menu

Prefab Sprout - Jordan: The Comeback (1990)

mijn stem
3,98 (142)
142 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Columbia

  1. Looking for Atlantis (4:03)
  2. Wild Horses (3:44)
  3. Machine Gun Ibiza (3:43)
  4. We Let the Stars Go (3:39)
  5. Carnival 2000 (3:23)
  6. Jordan (4:13)
  7. Jesse James Symphony (2:15)
  8. Jesse James Bolero (4:10)
  9. Moondog (4:07)
  10. All the World Loves Lovers (3:50)
  11. All Boys Believe Anything (1:34)
  12. The Ice Maiden (3:19)
  13. Paris Smith (2:55)
  14. The Wedding March (2:50)
  15. One of the Broken (3:55)
  16. Michael (3:02)
  17. Mercy (1:23)
  18. Scarlet Nights (4:17)
  19. Doo Wop in Harlem (3:43)
totale tijdsduur: 1:04:05
zoeken in:
avatar van Lukas
4,5
Een paar dagen geleden concludeerde ik dat deze toch even wat minder was dan Steve McQueen. Nu ik vandaag beide heb geluisterd, concludeer ik toch maar het tegenovergestelde. Jordan: the Comeback verdient die felbegeerde (?) plaats in mijn toptien. U vraagt waarom?

Dat is nog niet zo makkelijk uit te leggen. Prefab Sprout op zijn best, zo ben ik de laatste tijd wel achter gekomen, klinkt eigenlijk heel erg gelikt. Bijna tegen het verschrikkelijk foute aan. Werkelijk pannenkoekenschenksuikerstroopmierzoet. Maar ach, wie houdt er niet van pannenkoeken of suikerspinnen. Prefab Sprout luisteren is als enorm lekker vies snoepen. Nu ben ik een echte zoetekauw, maar... je kunt je er ook misselijk aan eten natuurlijk. Dat is me dan toch met Prefab Sprout voorlopig nog niet gebeurd .

Waarom is Prefab Sprout dan zo lekker zoet (vies zoet kan natuurlijk ook, voorbeelden te over!)??? Welnu, dat is omdat ze toch even op een vernuftige manier liedjes in elkaar hebben gedraaid. Bij zoet denken velen aan grauwe middelmaat, aan Mariah Careyachtig, kwijleballerig gejodel. Neen. Prefab Sprout wijkt vaak net even af van het voorspelbare, van de kant dat je denkt dat de melodie op zal lopen. Op een of andere manier moet je deze plaat daardoor toch eerst een paar keer proeven, voordat ie echt in de smaak valt.

De beloning is dan groot: prachtige popliedjes, verpakt in een soort van conceptalbum met een aangenaam soulsausje (Reijersen ). Looking for Atlantis is leuk, maar eerlijk is eerlijk, meer nog niet. Wild Horses is zo'n nummer dat op het randje van heel fout balanceert (een beetje te vergelijken met When Love Breaks Down van Steve McQueen). We kabbelen relaxed (als dit album iets is, is het wel relaxed) naar de kermis van Carnaval 2000. Daar begint het absolute hoogtepunt van Jordan: the Comeback. Het titelnummer is niet misselijk, maar dan...

Het tweeluik Jesse James Symphony en Jesse James Bolero. Magistraal! Symphony is de prachtige, muzikaal nog vrij uitgeklede opmaat naar Bolero. Dit is, ik verval toch in de hierboven door Edwin genoemde term, het ultieme popnummer. Een tikje pretentieus, mierzoet dus, maar toch gedurfd. En misschien wel de mooiste melodielijn die ik ken. Bolero dan... die lage, korte blazer steeds (is het een tuba? Geen verstand van...). En dan zo'n kerkkoor- of klokgeluidje af en toe. En het blijft toch zo licht, zo (ik ga nu in vrouwenwoorden vervallen... het blijkt echt erg met mij gesteld) schattig...

En dan de rest van deze plaat... het kan niet meer stuk natuurlijk. De ene na de andere popparel, waarbij alle nummers zo op hun plaats vallen dat ze samen zo'n vanzelfsprekend geheel vormen. Het is allemaal zo achterlijk achteloos. Het doet zo allemaal zo simpel aan, dat de plaat weinig diepgang lijkt te kennen bij eerste beluistering. Gooi hem er nog eens in, en de ambachtelijkheid spat er ineens af. Voor mij is dit de muzikale vertolking van een voorleesverhaaltje van Annie M.G. Schmidt. Het lijkt zo simpel, maar kom er maar op.

avatar van dazzler
5,0
JORDAN: THE COMEBACK
Heeft u een half uurtje ... dit is een adembenemende plaat.
19 songs lang en geen enkele (herlees: geen enkele) misser.
Deze plaat heeft in mijn studententijd uren en uren opgelegen.

