menu

The Veils - Total Depravity (2016)

mijn stem
3,92 (245)
245 stemmen

Nieuw-Zeeland
Rock / Pop
Label: Nettwerk

  1. Axolotl (3:02)
  2. A Bit on the Side (3:55)
  3. Low Lays the Devil (3:16)
  4. King of Chrome (4:04)
  5. Swimming with the Crocodiles (4:32)
  6. Here Come the Dead (3:14)
  7. In the Blood (3:21)
  8. Iodine & Iron (4:35)
  9. House of Spirits (4:14)
  10. Do Your Bones Glow at Night? (4:33)
  11. In the Nightfall (4:05)
  12. Total Depravity (5:04)
  13. Here Come the Dead [Live Studio Version] *
  14. 1 Big 1 [Demo] *
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 47:55
zoeken in:
avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: The Veils - Total Depravity - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Het was een tijd geleden dat ik naar muziek van The Veils had geluisterd, maar ook als dat niet het geval was geweest was ik waarschijnlijk flink verrast door de nieuwe plaat van de band rond Finn Andrews.

De vijfde plaat van de band, het vorige week verschenen Total Depravity, opent immers loodzwaar en klinkt bovendien veel elektronischer dan ik van de band gewend ben.

De grotere rol van elektronica blijft niet beperkt tot de openingstrack en ook de zware en bijna industriële ritmes uit deze openingstrack keren nog meerdere keren terug op Total Depravity. Ze worden gecombineerd met buitengewoon fraaie gitaarlijnen en de nog altijd zeer expressieve vocalen van Finn Andrews, die hier en daar wat vervormd worden door de elektronica.

De elektronica springt misschien het meest in het oor bij eerste beluistering van de nieuwe plaat van The Veils, maar het zijn de gitaren die uiteindelijk de meeste indruk maken. Deze gitaren kunnen rauw scheuren, maar sluiten ook aan bij de bijna spookachtige en van veel galm voorziene gitaren die in de country-noir en de folk-noir gemeengoed zijn. Gecombineerd met de elektronica en de beats levert het een fascinerend geluid op, waarin Finn Andrews volop kan schitteren.

Total Depravity heeft de intensiteit en de onderhuidse spanning van de platen van Nick Cave, maar klinkt uiteindelijk anders dan de platen van Nick Cave en zijn Bad Seeds. Total Depravity heeft overigens ook de kleuren van de muziek van Nick Cave, want The Veils gebruiken op hun nieuwe plaat vooral zwart en hiernaast hooguit wat donkergrijs. Het zorgt ervoor dat de vijfde van The Veils geen makkelijke plaat is, al is het na enige gewenning al heel snel een hele mooie plaat.

Dit is deels de verdienste van Finn Andrews en zijn medemuzikanten, maar ook de producers van de plaat verdienen veel lof. Total Depravity werd geproduceerd door Adam Greenspan, die werkte met Nick Cave & The Bad Seeds en zorgt voor de intensiteit en de emotie, Dean Hurley, die onder andere voor David Lynch achter de knoppen zat en garant staat voor filmische muziek vol duistere beelden, en de vanuit de rap afkomstige El-P, die de band inspireerde tot het nadrukkelijk buiten de lijntjes kleuren.

Total Depravity past misschien niet zo goed bij de laatste zomerdagen van 2016, maar de stormachtige herfstdagen en donkere en koude winterdagen komen vanzelf. Indrukwekkende plaat en voorlopig wordt hij alleen maar mooier. Erwin Zijleman

avatar van deric raven
4,0
Non-Stop Erotic Cabaret.
Total Depravity is sensueel, vergelijkbaar met het laatste album van Arctic Monkeys.
Muziek voor in een luxe nachtclub, met veel rood fluweel en belachelijke dure drankjes.
De electronica geeft een mooie aanvulling aan het nieuwe album van The Veils.
Wat lijkt het mij een genot om ze weer eens live te aanschouwen, waar een heupwiegende Sophia Burn het liefdesspel aan gaat met haar basgitaar, gekleed in de een of andere bloemetjesjurk.

