menu

Curtis Harding - Face Your Fear (2017)

mijn stem
3,86 (81)
81 stemmen

Verenigde Staten
Soul / Funk
Label: ANTI-

  1. Wednesday Morning Atonement (4:28)
  2. Face Your Fear (3:54)
  3. On and On (4:01)
  4. Go as You Are (3:58)
  5. Till the End (3:11)
  6. Need Your Love (2:57)
  7. Dream Girl (3:22)
  8. Welcome to My World (3:36)
  9. Ghost of You (4:29)
  10. Need My Baby (3:17)
  11. As I Am (4:02)
totale tijdsduur: 41:15
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
4,0
Soul Power beviel me wel vanwege het wat rauwere, eigentijdse geluid. Op Face Your Fear hoor ik dat weer terug.

Danger Mouse is de man achter de knoppen en zorgt ervoor dat het rauwe randje is blijven hangen. Onvervalste dampende soul met snufjes r&b, gospel, funk en een ietsiepietsie rock (ja, iets minder dan op de voorganger).
Knorrende saxen, vette blazers en zwoele dameskoortjes geven dit album hier en daar schwung.

Gewoon heel erg fijn.

avatar van vinylbeleving
3,0
Niets nieuws onder de zon, aardige plaat maar vind het ook niet zo heel bijzonder allemaal. Misschien moet ik er nog wat meer de tijd voor nemen, maar ik blijf altijd moeite houden met (soul) artiesten die het retro geluid blijven kopiëren, en er niet zoveel nieuws aan toevoegen. Ik kan dan toch net zo goed naar m'n platenkast lopen er willekeurig een klassieker uit plukken?

Zag trouwens dat Curtis binnenkort ook weer ons land aan doet voor een concert. Weet iemand hoe z'n live reputatie tegenwoordig is? Want een aantal jaar geleden was hij live een zooitje. Chagrijnig en ongeïnteresseerd stond hij toen z'n set af te spelen. Hoop voor hem en z'n publiek dat dit inmiddels veranderd is, want anders is ie vakkundig bezig z'n eigen carrière om zeep te helpen.

avatar van Venceremos
3,5
Komend optreden laat ik in ieder geval schieten agv daarvan.

mm65
Lekkerste nummer “Dream girl”. Basloopje is top.
Verder gedachte en hoop op nieuwe D’Angelo.
Daar doet mij dit album, ver weg, aan denken.

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Curtis Harding - Face Your Fear - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

De Amerikaanse soulzanger Curtis Harding maakte al weer meer dan drie jaar geleden flink wat indruk met zijn debuut Soul Power.

De Amerikaanse muzikant moest destijds concurreren met flink wat nieuwkomers die de soul van weleer nieuw leven in wilden blazen, maar bleef de concurrentie een straatlengte voor met een plaat die aan de ene kant herinnerde aan de vintage en met name Southern soul uit de jaren 60 en 70, maar aan de andere kant ook open stond voor invloeden uit andere genres en invloeden van meer recente datum, waarvan zeker de combinatie van soul en rauwe garagerock naar veel meer smaakte.

Ook op zijn nieuwe plaat Face Your Fear neemt Curtis Harding je mee terug naar de soul uit de jaren 60 en 70, maar ook dit keer verwerkt de Amerikaan allerlei andere invloeden in zijn muziek, waardoor hij het hokje retro-soul weer makkelijk ontstijgt.

Face Your Fear werd geproduceerd door Danger Mouse, die Face Your Fear heeft voorzien van een duidelijk ander geluid dan zijn voorganger. De invloeden uit de garagerock hebben flink aan terrein verloren en hebben plaats gemaakt voor een moddervet soulgeluid met een bijzondere twist.

Zeker in de wat meer rechttoe rechtaan soulsongs maken de muzikanten op de plaat indruk met een broeierig soulgeluid dat uit de speakers knalt. Het is een geluid waarin Curtis Harding zich als een vis in het water voelt. De Amerikaan is gezegend met een heerlijk rauwe en soulvolle strot en herinnert aan meerdere groten uit de geschiedenis van het genre.

De authentiek aandoende soul op de tweede plaat van Curtis Harding is goed voor een feestje, maar Face Your Fear heeft ook een wat avontuurlijkere kant. In de songs die wat minder zwaar leunen op de vintage soul heeft producer Danger Mouse gekozen voor een wat experimenteler geluid met zwaar aangezette strijkers, vervormde gitaren en bijzondere koortjes. Het levert songs op die nogal psychedelisch aandoen en je onmiddellijk mee terug nemen naar de late jaren 60.

