menu

Low - Double Negative (2018)

mijn stem
3,87 (227)
227 stemmen

Verenigde Staten
Electronic / Rock
Label: Sub Pop

  1. Quorum (3:42)
  2. Dancing and Blood (6:22)
  3. Fly (5:48)
  4. Tempest (4:48)
  5. Always Up (5:28)
  6. Always Trying to Work It Out (3:55)
  7. The Son, the Sun (3:30)
  8. Dancing and Fire (4:17)
  9. Poor Sucker (3:35)
  10. Rome (Always in the Dark) (3:32)
  11. Disarray (3:52)
totale tijdsduur: 48:49
zoeken in:
avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Heb nu alle nummers tenminste 5x gehoord en ondanks de gevoelsmatig kleinere rol van Alan is dit gewoon een prachtig album.

avatar van herman
4,5
itchy schreef:
Ik vond de laatste platen Low-onwaardig, daarom ben ik heel benieuwd naar deze plaat.

De vrijgegeven nummers deden mij niet zoveel meer. Low is altijd wel wat, maar de laatste echt goede plaat ligt alweer even achter ons.

avatar van philtuper
Vond de vorige toch echt niet slecht hoor. Benieuwd naar deze!

avatar van itchy
4,5
Ones and Sixes in bij nader inzien wel erg goed. The Invisible Way daarentegen

avatar van iHateDolphins
Het is wel een bak gekkigheid zeg, maar wel vette gekkigheid. Benieuwd hoe dit album zich bij mij gaat ontwikkelen. Enigszins nieuwe muzikale ervaring dit. Wel beetje bekend met noise/minimal achtige platen, maar zoals Quorum begint is voor mij toch wel even wennen

Bombus
Ik heb gisteravond geluisterd naar de stream op NPR, dit is echt hun meest avontuurlijke album ooit, haast bizar zo nu en dan! Maar goed, een luisterbeurt zet nog geen zoden aan de dijk maar ik ben echt geïntrigeerd nu, een beetje bizar is nooit weg

4,0
Mijn eerste kennismaking met LOW. Maar wat is dit goed zeg!! Sommige momenten bizar, sommige momenten heerlijk, sommige momenten vernieuwend!

ohmusica
Hier en daar heeft producer masterchef BJ Burton het pannetje 'Low' naar mijn smaak lichtelijk laten overkoken (Rome), nog maar eens verder proeven of ik er een ster uit kan vissen.

avatar van Mausie
4,0
Mausie (crew)
iHateDolphins schreef:
Het is wel een bak gekkigheid zeg, maar wel vette gekkigheid. Benieuwd hoe dit album zich bij mij gaat ontwikkelen. Enigszins nieuwe muzikale ervaring dit. Wel beetje bekend met noise/minimal achtige platen, maar zoals Quorum begint is voor mij toch wel even wennen


Ik kan mij hier goed in vinden. Vanochtend luisterde ik een paar nummers en dacht ik: wat komt er in hemelsnaam voor geluid uit mijn speakers? Net toch nog een keertje geprobeerd en plotseling hoor ik toch wel erg mooie dingen in Dancing and Blood en Disarray. Af en toe moet je iets anders proberen, dus dit lijkt mij een goed moment

avatar van bonothecat
3,5
Voorlopig blijf ik het gevoel houden dat mijn apparatuur aan vervanging toe is als ik dit album luister.

Bombus
Hemel wat is het prachtig als Dancing and Fire even de donkere sfeer van het album doorbreekt.

5,0
"It's not the end, it's just the end of hope".
Minder elektronische spielerei in dancing and fire maar erg opbeurend zou ik dat nummer nou ook weer niet noemen.

avatar van coldwarkids
4,0
Tot nu toe stijgt Tempest erboven uit.

UnknownPleasure
Deze schijnt erg goed te zijn, hoor ik van alle kanten. Ik zet hem vanavond op, wijntje erbij.

avatar van Cellulord
3,5
coldwarkids schreef:
Tot nu toe stijgt Tempest erboven uit.


Ja het stijgt erboven uit, maar in negatieve zin.
Ai, bij dit nummer heb ik het opgegeven.

avatar van coldwarkids
4,0
Cellulord schreef:
(quote)


Ja het stijgt erboven uit, maar in negatieve zin.


