menu

Fatoumata Diawara - Fenfo (2018)

Alternatieve titel: Something to Say

mijn stem
3,91 (60)
60 stemmen

Mali
Wereld
Label: Wagram

  1. Nterini (3:43)
  2. Kokoro (3:36)
  3. Ou Y'an Ye (4:12)
  4. Kanou Dan Yen (3:34)
  5. Fenfo (4:28)
  6. Negue Negue (3:28)
  7. Mama (4:20)
  8. Takamba (4:41)
  9. Bonya (3:06)
  10. Dibi Bo (2:16)
  11. Don Do (4:29)
totale tijdsduur: 41:53
zoeken in:
avatar van AdrieMeijer
5,0
Vol verwachting klopt ons hart.... Volgens de recensies schijnt deze nog beter te zijn dan eersteling "Fatou", nou dan weet ik wat er het komende half jaar onafgebroken door mijn oordopjes en de autospeakers gaat klinken.

avatar van dynamo d
4,0
Nterini klinkt in ieder geval al prima.

avatar van Mausie
4,0
Mausie (crew)
Vorig jaar erg genoten van haar landgenoten Tinariwen, maar dit mag er ook wezen. Heerlijke single!

avatar van El Ninjo
Erg benieuwd naar deze 2e worp van Fatoumata, maar liefst 7 jaar op moeten wachten maar als de single de voorbode is voor de rest van het album is het de moeite waard geweest.

(verwijderd)
Deze vrouw.. Haar debuut draai ik nog steeds geregeld en heeft niets aan kracht ingeboet. Op eerste gehoor klinkt deze plaat nog rijker, maar de betovering is gelijk weer daar!

avatar van Lura
4,5
Als twaalfjarige was ze behoorlijk recalcitrant, wat onder andere bleek uit haar weigering nog langer naar school te willen gaan. Het noopte haar ouders om haar disciplinair te straffen en haar naar Bamako te sturen, om daar verder door een tante te worden opgevoed.

Haar tante was actrice en zo bevond ze een paar jaar op de set van een film, waar ze door haar uiterlijk aandacht trok van de regisseur, die haar uiteindelijk een piepklein rolletje gaf in de film “Taafe Fangan”( The Powe of Women).

Reeds op haar achttiende vertolkte ze in Parijs de klassieke Griekse rol van Antigone. Vele filmrollen volgden. Tijdens het wachten op de filmset doodde ze dan regelmatig de tijd met zingen, wat uiteindelijk ook leidde tot een muzikale carrière (ze is trouwens ook nog danseres).

Zeven jaar geleden werd haar magnifieke debuutalbum Fatou, zowel door pers als publiek bijzonder enthousiast ontvangen. Het bestond voornamelijk uit redelijk ingetogen repertoire.

Op Fenfo werkt ze samen met de bekende Franse zanger en producer Matthieu “M” Chedid. Diawara was vorig jaar te horen op zijn bekroonde album Lamomali. De keuze is wonderwel goed uitgevallen. In tegenstelling tot het debuutalbum is er deze keer veel ruimte voor vrolijke, energieke en swingende Afrobeat ritmes.

Het levert een aantal aanstekelijke liedjes op, met misschien als beste voorbeeld Dibi Bo. Zo klinkt Negue Negue voor mij als een Afrikaanse variant van Talking Heads op Remain in Light. Ze zingt ook nu weer in haar moedertaal en heeft zo als de titel aangeeft het nodige te vertellen.

Single Nterini gaat over het steeds groter wordende migratieprobleem in de wereld. Een warme ode aan haar moeder vormt Mama. Verder bezingt ze onderwerpen als respect, armoede, uitzichtloosheid, nederigheid en over een betere wereld voor de toekomst.

Onlangs kon tijdens een uitverkocht concert in de Amsterdamse Tolhuistuin het publiek al kennismaken met het ijzersterke nieuwe album. 5 augustus is ze terug voor een concert in de grote zaal van het Concertgebouw en aanstaande zondag is ze vanaf 10.30 uur te zien in het onvolprezen programma Vrije Geluiden.

bennerd
Dit is prachtig. Adembenemend mooi met momenten.

avatar van AdrieMeijer
5,0
Ha. net besteld! En meteen de nieuwe van Dobet Gnahoré er maar bij besteld. Laat de zomer maar komen.

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Fatoumata Diawara - Fenfo - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Ik volg de ontwikkelingen binnen de wereldmuziek zeker niet op de voet, maar zo af en toe pik ik een plaat uit het enorme aanbod in dit genre, overigens met wisselend succes.

Al weer zeven jaar geleden was het debuut van Fatoumata Diawara echter een voltreffer. Op Fenfou maakte de (uit Malinese ouders) in Ivoorkust geboren en via het Malinese Bamako uiteindelijk in Parijs terecht gekomen muzikante indruk met muziek die flink wat invloeden uit de Afrikaanse muziek bevatte, maar ook nadrukkelijk aan de haal ging met invloeden uit de folk, jazz en soul.