Ik was persoonlijk zeer gecharmeerd van de wat rauwere muziek die Curtis Harding op zijn debuut maakte, maar ook het wat meer gepolijste geluid op zijn tweede plaat overtuigt makkelijk. Face Your Fear laat zich beluisteren als een obscure klassieker uit de jaren 60 en 70, maar Curtis Harding sluit ook aan bij de hedendaagse R&B of de modernere soulvarianten.

In een jaar waarin neo-soul smaakmakers Sharon Jones en Charles Bradley ons zijn ontvallen is de spoeling betrekkelijk dun wanneer het gaat om echt goede soulzangers en zangeressen. Curtis Harding stijgt hierdoor flink boven de concurrentie van het moment uit en maakt diepe indruk als zanger.

Ook in muzikaal opzicht is Face Your Fear een stuk interessanter dan vrijwel alle andere soulplaten van het moment. De Amerikaan vermaakt meedogenloos met moddervette soul, maar verrast ook met aangenaam zweverige soulklanken. Het zijn klanken die in eerste instantie zorgen voor verbazing, maar hoe vaker je ze hoort hoe verslavender ze worden. Dat laatste geldt overigens voor alle tracks op Face Your Fear, want de tweede plaat van Curtis Harding wordt bij herhaalde beluistering steeds beter en onmisbaarder.

Net als de grote soulzangers uit het verleden en in tegenstelling tot veel jonge soulzangers van het moment, lijkt het zingen Curtis Harding geen enkele moeite te kosten, wat zijn muziek een bijzondere flow geeft. Het is een flow die op het debuut nog af en toe ruw werd onderbroken door stevige gitaaruithalen, maar met Face Your Fear uit de speakers zweef je mijlenver weg. Ik vond het in het begin vooral heel lekker, maar inmiddels vind ik de tweede van Curtis Harding een knappe plaat. Een buitengewoon knappe plaat zelfs. Erwin Zijleman

avatar van Venceremos
3,5
Goede A-kant, erg matig vervolg. Vanaf Dream Girl wordt het erg dunnetjes wat nog een beetje wordt recht getrokken door de afsluiter.

avatar van west
4,5
Dit is weer een mooie Soul plaat van Curtis Harding. Zeker de moeite waard.

Overigens is er onverwacht toch nog door Daptone een nieuwe plaat van Sharon Jones uitgebracht erwinz, mis 'm niet:
Sharon Jones & The Dap-Kings - Soul of a Woman (2017)

avatar van paddy pipedown
3,5
Debuut was een lekker rauw soul plaatje..met een rock-edge zelfs.
Die edge is nu vrijwel verdwenen Het rauwe randje klinkt nog door maar dan op zijn danger mouse' .
Samen klinken ze eigenlijk precies zoals je verwacht; als een retroplaat die mikt op 60s en 70s en acht jaar oud klinkt. Soms denk je dat Harding te gast is op een Broken Bells plaat. Dan weer denk ik eens naar Freak Power te luisteren (Till the End). Toch weten de heren het uitgekauwde soulidioom van een frisse doublemint-gum smaak te voorzien, wat best knap is.
Overall fijne soulplaat.

avatar van paddy pipedown
3,5
vinylbeleving schreef:
Weet iemand hoe z'n live reputatie tegenwoordig is? Want een aantal jaar geleden was hij live een zooitje. Chagrijnig en ongeïnteresseerd stond hij toen z'n set af te spelen. Hoop voor hem en z'n publiek dat dit inmiddels veranderd is, want anders is ie vakkundig bezig z'n eigen carrière om zeep te helpen.

Ik zag em op North Sea twee jaar terug. Adequate set, maar meer niet. Het hele album werd wat routinematig afgewerkt met een extra solootje hier en daar. Een zootje was het niet. Het gemis van de blazers was wel merkbaar.

avatar van Reijersen
4,5
Wat kwam Curtis Harding als een komeet binnen in 2014 zeg! Met zijn funky, wat rauwe soulsound wist hij mij volledig te overtuigen. Ga er maar eens aan staan om zo’n debuut te overtreffen, of überhaupt maar te benaderen. Face Your Fear moet dat doen voor hem.