Als in “dubbel negatieve” zin?

avatar van Teunnis
4,0
Ik heb Tempest als eerste een sterretje gegeven. Het album is niet constant goed, maar Tempest is wat mij betreft het hoogtepunt van de experimenteerdrift op dit album. Always Up en met name Dancing and Fire zijn fijne rustmomenten. Afsluiter Disarray is ook erg sterk met het contrast tussen de gruizige pulserende instrumentatie en de harmonieuze zang.

UnknownPleasure
Nou, dit is er eentje hoor. Bij de eerste luisterbeurt direct erg onder de indruk.

4,5
Wat een weergaloze plaat. Eentje enkel en alleen voor de hoofdtelefoon.

avatar van coldwarkids
4,0
Teunnis schreef:
Ik heb Tempest als eerste een sterretje gegeven. Het album is niet constant goed, maar Tempest is wat mij betreft het hoogtepunt van de experimenteerdrift op dit album. Always Up en met name Dancing and Fire zijn fijne rustmomenten. Afsluiter Disarray is ook erg sterk met het contrast tussen de gruizige pulserende instrumentatie en de harmonieuze zang.


Die heb ik ook als eerst aangekruist! De rest moet nog groeien! Niet dat een groeiplaat bestaat natuurlijk maar de magie moet nog op me inwerken.

avatar van Mausie
4,0
Mausie (crew)
coldwarkids schreef:
(quote)


Die heb ik ook als eerst aangekruist! De rest moet nog groeien! Niet dat een groeiplaat bestaat natuurlijk maar de magie moet nog op me inwerken.


Vertel, waarom bestaat een groeiplaat niet? In dat geval moet ik dit album namelijk uit mijn bibliotheek flikkeren

UnknownPleasure
Mausie schreef:
(quote)


Vertel, waarom bestaat een groeiplaat niet? In dat geval moet ik dit album namelijk uit mijn bibliotheek flikkeren


coldwarkids zegt maar wat.

avatar van coldwarkids
4,0
Low kon ik alleen maar van naam en paar nummertjes maar volgens mij is dit het enige echte experimentele en moeilijke plaat van ze. Ik ga zeker de voorgaande albums checken! Wie weet wat voor schoons er te beluisteren valt.

avatar van deric raven
4,0
Nog maar gedeeltelijk geluisterd, maar Dancing and Blood is wel erg goed.

avatar van deric raven
4,0
Ik kan mij goed voorstellen dat je op vinyl bij opener Quorum denkt dat je met een miskoop van doen hebt; heel experimenteel allemaal met dat gekraak en die weg draaiende zang, maar van mij had dit achterwege mogen blijven.
Nee, voor mij begint Double Negative pas echt met Dancing and Blood, wat is dit goed zeg!
Bij het begin denk ik even, weer zo vaag, en daar veranderd de zang niet direct wat in, maar vanaf de 2 minuten gaat het los; bijna verstild Nine Inch Nails achtig.
Het is allemaal weer langgerekt en traag; Low wordt vaak voor de grap Slow genoemd, en ook die naam is hier van toepassing.
Voor mij de reden dat het een aantal jaren heeft geduurd voordat deze band mij wist te overtuigen, maar er gebeurd behoorlijk veel in de muziek, als je er maar de tijd voor neemt.
De overgang naar Fly verloopt soepel, en er is een mooie toevoeging van instrumenten, de sound heeft meer Underworld en Massive Attack invloeden.
Mimi Parker is geen Elizabeth Fraser of Tracey Thorn, maar Fly zou prima op een plaat als Protection passen.
Tempest is weer heel vaag; de geluidslandschappen zijn te dik vorm gegeven; alsof er met een dikke viltstift een mooi schilderij van een stilleven wordt aangepast tot een woestenij, wat volgt een is een gevecht tussen het dominerende zwaar aangezette noise en het lieve rustgevende; welke de laatste helaas verliest.
Bij Always Up moet ik al snel denken aan de folk sound van Fleet Foxes, maar dan met I’m Not In Love van 10cc op de achtergrond, het nodigt weer erg uit om je gedachtes tot rust te laten komen, maar slaapverwekkend wordt het absoluut niet, een soort van prettige meditatiemuziek.
Always Trying to Work It Out zet grootst aan, maar de muzikale begeleiding is hier ook niet helemaal mijn ding, de kwaliteit wordt er niet beter op, want de zang is wel weer sterk.
Bij The Son, the Sun komt het wel over, beelden van een allesvernietigende felle zon; je ziet jonge plantjes bijna smeken om regen.
Dancing and Fire is weer net zo goed als Dancing and Blood en Fly, de zang is adembenemend mooi.
Het hoge niveau wordt wel doorgezet in het dromerige Enya achtige Poor Sucker, welke sterk tegen de New Age aanleunt.
Rome (Always in the Dark) overstijgt deze zelfs, grootst aangezet, als je het totaal niet verwacht; sluit ook aan bij de band Enigma, in hun meer experimentele periode.
Afsluiter Disarray is weer niet mijn ding, weer door de eerder al aangehaalde elementen.
Een gewaagde, wat duistere plaat, passend in het heden, al denk ik dat mijn muzikale voorkeur vaker in het verleden past.
De nummers hadden met een andere begeleiding waarschijnlijk nog meer impact bij mij gehad; al met al wel een geslaagde nieuwe van Low.

