Fontaines D.C. - Dogrel (2019)

Fantastisch om te zien dat post-punk weer helemaal op de kaart staat. Vond wel de voorgaande platen van IDLES, Protomartyr, Shame en Savages stukken sterker dan deze. De band mist momenteel nog wel een eigen smoel om boven het maaiveld uit te steken

Agreed!

The Shame wordt vaker genoemd, maar dit vind ik toch wel een wat meer getalenteerde band.

Strak album, lekker rammen, beetje '80's somberen, goede stem.

Draaien die hap, Too Real!

Ik heb de plaat niet gehoord, dus wellicht ben ik gewoon wat zurig: het lijkt de laatste jaren ineens een trend om in de lente een 'gitaarrock' band te pakken, die aan te kondigen als next big thing en helemaal kapot promoten, waar je vervolgens niks meer van hoort of de beloftes niet waar maken, tot dat het circus volgend jaar weer overnieuw begint. Vorige jaren: Rolling Coastal Blackouts, RVG, Protomartyr, DIIV, Shame etc..

Protomartyr, shame en Rolling Blackouts Coastal Fever hebben sinds hun hype album nog geen volgend album uitgebracht (wat niet gek is, want die albums zijn nog niet zo oud), dus lijkt mij vrij logisch dat je er niks meer van hebt gehoord. Wanneer het volgende album uitkomt, verschijnen ze wss gewoon weer op de radar... zo gaat het bij elke band toch? Albumpje uitbrengen en tournee, iedereen heeft het er weer over en dan grotendeels radiostilte tot het volgende album en tournee.

Toch maar even doen dan. Ik vind deze veel beter dan de door jou genoemde bands.

Wat was dan eigenlijk het hype album van Protomartyr? Ze hebben er inmiddels vier, misschien heb je een opvolger gemist.

Ik doelde op hun laatste plaat. Dat was hun grootste hypeplaat, afgaande op de berichten in de media en recensies. Maar eigenlijk was elke plaat weer succesvoller dan de vorige, so they always lived up to the hype

Waar slaat de titel van het album op, is dat een variatie op Doggerel - en.wikipedia.org ?

De eerste beluistering viel niet zo goed i.v.m. dat dikke Ierse(?) accent, maar na opvolgende beluisteringen bevalt het een stuk beter... vooral muzikaal.

Prima album wat alleen weinig uitschieters heeft. Er zijn weinig nummers die ik echt uitzonderlijk kan noemen. Sha Sha Sha, Big en Too Real zijn momenteel licht favoriet. Het album als geheel is gewoon erg lekker, maar mist dus wat mij betreft de x-factor voor een topscore.

Na een aantal wat verwarrende draaibeurten die me nog niet meteen helemaal konden overtuigen begin ik nu toch steeds meer enthousiast te raken over Dogrel,het debuut album van de uit Dublin afkomstige Fontaines D.C..
In eerste instantie vond ik de band wel wat raakvlakken hebben met the Strokes en muzikaal gezien wat simpel van opzet,maar dat is schijn.Fontaines D.C. steken hun nummers heel wat inventiever in elkaar als dat ik aanvankelijk dacht.En dat in combinatie met de heerlijke,wat nonchalante en onverschillige zang van Grian Chatten levert toch een ijzersterk,alternatief rock/punk album op.
Misschien is het wat dat betreft ook een voordeel dat ik niet bekend was met alle singles die ook op Dogrel terecht zijn gekomen.De luisterervaring is dan toch wat helderder.
Hoe dan ook,ik vind het niveau van de songs vrijwel constant hoog (ook lekker geproduceerd trouwens) met Too real,Roy's tune,Liberty Belle en Liberty Belle als voorlopige uitschieters.
En het laatste nummer,wat een iets langzamere versie is van het Pogues nummer Sally MacLennane is ook erg geslaagd en leuk.
Uitstekend album.

Redelijk verslavend dit album.

Mmm, ik word hierdoor niet weggeblazen. Hoor vooral veel Strokes, Echo & the Bunnymen (Crocodiles) en een zanger die mij niet aanspreekt.

Ze stonden gisteren bij Jimmy Fallon in de aflevering met Boys in the Better Land en Liberty Belle. Vooral bij die laatste viel me eigenlijk op hoe goed die frontman is. Echt een persoonlijkheid op het podium. En heel goed in staat om de lyrics ook live strak en goed verstaanbaar te brengen. Je zou niet zeggen dat deze jongens net om de hoek komen kijken.

Fontaines D.C.: Liberty Belle - YouTube

Wat een enorm verslavende plaat! Lekker rammen! Doet me ergens aan het debuut van We Were Promised jetpacks denken (these four walls).
Daar waar Shame, Idles en meer van vergelijkbare bands na 'de hype' op de Nederlandse festivals stonden kan ik Fontaines DC (helaas) nog nergens op de festivals posters terugvinden. Misschien nog een kleine kans voor DTRH?

Ze waren onlangs te zien op Motel Mozaique en staan in juni op Loose Ends (nieuw festival uit de Friendly Fire koker). Die laatste is wel een aanrader voor mensen die blij worden van dit bandje, de line-up bestaat louter uit gitaar 'herrie'.

Oh, maar zo zong bijna iedereen in 1977

Ja, klinkt als Lindsey Buckingham

Wait whut..?! , ma da kennie?

Lekkere plaat, dit gaan we hopelijk over een tijdje ergens live zien.

Gelukkig bestaan ze nog, al worden ze steeds zeldzamer. Zo'n gitaarrockbandje met een punk-attitude. Twee/drie minuten knallen en weer een song uitgespuugd. In de slotsong hoor ik de glimpjes Pogues waar nog wel eens naar verwezen wordt. De zanger heeft geen rauwe stem, maar wel de bijtende, verbeten dictie met heerlijke vleugjes Ierse tongval, die het lekker doet bij deze ongecompliceerde set liedjes. Lekker debuut en zeer welkom in een muzikaal landschap waar de gitaren toch zeldzamer worden.