menu

Herbie Hancock - Head Hunters (1973)

mijn stem
3,98 (296)
296 stemmen

Verenigde Staten
Jazz / Funk
Label: Columbia

  1. Chameleon (15:38)
  2. Watermelon Man (6:28)
  3. Sly (10:18)
  4. Vein Melter (9:10)
totale tijdsduur: 41:34
zoeken in:
avatar van heartofsoul
4,0
Die staat op het uitstekende Blue Notes Album "Takin' Off", dat in 1962 verscheen. Met o.a. Fred Hubbard en Dexter Gordon.

avatar van laxus11
4,0
Wat is Chameleon toch een heerlijke plaat zeg

Minste nummer vind ik de afsluiter maar die is ook nog steeds een voldoende waar.

4.0* met kans op verhoging.

avatar van SemdeJong
4,0
Een van zijn beste albums.

Ozric Spacefolk
Een plaat die ik niet vaak opzet, omdat ik nu eenmaal niet een jazzcat ben.
Maar als ik het opzet, is het een feestje!

WPE
Een heel goede plaat van Herbie. Funky! Een eigen geluid in die tijd, en baanbrekend. Maar vooral: lekker om naar te luisteren.

avatar van HugovdBos
4,0
Swingende combinatie tussen jazz en funk in nummers die lekker lang voortduren. De uitgebreide instrumentatie met blazers en al maken de heerlijke funky ritmes waar de jazz in versponnen zit. De ritmes maken de omgeving erg ontspannend waardoor je voetjes zo van de vloer gaan. Een hoogtepunt uit Herbie's uitgebreide oeuvre, een meester in de jazzhistorie.

avatar van scott
5,0
Heb je deze al in je kast staan?? ja he....tuurlijk! Een domme vraag he?

Nee? Ben jij een zich zelf respecterende muziek liefhebber of is dit een retorische vraag?
Maar je kan natuurlijk ook snel effe op internet dit luisteren en je verbazen en zorgen dat je de
plaat,cd of wat voor digitale formaat dan ook zo snel mogelijk in de trillende klamme klauwen hebt.

Watermelon Man is een van de meeste funky en lekkere nummers die ik ken, met name vanwege de ook zeer luid aanwezige bas.

avatar van Funky Bookie
4,0
Lekkere funky nummers. Ik herken veel van wat Prince later deed met o.a. Madhouse.

5,0
Damn deze zou toch echt ruim boven de 4 sterren moeten zitten. Zo blij dat ik deze op vinyl heb!

avatar van Larzz
4,0
Haha. Heb cd maar ook weer op Lp gekocht. Geweldige klank op vinyl.

avatar van Mssr Renard
4,0
Toch wel één van beroemdste jazzfunk-platen en ook wel één van de betere. Ik denk dat veel bands/acts zich hebben laten inspireren door deze plaat.

Fantastische ritmesectie, dikke baslijnen op de bas en toetsen en Bernie Maupin die lekker los mag gaan. Headhunters en Weather Report zijn wat mij betreft aan deze kant van het fusion-spectrum (en Passport in mindere mate) de beste acts. En daarmee bedoel ik: jazzfusion/jazzfunk zonder leadgitaar.

Deze plaat natuurlijk een 5* gegeven. Oh wat heerlijk om dit weer terug te horen. Ik merk dat ik weer een lekkere early- tot midseventies fusion bui ben beland.

avatar van Gyzzz
4,0
Ik beluisterde dit album voor het RYM top-250 review topic – anno augustus 2022 was dit RYM #213

Head Hunters heb ik op de een of andere manier altijd gezien als een klassieke instapplaat in de jazz. Geen idee of dat terecht was, maar instapplaten kun je in de regel net zo goed overslaan als je je toch in een genre wilt verdiepen. Toch voelt het een beetje raar dat ik nooit eerder heb getoetst of die op weinig gebaseerde aanname inderdaad van toepassing is op deze classic van Herbie Hancock. Een andere reden dat ik heb gewacht is de fusion tussen in dit geval jazz en funk. Met fusion heb ik soms wat moeite. In het beste geval kan het een lekker soepje zijn, maar het dreigt in mijn oren al gauw een papje of zelfs een brei van ideeën te worden, waardoor ik er minder makkelijk inkom. Maar deze plaat met mooi allitererende artiest en titel heeft geen last van dat alles. Hij is juist lekker puntig en zelfs heel goed dansbaar.

Ik ging vooraf al de mist in door dit altijd te zien als een hele invloedrijke plaat, die zijn status dus wel uit zijn invloed en niet uit zijn kwaliteit zou halen. Alsof die twee dingen antigecorreleerd zouden zijn. Niets is minder waar! Nu hoor ik inderdaad ladingen invloed op zo ongeveer al mijn favoriete genres, van hiphop (The Roots, …) tot house (Theo Parrish, …) en techno (Carl Craig, …). De tweede helft van ‘Chameleon’ vat de eerste helft van Moodymanns discografie in een kwartier samen – enkel de stemmen ontbreken nog. De kleine geluidjes die als vogeltjes komen binnenvliegen en de centrale groove even lostrekken van zijn nonchalante voortgang. Het straightforward ritme dat je als proto-house kunt betitelen. Maar er zit ook gewoon een enorme berg kwaliteit in de combinatie van enerzijds een strak onderliggend ritme en anderzijds juist de enorm lichtvoetige invulling daarvan. Die lichtvoetige dansbaarheid definieert voor mij deze plaat. Wat een leven zit er in deze funk-brouwerij. Jazz is wat mij betreft dan ook nadrukkelijk het subgenre in dit deel van de plaat, de invulling van specifieke passages, de kers op de funktaart.

Het bevalt me ook goed hoe Herbie en de zijnen spelen met de ongemakkelijkheid, zoals met het centraal geplaatste absurde fluitje op ‘Watermelon Man’. Daarbij zit er een enorme vaart in het album waardoor je mentaal nooit blijft hangen maar doorlopend meegevoerd wordt. Zelfs de ingeleiden en uitgeleiden van tracks als ‘Sly’ kenmerken zich door busladingen aan kleurrijke details. Enige punt van kritiek is dat het me soms net wat te vrijblijvend is en wat te weinig richting heeft, terwijl het je ondertussen wel strak bij de les houdt. Als een ruimte waar je wel de weg moet volgen, maar waar die weg geen bestemming heeft. Misschien is het intrigerend getitelde ‘Vein Melter’ daarom misschien wel mijn favoriete stuk van de plaat, waar die weg gevoelsmatig wordt losgelaten en in het relatieve minimalisme een nieuwe dimensie wordt opengetrokken.

Het is in retrospect maar vreemd dat ik nooit eerder aan Head Hunters begonnen was: een plaat waar al mijn straatjes kruisen en die me misschien wel daarom vooraf als een onvermijdelijke tegenvaller overkwam. Dat is het dus niet: een heerlijke kleurplaat juist, waarin Herbie je doorgaans strak aan de hand neemt, die veel later dansmateriaal nadrukkelijk in zijn schaduw zet. Dit voelt nu al als een centraal vertrekpunt in mijn muziekbibliotheek, van waaruit andere favorieten vertrokken zijn en waar ze ook weer in samenkomen. De plaat voelt me voor nu nog net te losjes voor een echte topscore, maar die ligt zeker wel in het verschiet.

4.25*

5,0
dj@
waanzinnig vet album!

Gast
geplaatst: vandaag om 12:10 uur

geplaatst: vandaag om 12:10 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.