menu

Lloyd Cole - Guesswork (2019)

mijn stem
3,81 (40)
40 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Edel

  1. The Over Under (7:06)
  2. Night Sweats (6:19)
  3. Violins (6:48)
  4. Remains (5:09)
  5. The Afterlife (4:28)
  6. Moments and Whatnot (4:13)
  7. When I Came Down from the Mountain (4:50)
  8. The Loudness Wars (5:21)
totale tijdsduur: 44:14
zoeken in:
avatar van TEQUILA SUNRISE
4,0
Hier ben ik erg benieuwd naar, is alweer een tijd geleden dat hij nieuw werk heeft uitgebracht.

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Geen single?

avatar van gaucho
Nee, maar wel een LP en CD, zo te zien. Singles doen er wat mij betreft niet meer zo toe voor 'serieuze' artiesten. Al is een vooruitgeschoven nummer wel aardig om een eerste indruk te krijgen.

Lange nummers voor zijn doen, dat is het eerste dat me opvalt. Ik had onlangs zowel Rattlesnakes als Easy pieces weer eens op de draaitafel en die bevestigen voor mij het beeld dat Cole uitblinkt in korte, puntige pop/rocksongs. Dus dat is wel opvallend...

Ik vind ook de titel van het laatste nummer intrigerend. Zou er eindelijk een artiest opstaan die een song wijdt aan dat lelijke verschijnsel dat veel hedendaagse muziek wordt doodgecomprimeerd en daardoor vaak niet om aan te horen is? Maar misschien gaat het nummer over heel wat anders. Tot volgende maand blijft dat nog even...euhh...Guesswork .

EDIT: nog ff gegoogled op het onderwerp in relatie tot Lloyd Cole: kennelijk heeft-ie toch wel wat met het onderwerp, dus wie weet...

En ook in dit interview (over zijn vorige album Standards) zegt-ie er wat over.

Ik moet zeggen dat ik hem na Love story (1995, niet toevallig zijn laatste major release) een beetje uit het oog verloren ben. Maar ik heb altijd wel een zwak gehad voor zijn stem en zijn liedjes. Ga deze in elk geval ff luisteren zodra dat kan.

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Een single is altijd handig als uithangbord, niet zo zeer voor de hitlijsten (daar kijk ik al bijna 30 jaar niet meer na). Maar zo'n single maakt zijn (voormalige) fans er op attent dat er een nieuw album aankomt.

Grotendeels op 'zijn zolderkamer' opgenomen las ik ergens.

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Violins is uit, flink wat (80s) synths daarop... had ik niet verwacht.

wel lekker dit... de gitaar krijgt ook genoeg de ruimte... wel lang.

avatar van johan de witt
4,0
Ja, totaal onverwacht synthpop-lied inderdaad van LC, maar wel erg lekker!
Benieuwd naar het album.

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Ik hoor het nu voor de 5e keer maar het is telkens weer... "waar luister ik nu naar?" bij de openingsakkoorden met de synths.

Het maakt zeker benieuwd naar de rest.

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Violins is zo'n woordgrapje waar Sparks ook al gebruik van maakt op Gratuitous Sax & Senseless Violins (1994)

"after the violins (violence), more violins (violence)
no peace for the wicked"

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Hoop dat er nog 1 of 2 singles komen want Violins bevalt erg goed.

Lloyd Cole - Violins - Official Lyric video - YouTube

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Tweede single Night Sweats is uit en het blijft wennen om Lloyd te horen omringd door zoveel synths

De klanken daarop herinneren me zowel aan mid 80s albums van The Cure (Lovecats-periode) en Killing Joke. Gelukkig gooit hij er ook op dit nummer weer een heerlijk gesmoorde solerende gitaar in, zoals op de eerste single.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,0
Het nummer Violins bevalt me bijzonder goed ?

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Mooi ingetogen openingsnummer The Over Under ook als Lloyd regelmatig dicht bij de limieten van zijn stem zit. "mama bear, papa bear" lied lijkt gemaakt voor een kind. Ook in Afterlife komt dat "papa bear" weer terug. Thematisch album?

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
When I Came Down from the Mountain heeft die Synthpop synthesizer-klanken die ik met het Belgische Telex associeer zoals hun album Looking for Saint Tropez (1979). De eerste minuut vind ik niet al te sterk omdat de zang wat over de muziek gedrapeerd is (Lloyd's stem staat eigenlijk net iets te ver op de voorgrond in de mix). Maar de rest van het nummer ontwikkeld zich een stuk sterker wanneer de gitaar erbij komt.

