Miles Davis - In a Silent Way (1969)

Geweldige plaat dit!

platedraaier Ik ben hem nu aan het luisteren, ongeveer bij minuut 12 en hoor nu pas een beetje orgel inkomen. Tot dusverre een veel prominentere elektrische piano -Fender Rhodes als ik het wel heb. Je kunt er trouwens over twisten of dit wel een piano (of niet een aparte categorie) is . Ik heb me laten vertellen dat deze niet volgens het basis-piano-principe (hamertje op een snaar) werkt. Vooral in de jaren 70 in pop-Jazzy contexten een populair instrument. Voor een niet jazzcat als mij is dit zeker geen onplezierig album. Het gitaarwerk is hier zeer weldadig en sfeervol en neigt nergens naar freakerij. Davis is zelf bescheiden aanwezig en lijkt meer een facilitator voor al deze geweldige instrumentalisten.

Dit is een voortreffelijk album. Weergaloos al die klanken.

Dit album doet me denken aan leerstof macro-economie: de eerste weken zie je alleen maar onsamenhangende delen die niet binnenkomen. Na een paar weken begint het te dalen en zie je de dwarsverbanden. Je snapt het geheel en je kunt er je eigen verhaal van maken. Een dynamisch evenwichtspunt.