Ik weet niet waarom het zo lang stil is geweest rond Fatoumata Diawara, maar de Malinese singer-songwriter is gelukkig terug met een nieuwe plaat. Waar Fatoumata Diawara op haar debuut zwaar leunde tegen de Westerse folk, jazz en soul, lijkt ze op Fenfo te hebben gekozen voor een wat meer Afrikaans aandoend geluid. Het is een geluid dat in veel tracks net wat uitbundiger klinkt dan de songs op haar debuut, al bied Fenfo ook ruimte aan tracks die betrekkelijk dicht bij het destijds zo bejubelde debuut liggen.

Zowel in de wat meer ingetogen als in de wat uitbundigere songs, kiest Fatoumata Diawara niet voor het grote gebaar. In muzikaal opzicht steekt Fenfo buitengewoon knap in elkaar, waarbij een balans is gevonden tussen zonnige of zelfs broeierige klanken en subtiliteit en avontuur. Het maakt van Fenfo een hele interessante plaat, maar ook buiten de fascinerende instrumentatie valt er op de nieuwe plaat van Fatoumata Diawara veel te genieten.

De Malinese singer-songwriter zingt wat expressiever dan op haar debuut en kan net zo makkelijk uit de voeten met swingende uptempo songs vol Afrikaanse gitaarlijnen en ritmes als met ingetogen ballads die meer tegen de folk en jazz aan leunen. Het is knap hoe de nog steeds vanuit Parijs opererende muzikante haar songs steeds weer weet te voorzien van verschillende klanken en verschillende vocalen, maar Fenfo is ook nog eens een plaat die een verrassend groot aantal genres en stijlen met elkaar weet te verbinden.

Fatoumata Diawara springt hierbij niet van de hak op de tak, maar incorporeert alles dat haar lief is in een totaalgeluid dat ik best uniek durf te noemen. Fenfo slaat een brug tussen Afrikaanse en Westerse popmuziek, maar zorgt er ook voor dat aan beide zijden van de brug dezelfde muziek is te horen. Ook in tekstueel opzicht schijnt Fenfo een interessante plaat te zijn met veel aandacht voor rechten van vrouwen, migratie en armoede, maar dat kan ik uiteraard niet bevestigen.

Ik ben zoals gezegd geen kenner of groot liefhebber van wereldmuziek, maar Fenfo van Fatoumata Diawara is een geweldige plaat. Het is een plaat die fascineert, maar het is ook een plaat die heerlijk vermaakt, waarbij het vast helpt dat de temperaturen momenteel tot tropische waarden zijn gestegen.

Zeven jaar gelden voorspelde ik Fatoumata Diawara een mooie toekomst, maar de kwaliteit van Fenfo overtreft mijn stoutste verwachtingen. Het levert een plaat op die absoluut behoort tot de smaakmakers binnen de wereldmuziek, maar die ook binnen de muziek in het algemeen met de allerbesten mee kan. Erwin Zijleman

avatar van Venceremos
Arcade Fire maakt ook wereldmuziek, ook afkomstig uit de wereld namelijk.

ohmusica
Het is inderdaad Venceremos een term die er maar niet uit wil gaan, om alles wat niet uit het 'westen' afkomstig is met de niet veel zeggende term wereldmuziek aan te merken. In de overigens mooie recensie van erwinz lees je dat 'begrip' ook weer terug.
Ter aanvulling: In 'Vrije Geluiden' laat Fatoumate haar passie en drijfveren zien, wat muziek en Afrika voor haar betekent plus waarom pas na een lange periode met een nieuw album...
Fatoumata Diawara - vrije geluiden - VPRO

(Waarom hebben we het voortaan niet gewoon over Afrikaanse muziek, in al haar rijkdom, invloeden en variatie?)

avatar van erwinz
4,5
Mee eens, onbenullige term "wereldmuziek", maar nog wel heel gangbaar.
Volgende keer verzin ik iets anders

ohmusica
erwinz schreef:
Mee eens, onbenullige term "wereldmuziek", maar nog wel heel gangbaar.
Volgende keer verzin ik iets anders

avatar van Rogyros
4,0
Ach, ik vind hokjes wel prettig. Want dan krijg je ook een klein beetje beeld van wat voor soort hoek je het moet zoeken. Als ik over muziek lees en er staat hiphop bij of house of zo, dan heb ik nul interesse om het te gaan ontdekken.

Bij wereldmuziek heb ik idd nog steeds nauwelijks een idee. Maar bij Afrikaanse muziek ook niet, want dat is nog extreem divers. En stromingen binnen Afrikaanse muziek ken ik sowieso niet qua termen. Dat is mijn gebrek. Maar genreaanduiding vind ik in zijn algemeenheid (progrock, metal, blues, folk, etc.) wel prettig om enigszins de hoek te kunnen duiden.

