordt gemaakt.

En Tsja, niet alles kan in een top 10. Bijzondere is dat ‘In Rainbows’ wel in mijn top 10 heeft gestaan maar, na veel wikken en wegen, is vervangen door het meesterwerk Genesis - Duke (1980). Dat heb ik gedaan omdat 29 juli 2014 en 9 juli 2016.

Natuurlijk kunnen niet alle van mijn 31 albums (wist ik zelfs trouwens niet eens) in de hier door MuMe gegeven top 10 . Ik heb altijd veel respect voor andere users hun top 10. Gewoon omdat het een eigen smaak, voorkeur of mening is.

Natuurlijk heeft dit bericht van mij geen enkele toegevoegde waarde voor deze review page van ‘A Moon Shaped Pool’’ dus als een moderator mijn bericht hier wilt verwijderen, alle begrip daarvoor.

Zullen we het nu weer hier over ‘A Moon Shaped Pool’ gaan hebben ?

? ?

De prachtige instrumentatie heeft me definitief deze plaat ingetrokken. Op een goede hoofdtelefoon gewoonweg onweerstaanbaar, de perfecte balans tussen analoog en digitaal met Identikit als absoluut hoogtepunt; het nodigde zowaar uit tot een dansje! Het wordt nog wat tussen RH en mij...

Ik vind het eigenlijk tijd worden dat dit album eens een opvolger gaat krijgen.

Bonustrack Ill Wind zojuist toegevoegd aan Spotify.

Ill Wind, a song by Radiohead on Spotify - open.spotify.com

Past mooi in het rijtje!

2019 staat in het teken van Thom's soloalbum, dat waarschijnlijk ergens in mei uitkomt (mark my words:) Radiohead heeft in 2018 nog een VS tour gedaan als afronding van the A Moon Shaped Pool tour cyclus. Aangezien ook Ed O'Brien een soloplaat gaat uitbrengen en er zelfs de kans is op een Atoms For Peace reünie, verwacht ik een nieuwe Radiohead niet eerder dan 2021 eerlijk gezegd. Dat is 5 jaar na AMSP, dat zelf ook weer 5 jaar na The King Of Limbs is uitgekomen. Thom zei laatst al dat men nu de tijd heeft voor eigen projecten, maar was ook stellig dat ze echt weer als band samen zullen gaan komen. Daar moeten we het voorlopig maar mee doen dan:)

Daar sta ik dan in ons huis ergens te dralen. Omdat ik in het VO zit staan mij nu een dikke twee weken vakantie te wachten en de zon buiten schijnt veel goeds te voorspellen voor de aankomende dagen. Mooi ! Een volle lente periode dus. Allerlei soorten paasdagen staan ook voor de deur. En ik sta in dubio welke muziek ik eens op zal zetten om deze bijzondere periode te gaan beluisteren. Wat hoort daarbij ?

En ik herinner mij weer de spanning die een drietal jaren geleden in de lucht hing bij het uitkomen van dit album. De kleine berichtjes op de website van Radiohead die de eerste signalen gaven van ‘Burn The Witch’. Iets met vogels en steeds spannendere beelden en sfeervolle muzikale momenten. Ook ‘Daydreaming’ liet van zich horen met vooral vreemde geluiden. En, naar ik mij herinner, was het toen ook mooi weer, éénzelfde lente periode. Misschien zit ik helemaal mis met de connectie van toen en nu maar het voelt hetzelfde aan. Een goed gevoel stroomt nu ook bij mij naar binnen terwijl ik het album opzet en de eerste ietwat panische vioolstrijkers aanzetten van ‘Burn..’. En de andere nummers volgen er vloeiend achteraan terwijl ik besef dat ik van deze vakantie ga genieten.

Vanavond even naar de boulevard van Vlissingen, de zon onder zien gaan bij de zee en de warmte van de lente verwelkomen. Dezelfde heerlijke ontspannende spanning van dit album van drie jaar geleden voel ik nu weer en het voelt goed. Soms komt alles even bij elkaar in een juist moment. Dat is nu..

Elke keer dat ik AMSP tegenkom is de reactie: oh ja, te lang niet geluisterd. Hij blijft stijgen in Frenz' Radiohead Rangorde der Albums. Harmonieus, warm, spannend, toegankelijk zonder gemakkelijk te worden, gevarieerd.

Even een klein uurtje wegdromen met Thom

Dit album boet niet aan kracht in, inderdaad. Blijft mooi.

Hop, en daar is de laatste halve ster. Ik wil dit gerust een klein meesterwerkje noemen. Een moderne klassieker. Ook na een jaar niet te hebben beluisterd, en weer eens opgezet te hebben, kan je mij oprapen.

Ik concludeerde juist een beetje het tegenovergestelde. Het is wel een mooie plaat maar ik merk dat ik deze niet vaak draai en als ik t wel doe neig ik al snel om iets ouder werk van ze te gaan draaien.
Mooie plaat, maar zeker géén meesterwerk

Mee eens.

Wat minder uniek omdat de band niet meer gaat voor echte vernieuwingen.
Maar de continuïteit in kwaliteit blijft gewaarborgd. Eigenlijk geen aanwijsbare zwakke plekken.
Ik draai 'm graag.