Al bij opener Wednesday Morning Atonement hoor je al dat de sound wel wat anders is. De blazers maken in eerste instantie wat organischer, waar de volledige sfeer ook wat “zachter” is dan bij het debuut. De subtiele instrumentatie zorgt hier voor een warme sound, waar het vocaal divers en intens is. Het rauwe randje op stem is er natuurlijk wel steeds. Maar muzikaal gaat het ook op de titeltrack verder waar het opende. Prachtig, die warme soulsound die Harding laat horen. Ik vind dit een superfijne, goed gemaakt soulnummer.
On and On is qua refrein van het aanstekelijke soort. Qua karakter is de song sowieso wat directer. Mede door die voortdrijvende drums en de organische blazers. Erz it ook wat meer groove in dit nummer. Heerlijke energieke song.
Waar Go as You Are juist weer wat meer timide is. Fijne warme soulsound weer. Minder rauw dan we gewend zijn, maar erg sterk in elkaar gezet. Van Till the End krijg ik dan weer echt energie. Lekker vrolijk, beetje rasperig en flierefluitend. Fijn nummer met meer tempo. Tempo die het behoudt met Need Your Love. Dit nummer knalt er ook lekker in. Goede energie weer. Wat meer schurend ook. Zoals zijn vorige plaat. Cool nummer.
Dream Girl is al net zo cool en tevens uiterst broeierig. Die sfeer is echt ijzersterk neergezet en zuigt je het nummer in. Om dan meer sex te brengen met Welcome To My World. Dit is zo sexy als wat.Het gefluister het intieme gezang. Hier speelt wat, hier zit een boodschap achter. Dit schmiert. Ghost of You is dan juist weer wat relaxter. Erg laidback gevoel. De betere zomeravobd.muziek met een BBQ. Of lekker surfen. Mij hoor je er niet over klagen.
Om dan met Need My Baby wat meer terug te pakken op zijn vorige plaat. Het schuurpapiertje is er duidelijk nog een extra keer overheen gehaald. Als afsluiter horen we As I Am. Een heerlijk sfeervolle en liefdevolle afsluiter. Mooi. Met die strijkers en het bluesy gitaar.

Curtis Harding bevestigd zijn naam nog een slagje steviger. Wat heeft hij weer een goede plaat gemaakt zeg. Anders dan zijn debuut, maar duidelijk net zo lekker. Een eindejaarslijstje met deze plaat zal niet misstaan.

avatar van Zwaagje
4,0
Zijn debuut vond ik heel aangenaam; vreemd dat ik deze dan heb gemist. De plaat is al een tijdje uit. Eerste luisterbeurt klinkt goed. Er zullen nog wel een aantal lu9sterbeurten volgen.

avatar van sj0n88
4,0
Zwaagje schreef:
Zijn debuut vond ik heel aangenaam; vreemd dat ik deze dan heb gemist. De plaat is al een tijdje uit. Eerste luisterbeurt klinkt goed. Er zullen nog wel een aantal lu9sterbeurten volgen.

Hier ook een laatontdekker die zijn eerste plaat grijs heeft gedraaid. De eerste twee luisterbeurten beloven alvast veel goeds. Vooral Welcome to My World komt hier heerlijk binnen.

avatar van popstranger
4,0
Vooral een pluim voor de productie op deze plaat, de sound knalt echt binnen bij mij. Een hele prestatie ook van Curtis Harding want binnen dit genre vind ik het nogal snel te zeemzoet klinken iets wat hij handig ontwijkt. Over het algemeen worden hier natuurlijk geen tekstuele hoogstandjes gebracht en is het allemaal op papier nogal basic maar hij zorgt er toch voor dat de soul voor de duur van het album van de muren druipt. Op deze plaat is dat een goed iets...

avatar van iggy
3,0
Ik vind het allemaal wel aardig wat Hardings hier voorschotelt. Maar ook niet meer dan dat. Echt veel blijft er in ieder geval niet hangen. Weinig hoogtepunten en ook weinig dieptepunten. Bij het matige Dream Girl leent Hardings wel heel opzichtig van The Stones. Want dat riedeltje lijkt toch verdomd veel op dat van Time Waits For No One.
Ach, leuk voor een aantal keren te beluisteren. Maar ben absoluut geen nieuwe Harding liefhebber geworden.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:18 uur

geplaatst: vandaag om 15:18 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.