menu

FKA twigs - Magdalene (2019)

mijn stem
3,89 (173)
173 stemmen

Verenigd Koninkrijk
R&B / Electronic
Label: Young Turks

  1. Thousand Eyes (5:00)
  2. Home with You (3:44)
  3. Sad Day (4:15)
  4. Holy Terrain (4:03)

    met Future

  5. Mary Magdalene (5:21)
  6. Fallen Alien (3:58)
  7. Mirrored Heart (4:32)
  8. Daybed (4:31)
  9. Cellophane (3:24)
totale tijdsduur: 38:48
zoeken in:
avatar van nico1616
4,5
Ongelofelijke plaat. Nog origineler dan LP1, muziek zoals je die nog nooit hoorde ?

avatar van Frank West
4,0
Hele indrukwekkende plaat!

avatar van sinusfiction
5,0
Het album van de ongemakkelijke schoonheid, I love it!

avatar van juvefc_robin
5,0
Rechtstreeks de top 10 van 2019 in voor mij! Heel strak album.

avatar van spoon
3,5
goed

avatar van aerobag
4,0
Wat een stem heeft zij ook en wat gebruikt ze hem geweldig. Betoverend gewoon.

Maar Holy Terrain is wel een énorme smet op een anders feilloos album... en dan doel ik vooral op de feature van Future.

avatar van hoi123
4,0
Laten we er inderdaad eerlijk over zijn: Holy Terrain is gewoon niet zo'n goed nummer. Ik kan me ook echt niet voorstellen hoe twigs zich zou hebben bedacht dat het lompe, nietszeggende gewauwel van Future een passende toevoeging zou zijn op een verder zo fijnzinnig en subtiel album. Want dat is het wel: de verschillende dimensies die ze met haar stem verkent zijn ongeëvenaard en ook op emotioneel vlak schiet het album alle kanten op, van onverbloemde woede op Fallen Alien tot pastorale rouw op Cellophane en allebei op Home With You. Jammer van Holy Terrain dus, en stiekem ook een beetje jammer van de teksten die soms nét iets te veel op de oppervlakte blijven, anders was dit een vrij legendarisch album gebleken. Desalniettemin nog steeds een extreem waardige opvolger van LP1, dit.

avatar van SirChenque
4,5
Zeer originele plaat, kraakheldere stem. Check de video van Cellophane, pure art

avatar van brandos
4,5
Na een beperkt aantal beluisteringen vind ik dit heel erg goed. Ik verwacht dat dat eerder nog groeit dan dat het minder wordt. Aan de blikken van huisgenoten af te lezen als ik dit opzet is het lang geen gemakkelijke kost. De aanpak is zonder meer 'arty' te noemen - wat de muziek verrassend en uniek maakt -, maar staat me nergens als 'gekunsteld' tegen. Daarvoor is haar gevoel voor melodie en harmonie te verfijnd. Om over de zeer persoonlijke, maar nooit kleffe of voor de hand liggende teksten maar te zwijgen. Ik meen er van allerhande invloeden in te herkennen; 80s-achtig, ik noemde al eerder David Sylvian en companen (in de keuze van organische/etnisch aandoende synthklanken in combinatie met 'natuurlijke' instrumenten) en ook een beetje Kate Bush in haar vaak hoge maar loepzuivere vocalen (waar de techniek toch nooit boven de expressie prevaleert). Tegelijk staat het album ook volledig in deze tijd, onder meer via die rapper Future - die mij geen moment stoort, de melodie is wat mij betreft te sterk, sterker dan veel hiphoptracks. Twigs wil als haar voorbeeldpersonage tegelijk verleiden, uitdagen als gerespecteerd worden als autonoom persoon (& kunstenaar). Spannende vrouw, spannende plaat.

avatar van iHateDolphins
hoi123 schreef:
Laten we er inderdaad eerlijk over zijn: Holy Terrain is gewoon niet zo'n goed nummer. Ik kan me ook echt niet voorstellen hoe twigs zich zou hebben bedacht dat het lompe, nietszeggende gewauwel van Future een passende toevoeging zou zijn op een verder zo fijnzinnig en subtiel album.