avatar van Gyzzz
4,5
Fantastisch album, waarop Low meer dan ooit tevoren het volledige klankspectrum benut waarmee ze hun sfeer- en smaakvolle pop moeiteloos kunnen inkleuren. Bij vlagen pure sfeer, die heel goed samenvloeit met de onder of naast de oppervlakte liggende liedjes. De groep neemt ook mooi de tijd om te binnen nummers te verkennen, wat gezien de broeierige en diepe productie goed werkt.

avatar van steven
Ik was als Low liefhebber zeer benieuwd naar deze plaat , en vandaag voor het eerst in zijn geheel beluisterd . Veel recensies gelezen en daardoor een verwachtingspatroon dat eigenlijk niet echt klopt. Ik had echt een soort complete stijlbreuk verwacht en was daar wellicht wat huiverig voor , de recensies spraken al over de kid A van Low , en een soort van bizarre versie van het Low universum. Het openingsnummer is wel een soort stijlbreuk , waar ik zelf niet veel mee kan , maar de rest van het album is meer evolutie dan revolutie . Ik bedoel het ging de vorige plaat wel een beetje deze kant op . Begrijp me niet verkeerd , dat vind ik juist een goed ding , want Low maakt op deze plaat prachtige Low liedjes met wat andere accenten , maar wat zijn ze op dreef ! Ik ben voorlopig nog niet klaar met deze plaat

4,5
Dit is de eerste plaat van Low die ik beluister. De experimenten met ruis in Quorum triggerde mij. Deze plaat wou ik luisteren. Het lijkt me simpelweg ook 1 van de interessantste releases van het moment te zijn. Geen concurrentie van pakweg The War On Drugs en The National dit najaar.

In iedere geval stap ik net in bij een experimentele plaat van hen blijkbaar, interesting Het pleit voor hen dat ze dit durven na 25 jaar carrière. Voor de kunst, mooi zo!

avatar van Lost
4,5
Net de eerste luisterbeurten achter de rug... dacht een paar keer dat mijn versterker/boxen het begeven hadden... Het draagt wel fenomenaal toe aan de sfeer van het album... kan het nog donkerder voor onze vriend Sparhawk. Gelukkig hebben we Mimi nog om het album wat lucht en hoop te geven. Hoor ze zo wel graag bezig... Ik vermoed dat we er weer een Low-pareltje bij hebben... WAT EEN GROEP!!!!

Stand-out track: Dancing and Blood, het is alsof het ritme, die drum uw hartslag overneemt...

3,5
Ik ben al jaar en dag een grote fan van Low en op zich een grote voorstander van experiment maar heb voorlopig toch het gevoel dat de producer hetzelfde trukje met noise/distortion toepast op verschillende nummers wat ik wat storend vind.
Maar misschien herzie ik mijn mening nog wel?

Gast
geplaatst: vandaag om 07:36 uur

geplaatst: vandaag om 07:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.