Prince - For You (1978)

Het woord 'zielig' associeer ik er zeker niet mee, maar de discosound en de stem ... ja hé!
Ik houd van het gitaargeluid in het nummer 'I'm Yours'.

Met zielig bedoel ik meer dat Prince gewoon goed klinkt met kopstem, en the BeeGees een beetje als een nietig mannetje... Al scoorden ze er wel enorme hits mee.

I'm yours is inderdaad fantastisch!

Dit is best een leuke plaat van Prince. Heerlijke afsluiter bijvoorbeeld. Verder ben ik Prince nog wat aan het ontdekken.

Op deze site is East94 niet opgenomen. Vermoedelijk was zijn inbreng miniem.

U zegt? Staat er al 12 jaar op

94 East - Minneapolis Genius (1985)

Mijn excuses.

Overigens niet de moeite waard er aan te beginnen

Tja, ik luister er de laatste tijd wat naar op Spotify (wel andere cd, maar dezelfde nummers) en het valt best wel mee.

De officiële eersteling van het genie uit Minneapolis. De eigenzinnigheid is gelijk zichtbaar met het legendarische "Produced, arranged, composed and performed by Prince". Prince had Warner gevraagd hem niet als zwarte artiest weg te zetten, maar als je de hoes met de afro ziet, denk je toch gelijk aan soul en disco. Het feit dat hij het album in zijn eentje volspeelde, riep uiteraard herinneringen op aan Stevie Wonder. Aangezien dit album nog erg om synths heen is gebouwd, laat je die vergelijking niet makkelijk los. Prince kreeg vrije hand op dit album en laat horen dat hij zeer ambitieus was. Ik heb het album altijd wat klinisch gevonden, maar nu bij her beluistering heb ik daar veel minder last van.

For You
Leuke a-capella song. Duurt misschien iets te lang, maar laat wel horen dat Prince een goede stem en studiovaardigheden bezit.

In Love
Disco georiënteerd nummer. Niet helemaal mijn ding.

Soft and Wet
Tekstueel was Prince baanbrekend als het gaat om het doorbreken van taboes. De eerste tekenen dienen zich hieraan. Dit schijn het oudste nummer te zijn dat hij heeft opgenomen en op plaat is verschenen. Heerlijk funky, ondeugende teksten. NIet zo briljant als later werk, maar absoluut een essentiële song.

Crazy You
Prince zou later hele mooie ballads maken, maar daar valt deze nog niet helemaal onder. Het is mij nog iets te zoet.

Just As Long As We're Together
Een andere favoriet. Heerlijke funky track, een voorbode van de funkjams waar hij later patent op zou krijgen. Ook is zijn gewone stem hier in de achtergrond te horen, waar hij vooralsnog alles in falsetto doet. Beloftevol!

Baby
Dit is wel geslaagd. Dit is echt een vooruitwijzing naar het type ballad waar Prince patent op had. Zeer geslaagd nummer.

My Love Is Forever
Vind ik vooral heel fijn door de gitaarsolo aan het eind, waarmee het nummer meer cachet krijgt.

So Blue
In het verlengde van Crazy You en daarmee is alles wel gezegd.

I'm Yours
Verrassende uitsmijter van het album is een lekkere rocker. Prince zingt agressief en laat horen dat hij een bovengemiddeld gitarist is. Hiermee zorgt hij met het 3e hoogtepunt van de plaat voor een waardige afsluiter.

Al met al heeft Prince op dit album iets teveel zijn best gedaan om perfectie af te leveren, terwijl hij daar qua ontwikkeling nog niet toe in staat was. Ik moet wel zeggen dat het met het verstrijken der jaren niet zwakker wordt, integendeel.

Nadat ik Prince - Sign 'O' the Times (1987) toch maar op nieuw vinyl heb aangeschaft, omdat mijn 30 jaar oude exemplaar toch echt aan vervanging toe was, ben ik nu toch gezwicht om alle platen te kopen die ze opnieuw hebben uitgebracht.

Niet omdat al mijn platen grijs gedraaid zijn, maar gewoon omdat het toch een stuk frisser klinkt. Het geluid bevalt me echt heel erg goed.

De hoezen zijn over het algemeen iets te donker (zeker bij deze en de opvolger) en ik zag dat het lettertype op de nieuwe uitgave iets groter is, en de kleur wat anders.

Artwork verder wel mooi verzorgd met de binnenhoezen e.d. Mooi om te zien dat er nu NPG/Warner op de hoezen staat. Een bewijs dat Prince en Warner weer op goede voet waren (toen deze re-releases werden beklonken)

Zij die dus twijfelen... niet doen, mooie heruitgaven!!

