menu

Riverside - Wasteland (2018)

mijn stem
4,00 (196)
196 stemmen

Polen
Rock
Label: Inside Out

  1. The Day After (1:48)
  2. Acid Rain (6:02)
  3. Vale of Tears (4:48)
  4. Guardian Angel (4:23)
  5. Lament (6:08)
  6. The Struggle for Survival (9:31)
  7. River Down Below (5:40)
  8. Wasteland (8:25)
  9. The Night Before (3:58)
  10. River Down Below [Edit] * (4:26)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 50:43 (55:09)
zoeken in:
avatar van deric raven
4,0
Riverside treurt nog steeds om het verlies van Piotr Grudziński.
Acid Rain is voor mij gelijk al de sleuteltrack.
Bittere tranen die een ijzeren schild verzwakken en uiteindelijk weten te breken.
De kwetsbaarheid die daaronder schuil gaat openbaart zich hierdoor op een pure, bijna natuurlijke manier.
Hoe je treurnis kan omzetten tot iets dierbaars als een mooi eerbetoon in de vorm van een tijdloos monument.
Meer ruimte voor de diepgang, waar toch wel zeker een heersende gitaar een grote rol speelt.
Eigenlijk had ik verwacht dat deze vervangen zou worden door een meer keyboards gerichte sound.
Geen uitgerekte landschappen, maar meer het kleinere, bijna commune achtige gevoel, waar geborgenheid centraal staat.
Mariusz Duda weet mij nog steeds te verrassen door zijn veelzijdigheid, maar zo ingetogen als hier heb ik hem nooit eerder ervaren.
Goede keuze geweest om toch verder te gaan met Riverside.

avatar van Manfield
4,5
Riverside is wat mij betreft altijd ijzersterk. Het vorig album was een melodieus hoogtepunt van de band. Zo sfeervol. Het overlijden van Piotr Grudziński enkele maanden na de release van “Love, Fear and the Time Machine” heeft zeker zijn sporen nagelaten. Ongetwijfeld een gemis vanwege zijn persoon binnen de band , maar zeker ook vanwege zijn heerlijke gitaarspel. Mariusz Duda heeft op dit album gedeeltelijk het gitaarspel op zich genomen. Daarbij zijn er op verschillende nummers fantastische bijdrages van de Poolse gitarist Maciej Meller. Hij is o.a. te horen op het tweede gedeelte van de nummers “Acid Rain” en “The Struggle for Survival” en op het prachtige nummer “Guardian Angel”. De drie absolute hoogtepunten op dit album. De bijdrage op gitaar van Mateusz Owczarek in het nummer “Vale of Tears” is minder aan mij besteed.

Dit album is afwisselend, ingetogen en af en toe uitbundig, soms bijna muzikaal dichtgesmeerd , dan weer met veel ruimte. Dat maakt het interessant. De bijdrage van Michal Jelonek met zijn viool op diverse nummers is heel smaakvol. Een parallel naar de muzikale omlijsting van de band Gazpacho durf ik – wat dat betreft – wel te maken. Mariusz Duda is echt goed bij stem, het is een waar genot.

Ik ben wederom geraakt door de melancholie , de somberheid , maar ook door het gemis van Piotr.

avatar van james_cameron
3,5
Gemengde gevoelens over dit album. Bij vlagen vind ik het materiaal behoorlijk sterk, maar even vaak kan ik mijn aandacht er maar moeilijk bijhouden. Het weer wat meer stevige geluid is een aanwinst, maar bepaalde tracks zijn op het slaapverwekkende af. Vooralsnog niet één van de betere albums van de band dus, wat mij betreft.

avatar van namsaap
4,5
Mijn review op Zware Metalen:

In februari van 2016 wordt de band Riverside getroffen door een grote tragedie als mede-oprichter en gitarist van de band, Piotr Grudziński, komt te overlijden als gevolg van een hartstilstand. Zijn dood markeert het einde van een hoofdstuk, maar in zekere zin het einde van de wereld voor Riverside.