De toevoeging van de elektrische gitaar is eigenlijk op ieder nummer een bonus want Lloyd kan daar best wel goed op spelen. Of liever gezegd hij weet precies wanneer hij de gitaar moet inbrengen om accenten te plaatsen om het nummer sterker te maken. En het soleren op de gitaar klinkt ook lekker, met een geluid dat doet denken aan zijn eerste albums met The Commotions.

De nummers zijn wat aan de lange kant en inderdaad klinkt het soms net iets te duidelijk als een (goed uitgewerkte) zolderkamer-productie. De galm op de stem is dan vaak van demo-kwaliteit. In algemene zin, niet specifiek alleen op Lloyd's album van toepassing.

Het is wennen: Lloyd Cole met zoveel synths om hem heen, maar die heerlijke stem is nog altijd goed herkenbaar en schrijven kan hij ook nog steeds.

avatar van goldendream
In Het Nieuwsblad krijgt dit album 4 sterren, wat hoog is.

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Lloyd Cole - Gueswork - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Lloyd Cole - Gueswork
Lloyd Cole keert terug met een album dat imponeert en intrigeert en nog maar eens laat horen hoe goed de Britse muzikant is

Vrijwel iedereen denkt bij de naam Lloyd Cole direct aan Rattlesnakes, het debuut van Lloyd Cole & The Commotions uit 1984. Iedereen die denkt dat de Britse muzikant hierna niets bijzonders meer heeft gemaakt heeft het echter flink mis. Lloyd Cole maakt sinds 1990 soloalbums. Het zijn albums die in de meeste gevallen niet veel aandacht hebben gekregen, maar er zitten pareltjes tussen. Ook zijn nieuwe album Guesswork is er weer een. Het is een album dat laat horen dat de Brit nog altijd geniale popliedjes schrijft, maar het is ook een album dat durft te experimenteren en dat bovendien laat horen dat de liefde van Lloyd Cole voor de elektronica is gegroeid. Bijzonder knappe plaat.

Lloyd Cole maakte met zijn band The Commotions voor mij een van de mooiste albums van de jaren 80. Rattlesnakes, het debuut van de Britse band uit 1984, blonk destijds uit door zonnige gitaarsongs met een byte en door de poëtischer teksten van Lloyd Cole. Rattlesnakes is bovendien een album dat de tand des tijds verrassend goed heeft doorstaan, wat zeker voor albums uit de jaren 80 bijzonder is.

Rattlesnakes was niet alleen een droomdebuut, maar ook een molensteen om de nek van Lloyd Cole. Het uiteindelijk in 1987 verschenen tweede album van Lloyd Cole & The Commotions kon de hooggespannen verwachtingen niet waarmaken, waarna het doek viel voor de band en Lloyd Cole gedesillusioneerd naar de Verenigde Staten vertrok. Lloyd Cole maakt sindsdien soloalbums en doet dit met vallen en opstaan. Het heeft inmiddels een stapeltje albums opgeleverd en het zijn albums die helaas maar weinig aandacht hebben gekregen. Het werd twee jaar geleden prachtig verzameld in de box-set In New York, waarna ik het complete solo oeuvre van de Britse muzikant heb herontdekt.

Lloyd Cole maakte in 2015 een behoorlijk experimentele elektronische plaat en hiervoor al een met elektronica pionier Roedelius, maar op de meeste van zijn eerder gemaakte soloalbums liet de Brit muziek horen die voortborduurde op de muziek van zijn inmiddels tot eendagsvlieg gebombardeerde band, maar die ook volgende stappen zette. Het leverde een flink aantal memorabele songs op en deze zijn ook weer te vinden op het deze week verschenen Guesswork.

Guesswork volgt op een stilte van vier jaar en opent direct prachtig met een ingetogen ballad waarin Lloyd Cole zijn kunsten als crooner etaleert. De Brit trekt maar liefst zeven minuten uit voor deze openingstrack, die is voorzien van een bijzonder fraaie instrumentatie en mooie zang. Het is een track die een gevoel van melancholie oproept, maar het is ook een track die op een bijzondere manier de spanning opbouwt en steeds weer andere paden inslaat.

Lloyd Cole had van mij een heel album met tracks als The Over Under mogen maken, maar de Brit slaat op Guesswork ook andere wegen in. In de tweede track, die overigens ook zes minuten duurt, doet de elektronica zijn intrede in de muziek van Lloyd Cole. Night Sweats is net als de openingstrack een track die op een bijzondere manier is opgebouwd en die naast bijzonder gitaarwerk en bezwerende synths een uitstekend zingende Lloyd Cole laat horen.

