Mêlée - Devils & Angels (2007)

Het album vandaag weer eens geluisterd. Viel me eerlijk gezegd wel een beetje tegen. 'Build to last' is dan wel een goede plaat en 'Can't hold on' een mooie ballad, maar voor zowat ongeveer de rest zitten er heel wat eentonige nummers tussen. Jammer! 3,0 sterren slechts in tegenoverstelling van 3,5 of 4,0 sterren die ik bij uitbrengen van de plaat zou hebben gegeven. Sommige nummers zijn zoals eerdere bezoeker(s) het zei(den) Keane-Kloons.

Hoe vaak ik het ook gehoord heb, Built to last blijf ik toch nog steeds een geweldig nummer vinden. Zoals velen hier opmerken is de rest van dit album niet van dat niveau, maar na verloop van tijd vind ik de meeste nummers toch wel steeds leuker worden. De vergelijking met Keane wordt hier veel gemaakt, en inderdaad heeft de stem van Christopher Cron af en toe wel wat weg van die van Tom Chaplin, maar qua muziek moet ik eerder denken aan Weezer, Young The Giant, Jules And The Polar Bears, Panic! At The Disco (de meer melancholische nummers op Pretty. Odd.) en zelfs Maroon 5 (op You got). Allemaal een beetje in het powerpop-genre dus, en hoewel Mêlée op dit album lang niet altijd in de buurt van die grote en kleine collega's komt staat er hier toch genoeg leuks en moois op, zoals het echt prachtige Rhythm of rain en het vrolijke Stand up. Aan de andere kant moet het ook weer niet té up-tempo worden, want Biggest mistake is heel matig en Teenage maniac zelfs uitermate irritant, maar dat vergeef ik ze graag. O ja, de cover van Hall & Oates voegt niets toe aan het origineel, je vraagt je af waarom je zo'n nummer aanpakt wanneer je er niets anders of beters van maakt, een dwaze afsluiter. Maar goed, over het geheel genomen is dit toch wel een aangenaam plaatje met de juiste mengeling van jubel en traan, en die hoes heeft ook wel wat (in ieder geval een mooie kleurstelling).

Built to last is echt zo'n nummer dat 3FM 5 jaar blijft draaien, past in dezelfde categorie als Rooney-When did your heart go missing en Semisonic-Chemistry, veilige poprock, die bleven daar ook jaren op de playlist leek wel, gelukkig hoef ik nooit meer naar 3FM te luisteren.(gedwongen op het werk dus)

Ik heb Imitation even geluisterd, die kende ik heel vaag nog, een stuk vlotter dan Built to last.
Maar die lijkt ondergesneeuwd door het succes van Built to last.

Zal wel knoeierig of destructief overkomen, maar doe mij maar Built to Spill i.p.v. Built to Last