Eigenlijk beter dan Steve McQueen, maar maakte minder
indruk omdat iedereen 18 karaatse kwaliteitspop van de Sprouts
gewoon was en omdat het een eigenlijk een dubbel album was.
De plaat bestond uit 4 hoofdstukken (of vinyl kanten).

Hoofdstuk 1 DE HITS

Looking for Atlantis was de eerste singel (niet op de Best of).
Vlotte opener, net zoals Faron Young op Steve McQueen.

Wild Horses is een van mijn allergrootste "lievelings"liedjes.
En dat bedoel ik, net zoals Paddy McAloon, graag dubbelzinnig.

Want nergens werd de aantrekkingkracht tussen twee geliefden,
metaforisch zo sterk verwoord als in Wild Horses. De ontstuimige
hengst die zijn lievelingsmerrie gade slaat. Muzikaal zo krachtig
vormgegeven door de van verlangen pompende hartslag in het ritme.


Machine Gun Ibiza rekent geraffineerd af met de prille house scène.
Zowel de titel als de toon van het lied doen me denken aan de (drugs)maffia.

We Let the Stars Go is als een nachtelijke hemel bezaaid met sterren.
Een mijmering over je allereerste liefde ... wat als we toch samen waren doorgegaan?

Carnival 2000 was de derde en (jammer genoeg) laatste singel.
Een complex, maar intrigerend nummer met meer vuurwerk dan hitpotentie.

Hoofdstuk 2 FAMOUS PEOPLE

Jordan: the Comeback is een nummer met bijbelse refernties.
Gebeurt op Sproutplaten meer, Paddy overwoog ooit het priesterschap.

Jesse James Symphony handelt op het eerste gezicht over een wild west hero.
Maar in deze mooie minimusical wordt Jesse een mens met een hart en een ziel.

Jesse James Bolero sluit de minimusical op gepaste wijze af.
Al vind ik deze Bolero tussen de overige albumtracks een beetje opdringerig.

Moon Dog is een onwaarschijnlijk originele hommage aan Elvis.
Een verlaten straat intro en dan de omschakeling naar stevige uptempo pop.

Hoofdstuk 3 LOVE SONGS

All the World Loves Lovers werd ten tijde van de Best of alsnog een singel.
Een behoorlijk rechtlijnig nummer, maar met een verslavend catchy refrein.

All Boys Believe Anything fluistert Wendy Smith de luisteraar in het oor.
En geef toe, het vlees van de man is zwak als het hart sneller gaat slaan.

The Ice Maiden is voor vele forumleden een topnummer en met reden.
All Boys Believe Anything was eigenlijk het voorspel ... this is the main thing.

Paris Smith is een van de guitigste liefdesliedjes ooit.
De fictieve naam Paris Smith klinkt als die van een verleidelijke liefdesappel ...

The Wedding March opent het zoveelste muzikale doosje op dit album.
Blues, Jazz, Ballad, Musical, cabaret inclusief tapdancing ...

Hoofdstuk 4 GOD

One of the Broken is de mooiste popsong die ooit over God geschreven is.
Het zat er al een tijdje aan te komen: Paddy schrijft een religieuze songcyclus.

Michael verwijst naar de beschermengel Michael. Een staaltje Sprout soul
waarin spijt en de onomkeerbaarheid van het gedane onheil centraal staan.

Mercy is een kort gebed zoals alleen Marvin Gaye dat kon op What's Going on.
Van soul naar gospel ... het is maar een vingerknip voor Paddy McAlloon.

Scarlet Nights gaat weer even uptempo en laat rockgitaren aanrukken.
Overgave en absolutie zijn het thema ... het zuiverende doopwater van de Jordaan.

Doo-Wop in Harlem is gospel van het zuiverste water.
Hier bereikt de groep de grens tussen aardse en hemelse schoonheid.

They never sang doo-wop in Harlem if there ain't a heaven that holds you tonight ...

Laat die zin maar eens doorzinderen: muziek (hoe rock and roll en aards ook)
heeft altijd een sacraal element in zich. Mensen gebruiken muziek
om te danken, te eren, te begeren, te wenen, te vervloeken ...

Amen.

Jordan: The Comeback laat zich bij voorkeur 's avonds beluisteren.
Nooit werd een gebroken hart zo mooi "gedicht" als op deze plaat.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,5
Mooie plaat, maar ik kan er niet zo lyrisch over zijn als veel andere schrijvers hier, daarvoor slaat het suikergehalte me toch te vaak op het glazuur. De Jesse James-minisymfonie, All the world loves lovers, All boys believe anything, dat is voor mij toch allemaal een beetje te melig. Jammer, want de hoogtepunten (Looking for Atlantis, Wild horses, We let the stars go, The ice maiden en het geweldig swingende Scarlet nights) vind ik behoren tot het beste dat deze band gemaakt heeft.
 

Gast
geplaatst: vandaag om 15:48 uur

geplaatst: vandaag om 15:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.