Ook track drie, Violins, duurt weer bijna zeven minuten en kent een nog dominantere rol voor de synths. Lloyd Cole maakt in deze track de synthpop die hij in de jaren 80 verafschuwde, maar het is synthpop die dieper graaft dan in de jaren 80 gebruikelijk was. Het ijzersterke Guesswork vervolgt met het 5 minuten durende Remains, dat zich langzaam voortsleept en wordt gedomineerd door atmosferische en soms bijna klassiek aandoende klanken, die de stem van Lloyd Cole weer net wat anders laten klinken.

Track 5, The Afterlive, heeft weer een jaren 80 feel met fraaie pianoklanken, subtiele synths en een wederom sterk zingende Lloyd Cole. In Moments And Whatnot experimenteert de Brit vervolgens nog wat nadrukkelijker met elektronische muziek en een snufje Kraftwerk in een verder redelijk lichtvoetig popliedje, dat door de bijzondere instrumentatie en de wederom sterke zang een boost krijgt. When I Came Down From The Mountain ligt in hetzelfde straatje en is wederom een song die in de jaren 80 zou zijn geschaard onder de betere synthpop.

De met subtiele elektronica ingekleurde afsluiter The Loudness Wars ligt, mede dankzij de invallende gitaren, weer wat dichter tegen het werk van Lloyd Cole & The Commotions aan, waarmee de cirkel weer rond is.

Ik heb Guessworks inmiddels meerdere keren beluisterd en ben diep onder de indruk van het nieuwe album van de Britse muzikant. Het is een album met de grandeur van Rattlesnakes, maar het is ook een album dat steeds weer nieuwe dingen probeert en ondertussen imponeert met bijzonder knap gemaakte songs. Lloyd Cole duikt inmiddels met enige regelmaat op in lijstjes met 80s eendagsvliegen, maar laat horen dat hij ook 35 jaar na Rattlesnakes nog een album kan maken dat met de allerbesten mee kan. Erwin Zijleman

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,0
Dit weekend aangeschaft maar dit is wel een volkomen andere plaat dan zijn voorganger Standards uit 2013. Deze plaat is erg electronisch en op sommige momenten doet het album zelfs aan Kraftwerk denken. Eerste luisterbeurt achter de rug, kan er nog geen beoordeling aan plakken maar vind het wel jammer dat Lloyd weinig gebruik maakt van zijn gitaar, zijn stemgeluid blijft echter prachtig, niets mis mee.

avatar van blur8
3,0
Integer soloalbum van een (oude) rot. Ik stel me zo voor dat Lloyd in het tuinhuis of in de kelder een eigen studio heeft waar je dagen lang kan experimenteren met muzikale ideeen, zonder door iemand gestoord te worden. In zn situatie ontstaat op een synth ook lekker snel iets leuks. Maar zonder invloed van buiten liggen er ook adders onder het gras van de tuin.
De songs leunen sterk op zijn prettige croonerzang, maar de elektronische begeleiding, zonder percussie klinkt voor mijn oren niet erg veelzijdig; Geef m nog een paar draaibeurten maar vrees dat de het instrumentaal gaat tegenstaan. Dat zou toch jammer zijn, want het zijn stuk voor stuk creatieve prettige luisterliedjes.

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Bij de credits van twee nummers: Remains + When I Came Down from the Mountain staat de naam van Schotse muzikant Blair Cowan, voormalig lid van The Commotions. Het schijnt dat Blair nog regelmatig met Lloyd samenwerkte sinds die solo is gegaan.

Het voelt als een thematisch album aan: over een 'achterblijver', als je ouders zijn overleden en/of je relatie over is. Dat is wat ik uit de teksten opmaak. De lyrics heb ik helaas nog niet online gevonden.

avatar van koosknook
3,5
De tweede helft vind ik wel opmerkelijk beter.

avatar van Zwaagje
3,5
Dit is zo'n artiest die ik alleen ken van het debuut album. Luister er niet veel meer naar, maar het is een sterke plaat. Geef dit album, in combinatie met de laatste verzamelaar, een kans.

avatar van Zwaagje
3,5
Fijne plaat met uitgebalanceerde popsongs. Zijn stem is uit duizenden herkenbaar en de songs van goede kwaliteit. Mooie mix van experiment en traditioneel. Soms zijn de synths bepalend; dan weer de gitaar. Hij is het nog niet verleerd. Aan de andere kant is het voor mij niet spannend genoeg om een fysiek exemplaar aan te schaffen; lang leve Spotify. 3.5* voor mij.

avatar van aERodynamIC
4,0
Rattlesnakes is en blijft voor mij één van de mooiste albums ooit en haalt steevast mijn albumlijstjes, de titeltrack trouwens ook. Dat gaat nooit meer geëvenaard worden.