Helemaal eens. Zal simpelweg een commerciële keuze geweest zijn, al dan niet vanuit de platenmaatschappij. Altijd goed om zo een naam als gastartiest op je album te plakken. Zonde want het past idd totaal niet in het geheel van de plaat.

avatar van Kos
2,0
Kos
Die hele FKA Twigs hype gaat al een paar jaar volledig aan me voorbij.
Werkelijk geen idee wat er zo geweldig aan zou moeten zijn.

avatar van brandos
4,5
Ja Kos:
Die hele FKA Twigs hype
Ik kan me best voorstellen dat dit niet jouw(/ieders) cup of tea is. Maar alleen al op basis van het prachtige 'sad day' zou ik de kwalificatie 'hype' onterecht vinden.

Ik moet zeggen dat ik bij haar eerste album nog wat afketste op de (over-)stylering(?) en warmte bleef zoeken. Inmiddels onderken ik daar meer muzikaal vernuft in. Het is een dame die zich (')voorbeeldig(' :die hoes?) vormgeeft (net als een Bowie destijds) maar dat toont nog niet het ontbreken van inhoud aan. Voor het aanhalen van persoonlijke malheur in de pers - ze weet onderhand hoe de muziekbusiness werkt - en dat je daar ware inspiratie mee pretendeert geldt hetzelfde. En dat Maria Magdalena beter werkt dan moeder Maria weten we ook sinds Madonna. Pretenties zijn op zich niet erg, het probleem is dat je ze waar moet maken. Voor mij doet ze dat.

avatar van Slowgaze
4,5
Fallen Alien

avatar van mr.oizo
4,0
Na de lovende recensie in Oor eens een poging gewaagd aan deze dame.
Wat een ontzettend intigrerend album! Haar vorige album deed me niet veel, deze des te meer. Doet me denken aan Sevdaliza.
Groeit werkelijk per luisterbeurt. Mary Magdalene is mijn favoriet.

avatar van Edgar18
4,0
Sad Day


avatar van Broem
Ik sta open voor een handleiding waarom dit nou zo goed zou moeten zijn. Krijg het niet onder de knie. Paar keer geprobeerd (ook voorgaand werk) Mss gewoon niet mijn 'ding'.


avatar van Arrie
Kos schreef:
Die hele FKA Twigs hype gaat al een paar jaar volledig aan me voorbij.
Werkelijk geen idee wat er zo geweldig aan zou moeten zijn.

Met 'hype van een paar jaar' doe je haar echt te kort. Ze is nu gewoon een gewaardeerd R&B-artiest, niet een hype.

3,5
Net een keer opgezet. Het grootste deel ging een beetje langs me heen, maar mirrored heart heeft het de weg naar m'n "daar moet ik nog eens goed naar luisteren" lijstje gevonden. Dat het me nog een beetje koud liet was vooral een kwestie van niet het juiste album op het juiste moment van de dag denk ik.

3,5
Hmm, ik heb het nog een paar keer geprobeerd en ik vind het vooral een vermoeiende luisterbeurt. Er zitten wel mooie momenten tussen maar het geheel landt totaal niet bij me.

avatar van brandos
4,5
De Vlekkeloze perfectie van FKA twigs

Kun je een mysterieuze en als zodanig waardevolle ervaring ‘stukanalyseren’? Dat is de vraag die ik op
mij laat inwerken nu ik mijn concertbezoek aan FKA twigs van 3 december jl. (voor mijzelf) aan het
evalueren ben. Een bezoek die mij ietwat verward – “met gemengde gevoelens” klinkt meteen zo negatief –
achterliet omdat het in zovele opzichten afwijkt van laten we zeggen een avondje Paradiso met Richard
Thompson. Natuurlijk zijn er wel parallellen met een conventioneel rockconcert, maar die zijn er ook met
laten we zeggen …eh het Eurovisiesongfestival. Voor mijzelf heb ik deze vraag al ontkennend
beantwoord. Al weet ik van mijzelf dat ik in mijn duidingsdrang ‘schoolmeesterachtig’ kan zijn, mijn
herinneringen aan optredens, of mijn luisterervaringen zijn nog nooit echt gedevalueerd door wat anderen
erover te zeggen hadden. Er zal misschien eens een euforische bubbel zijn doorgeprikt door kritische
kanttekeningen die erbij werden geplaatst en die mij tot dusverre ontgaan waren. Maar die lieten mij nooit
onthutst achter, een tikkeltje sadder & wiser misschien. Eerder kan er sprake zijn van een mismatch van
wat ik ergens ervoer en wat ik erover teruglees. Dat heeft dan in mijn conclusie meestal te maken met
smaak, lelijke taal en/of onachtzaamheid van de recensent. Als u erbij & enthousiast was, maar het niet
eens bent met mijn antwoord kunt u hier stoppen met lezen.

