Iron Maiden - Killers (1981)

Nou ik wist het wel wanneer ik mocht kiezen tussen als Eddie of als Axl door het leven.

Zeker niet naar het concert van AcDc geweest op 5 mei in het gelredome. Enorm dynamisch met achter de drumkit...... Chris Slade

Daar was ik idd niet bij, dus daar kan ik niet over oordelen. Goed om te horen dat je zo genoten hebt.

Ik ontdekte Iron Maiden in de zomer van 1981, toen ik op vakantie de single van Wratchild kocht in een franse (!) supermarkt. Ik vond het hoesje namelijk wel cool. Wat bleek bij thuiskomst: de muziek was dat ook! Daarna kocht ik Killers op LP, maar was destijds wel teleurgesteld dat het B-kantje van Wratchild, Twilight Zone, niet op de plaat stond. Dat probleem is nu opgelost, want deze toffe track is toegevoegd aan de remasterde versie van de CD. De muziek staat nog steeds als een huis en de zang van Paul Di'Anno past perfect bij het materiaal. Met terugwerkende kracht is dit overigens één van de meer atypische albums van de band. Veel elementen zouden in later werk niet terugkeren en de later zo typerende loopjes en melodielijnen vindt je hier slechts in een paar songs, met name in het instrumentale Genghis Khan. Hoe het ook zij: nog steeds een geweldige plaat. Eén van Maiden's beste.

Vandaag Drifter wel tot 10 keer toe opnieuw teruggeskipt, wat een energie spat daar vanaf, een nummer waar je onmogelijk stil bij kunt blijven zitten!!!

ik weet nog dat ik mij , wat zal ik zijn geweest, als een 8 9 10 jarig jochie altijd bij de boekenwinkel (jazeker, de bruna) stond te vergapen bij zo,n klap ding waar je "posters" kon kopen. Panters, A- team en dergelijke onzin, maar ook een hele hele rij Iron Maiden. Ik en mijn jongere zusje konden daar echt uren naar staren, de ene plaat nog mooier als de ander (Maiden dan he, niet de a team). Natuuuurlijk mocht ik die niet in mijn kamertje hangen van mijn ouders, en pas een paar jaar later zou ik ook de bijpassende muziek horen. Nooit zou ik vermoeden dat deze muziek de begeleiding is voor deze afbeeldingen. Niks geen herrie maar top muziek . Vooral het intro van het nummer murders in the.. vond ik toen echt de sfeer hebben van deze vage plaatjes.
Dit album vind ik ook een topper. Geen Bruce zoals op de latere platen, maar deze zanger past ook prima in het geluid vind ik. En ook eens geen satanische gedoe. Gewoon lekkere muziek. Meer "rock" dan het latere werk maar evenzo, een mooie plaat om in je verzameling te hebben. Al was het alleen maar voor de hoes.

3,0* voor een topper?

als je alles met 5 sterren bediend hoe weet je dan het verschil tussen het album wat je goed vind en het album wat je erg goed vind?

met 5 sterren dan is 3 toch boven gemiddeld. ik vind dit een goed album maar persoonlijk geven een paar van de latere albums mij meer plezier, die vind ik leuker. Daar gaan de 4,5 of 5 dus heen

Blijft de vraag waarom je het dan een topper noemt.

Het is een topper of top album, maar 5 sterren betekend meer iets in de trant van meesterwerk.
Dus geen meesterwerk wel een top plaat
2.5 star is een goede plaat.
3 is boven gemiddeld. Misschien past 3.5 dan beter bij mijn beschrijving?

Zie hier speciaal voor jou

Mij maakt het niet uit. Het zal een kwestie van woordgebruik zijn. Voor mij is Killers echt een topper dus geef ik 5,0*.

Wat furieus en dynamisch gitaarwerk betreft heeft Iron Maiden dit nooit meer overtroffen. Alleen dat al kan mijn aandacht de volle tijdsduur vasthouden. Als ik hierna The Number of the Beast draai ben ik altijd teleurgesteld in de relatief eenvoudige gitaarpartijen op dat album. Maar Bruce Dickinson en de knappe nummers maken dat natuurlijk wel goed.