Ik heb nu dit album aanstaan na de positieve berichten van met name Lura en erwinz. Ik ben allesbehalve een kenner van Afrikaanse muziek. Maar ik kan het regelmatig wel waarderen. Mijn eerste indruk is erg prettig. Fijne muziek, prettige ritmes, prima zang en mooie warme productie zijn de dingen die mij als eerste opvallen.

4,5
Prachtig mooi album, zou hem al om de prachtige mooie hoes kopen. Maar daar zal ik de muziek teniet doen. Deze vrouw is nu al de Koningin van het Afrikaanse volk en ver buiten de landsgrenzen van Mali. Gedreven en gepsssioneerd in stem en gitaarspel, met zeer. Doorleefde stem en dito gitaarspel leverd ze een puike sterke 2e plaat af.
Ze laat de wereld horen dat er nog zeker hoop is en dat we de top van de Afrikaanse muziek met westers tintje zeer serieus moeten nemen, ook schuwt ze. Niet om op deze plaat politieke boodschappen door gegeven.
Chapeau

avatar van trebremmit
Berichten verplaatst naar Genres > Overigen > Wereldmuziek

Graag ook daar verder de discussie voeren over de term wereldmuziek, en het hier graag weer over het album zelf hebben.

avatar van Lura
4,5
Rogyros schreef:

Ik heb nu dit album aanstaan na de positieve berichten van met name Lura en erwinz. Ik ben allesbehalve een kenner van Afrikaanse muziek.

Weleens Fela Kuti beluisterd? Dit is eventueel een mooie kennismaking : Fela Kuti - The Best of the Black President (1999)

avatar van Rogyros
4,0
Ik ga er eens achteraan, Lura!

avatar van panjoe
4,0
panjoe (moderator)
Ik heb Fenfo een paar keer gedraaid de afgelopen week. Nu heb ik hem, na een paar Fatoumataloze dagen, weer eens opgelegd, en het is net alsof ik ieder nummer al jaren ken. Nou is dat op zich al knap om zo'n ervaring met je muziek voor elkaar te krijgen, als je dat met twee albums op rij weet op te roepen (ook bij Fatou ging het zo bij mij) is het geen toevallige gelukkige samenloop van omstandigheden meer te noemen. Voeg daar nog eens aan toe dat Fatoumata duidelijk is geëvolueerd, en haar muziek op dit tweede album heeft verrijkt met nieuwe geluiden, invloeden, instrumenten en productietechnieken, en je kan wel spreken van een uitzonderlijk begaafd muzikant. Ik vermoed dan ook dat de kaartjes die ik heb aangeschaft voor haar optreden in het Concertgebouw op 5 augustus hun prijs dubbel en dwaars waard gaan zijn.

avatar van AdrieMeijer
5,0
Helemaal eens met panjoe. Wat een fantastische muziek. Meestal is muziek die meteen aanspreekt ook heel snel haar charme verloren, maar in dit geval gaat dat niet op. In het weekend ga ik eens lekker met de koptelefoon op en het tekstboekje erbij genieten van Fenfo.
Ik zag trouwens het tourschema van Fatoumata Diawara, mijn hemel! Die raast van links naar rechts en van boven naar onder Europa door. Ik hoop dat ze het volhoudt.

avatar van perlon
Zijn de teksten (in vertaling) bijgevoegd bij de fysieke release?

avatar van AdrieMeijer
5,0
Ja!

avatar van Venceremos
Gepolijst en een goede, doch vrij generieke stem. Zo bijzonder vind ik dit, net als haar vorige, niet. Geef mij maar de (West) Afrikaanse funky grooves uit heden en verleden.

African Scream Contest en de Ghana/Nigeria specials van Soundway bijvoorbeeld.

avatar van Mausie
4,0
Mausie (crew)
Erg sterk album! Zoals al eerder gezegd, de genre benaming doet de muziek toch wel erg tekort. Ik hoor hier erg veel verschillende stijlen in terug (pop, folk, elektronisch). Dit album had hoger kunnen scoren, maar er zijn 2 nummers die mij tegenstaan: Negue Negue en Dibi Bo. Ik vind dit veruit de zwakste nummers, maar vind ze vooral qua sound erg uit de toon vallen bij de rest van het album. Ze halen mij helemaal uit de heerlijke flow van het album. Daarnaast is Takamba naar mijn mening een beetje een niemendalletje. Verder alleen maar absolute toptracks, dus een dikke 4 wat mij betreft!

avatar van Doc
Doc
AdrieMeijer schreef:
Helemaal eens met panjoe.
Ik zag trouwens het tourschema van Fatoumata Diawara, mijn hemel! Die raast van links naar rechts en van boven naar onder Europa door. Ik hoop dat ze het volhoudt.


Dat krijg je ervan met die wereldmuziek

avatar van Nr.4
Heel mooi album, beter dan haar debuut naar mijn mening. Goeie soundtrack voor de zomer.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:17 uur

geplaatst: vandaag om 02:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.