Warhaus - We Fucked a Flame Into Being (2016)

De enige kritiek is het marginale verschil met de moederband Balthazar.
Waarom dan een solo project, vraag je je af.
Vervolgens is er weer een heel fijn bezielde plaat vol met zeer geslaagde popminiaturen.

niet mee eens, Balthazar alle albums geprobeerd maar vind ik net niet goed genoeg en dit warhaus project spreekt mij veel meer aan. Mooi plaatje hoor vooral against the rich erg indrukwekkend. Kaartje kopen maar voor rotown

Warhaus van Maarten Devoldere is wellicht een stap meer experiment dan Balthazar.
Wie kan het verschil benoemen? Want ik hoor een vergelijkbare sound met subtiele accent verschillen van toegevoegde instrumenten.

De docu is overigens ook een aanrader! Mooie inkijk op de setting waar hij de plaat heeft gemaakt.

Lekker hoor! Tot nu toe zijn The Good Lie, Machinery en de laatste twee nummers de hoogtepunten. Hebben net als veel Balthazar-nummers een verslavende werking; je wil meer..!

We Fucked A Flame Into Being van Warhaus straalt het Zomergasten gevoel uit van vroeger.
In een tijd dat men gericht ging zoeken naar mooie opnames en fragmenten zonder YouTube.
Waar men nog niet vergiftigd werd aan een overvloed aan filmpjes, en dat de gasten nog kunstenaars waren, en geen ministers op verkiezingscampagne, of presentators die het gebruiken om een minder goed lopend eigen format te promoten.
Dat je nog sloom en verhit op de bank elke minuut volgde, terwijl de buren na een warme zomerdag aan het nagenieten zijn van een barbecue met alleen maar worstjes en speklappen.
Geen elektronisch geval, maar nog gewoon met kolen die na smeulden.
En dan komt het grote moment; de keuzefilm.
De een of andere vage Franse film noir, waar nog nooit iemand van gehoord had, en de soundtrack te vergelijken valt met dit album.
Leonard Cohen, dEUS en Tuxedomoon zijn namen die mij te binnen schieten.
Wat is 2016 toch een mooi muzikaal jaar.

De openingstrack vind ik zelf verreweg de minst goede track, dus dat is wel een valse start, maar na het doorbijten wordt het wel beter. Als achtergrondmuziek goed te doen - alleen Beaches gaat harder, maar helaas is juist dát nummer van korte duur en gaan andere nummers te lang door.

Nee, écht warm word ik hier niet van (voor zowel dat nodig is met de huidige temperatuur); The Good Lie en Bruxelles springen er nog enigszins bovenuit.

Advies: even door luisteren naar Machinery, Memory & Time and Again.
Zeer verslavend als je "door" bent.
Dit is van alles, behalve achtergrond muzak.

@DIM je recente stemmen zijn ook niet erg hoog ,Ik waarder je mening maar dit is gewoon kwaliteit
anders stond deze cd niet op nummer 8 nu

Dit kun je gewoon niet los zien van Balthazar, en in dit geval is dat eerder een minpunt. Ik mis die magie, die heerlijke tunes. Het is wel een goed album, maar afgaande op de score had ik toch iets meer verwacht.

Toch maar verhoogd naar een 4,5. Wat worden vele nummers toch enorm verslavend. Heerlijke meezingers zitten ertussen.

Valt me voorlopig toch flink tegen. Maar volgens de dokter maak ik nog kans op herstel, mits een open houding komt het misschien nog goed.

hidalgo Ik beweer niet dat dit kwalitatief niet in orde is, meer dat het mij niet zoveel doet.
Overigens betekent een (hoge) positie in de rotatielijst niet automatisch dat iets kwaliteit bevat; het zegt iets over de populariteit, dat díe dan weer vaak samenhangt met kwaliteit wil ik dan wel weer erkennen.

De wannabee diepzinnigheid en de maniertjes van deze plaat beginnen me na een paar luisterbeurten toch wel tegen te staan. Prima om te dwepen met de grote meesters, en prima om er niet aan te kunnen tippen (dat kunnen weinigen), maar de liedjes zijn van een oppervlakkigheid - of eendiminsionaliteit - dat een iets meer authentieke benadering van z'n liedjes hem niet zou misstaan.

Datzelfde probleem heb ik regelmatig met Balthazar: soms heb ik het idee dat ze meer bezig zijn met 'cool zijn' en dus imago dan met een boodschap proberen over te brengen.

Vorm boven inhoud is dan mijn conclusie, en dat is waar ik (uiteindelijk) altijd op afhaak

Prachtig, lekker divers Album. Iemand die aan Dearhunter denkt bij t horen van Memory?

vandaar dat niemand reageert, het is natuurlijk Deerhunter

Ik denk dat als je de docu op het youtube kanaal van Warhaus bekijkt dat je wel zult zien dat dit 0,0 te maken heeft met imago of cool willen zijn. Het is juist een heel authentiek project waar mijns inziens dan ook nog eens een toffe plaat uit is gerold.

Oke die zal ik eens checken dan, bedankt voor de tip.

Maar van die coolheid heb ik bij Balthazar ook altijd al een beetje last gehad, dat staat bij mij in de weg om het gevoel van de muziek goed door te laten dringen. Gevoelige jongen ben ik toch

Een sound die werkt voor 2 à 3 albums. Volgende.

Je doelt op de 18 minuten durende ' documentaire'? Ook die is vorm boven inhoud. Je ziet hem bezig op z'n bootje, er wordt geen vraag gesteld. Hij zegt 3 zinnen (waaronder dat ie de camera irritant begint te vinden). m.a.w. ik word daar niks wijzer uit. Moet wel zeggen dat ik de plaat erg vet geproduceerd en gearrangeerd vind. Misschien dat ik er nog 3,5 van maak. Ook knap dat hij zo veel speelt. Machinery is wel echt een heel erg goed nummer.

De opener vind ik niet het sterkste nummer, maar net als Balthazar is het toch wel een prettig en laid back muziekje. Net goed genoeg trouwens om voorlopig de laatste plek in m'n top tien van dit jaar te bezetten ( en Black Mountain te verdrijven).

Jammer van Wanda, dat vind ik echt een vuller.