Minder furieus en dynamisch gitaarwerk op NOTB? Hmm.. dat hoor ik niet zo eerlijk gezegd. Wel klinkt alles op Killers nog wat rauwer en hier en daar een beetje punky. Maar dat zit hem voor een groot deel ook in Dianno's attitude en stemgeluid natuurlijk.

Hoewel ik dit een topplaat vind ik ga ik niet voor het volle pond, daarvoor is het songmateriaal over de gehele linie niet even sterk. Nummers als Another Life, Drifter, en Innocent Exile vind ik op zich wel heel goed maar ze hebben in deze periode nog betere nummers gemaakt en ze klinken soms wat gedateerd. Het debuut is wat dat betreft consistenter en klinkt tijdlozer.

Op Killers staat natuurlijk ook het nodige ouwe materiaal dat het eerste album niet haalde. Het debuut bevat daardoor iets beter songmateriaal, maar Killers heeft een betere productie en er wordt strakker gemusiceerd.

Dit is inderdaad de meest "rauwe" gitaar plaat van de Britten. Op number of the beast zijn die partijen veel meer "bedacht" . Tenminste, zo lees ik het.

Wat ik bedoel is dat op The Number of the Beast tijdens zangpartijen vaak gewoon een akkoord doorklinkt terwijl op Killers de gitaarriffs blijven voortdenderen. Dat maakt het drukker en ontoegankelijker maar voor mij ook veel genietbaarder om te beluisteren.

Mocht het nog niet helemaal duidelijk zijn waar ik het over heb dan zoek ik wel eens fragmenten op om te vergelijken.

Ik begrijp wel dat veel mensen dit een minder album vinden omwille van de minder 'epische' nummers. Maar die korte beukers, soms zonder refrein, vind ik ook te gek. Bovendien bevat het album twee van de beste instrumentale nummers die Iron Maiden ooit heeft geschreven.

Ik ook hoor.

En Killers is idd drukker qua voortrazende riffs.

Killers is als in een Ferrari op topsnelheid zitten en dan beseffen dat de remmen niet werken: bangelijk dat wel maar een adrenalinestoot van jewelste. Hun albums kun je onderling moeilijk vergelijken want ze zijn telkens anders van opzet, sfeer en geluid. Killers vind ik nog altijd geweldig. Geluid is hierop al ietsje beschaafder maar dat is logisch: grotere budgetten, meer ervaring en... Martin Birch als producer en... Adrian Smith als tweede gitarist en... the rest is history... tot een bepaald jaar.

Tja, maar Motorhead was in die tijd ook al een Ferrari zonder remmen en daardoor neigt dit album dan ook meer richting die kant van het spectrum. Prima songs individueel (op 4 en 8 na), maar als heel album doet het mij minder dan zowel de pre- als de sequel.

Prodigal Son vind je maar niks? Ik vind het juist een van hun mooiste nummers. Anders dan we van ze gewend zijn, maar heerlijk duister en Dianno laat zien dat ie echt kan zingen.

Nee, ik vind dat echt een miskleun, bij elkaar geveegd (Closer to the Heart /Rush, dan The Who, Golden Earring etc) 70's prog rock idee met een hele rare brug en lang niet zo duister als Remember Tomorow of Strange World. Maar ja, ik wil de fun van iemand anders niet bederven, slechts mijn mening. Ach misschien ben ik ook wel wat te streng op een net startende band die het genre toch op de kaart heeft gezet.

Prodigal Son vind ik ook niet tot het sterkste werk behoren. Maar de solo is wel mooi. Wat de vergelijking met Motörhead betreft, die gaat wat mij betreft amper op. Snel en luid, oké. Maar Killers is veel technischer, melodieuzer en zit boordevol solo's.

Ik vind dit toch een zalig plaatje. In vergelijking met Motorhead vind ik dit toch meer 'metal', waar Motorhead meer een rock 'n' roll attitude had.

OK duidelijk. Maar rare bruggen is toch juist het handelsmerk van Iron Maiden?

Ook wel benieuwd waarom je Another Life helemaal niks vindt nu. Ik vindt het een beetje raar nummer, qua opbouw en overgangen, het ligt niet heel lekker in het gehoor. Maar dat heeft ook wel weer iets.

Ja, daar was ik al bang voor dat ik het niet goed had uitgedrukt haha.