FKA twigs is hot en hip constateer ik reeds voor aanvang (in vergelijking met het genoemde Paradiso
publiek). Qua styling vloek ik met mijn conventionele spijkerbroek en overhemd met de meeste andere
bezoekers die er tiptop en soms excentriek uitzien (zelfs wat ‘Conchita-types’). Evenwel is ze nog geen
‘massaproduct’. Daarvoor is de 31-jarige Thaliah Barnett zoals ze eigenlijk heet toch net iets te
eigenzinnig – ik herken in haar wel iets van de verscheiden art-pop-koning Bowie. Zodoende vinden wij
elkaar in het nog compacte, sfeervolle Carré theater. Het plaatje dat twigs optrekt als ze ietwat verlaat
begint klopt helemaal met het veelkleurige publiek. Twigs zingt (en danst) alleen, in fantastische outfits
die ze een aantal keren vliegensvlug en vlekkeloos wisselt, voor gordijnen die voorbeeldig belicht en
waarop fijne, niet afleidende projecties van rookwolken en wolkenluchten te zien zijn. Na verloop van tijd
wordt ze vergezeld van 4 dansers/danseressen die (bijna) net zo goed dansen als twigs zelf. De
choreografie is, zoals we van haar clips gewend zijn oogverblindend en gaat regelmatig de sensualiteit
voorbij. Je moet wel van steen zijn om daar niet door te worden betoverd. De stem(men) is(/zijn)
onberispelijk, loepzuiver evenals het totale geluidsbeeld. Er blijft echter desondanks toch iets schrijnen.
Je hoort regelmatig zaken die je niet ziet gebeuren, zoals backing vocals van twigs zelf, terwijl haar
lippen op dat moment niet bewegen. Het zal toch niet zo zijn dat wij naar een artiest met tape aan het
luisteren zijn?

Het schrijnende mysterie wordt opgeheven als op een gegeven moment de gordijnen worden opgetrokken en er drie muzikanten zichtbaar worden die alweer perfect gestyled op een soort van steigerdelen opgetrokken podium zichtbaar worden. Ze beroeren verschillende instrumenten waarvan één regelmatig een (fijn klinkende) cello en de anderen meestal percussie toevoegen. Wat niet wegneemt dat er nog steeds meer te horen is dan dat je voor je neus ziet gebeuren. Wel heb ik de indruk dat de piano die ik vanachter het gordijn al hoorde en die een aantal van de mooiste tracks van haar laatste album begeleiden live wordt bespeeld. Ik heb mijzelf bij concertbezoeken aangeleerd om vooral te luisteren en te kijken naar wat er wel gebeurt in plaats van andersom, dus onderga ik het concert vervolgens met verwondering. Het enthousiasme van het publiek is heel groot, groter dan voor een gemiddeld zich uit de naad zingende en spelende singer-/songwriter in Paradiso. In combinatie met de styling van zowel het publiek als de bemanning van het podium en de mate van (voorgeprogrammeerde) regie van wat daar gebeurd zijn dit de voornaamste parallellen met het Eurovisiesongfestival. Vooropgsteld dat de liedjes die wij te horen krijgen en dan vooral die van haar laatste album, die met name voor de tweede helft van haar optreden zijn gereserveerd veel en veel beter zijn dan wat je daar voorgeschoteld krijgt. En ook zul je daar niet snel een vocalist van het kaliber van twigs horen, daarover rijst bij dit optreden geen spoor van twijfel. Wel blijf ik alles overwegende toch achter met een lichte verwarring. Een onbeantwoorde vraag: hoe zouden die tiptop door geproduceerde liedjes zich houden als je ze volledig live – en wat kaler wellicht – ten gehore zou brengen? Een deel van de spanning van een goed live-concert vind ik toch vaak hoe een artiest de daaruit voortvloeiende dilemma’s oplost en soms zelfs als kracht weet aan te wenden. Het antwoord op deze vraag blijft uit. En aan de reacties van het publiek te merken ben ik een kniesoor die daarop let (en vele Dj’s weten immers zonder één enkel conventioneel instrument te bespelen hele weides in beweging te krijgen – dus waar heb ik het over?). Ik heb er eigenlijk weinig twijfels over dat ze ook dan met vlag en wimpel zou slagen, want de meeste indruk maakten de nummers (van haar laatste album) die sober werden uitgevoerd zoals Mirrored heart en Cellophane.
FKA twigs is een fenomeen, laat dat toch vooral duidelijk zijn.

