Nummers als
Cells [Loops Variation] doen denken aan de dromerige nummers van Bat for Lashes op
The Bride (2016) en ook wel een klein beetje aan
Weyes Blood. En bij
Ravenspoint [Loops Variation] moet ik aan het experimentele werk van
Jenny Hval denken
Ten opzichte van haar vorige album
Modern Kosmology (2017) is dit inderdaad meer zweverig / dromerig / Ambient... het mist nummers met een 'bite' of een 'drive' zoals
The Architect.
Electro-Acoustic > een mix van Singer-Songwriter en synths, alleen de teksten blijven niet hangen. Het klinkt wel allemaal mooi, maar bijna 68 minuten (t.o. de 44 min van het vorige album) is best wel een lange zit. Meer een album voor later op de avond.