Zo, weten we dat ook weer.

Ook solo ben ik Lloyd Cole blijven volgen, maar er zitten wel albums tussen die ik gemist heb. De liefde was na de jaren '80 gewoon een stukje minder geworden.
Guesswork stond ook op de skip-nominatie toen ik de reacties her en der las over de inhoud: elektronische toevoegingen?! Niks mis mee, maar die mooie, warme stem.... kan dat wel goed samengaan?

Ik hoor die prachtige zang gelukkig nog steeds terug en ik hoor jaren '80 Yazoo en Depeche Mode (ik zelf leg de link met Kraftwerk wat minder, gek genoeg, ook al herken ik het wel).
Niks mis mee, want Cole heeft zijn roots toch in die jaren liggen, maar toch schuurt het een beetje en ik weet nog niet zo goed waar dat aan ligt.

Ik denk dat het op den duur gewoon net wat te veel voortkabbelt. Een beetje saai wellicht. Maar ook niet saai genoeg om het af te zetten en te laten voor wat het is.

Tegelijkertijd denk ik ook dat ik hier over een poos enorm op terugkom en het heel anders beluister en dat is eigenlijk best positief: het prikkelt blijkbaar wel.

Guesswork is er dus eentje die nog wel een tijdje in mijn playlist blijft staan en dan ben ik benieuwd hoe ik er uiteindelijk echt over denk: blijf ik bij deze mening, of draait het bij?!

avatar van Broem
4,0
Volslagen onbekend met het werk van Lloyd Cole. Lekker onbevangen dit album zitten luisteren en aangenaam verrast. Wat een lekker stukje muziek. Mooie (breekbare) stem die de liedjes iets extra’s geeft. Puike productie. Niet gek voor een knutselaar op ‘n zolderkamertje (las ik ergens) Meteen maar zijn succesalbum uit 1984 Rattlesnake opgesnord en aan het luisteren. Da’s andere koek en moet nog even ‘n plekje krijgen. Voor nu...goed gedaan Lloyd

avatar van Zwaagje
3,5
Broem schreef:
Volslagen onbekend met het werk van Lloyd Cole. Lekker onbevangen dit album zitten luisteren en aangenaam verrast. Wat een lekker stukje muziek. Mooie (breekbare) stem die de liedjes iets extra’s geeft. Puike productie. Niet gek voor een knutselaar op ‘n zolderkamertje (las ik ergens) Meteen maar zijn succesalbum uit 1984 Rattlesnake opgesnord en aan het luisteren. Da’s andere koek en moet nog even ‘n plekje krijgen. Voor nu...goed gedaan Lloyd

Geef het debuut ook een kans Broem .

avatar van Broem
4,0
Zwaagje schreef:
(quote)

Geef het debuut ook een kans Broem .


Zijn debuutalbum is toch Rattlesnakes!

avatar van Zwaagje
3,5
Broem schreef:
(quote)


Zijn debuutalbum is toch Rattlesnakes!

Klopt! Dat was mijn eerste kennismaking. Ik ben hem toen vrij snel uit het oog verloren. Nu weer "herontdekt".

rivendeila
Geef het debuut ook een kans Broem . [/quote]

[quote]

Heb zo'n idee dat Don't Get Weird on Me Babe uit 1991 hem veel beter zal liggen dan Rattlesnakes.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,0
Het album had bij mij wel een aanloop nodig om de muziek op waarde te schatten. Muzikaal is het een behoorlijke ommezwaai, minder gitaar dan gebruikelijk en veel meer synths. Ik vind het een gedurfde stap van Lloyd en kan niet anders concluderen dat hij een fraai album in elkaar geknutseld heeft. Scherpe teksten en zijn fraaie stemgeluid heeft nog weinig aan kracht ingeboet.
Hoogtepunt vind ik de prachtige afsluiter The Loudness Wars.

avatar van spoiler
4,0
Mooi album. Mij bevalt de sound met veel synths erg goed.

Gast
geplaatst: vandaag om 05:45 uur

geplaatst: vandaag om 05:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.