menu

Kari Bremnes - Det Vi Har (2017)

mijn stem
4,44 (9)
9 stemmen

Noorwegen
Folk / Pop
Label: Månestein

  1. Det Kunne Skjedd (3:56)
  2. Glem Ikkje (4:44)
  3. Det E Min Sønn (4:13)
  4. Kanskje (4:07)
  5. Rim Sin Stemme (3:48)
  6. Det Må Være Orden (3:59)
  7. Det Einaste VI Ville (4:27)
  8. Tog VI Ikkje Tok (4:15)
  9. Det Som Ennu Ikkje Har et Navn (3:38)
  10. En Sang Fra Andre Sia (4:02)
  11. Spor (5:38)
totale tijdsduur: 46:47
zoeken in:
avatar van Lura
Was ja al op de hoogte van deze release, Broem?!

avatar van Broem
4,0
Lura schreef:
Was ja al op de hoogte van deze release, Broem?!


Nee, niet meegekregen. In het Noors zo te zien. Ga ik naar op zoek. Thanx

avatar van Lura
Drie decennia lang al gaan de albums van de zestigjarige Noorse zangeres Kari Bremnes in haar thuisland als warme broodjes over de toonbank. Haar carrière volg ik sinds de Olympische Winterspelen van 1994 in Lillehammer, waar Bremnes tijdens de opening zong.

Vrij laat kwam haar muziekloopbaan op gang, eerst werkte ze in een psychiatrisch ziekenhuis en volgde ze tegelijkertijd een studie Noorse taal en cultuur aan de Universiteit van Oslo. Daarna werkte ze nog enige jaren als journalist om zich vervolgens volledig op de muziek te storten.

Bremnes zingt in het Noors, slechts eenmaal waagde zij een meer dan geslaagde poging in het Engels. Op het schitterende Norwegian Mood herinterpreteert zij een aantal van haar eigen nummers. Het album behoort tot mijn dierbaarste cd’s in mijn collectie.

Zij beschikt over een prachtige stem, waar ze menigeen diep mee weet te ontroeren. In de loop der jaren heeft ze geheel eigen stijl weten te creëren, die zich ergens beweegt tussen folk en pop, af en toe overgoten met een toefje elektronica. Haar albums stellen nooit teleur.

Deze keer was het voor de fans wel vijf jaar wachten op Det Vi Har, waarop haar vertrouwde geluid weer te horen is. Live is zij ook geweldig, wat ze ondermeer bewees met het fraai opgenomen album Reise. Naast eigen land is zij vooral erg populair bij onze oosterburen.

Zover ik weet heeft ze nog nooit in ons land opgetreden, dat zou wat mij betreft dringend eens moeten gebeuren. Voor wie haar muziek nog niet kent, raad ik aan om als eerste het Engelstalige Norwegian Mood te beluisteren.

avatar van supersmart
5,0
Het was in 1994 niet Kari Bremnes maar Sissel Kyrkjebø.
Maar deze laatste CD naar Kari is echt een topper.

avatar van dynamo d
4,0
Ah mooi, heb al verschillende albums van haar in bezit. Maar ik dacht het met de gezondheid van Kari Bremnes minder goed ging.

avatar van Broem
4,0
Wederom een beregoed album van Kari Bremnes. Ik heb haar leren via het album Norwegian Mood uit 2000 dat ik hoorde op een audioshow (albums van Kari zijn audiofiele hoogstandjes) Vanaf dat moment haar altijd blijven volgen en uiteraard met terugwerkende kracht haar oeuvre aangeschaft. Of ze nu in het Noors of Engels zingt de kwaliteit spettert uit je speakers. Een aangename stem, heerlijke jazzy, catchy liedjes en altijd super verzorgd met de crème de la crème muzikanten uit Noorwegen (en wellicht omstreken) Ook dit album verschilt weinig van haar eerdere werk. Dat is geen straf en geeft dat warme bad gevoel. Alsof je na enige tijd weer een nieuw hoofdstuk in een goed boek gaat lezen (of zoiets)

