menu

Pharoahe Monch - Desire (2007)

mijn stem
3,56 (83)
83 stemmen

Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: Universal

  1. The Resurrection (0:32)
  2. Free (3:34)
  3. Desire (3:32)

    met Showtime

  4. Push (2:52)

    met Showtime, Mela Machinko en Tower of Power

  5. Welcome to the Terror Dome (3:31)
  6. What It Is (2:56)
  7. When the Gun Draws (3:16)

    met Mr. Porter

  8. Let's Go (4:16)

    met Mela Machinko

  9. Body Baby (3:18)
  10. Bar Tap (3:08)

    met Mela Machinko

  11. Hold On (3:49)

    met Erykah Badu

  12. So Good (3:15)
  13. The Trilogy (9:24)

    met Mr. Porter, Dwele en Tone

  14. Agent Orange * (3:44)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 47:23 (51:07)
zoeken in:
avatar van PJC
4,0
PJC
Pharoahe Monch is één van mijn favoriete rappers. Wat een unieke flow en hij schrikt er niet voor terug om het rapcliché te doorbreken met het superfunky Body Baby. Dat zie ik nog niet veel rappers doen, een gek elvispakje aantrekken en een beetje swingen. Gek maar geniaal.

avatar van hiphopmaster
4,5
hiphopmaster schreef:
Misschien nog maar een luisterbeurt geven. Ik was namelijk na de 1e keer niet echt onder de indruk.

Toch maar weer eens uit de kast getrokken en een aantal keer achter elkaar beluisterd. En dat loont! Dit blijkt toch echt een behoorlijke hiphopplaat te zijn. Desire klinkt als één mooi geheel en eigenlijk kan ik niet veel minpunten ontdekken.
In sommige nummers wordt echt een perfecte sfeer neergezet (When The Guns Draw en Trilogy). Ook de 're-make' van PE's "Welcome to the Terrordome" is geslaagd, alhoewel deze nergens het nivo haalt van het orgineel, maar wie neemt hem dat kwalijk?
En Agent Orange is de perfecte afsluiter, het beste nummer van deze cd imo. Ik kom uit op 4*!

avatar van Lukaz
4,5
Waar het eerste album van Pharoahe Monch een beetje grimmig qua producties was, is deze om vrolijk van te worden. De swingende producties gemixt met gospel en soms maatschappij-kritischedeze teksten passen perfect bij hem. Wat een orginaliteit.

Hij spot ook nog eens legendarisch met de gare radiomuziek op het einde van Let's Go, legendarisch stukje. Wat een humor

avatar van Word_Play
4,0
"On the quest to qualify for these inquisitive quotes
Quirk ass MC's be as Queer as Folk
Talkin' about, "Nigga can rap", no shit Sherlock
Y'all just can't see me like Matt Murdoch
I'm the pinnacle rhyme kid and any line of mine is criminal mind
And I blind 'er with original rhyme shit
Fall in line with the sick, cynical grime shit
Clinically approved for you to move your behind with"



Relax
Dit album klinkt echt geweldig!

Nocturnal
Geleend in de bibliotheek en vind er maar niks aan.

avatar van hiphopmaster
4,5
Geef het nog een paar kansen, dit is duidelijk een groeiertje. Na de eerste paar luisterbeurten had ik ook zo mijn bedenkingen. Maar dit is echt een lekkere cd! DUS.....nog niet terugbrengen!

avatar van Raul
4,0
wat een heerlijke plaat! vandaag weer eens geluisterd en was vergeten hoe goed ie is.. deze blijft voorlopig in m'n playlist staan
album is veel toegankelijker dan het rauwe Internal Affairs en dat bevalt me wel (al vond ik zijn solodebuut ook erg sterk)
die soulachtige hiphop is best wel mijn ding en dat zangerige van Pharoahe kan ik ook zeer waarderen

Mooi liefde- en conceptliedjes en Agent Orange blijft echt een dope track

Die is favoriet samen met When The Guns Draw, Trilogy en Desire. Eigenlijk klinkt alles vet, What It Is en Push, ook heel lekker.

4,5 sterren.

avatar van Soulistic
3,5
Na de geweldige single " Desire" (dacht trouwens al die tijd dat het K-ci was die het refrein song) gehoord te hebben moest ik gewoon het hele album luisteren. Maar helaas weet hij die stijl niet te behouden.
"What it is" klinkt in mijn ogen voor geen meter. Verschrikkelijke beat en de tekst weet mij eigenlijk ook niet zo te boeien.
"Welcome to the terror Dome" laat hij gelukkig in zijn waarde en brengt hij in zijn eigen stijl. Hold on & Push klinken wel lekker.
Vind hem samen op het album van Dilla "We Must Be In Love" wel weer helemaal weer geweldig.
Goed album dus, maar hij heeft meer in zijn mars.

Benno
Deze plaat had ik al zeker twee jaar niet meer geluisterd, maar gisteren heb ik 'm weer gepakt. Eigenlijk is het heel vreemd dat ik dit al zo lang niet meer geluisterd heb, maar waarschijnlijk heb ik daarna een goed ander album gevonden (ofzoiets) en nooit meer hieraan gedacht. Of het komt omdat soulvolle hip-hop niet helemaal mijn ding is (Internal Affairs vind ik daarom een tandje beter).

Geen enkel nummer klinkt voor mij echt als een skipnummer. Natuurlijk zijn er ook wel wat mindere goden tussen, maar alles is dusdanig sterk opgenomen en tekstueel verpakt dat het boeiend blijft. Alleraardigst. Het album heeft zelfs af en toe wat speelse/grappige elementen (zoals de lage stem aan het begin van Trilogy, om maar iets te noemen). In combinatie met de cover van Welcome to the Terrordome durf ik te concluderen dat er goed naar Public Enemy is geluisterd, die er ook met de grappen van Flav voor zorgen dat hun platen nooit een lange zit worden. Die 'truc' werkt hier ook.

Kortom: samples zijn ok, tekstueel is het ok, een prachtige flow. Dus wat zijn de kritiekpunten? Voor mij is dat Welcome to the Terrordome. Het is sowieso gevaarlijk om aan een dergelijke track te komen. Het gevolg: het haalt het niveau van het origineel niet. Volgens mij mag je dan hard zijn in je beoordeling en het een slechte track noemen. Verder vind ik So Good absoluut een weggooitrack. Niet slecht ofzo, maar gewoon niet boeiend. Tot slot is het geluid mij af en toe een beetje té smooth (te soul), maar dat zit natuurlijk meer verspreid over het album.

Ik beoordeel dit met een 4*.

avatar van Raul
4,0
4,5 sterren vind ik achteraf gezien toch teveel. Ik verlaag naar 4. neemt niet weg dat ik het nog steeds een sterk album vind.

avatar van Elohim
geniaal eigenlijk, dat Ante Up sampletje van MOP in het Desire nummer

de productie staat me neit heel erg aan over het algemeen, ik hoor Monch altijd liever op vette duistere beats, toch maar een 3, omdat het nou ook niet echt slechte nummers zijn, sommige zijn heel vet, maar over het algemeen hoor ik van Monch toch liever duistere raps over duistere beats, maar dat ligt vooral aan mij denk ik, ook niet zeer interessante gastartiesten trouwens, hoor hem graag met mensen als common, talib en busta rhymes

Gast
geplaatst: vandaag om 22:29 uur

geplaatst: vandaag om 22:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.