menu

The Red Hot Chili Peppers - Freaky Styley (1985)

mijn stem
3,42 (286)
286 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Funk
Label: EMI

  1. Jungle Man (4:09)
  2. Hollywood (5:03)
  3. American Ghost Dance (3:44)
  4. If You Want Me to Stay (4:07)
  5. Nevermind (2:48)
  6. Freakey Styley (3:39)
  7. Blackeyed Blonde (2:40)
  8. The Brothers Cup (3:27)
  9. Battle Ship (1:53)
  10. Lovin' and Touchin' (0:36)
  11. Catholic School Girls Rule (1:35)
  12. Sex Rap (1:54)
  13. Thirty Dirty Birds (0:14)
  14. Yertle the Turtle (3:46)
  15. Nevermind [Demo] * (2:17)
  16. Sex Rap [Demo] * (1:37)
  17. Freaky Styley [Original Long Version] * (8:49)
  18. Millionaires Against Hunger * (3:26)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 39:35 (55:44)
zoeken in:
avatar van principal2000
3,5
Erg leuke plaat en hoewel ik de RHCP pas erg laat (lees: ten tijde van Under The Bridge en verder) leerde kennen, is deze stijl voor mij veel aantrekkelijker. Wel hoor je af en toe kinderlijke raps, maar muzikaal is dit echt een erg leuk plaatje.

avatar van Dungeon
4,0
Dit vind ik de beste.

avatar van dilluhn
4,0
Het origineel van Hollywood: "Africa - The Meters", is ook geniaal!

avatar van Weirdo Wizzy
4,0
In 1984 verblijdden de Peppers ons met het alleraardigste schijfje genaamd 'Freaky Styley'. Speelse funkrock is wat we te horen krijgen een kleine veertig minuten lang. Maar ook zijn de Peppers duidelijk beïnvloed door hiphop en punk. Dat zorgt ervoor dat dit een leuk gevarieerd album is geworden.

Muzikaal is het zeker anders dan wat we tegenwoordig gewend zijn van RHCP. Anders, maar niet slechter in mijn ogen. Het bassspel en gitaarspel is heerlijk funky, energiek en aggresief. De funk is het best terug te vinden in de eerste nummers. Om het feest compleet te maken worden er nog wat blazers doorheen gegooid wat het mooi afmaakt.

Op de tweede helft komen de punkinvloeden wat meer tevoorschijn met name in de wat kortere nummers. Persoonlijk vind ik de nummers waar de funk de overhand heeft een tikkeltje sterker.

Al met al blijft Freaky Styley een speelse luchtige bedoening. De teksten zijn niet bepaald bijzonder. Maar goed bij het zien van titels als 'Blackeyed Blonde', 'Catholic Schoolgirls Rule' en 'Sex Rap' weet je wel een beetje wat je zoal kunt verwachten.

Anthony Kiedis zou later gelukkig wat beter gaan zingen/rappen, want zijn inbreng is nogal matig. Het enthousiasme spat er dan wel weer van af, dat moet gezegd worden.

We hebben hier niet te maken met een meesterwerk maar wel een fijn album die je in een goede bui eens kunt opzetten (of als je in een goede bui wil raken natuurlijk). Nummers die ik als favorieten heb aangevinkt zijn: 'Jungle Man', 'Hollywood' en 'The Brothers Cup'

Beoordeling: 3,5 ster

avatar van Arrie
Voor het tweede album hebben de Red Hot Chili Peppers een andere producer opgezocht. De producer van het eerste album, Andy Gill, pastte toch niet helemaal bij hun muziek. De band maakte funk, en als er iemand is die dan je album moet produceren, is het George Clinton natuurlijk. Dé man van de funk. Dat gebeurde dan ook, dit tweede album is door George Clinton geproduceerd.

Ook staan er twee covers op, Hollywood, een cover van Africa van The Meters, en If You Want Me to Stay, een cover van Sly and the Family Stone. Eerlijk gezegd vind ik de originelen daarvan al niet super, en de covers zijn dus ook niet geweldig, al vind ik Hollywood nog best leuk. Goed gelukt is die.

Het album begint, net als het voorgaande album, echter met het hoogtepunt. Jungle Man is een fantastisch nummer, met een heerlijk refrein. Blijft heel lang in je hoofd hangen, en is heel vrolijk en erg fijn om mee te zingen. Het nummer zelf is lekker funky, met fijne instrumentatie. Lekker basloopje van Flea. Eigenlijk is Kiedis de zwakke schakel, die zingt/rapt eigenlijk vrij matig. Maar verder is dit echt een heel fijn nummer waarop je je hoofd niet kan stilhouden.