avatar van west
4,5
The Veils zijn terug in absolute topvorm op deze donkere plaat met fraai bijpassend artwork. Donker in de zin van wat heftigere muziek en teksten over the devil and the dead. Maar ook donker in de zin van melancholisch mooie muziek zoals zij die zo goed kunnen maken. Het levert zo alles bij elkaar een afwisselende plaat met een duidelijke donkere draad op. Finn Andrews zingt weer onnavolgbaar goed en instrumentaal zit het weer ouderwets sterk in elkaar, inclusief de toevoeging van wat elektronica dit keer.

Na meerdere keren draaien valt op dat er werkelijk geen minder nummer op staat. Favorieten vind ik toch wel te benoemen. Het haast catchy A Bit on the Side, het sterke Low Lays the Devil, het juweel Iodine and Iron, het mooie House of Spirits, titelsong Total Depravity en bonus LP track 1 Big 1. Kortom, een fantastische plaat, die bij vaker draaien steeds meer zijn mooie geheimen prijs geeft.

avatar van Banjo
4,5
The Veils doet hier iets wat Radiohead niet doet met A Moon Shaped Pool.
En dat is met iets totaal anders en werkelijk iets vernieuwend's op de proppen komen.
En ik zie ze dan ook graag hoger eindigen in de top 10 dan Radiohead.
Maar die kans is erg klein hier op Musicmeter..

avatar van Monsieur'
4,0
Inmiddels mijn oordeel klaar. Dit is een album dat je meerdere malen op het verkeerde been zet. Het vuige Axolotl is een eigenlijk helemaal geen indicatie voor de rest. In de nummers Swimming with the Crocodiles, Total Depravity, Iodine & Iron en House of Spirits zit namelijk een diepgewortelde tragiek die je pas na een paar keer echt voelt. Zo heeft het onwaarschijnlijk mooie momenten afgewisseld met totale krankzinnigheid (Here Come The Dead, King of Chrome) en weet The Veils je het gehele album te raken op heel veel verschillende plekken. Het 'gothische' kantje dat benoemt wordt past juist heel erg bij de unieke sfeer die de band probeert te creëren. Het beklijft. Het enige wat mij zelf niet zo aanstaat zijn de vrouwelijke vocalen in Do Your Bones Glow at Night, geeft een vies Cradle of Filth metaalsmaakje.
Los daarvan een fascinerend werkje dat je een lange tijd niet loslaat. Het is altijd even denken wat voor waardeoordeel ik aan iets geef. De 4 sterren geef ik toch wel aan 'standout albums' die je altijd kunt opzetten zonder spijt. Dat is dit album absoluut, een aanrader voor deze donkere dagen.

avatar van Joeri_000
4,0
Gisteren gezien in de Oosterpoort Groningen. Heb een kaartje gekocht op basis van 2 geluisterde tracks die me bevielen.. Swimming with the Crocodiles en Total Depravity .. Had nog nooit van ze gehoord..

Lekker album moet ik zeggen, variatie in tempo. Donker, koud, kil maar ergens ook wel hoopvol, sfeervol en mooi.. Ik hoor contrast, dynamiek en een wat rauwe productie toch wel enigszins en vindt het gaaf, heel gaaf!! De af en toe gillende gitaarriffs in combinatie met de elektronische touch doet mij genieten..

Mooie breekbare stem (jammer dat hij niet heel veel bereik heeft) , deed mij een beetje denken aan de zanger van The Waterboys.. Altijd fijn om op deze wijze nieuwe artiesten te leren kennen..

Volgend album van hun die ik ga beluisteren is .......

Gast
geplaatst: vandaag om 17:27 uur

geplaatst: vandaag om 17:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.