3 liedjes, tweeeëneenhalf uur. Da's de bijzondere nieuwe plaat van Thurston Moore. Thurston is tegenwoordig versierd met kettingen, heeft deze plaat uitgebracht op international peace day en is alweer een hele tijd gelukkig met Zijn Eva Prinz (u weet wel, de nog steeds wettige echtgenote van Bernardo Guillermo, zoon van de onlangs overleden prinses Christina, echt waar, zoek maar op als je het niet gelooft). Thurston is veranderd in een hippie!
Ik zal niet vertellen wie er allemaal meespelen en wat de titels betekenen, want dat wordt op zo'n beetje elke website waarop Spirit Councel wordt besproken uitgelegd. Feit is dat Thurston hier drie bijzondere
pieces dropt, die tot zijn beste werk horen.
Alice Moki Jayne klinkt als zijn
vorige plaat maar dan instrumentaal en met één nummer. Dat ene nummer bestaat trouwens uit meerdere
movements en klinkt als een optelsom van alle muziek die hij tot op dit punt in zijn leven heeft gemaakt. Vervolgens worden op de twee nummers erna nieuwe werelden verkent: 8 Spring Street is een zeer knap solostuk dat diep gaat. Galaxies is een compositie voor 12 gitaren waarop hij meer de dirigent dan een solist is. Hee, waar hadden we dat nou eerder gehoord? Thurston eert (en benaderd hier de klasse van) zijn vorig jaar overleden
mentor.
Een heel bijzondere en persoonlijke plaat, die vergezeld schijnt te gaan van een boekje. Ik heb de 3xCD besteld, dus als ik het fysieke exemplaar in mijn handen heb mogelijk meer over dat boekje.