CorvisChristi schreef:
Eens met
WhoAmI. Het klopt dat er een degelijk verschil zit in vooral zijn oudere werk wat grotendeels uitgevoerd is op keyboards en synthesizers met wellicht alleen de (akoestische) piano als organische factor. Live, zoals op Live at the Acropolis, omringt Yanni zich met een begeleidingsband en orkest wat zijn muziek veel voller en bombastischer maakt.
Bij mijn weten integreert hij in zijn latere werk (bij mij minder bekend, maar niet per se onbemind!) inderdaad ook meer de akoestische piano! Andere live-albums, die inderdaad veelal met begeleiding zijn, zijn om soortgelijke redenen ook zeer genietbaar. Het volle en bombastische komt Yanni's werk zeker ten goede
Gezien zijn muziek heel toegankelijk is, maar niet wijd en zijd bekend doordat Yanni veelal in de New Age-hoek wordt gepropt (niet helemaal mee eens vind ik maar goed...), zou dat de reden kunnen zijn dat bij slechts bij een gericht publiek bekend is.
Live at the Acropolis is zijn bekendste album, o.a. omdat er toch wel wat gehoor werd gegeven aan dit album toentertijd en meer dan terecht. Het is een mooi overzicht van zijn (over de gehele linie gezien) beste werk en bevat spetterende uitvoeringen van zijn bekendere werk.
Volgens mij is de concertregistratie zelfs een van de best verkochte live-dvd's ooit! De televisiespecial die op PBS in Amerika werd uitgezonden werd ook zeer goed bekeken, en het kreeg een Primetime Emmy-award.
Hilarisch maar waar kan het ook zomaar zijn, dat men Yanni kent van Beavis and Butt-head nota bene, die hem belachelijk maken als er een fragment wordt getoond van de videoclip van zowaar één van de 'hits' van Yanni, teweten "Reflections of Passion". Toegegeven, de clip is 'cheesy' en laat de ijdelheid van Yanni als persoon duidelijk zien. Eigenlijk doet zo'n videoclip afbreuk aan zijn muziek, even los van de Beavis & Butt-head-referentie.
Voor de mensen in Nederland kan het ook zomaar zijn, dat de Efteling hen in aanraking met Yanni heeft gebracht; dat geldt immers voor mij. Standing in Motion van dit album werd immers gebruikt voor de oude lasershowmuziek die er vroeger was bij de attractie Vogel Rok. Toen ik dit las, ben ik gaan struinen op het internet en het gevonden!
Overigens, voor wie Yanni goed vind en vooral op een live-album als deze, kan gerust zijn andere live-albums zoals Tribute eens proberen. Het laat Yanni op zijn meest kleurrijk horen en toegegeven, zijn composities komen toch echt wel tot volle wasdom op deze wijze.
Dat kan ik enkel onderschrijven!
Overigens is dit album enkel op (dubbel-)elpee in Griekenland verschenen, in het jaar van de release. Op Discogs wordt het niet veel aangeboden, en zeker niet een goed exemplaar (zegge NM/M- of meer):
Yanni - Live At The Acropolis (Vinyl, Greece, 1994) For Sale | Discogs
Na veel wikken en wegen een aantal jaar geleden een mooi NM-exemplaar via Discogs aangeschaft. Toch wel een pronkstuk in mijn collectie te noemen; ik geef ook niet zo vlug zoveel uit