menu

Leon Vynehall - Nothing Is Still (2018)

mijn stem
3,65 (36)
36 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic
Label: Ninja Tune

  1. From the Sea / It Looms (Chapters I & II) (6:19)
  2. Movements (Chapter III) (3:51)
  3. Birds on the Tarmac (Footnote III) (1:17)
  4. Julia (Footnote IV) (2:25)
  5. Drinking It in Again (Chapter IV) (3:46)
  6. Trouble - Parts I, II, & III (Chapter V) (5:42)
  7. Envelopes (Chapter VI) (5:29)
  8. English Oak (Chapter VII) (4:26)
  9. Ice Cream (Chapter VIII) (4:50)
  10. It Breaks (Chapter IX) (2:17)
totale tijdsduur: 40:22
zoeken in:
avatar van panjoe
4,0
panjoe (moderator)
Jawel, een nieuwe Leon Vynehall! Dit kan niet misgaan.

Voorproefje: Leon Vynehall - 'Envelopes (Chapter VI)' - YouTube

avatar van panjoe
4,0
panjoe (moderator)
Ook hoofdstuk drie klinkt erg mooi. Het ziet ernaar uit dat Leon de housesound van zijn vorige platen in de koelkast heeft gezet, en zich richt op akoestisch aandoende jazzy downtempo muziek. Met zijn kwaliteiten als producer, en met Ninja Tune als platform, belooft deze premisse veel goeds!

avatar van waxs
4,5
Fantastisch album, zoals panjoe terecht opmerkt kiest dit album een compleet andere richting. Ik ben aangenaam verrast door dit terughoudende melancholische geluid dat veel ambient invloeden combineert met downtempo beats.

avatar van Mausie
2,5
Mausie (crew)
Leon Vynehall is een naam die ik vaak voorbij zie komen op lineups, dus toen dit nieuwe album uitkwam leek mij dit een goed moment om kennis te maken met de beste man. Echter is dit album behoorlijk tegengevallen. Valt dit onder ambient? Of zijn het gewoon soundscapes? Ik vind het in ieder geval behoorlijk saai. Alleen Movements (Chapter III) en Drinking It in Again (Chapter IV) kunnen mij nog enigszins bekoren, wellicht omdat die tracks nog een beetje in de buurt komen van een 'nummer'. De rest van het album is voor mij niet anders te omschrijven als sferisch. Maar alleen sferisch kan ik dus niks mee, er moet wel iets gebeuren zeg maar. Ik weet niet zo goed hoe ik het beter kan omschrijven. Ik kan wel genieten van rustige, voortkabbelende muziek zoals bijvoorbeeld Nils Frahm of Jean-Michel Blais. Maar daar zit toch meer melodie in en er gebeurt voor mijn gevoel nog iets. Wellicht is het spanning wat ik mis bij dit album en wat laatstgenoemde artiesten naar mijn mening wel hebben op hun recente albums. Uiteraard vallen zij wel onder neoklassiek, dus misschien is het appels met peren vergelijken.

avatar van andnino
3,5
Nothing is Still is een plaat met erg gave ideeën. Toch komt lang niet alles even lekker uit de verf. De ambient is bij vlagen heel mooi, maar het blijft altijd toch een soort industrieel randje hebben. Misschien is het simpelweg mijn smaak niet, in ambient houd ik van de meer schone, pure klanken, terwijl Nothing is Still eigenlijk nog best rauw is. De tracks die tegen de techno aanliggen hadden van mij zeker niet gehoeven, maar aan de andere kant passen ze wel weer in het totaalplaatje. Niet slecht, maar uiteindelijk niet helemaal mijn ding. Jammer, want ik hoor wel heel veel goede ideeën. Ik verwijs anderen dan ook graag naar David August - DCXXXIX AC (2018), welke hetzelfde genre op een meer sfeervolle, rustgevende manier benadert.

avatar van panjoe
4,0
panjoe (moderator)
Mausie schreef:
Leon Vynehall is een naam die ik vaak voorbij zie komen op lineups, dus toen dit nieuwe album uitkwam leek mij dit een goed moment om kennis te maken met de beste man.

Dit is ook heel andere muziek dan hij op een festival zou draaien, daar gaat hij veel meer voor dikke house, met af en toe een vette '90s hit en af en toe een technoplaatje. Op zijn vorige albums gebruikt hij zijn geweldige producerskwaliteiten dan ook echt voor pure housemuziek, dus als je daar benieuwd naar bent zou ik gaan voor zijn vorige full-length, Rojus.

Dit album is meer gebaseerd op wat hij buiten de clubsetting luistert, zie ook zijn aankomende DJ-Kicks en de mixes die daar in de reacties worden gelinkt. Die sets gaan, net zoals deze boeksoundtrack, meer alle kanten op, van ambient en jazz naar drum & bass en psychedelische clubmuziek.

avatar van Mausie
2,5
Mausie (crew)
panjoe schreef:
(quote)

Dit is ook heel andere muziek dan hij op een festival zou draaien, daar gaat hij veel meer voor dikke house, met af en toe een vette '90s hit en af en toe een technoplaatje. Op zijn vorige albums gebruikt hij zijn geweldige producerskwaliteiten dan ook echt voor pure housemuziek, dus als je daar benieuwd naar bent zou ik gaan voor zijn vorige full-length, Rojus.

Dit album is meer gebaseerd op wat hij buiten de clubsetting luistert, zie ook zijn aankomende DJ-Kicks en de mixes die daar in de reacties worden gelinkt. Die sets gaan, net zoals deze boeksoundtrack, meer alle kanten op, van ambient en jazz naar drum & bass en psychedelische clubmuziek.


Thanks voor de tip, zal Rojus eens gaan checken dan. Ik moet zeggen dat ik al iets meer in dit album kom, ben van 2* naar 2,5* gegaan Maar wellicht is dit gewoon niets voor mij.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:30 uur

geplaatst: vandaag om 20:30 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.