avatar van brandos
4,5
De volkskrant benoemt het heel raak met:
De show van het gesamtkunstwerk FKA twigs overweldigt de zintuigen, maar heeft ook een emotionele kern ★★★★★
Ondanks dat ik stelde:
Dat heeft dan in mijn conclusie meestal te maken met smaak, lelijke taal en/of onachtzaamheid van de recensent.
zou het uit mijn stuk zo over kunnen komen - hoe onachtzaam - dat het perfectionisme van twigs ten koste ging van de emotionele expressie en impact, maar dat heb ik nooit willen stellen. En dat geldt precies zo voor het album. Dus mr.oizo:
Na de lovende recensie in Oor eens een poging gewaagd aan deze dame. Wat een ontzettend intigrerend album! Haar vorige album deed me niet veel, deze des te meer.
is het niet een volslagen raadsel dat dit album in het geheel niet in het jaarlijstje (20 albums) van Oor terecht is gekomen - waar LP1 het nog tot nr. 15 van 2014 wist te schoppen? En het zou me niet verbazen als we hem wel in de top 10 van The guardian terug gaan vinden.

avatar van brandos
4,5
het zou me niet verbazen als we hem wel in de top 10 van The guardian terug gaan vinden
En:
The 50 best albums of 2019, No 7: FKA twigs – Magdalene

Oh wham bam thank you ma'am!

avatar van Johnny Marr
4,5
Sad Day, Marry Magdalene en Cellophane Wat zijn dat drie prachtige nummers zeg. Sterk album! Eigenlijk vind ik alleen Daybed wat saaiig en anoniem, de rest is heel mooi.

avatar van Mastroianni
5,0
Heerlijke plaat. Deze niet vergeten bij de jaarlijstjes, mensen!

avatar van Johnny Marr
4,5
Mastroianni schreef:
Heerlijke plaat. Deze niet vergeten bij de jaarlijstjes, mensen!

Nog nipt de nieuwe Coldplay vervangen door dit juweeltje

aerobag schreef:
Maar Holy Terrain is wel een énorme smet op een anders feilloos album... en dan doel ik vooral op de feature van Future.

Geweldig juist, en je merkt 'm bijna niet op. Heel subtiele toevoeging/feature hoor vind ik.

avatar van TornadoEF5
4,0
Eerste nummer is prachtig, zal het wel eens in zijn volledigheid beluisteren.

avatar van TornadoEF5
4,0
Mag mijn top 10 in. Kan het niet stoppen met het te draaien, en elke song is keer op keer van topkwaliteit.

avatar van fatima
4,0
Niet helemaal mijn genre, maar nu toch wel overtuigd, vooral na het zien van de adembenemende uitvoering van Cellophane bij Jimmy Fallon (zie YouTube). Het veel experimentelere EP1 heeft nog steeds mijn voorkeur, maar dit heeft genoeg te bieden, en Twigs overtreft bovendien de studioversies vaak vele malen tijdens de liveuitvoeringen. Gezien de complexiteit van de songs blijkt daar voor mij uit hoe bijzonder en talentvol ze is (en zeker geen eendagsvlieg, hype of doorsnee popster, zoals ik hier en daar lees). Ben benieuwd wat er nog gaat volgen; sinds ze weer hersteld is van haar ziekte is ze enorm productief, dus de volgende worp gaat vermoedelijk niet lang uitblijven.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:26 uur

geplaatst: vandaag om 06:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.