ORCHESTRAL MANOEUVRES
was het debuut van Orchestral Manoeuvres in the Dark.
Pioniers van de synth pop ... mateloos geïnspireerd door Kraftwerk
en in het kielzog van Britse synthacts als Tubeway Army,
Cabaret Voltaire, Ultravox en Human League.
OMD blijkt op haar debuut echter zoveel hitgevoeliger
en zijn daarom de echte voorlopers van de jaren 80 synthpop.
Human League zal zich in 1981 ook bekeren tot catchy synthpop.
De charme van OMDs debuut zit in het nog prille, analoge geluid.
De opnames gebeurden in eigen beheer met primitieve middelen.
Electricity / Almost was de allereerste singel (op Factory Records)
en toont het dubbele gelaat van OMD ... danspop en melancholie.
http://nl.youtube.com/watch?v=LCervNqQonc
Red Frame White Light / I Betray my Friends was de tweede singel.
Een iets te lichtvoetige singelkeuze, maar een heerlijk neurotische b-kant.
Messages werd na het album heropgenomen met een nieuwe baslijn
en betekende de doorbraakhit in de UK voor de band uit Liverpool.
http://nl.youtube.com/watch?v=vsO-gOe7lVE
Ik vind de albumversie leuker, maar hoe dan ook blijft
Messages één van hun sterkste songs met een prachtige tekst.
Taking Sides Again is een irritante "dub-versie" van
Messages
en
Waiting for the Man is een onverwachte ode aan de Velvet Underground.
Het album opent met het typische
Bunker Soldiers.
Merkwaardige songthema's zullen OMD nooit vreemd zijn.
Prachtig staaltje vroege synthpop met danspotentie en leuk refrein.
Mystereality is pure danswave met heerlijke hooks,
een onverwachte saxofoon en zwetende vocalen.
The Messerschmitt Twins laat een experimentele OMD horen.
Meer in de stijl van hun prilste werk ... een atmosferisch trip.
Julia's Song valt op het eerste gehoor iets buiten het album.
OMD goes punk in één van hun oudste nummers ... helemaal niet
de melige soft synthies waarvoor ze soms versleten worden.
Dancing intrigeert ... bijna elk OMD album heeft een weirde track.
De groep zal later herhaaldelijk flirten met muziekjes uit de oude doos.
http://nl.youtube.com/watch?v=OMG_Jeye6T4
Pretending to See the Future heeft singelallures. Een donkere song
waarin de groep haar kansen in de popbizz wikt en besluit ten onder te gaan.
De twee laatste tracks van de remaster omvatten
de originele Martin Hannett producties van de debuutsingel.
Track 15 werd echter nooit in deze versie op singel gezet,
maar in een door de groep zelf geproducete oerversie
die terug te vinden is als bonus op het Peel Session album.
http://nl.youtube.com/watch?v=ZB1J57LGQfY