The Isley Brothers waren als ruim 10 jaar bezig toen Santana's band zo rond 1966 uit de startblokken kwam. Ondertussen zijn Ronald (76) en Ernie (65) de enige Isley's die nog onderdeel uitmaken van de band. Beide acts zijn legendes geworden maar pas in 2012 kwamen ze op het idee om samen iets te gaan doen. Toch duurde het tot
Santana IV (2016) voordat Ronald voor het eerste op twee nummers te horen is samen met Carlos Santana (70).
Iets meer dan een jaar hierna volgt dan eindelijk het album waarop de twee 'groepen' samenwerken. Op de hoes staan maar 4 gezichten, Carlos, Cindy, Ronald en Ernie. Het is me onduidelijk wie de rest van de musici zijn op het album, Discogs en Wiki bieden geen uitkomst maar kan me niet voorstellen dat alleen zij vieren spelen en zingen op het album. Zoals de zangeres die op
Body Talk te horen is, is dat nu wel of niet Cindy? Zijn het de 'classic' bandleden die ook op IV te horen zijn of toch Carlos live-bandleden?
Helaas is het een covers album geworden en staat er maar één nieuw geschreven nummer op
I Remember van de drummer en vrouw van Carlos, Cindy Blackman. Meteen ook het beste nummer wat mij betreft waar zijzelf de
lead-vocal op neemt. Het geluid en de mix is uitstekend en er valt heel veel te genieten op dit album. Toch kan ik me voorstellen dat als deze acts zo in de 70s of 80s bij elkaar waren gekomen er meer vuurwerk was geweest en meer eigen compositie's waren geschreven.
De heren en dame(s?) hebben er zin in en dat kan je terughoren in het resultaat, dit is
Funkier en meer Soulvol dan op Santana's eigen albums, maar staat ook weer niet heel erg ver weg van de Latin Blues Rock waarmee Carlos en zijn band bekend werden. Geen enkele cover overstijgt het origineel of andere bestaande covers die al succesvol waren, maar ze worden ook nergens 'verkracht'. Het zijn hun versies geworden die meer vehikels zijn om te laten horen wat de heren nog in huis hebben zo op hun oude dag.
Beter goed gecoverd dan slecht verzonnen zullen dan maar denken. Deze zal mijn album Top 50 van 2017 wel halen en misschien nog net een Top 25, maar er is al te veel moois verschenen om het tot een Top 10 plek te maken. Er zit een lekker positieve sfeer op het album, en genoeg variatie die zeer genietbaar is. Hierdoor raak ik ondanks de lengte van 66 minuten niet snel uitgeluisterd.