Haha ik snap wel wat je bedoelt denk ik. Ik vind die acoustische gitaar wel erg gaaf erbij.

Iron Maiden was zo'n beetje het eerste wat ik mee kreeg op heavy metalgebied in '86/'87.
Killers is de eerste échte metal plaat die ik als pre-puber voor geschoteld kreeg. Was er gelijk helemaal gek van, mede door het onwaarschijnlijk coole artwork van Derek Riggs. De eerste twee albums van Maiden en dan met name Killers zijn naar mijn mening het beste wat de band geproduceerd heeft. Ontzettend fris geluid, heavy met een punk attitude. Ik trek de vocalen van Paul di'Anno ook veel beter dan luchtalarm Bruce Dickinson. Iron Maiden en Killers blijven daar door langer houdbaar.

Dit album in 1982/83 gekocht; kwartje viel toentertijd niet voldoende, mede omdat Bruce Dickinson en album TNOTB op voetstuk geplaatst werden, dus album Killers 'niet goed genoeg'.

Luister sinds 2 weken eerste 4 albums Iron Maiden, en ik kom tot de conclusie dat ik voorlopig Killers het beste album vind...

Van 3.5, naar 4 en nu 4.5 sterren!

Killers klinkt minder rauw maar nog dynamischer. Het intense gitaarwerk is echt subliem. Als tiener vond ik deze niet zo goed als het debuut maar doorheen de jaren ben ik het ten volle gaan waarderen. Zelfs Prodigal Son, wat ik altijd het minste nummer vond. Helaas is dit het laatste album met Paul Di'Anno als zanger.

100/100

Kan ik me in vinden. Ook ik vond Killers jarenlang het net iets mindere broertje van het debuut. Maar ergens lang geleden was daar ineens het moment dat ze van plaats wisselden. Killers zet ik heden ten dage net iets liever op dan het debuut.

Vandaag de eerste serie van 2015 remasters toch maar in huis gehaald. Ik wilde het aanvankelijk niet doen, maar wil toch graag de collectie compleet houden (op cd weliswaar, ik ben geen vinyl liefhebber). Wat me als eerste opvalt is dat ze echt uit zijn gegaan van de originele releases. Helaas zijn dan Sanctuary, Twighlight Zone en ,persoonlijk favoriet, Total eclipse kind van de rekening. Het heeft aan de andere kant ook wel iets authentieks, iets nostalgisch. Wat me vooral verbaasd is het geweldige geluid, vooral ‘Killers’ en ‘Iron Maiden’ Ze klinken magistaal. Het is wel een beste investering (zeker wanneer je ook de collectors edition van NotB wilt hebben), maar voor de fan is het het geld meer dan waard. Voor het eerst heb ik het gevoel dat ik Killers in zijn volle glorie hoor, zo helder maar toch zo puur, het is me nooit opgevallen dat er zoveel details in de nummers zitten, nog nooit klonken de acoustische stukken zo helder. Eddie is hier, tegen alle verwachtingen in, toch wel heel enthousiast over. Voor wie niet wil investeren (op spotify staan ook de 2015 versies).

Killers, volmondig ja. Fantastische productie van Martin Birch. Het debuut, nee ga ik niet in mee, is qua geluid echt een stuk minder. De 2015 versie helpt daar niet veel aan. Althans niet in vergelijking met mijn vinyl exemplaar. Kan best wezen dat vorige remasters slechts klonken natuurlijk.

Iron Maiden en met name dit album Killers kunnen heel lang van mijn rotatielijst zijn maar keren altijd terug. Killers was mijn kennismaking met IM en misschien wel daarom blijf ik dit een top album vinden. Gisteren op youtube een heel concert met Paul Di Anno zitten kijken. Fijne frontman die Paul, de punky feel die ze toen live hadden en de conclusie dat het echt zonde is dat Burr en Di Anno ontspoorden. Was echt een goed band in de tijd rond dit album.

Blijkbaar een jaar later weer op mijn afspeellijst. Terug in de auto vanuit Oostenrijk met een slapende familie deze weer eens geluisterd op aangepast volume. Ik denk dat deze versie van Maiden ook veel meer potentie had dan de twee albums die ze gemaakt hebben.