Niet helemaal mee eens. Deze plaat vind ik toch zeer straffe kost hoor. Hail to the thief was zeer sterk maar deze laatste mag ernaast staan.

De plaat staat inmiddels als mid price dubbel LP te koop. Spontaan besloot ik hem te kopen en sindsdien klinkt hij weer geregeld door het huis. (Ik heb besloten dat ook met de andere albums te doen die ik alleen digitaal bezit, zodra de prijsverlaging zich aandient.)

Vier jaar later valt mij op hoe consistent hoog de kwaliteit van de plaat is, maar ook hoe vreselijk steriel, afstandelijk en ronduit koud. Dat is natuurlijk op zich niets nieuws. Mijn vermoeden is dat Thom Yorke zo geschrokken is van het feit dat hij al zijn emoties er uit gooide, als stiff upper lip Brit, in 'Creep', dat hij die upper lip sindsdien in steeds betere kwaliteit beton gegoten heeft.

Ook dat vertoont wel eens een scheurtje, zodat in de muziek zelf er toch wel eens wat kan ontsnappen. Wat in de muziek zelf ook opvalt, is het soms soundtrackachtige. Het werk van Jonny Greenwood sijpelt duidelijk door in het moederschip.

Ook de tweede conclusie luidt: prima plaat, maar ik overweeg er toch een halve * af te halen. Radiohead heeft betere platen dan AMSP gemaakt.

Ik kan er geen genoeg van krijgen. Ik draai zelden In Rainbows, The King of Limbs of Hail to the Thief, terwijl dat geen slechte albums zijn, maar A Moon Shaped Pool draai ik nog vaak. Ik was verbaasd dat het al weer een album uit 2016 is, in mijn geheugen is het veel korter geleden. Of de muziek is nog steeds zo fris.

Ik vind het een “volwassen” album, een album dat een band maakt die al heel lang muziek samen maken en waarvan de leden individueel zich ook laten horen en hun sporen verdiend hebben.

Het is niet meer hemelbestormend, maar ik vind het nog steeds een mirakel dat een band die OK Computer heeft uitgebracht nog steeds bestaat. Meeste artiesten overleven zoiets creatief niet, de eeuwige frustratie van nooit meer dat kunnen overtreffen. Maar niet Radiohead en dit album bewijst voor mij dat er nog veel meer in het vat zit. En dat gaat ook zo ongeveer klinken, als onmiskenbaar Radiohead en ook weer van dit niveau. Ze hoeven niet meer, ze kunnen maken wat hen bevalt in een tempo dat ze zelf dicteren

En wat het filmische betreft : meer dan ooit op dit album. Is dat de invloed van Johnny Greenwoord? Waarschijnlijk wel, maar het is niet Greenwood of Yorke wat de klok slaat. En die balans maakt het Radiohead — althans, voor mij wel.

Bij instituten als The National en Radiohead is het vaak moeilijk om medestanders te vinden die hun laatste werk misschien wel het beste vinden.

Dit is nog steeds even geniaal of genialer dan dat ik het destijds al vond. Dit album heeft dan ook nog eens geweldige strijkersarrangementen en pianospel waar ik als een blok voor val.

De allerminste ( tot nu toe) van Radiohead voor mij.
A Moon Shaped Pool is wel een prachtige titelnaam en heeft eigenlijk alle instrumenten om te slagen bij mij.
Helaas vind ik de nummers iets te saai ondanks dat ik een groot Radiohead fan ben geworden.
Heeft ook misschien iets meer luisterbeurten nodig.
Alle nummers zijn ook niet slecht, het heeft alleen een NET niet gehalte.

Benieuwd of dit je eerste luisterbeurt was Thekillers87327?
Deze heeft echt wel even moeten rijpen maar is wel uitgegroeid tot 1 van hun beste imo. Erg veel op te ontdekken en best experimenteel.

Het is mijn tweede luisterbeurt. Natuurlijk kan het nog wel groeien maar ik denk persoonlijk van niet of weinig.
Ik heb namelijk altijd bij groeiers dat ik al iets hoor wat me erg aanspreekt of dat ik het gewoon vaker wil luisteren. Hier nog niet helaas.
Experimenteel ben ik zeker fan van. Helaas maakt experimenteel opzich iets niet perse goed. Sterker nog, het kan albums ook verpesten omdat het een risico is.
Maar ik ga m nog een keer proberen!

Fijne comeback. Ik was wat huiverig want Radiohead heeft al zo veel gedaan en gelukkig meestal geslaagd, dat ik dacht kan het nog iets speciaals worden.
Wat mij betreft missie geslaagd.
Niet hun meest unieke plaat, maar toch weer erg smaakvol.
Het kabbelt fijn en de invulling en vooral ook de arrangementen ( strings!) zijn top.

Blijft een top band. Ik draai deze met enige regelmaat.

Man wat kunnen de platen van Radiohead groeien. Toen ik deze voor het eerst hoorde wist ik er geen raad mee. Maar een paar luisterbeurten verder en het valt gewoon op zijn plek. Ik ben nog niet toe aan het geven van een cijfer. Dat komt nog, maar dat wordt zeker hoger dan een 4.

IJs en ijskoud.. Wat blijft dit album toch een verschrikking

Halfje erbij, na al die jaren. Ik blijf terugkomen bij dit album, dat moet toch wat betekenen...