Wasteland markeert het begin van het tweede leven van Riverside. Een leven als trio, waarbij Mariusz Duda een groot deel van de gitaarpartijen voor zijn rekening neemt. De band heeft er bewust voor gekozen (nog) geen vervanger voor Piotr Grudziński aan te trekken, maar tourgitarist Maciej Meller neemt diverse solo’s voor zijn rekening.

Het nieuwe album Wasteland is geen conceptalbum maar kent wel een overkoepelend thema – overleven in een post-apocalyptische wereld- dat in veel nummers terug komt. Het geluid dat Riverside op dit album laat horen sluit daar ook op aan. Wasteland klinkt weliswaar als een Riverside-album, maar dan veel donkerde, melancholischer en zeer indringend. Het is een album van grote contrasten geworden, waarbij de akoestische gitaar een grote rol speelt, maar de band op gezette tijden ook erg stevig uit de hoek komt. Een mooi voorbeeld hiervan is het titelnummer, dat op momenten klinkt als een soundtrack voor een western. Opvallend is ook dat Duda op sommige nummers een veel lagere zangstem gebruikt dan we van hem kennen. Mede daardoor doet de band daardoor op het afsluitende The Night Before denken aan The National.

Riverside laat horen dat uit groot leed mooie dingen kunnen ontstaan. Wasteland is een prachtige en boeiende luisterervaring geworden en geeft bij elke luisterbeurt meer van zijn schoonheid prijs.

avatar van Alicia
4,5
Zanger en (bas)gitarist Mariusz Duda is weer heerlijk op dreef op Wasteland. Dat hij op dit album zelfs alle registers opentrekt, maakt hem voor mij momenteel een van de fijnste zangers in de progressieve rock/metal wereld. De a capella zang , maar ook het mooie vioolspel van Michał Jelonek én de spaghettiwesternmomentjes als de broodnodige sfeerelementen zijn meer dan geslaagd te noemen. Desalniettemin is Michał Łapaj voor mij de kers op de taart! Meer dan voorheen is hij een sfeermaker gebleken, die heel subtiel met zijn toetsenspel het voornamelijk door gitaren gedomineerde geluid van Riverside naar een hoger plan tilt. Ik krijg zelfs kippenvel bij het horen van de prachtige pianoklanken in The Night Before!

Toch heb ik ook paar minder plezierige noten gevonden. Daar waar de 'zware gitaren' een mooi contrast vormen met de rustige en melodieuze passages in Acid Rain, Wasteland, Lament of Vale of Tears, strijkt daarentegen het gitaargeweld in The Struggle for Survival mij een beetje tegen de haren in. In dit nagenoeg instrumentale nummer vind ik, dat wat een hoogtepunt zou moeten zijn: de gitaarsolo van gastmuzikant Maciej Meller, niet zo heel denderend. Voor mij is het dan ook een behoorlijke ‘struggle’ om door dit lange stuk heen te komen.

Al met al is en blijft het razend knap als je op een dergelijke wijze terug kunt komen met zo’n mooi album als Wasteland. Natuurlijk… ik mis nog altijd het fraaie en zeer gevoelige gitaargeluid van de in 2016 plotsling overleden Piotr Grudziński. Voor een vaste groep muziekvrienden daarentegen laat het verlies van een fijne kameraad en goede collega ongetwijfeld nog veel diepere sporen achter en dat voel je heel sterk in de muziek terug. Dit trieste feit had dan ook zomaar de ondergang van Riverside kunnen betekenen. Ik ben daarom heel blij en dankbaar dat Mariusz Duda, toetsenist Michał en drummer Piotr Kozieradzki, weliswaar voorlopig als trio, besloten hebben om samen muziek te blijven maken als een van de meest smaakvolle progressieve rockbands van dit moment.