Mocht je Kari Bremnes mooi vinden luister dan ook eens naar haar Noorse collega Beate S. Lech - Min Song Og Hjarteskatt (2011) die solo en met haar band Beady Belle evenzo prachtige muziek maakt. Het niveau in Scandinavië (jazzy pop/folk) is ongekend hoog.

avatar van Lura
Sinds een jaar luister ik zeer regelmatig cd's afkomstig uit Noorwegen, veelal van erg hoog niveau. Ook in de progrock verschijnen daar leuke cd's : Gentle Knife - Clock Unwound (2017)
Toppers wat mij betreft zijn dit jaar Torgeir Waldemar, Picidae, Anne-Marie Giortz, Heigh Chief en het afgelopen vrijdag verschenen album van Susanne Sundfør .

avatar van Broem
4,0
Wederom mooie tips Lura Gentle Knife was me al opgevallen. Staat op mijn lijstje. De overige namen zeggen mij weinig. Ken alleen Susanne Sundfor. Daar zal ik mij echt toe moeten zetten. Haar eerdere albums zag ik (liever gezegd hoorde) niet zitten. Heb veel moeite met haar stem.

Dit album van Kari is weer echt goed. Bedankt voor de tip. Was me even ontschoten. Las op haar website dat het goed gaat met haar (20 jaar geleden kanker gehad) maar dat ze bang is dat het terugkomt. Tja...

Hoop haar nog ooit live te mogen zien en horen. Veelal optredens in Noorwegen, Scandinavië en Duitsland. Veel verder komt ze jammer genoeg niet.

Lura schreef:


Bremnes zingt in het Noors, slechts eenmaal waagde zij een meer dan geslaagde poging in het Engels. Op het schitterende Norwegian Mood herinterpreteert zij een aantal van haar eigen nummers. Het album behoort tot mijn dierbaarste cd’s in mijn collectie.

Zij beschikt over een prachtige stem, waar ze menigeen diep mee weet te ontroeren. In de loop der jaren heeft ze geheel eigen stijl weten te creëren, die zich ergens beweegt tussen folk en pop, af en toe overgoten met een toefje elektronica. Haar albums stellen nooit teleur.

Deze keer was het voor de fans wel vijf jaar wachten op Det Vi Har, waarop haar vertrouwde geluid weer te horen is. Live is zij ook geweldig, wat ze ondermeer bewees met het fraai opgenomen album Reise. Naast eigen land is zij vooral erg populair bij onze oosterburen.

Zover ik weet heeft ze nog nooit in ons land opgetreden, dat zou wat mij betreft dringend eens moeten gebeuren. Voor wie haar muziek nog niet kent, raad ik aan om als eerste het Engelstalige Norwegian Mood te beluisteren.


of, als ik mag aanraden, wellicht het mooiste live album allertijden: Kari Bremnes - Live (2007)

avatar van Fingertippie
Lura schreef:

Bremnes zingt in het Noors, slechts eenmaal waagde zij een meer dan geslaagde poging in het Engels. Op het schitterende Norwegian Mood herinterpreteert zij een aantal van haar eigen nummers. Het album behoort tot mijn dierbaarste cd’s in mijn collectie.


Er is ook de Engelstalige CD "You 'd Have To Be Here".

Lura schreef:
Sinds een jaar luister ik zeer regelmatig cd's afkomstig uit Noorwegen, veelal van erg hoog niveau. Ook in de progrock verschijnen daar leuke cd's : Gentle Knife - Clock Unwound (2017)
Toppers wat mij betreft zijn dit jaar Torgeir Waldemar, Picidae, Anne-Marie Giortz, Heigh Chief en het afgelopen vrijdag verschenen album van Susanne Sundfør .


Inderdaad prachtige platen, zeker Anne-Marie Giortz.
Er zijn zelfs nog meer Noorse parels verschenen, wat te denken van Soup - Remedies (2017)
Erik Honoré - Unrest (2017)
Anneli Drecker - Revelation for Personal Use (2017)

en hét Noorwegen album bij uitstek
Anja Garbarek - Smiling & Waving (2001)

Gast
geplaatst: vandaag om 15:32 uur

geplaatst: vandaag om 15:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.