Ik heb het idee opgevat om in de komende periode eens alle Prince-platen in chronologische volgorde voorbij te laten komen, iets wat ik nooit eerder gedaan heb (sowieso is er hier en daar nog een plaat over die ik nog niet ken, op deze manier hoop ik dit eindelijk eens weg te werken). Ik ga niet proberen om bij elke plaat een lange recensie te schrijven, ik vrees dat ik me er dan mijn tanden toch teveel stuk op zou bijten (dus respect voor lennon, Funky Bookie en aERodynamIC dat het hen wel gelukt is, jongens, bij deze weten jullie ook dat ik mijn eigen soort-van poging doe) maar een berichtje schrijven bij elke plaat (dan eens wat langer, dan weer wat korter) moet toch lukken

For You dan: een plaat die ik denk ik maar één keer volledig gehoord heb, toen Prince zijn muziek nog ongestraft op Youtube liet zwerven, al een heuuuul lange tijd geleden dus. Ik luister er vandaag dus met nieuwe oren naar, want alleen Soft And Wet stond me nog bij (maar die staat dan ook op The Hits/The B-Sides en dat album heb ik stukgedraaid als jonge tiener, dus vandaar). Dat blijft een leuk nummer, maar niet meer dan dat. Het talent is duidelijk hoorbaar aanwezig, maar het komt er nog onvoldoende uit. Prince moest nog een beetje loskomen, zeg maar.

Dat laatste geldt eigenlijk voor dit hele debuut, waarvan Soft And Wet nog het beste nummer is ook, en met voorsprong. Ontzettend knap hoe Prince dit als 20-jarig snotneusje in elkaar heeft gebokst terwijl hij zich niks aantrok van de man die eigenlijk was ingehuurd om de productie te doen, maar een sterk album levert het mijn inziens niet op. Heel For You is gedrapeerd met zo’n satijnen glossy jaren ’70 Hollywoodsoul/disco-kleedje waarvan alleen Michael Jackson’s Off The Wall voor mij de tand des tijds goed doorstaan heeft, een heel album in deze stijl is dus niet aan mij besteed. In het begin gaat het nog, mede omdat ik In Love en Just As Long As We’re Together ook best ok vind, maar deze sound gaat me hoe langer hoe meer irriteren, tot het op So Blue bijna niet meer uit te houden is. I’m Yours is ook helemaal niet zo’n goed nummer, maar het brengt op de valreep tenminste nog wat pit de plaat in zodat het toch niet helemaal op een sisser eindigt. Uiteindelijk vind ik de ontstaansgeschiedenis nog het leukste aan dit album.

Sowieso is Prince hier nog te weinig onderscheidend, een fout die hij gelukkig snel zou afleveren.

Dus om samen te vatten: platen maken kon onze held al meteen… nu moest hij alleen nog goede platen leren maken. Maar ach, je moet ergens beginnen.

Zo, plens ik er toch nog zo’n lang verhaal uit. Toch een blauw sterretje erbij dan maar

Prince is nooit mijn ding geweest. Het raakt me gewoon niet. Ook dit debuut is volledig langs me heen gegaan. Nu ik met mijn speurtocht bij de jaarlijstjes Oor over 1978 ben aangekomen vind ik dit album op een bescheiden 85e plaats. Ik heb het album nog maar eens gestreamd op Spotify en het blijft moeilijk doorkomen voor mij. Nou is de score hier op MuMe voor dit album ook niet geweldig, kortom mijn 3* zijn geenszins bijzonder laag.Mijn favoriet: Baby, omdat het nummer heerlijke rust uitademt.

Een mooie dag om deze fijne plaat weer eens op te zetten; 43 jaar geleden uitgekomen.

Afgelopen vrijdag moest ik een half uur zien te overbruggen op mijn route, die niet geheel toevallig langs de kringloop in Zwijndrecht leidde. Daar een 5-tal cd's bemachtigd en een live-dvd. Een van de cd's is dus dit debuutalbum van Prince. Een cd die al meerdere rondjes heeft gedraaid afgelopen dagen. Erg lekker, fris album met een warme sound. Met als absolute toppers Just As Long As We're Together en I'm Yours.

Sinds 1982 verbonden aan de muziek van His Royal Badness. Nadarm’n platenzaakvried Luut” trok destijds 1999 uit de bak en vroeg me deze eens te beluisteren. Vanaf toen feitelijk altijd aanwezig in m’n leven en ik weet niet hoeveel uren, bootlegs etc beluisterd! En dan nu pas, ik schaam me enigszins, eigenlijk voor het eerst écht geluisterd naar “For You”. Alles n.a.v podcast van “AMSTERDAM loves Prince”. Deze week een aantal maal met aandacht beluisterd. Dat is prima te doen met een album van 33 minuten.
En … wat een geweldig debuut. De sfeer, de potentie, het gemak en het vertrouwen is al zo voelbaar. Het album voelt licht en misschien wat onbeduidend, zeker m.b.t. wat komen gaat. En toch hoor ik deze sound erg graag. Nog geen doorgeproduceerde albums, al die bekende hits. Nee, vintage Prince, O’school.
Mocht van mij gerust wat langer zijn. Nummer 5, Just as long we’re together en 7, My love is forever springen er voor mij uit (disco), maar het gehele album als één geheel smaakt naar meer ….

Het potententieel van Prince is op zijn debuutalbum hoorbaar, maar het is nog niet de Prince waar ik vrolijk van word. Veel cheesy teksten. Wel knap dat Prince alle instrumenten zelf inspeelde.