avatar van 4addcd
4,5
Riverside heeft al veel gezichten laten zien en een aardig aantal dingen daarvan bevalt me uitstekend. Misschien is het de leeftijd, maar ik was zeer te spreken over het wat rustigere LF&TTM. Mooie melodieën en erg goed gebruikte stem. Het nieuwe album kwam eigenlijk meteen lekker binnen. Veel herkenbaars, maar ook duidelijk nieuwe dingen en veel variatie. Als je veel verschillende stijlen (rustig en stevig, laag zingen en hoog zingen etc.) hanteert wordt het alleen maar moeilijk om het iedereen naar de zin te maken. Dat lees ik terug in sommige recensies.
Mijn muzieksmaak is enorm breed; van neo-klassiek tot metal tot indie tot ambient. Heerlijk als er veel te beleven valt op 1 album. En dat is precies wat mij goed bevalt. Niet 1 maar verschillende stijlen. Het is niet heel bands gegeven om hier goed mee om te kunnen gaan. Waarom geen 5 sterren? Omdat bijna onmogelijk is om alles mooi te vinden.....maar wel heel veel!

avatar van permafrost
3,5
james_cameron schreef:
Gemengde gevoelens over dit album. Bij vlagen vind ik het materiaal behoorlijk sterk, maar even vaak kan ik mijn aandacht er maar moeilijk bijhouden. Het weer wat meer stevige geluid is een aanwinst, maar bepaalde tracks zijn op het slaapverwekkende af. Vooralsnog niet één van de betere albums van de band dus, wat mij betreft.
ik sluit me hier volledig bij aan, het is mooi . prachtig zelfs maar voor mij tevens te dikwijls te soft. ik hoop dan maar dat ze niet dezelfde kant opgaan als Opeth. die band heb ik opgegeven en dat wil ik Riverside absoluut nog niet.

avatar van Metalwou
4,5
Het heeft enige tijd geduurd eer ik dit album volledig naar waarde kon schatten. Maar dat is nu wel gebeurd, mijn euro is gevallen zeg maar.
Schitterende melodieën vormen sterke meeslepende songs die van begin tot eind weten te boeien. Het melancholische stemgeluid van Mariosz Duda vind ik heel erg mooi maar ook het toetsenwerk verdient op deze plaat een speciale vermelding.
Alles samen gerekend een topplaat van een topband! Hopelijk gaan ze hiermee nog lang door.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,5
Ik durfde hier lange tijd niet aan te beginnen, zó groot vond ik de invloed van Piotr Grudzinski's gitaarspel op de sound van Riverside band (en dus ook: zó goed vond ik zijn spel). Gelukkig heeft de band geen pas op de plaats gemaakt en zijn ze vol ambitie verder gegaan; Duda is nog steeds goed bij stem en gebruikt hier ook heel effectief een lager register waardoor hij soms zelfs aan Leonard Cohen doet denken, en het idee om de gitaarpartijen over drie verschillende muzikanten te verdelen is op zich helemaal niet verkeerd. Helaas wringt daar ook juist de schoen, want in teveel nummers krijg ik vervelende en weinig inventieve metal-riffs te horen; in Vale of tears bijvoorbeeld zit er een vrij saaie riff onder het couplet, en vlak vóór het laatste refrein zit een tweede saaie riff met daaroverheen een gitaarsolo waar ik ook niet warm of koud van kan worden. En dat is des te jammerder omdat er op deze plaat tegelijkertijd diverse prachtige refreinen staan die echt behoren tot het beste en meest melodieuze dat Duda en Riverside op de plaat hebben gezet: "Living a distorted day, distorted life", "Wading through the desert", "Father will you take me away", "Linger beside me, you're all I have left" – allemaal prachtige momenten, en de post-apocalyptische teksten geven de plaat in samenwerking met het sfeervolle boekje een krachtige emotionele eenheid, zodat ik echt graag had gehoord dat de rest van de composities interessanter waren. Aan goede ideeën is op deze plaat in ieder geval geen gebrek, en de toekomst ligt open.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:39 uur

geplaatst: vandaag om 12:39 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.