Op het eerste album deed Jake Sherman mee, en op dit album is ie vervangen door Hillel Slovak. Dat is te merken, het gitaarspel is een stuk beter, en past beter bij de muziek. Bij het eerste album vermeldde ik dat ik dat niet echt hoor, hoe goed het gitaarspel is, maar nu hoor ik wel verschil. Ik vind het gitaarspel wat meer funky.

Fijne toevoeging van George Clinton zijn ook de blazers. Het geeft de funk net wat extra's. Ook de kwaliteit van de liedjes op zich is vooruit gegaan, de heren hebben zich ontwikkeld in het schrijven van songs. Nog steeds is er ook een hoop flauwe humor te vinden, maar dat mag ik wel. Al met al is de band dus eigenlijk in vrijwel elk opzicht vooruit gegaan, behalve de zang eigenlijk Anthony Kiedis blijft een erg matige zanger/rapper. Neemt niet weg dat het een erg fijn funkrock-album is, nog iets fijner dan het debuut. Hij scoort dan wel even hoog, het is het verschil tussen een krappe en een ruime 3,5*.

avatar van LucM
3,5
Volledig eens met Arrie, dit is een flinke stap voorwaarts ten opzichte van het debuut. Kiedis vind ik ook de zwakke schakel.

avatar van zaaf
4,0
pfff dit was zo baanbrekend, energiek, geil en vrolijk. deze en mofo waren geniaal!

PriestMaiden
Jaja, hier begon het echte Peppers geluid te komen Mooie plaat.

avatar van iggy
2,0
Geen geweldige plaat van de peppers. De nummers stellen niet zo heel veel voor vind ik. Het lijkt meer op een leuke jamsessie. Tuurlijk was het in die tijd vrij orgineel. Maar de uitwerking van de nummers blijven behoorlijk oppervlakkig.
Gelukkig weet vooral Flea behoorlijk te imponeren en in mindere mate Slovak. Kiedes bakt er maar weinig van ja. Zijn raps stellen niet veel voor wat mij betreft. Af en toe word er wel lekker op gefunkt. De toeters fleuren de boel wat op. Duidelijk de invloed van Clinton.

avatar van Funky Bookie
4,0
Heerlijk album. De Hogepriester van de P-Funk heeft een lekker herkenbaar stempel gedrukt. Daartegenover stellen de Peppers hun ongepolijste punk sound. Daarmee doet de titel van de plaat het hele album eer aan.
De eerste 2 albums van de heren lijken een aaneenschakeling van demo's en dat past de band ontzettend goed. Helemaal top dus!

avatar van P8371G
3,5
Toen RHCP nog echt leuke muziek maakte en een eigen smoelwerk had
de eerste 6 cd's top tm One Hot Minute na deze plaat is het commerciele rotzooi en geen schim meer van hun vroegere albums. Niets mis mee verder want goed geld verdienen in de muziekbranche is voor de meeste bands niet weggelegd, dat hebben zij natuurlijk wel gedaan maar ik haak af vanaf het album Californication. echt bagger voor mij.
Deze plaat 3.5 ster .

avatar van Weirdo Wizzy
4,0
Het is anders dit dan hun latere bekende werk, maar ik betrap mezelf erop dat ik dit album wel vaker opzet. Ongecompliceerde mix van punk, funk, rock en hiphop. Lekker onbezonnen en speels plaatje dit. En die lange versie van Freaky Styley is ook wel erg lekker zeg

avatar van iemand74
4,5
Dit is een rommelig meesterwerk. Ik luister hier heel graag naar, zó funky zijn de Red Hot Chili Peppers nooit meer geweest.

In de loop van de tweede helft zakt de plaat wel even gigantisch in. Het stuk van Battle Ship t/m Sex Rap hadden ze prima achterwege kunnen laten. Hadden ze in plaats daarvan Millionaires Against Hunger op de plaat gezet, en misschien de lange versie van Freaky Styley gebruikt (wel met zang dan), dan was deze plaat een pak evenwichtiger geweest.

Maar goed, ik laat het in elk geval niet in de weg zitten van mijn luisterplezier, dit album is een feest om naar te luisteren!

Gast
geplaatst: vandaag om 11:16 uur

geplaatst: vandaag om 11:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.