menu

Pet Shop Boys - Hotspot (2020)

mijn stem
3,58 (74)
74 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Dance
Label: x2

  1. Will-o-the-Wisp (4:28)
  2. You Are the One (3:35)
  3. Happy People (3:51)
  4. Dreamland (3:26)

    met Years & Years

  5. Hoping for a Miracle (5:00)
  6. I Don't Wanna (4:02)
  7. Monkey Business (4:08)
  8. Only the Dark (3:38)
  9. Burning the Heather (5:27)
  10. Wedding in Berlin (4:42)
  11. Dreamland [TWD Vocal Remix] * (5:06)

    met Years & Years

  12. Monkey Business [Prins Thomas Diskomiks] * (8:45)
  13. Will-o-the-Wisp [Instrumental] * (4:28)
  14. You Are the One [Instrumental] * (3:35)
  15. Happy People [Instrumental] * (3:51)
  16. Dreamland * (3:26)

    met Years & Years

  17. Hoping for a Miracle [Instrumental] * (5:00)
  18. I Don't Wanna [Instrumental] * (4:02)
  19. Monkey Business [Instrumental] * (4:08)
  20. Only the Dark [Instrumental] * (3:38)
  21. Burning the Heather [Instrumental] * (5:27)
  22. Wedding in Berlin [Instrumental] * (4:42)
toon 12 bonustracks
totale tijdsduur: 42:17 (1:38:25)
zoeken in:
avatar van Poles Apart
Zou er nog een speciale versie voor de Nederlandse markt komen genaamd "Hutspot"?


2,0
Goed nieuws! En misschien nog wel beter nieuws: 6 mei in Nederland. Helaas in Afas.

Vraag mezelf af: kunnen deze heren headlinen op festivals als Lowlands/BKS/DTRH? Ik denk van wel. En jullie?

avatar van GrafGantz
3,5
angelin schreef:
Goed nieuws! En misschien nog wel beter nieuws: 6 mei in Nederland. Helaas in Afas.

Vraag mezelf af: kunnen deze heren headlinen op festivals als Lowlands/BKS/DTRH? Ik denk van wel. En jullie?


Als ze zich beperken tot een greatest hits show (ze hebben er zat voor een show van 2 uur) kunnen ze elk festival headlinen volgens mij

avatar van Casartelli
3,5
Casartelli (moderator)
angelin schreef:
Vraag mezelf af: kunnen deze heren headlinen op festivals als Lowlands/BKS/DTRH? Ik denk van wel. En jullie?
Kunnen zonder problemen... maar ik vermoed dat de organisatie van elk van deze drie zichzelf er te hip voor acht.

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Nieuwe ingetogen single klinkt in het verlengde van de b-kant nummers van Dreamland

Pet Shop Boys - Burning the heather (radio edit) (Official lyric video) - YouTube

avatar van johan de witt
Met Bernard Butler op gitaar

avatar van luigifort
En waar is Sumner?

avatar van vigil
4,0
Het is weer voorbij die mooie Sumner

avatar van luigifort
Die vage hoes doet denken aan de Disco en Disco 2 hoezen. Gaan we die kant ook op? Wat denk jij vigil?

avatar van vigil
4,0
Nee dat denk ik niet. Twee nummers zijn er nu uit waarvan eentje extreem herstig en erg mooi. En 1 erg pop (Die met years & years) en die vind ik minder.

Ik verwacht een wat rustiger stemmig album iig

avatar van johan de witt
Laten we het hopen
Burning the Heather vind ik prachtig.
Wat mij betreft maken ze nog een melancholisch album als Behaviour.

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Decide is uit op de uitgebreide single van Burning the Heather

avatar van Poeha
Fijne track toch. En vooral de CYA remix is zoals ik het graag hoor.

avatar van blur8
3,5
10 nieuwe PSB-tjes.
Keurig verdeeld in 5 stuks met een Disco-Dance ritme en 5 met een melancholisch luister ritme.
Zoals te verwachten alles even smaakvol, fijn geproduceerd door Chris en mooi gezongen door Neil.
Dat we alles al meerdere keren eender gehoord hebben is eigenlijk niet eens bezwaarlijk.
Noemen we dit een leuk tussendoortje? Anyway, Burning the Heather is fraaist.


avatar van vigil
4,0
De plaat lag gister op de deurmat maar tot beluisteren kwam het nog niet. Ik lees in ieder zeer uiteenlopende meningen. Ik ben benieuwd, het interview vanuit The Guardian is in ieder geval leuk leesvoer

RichardKoning
Wedding in Berlin

Verder dit nog even kwijt: deze schitterende troostende studioversie van "Burning the Heather", hé Wat te denken dan van die saxofoon (Daniel Bejar.., is that you?! ), de subtiele choirs, het inspirerende raamwerk van (te gekke!!) special-effecten, kraakheldere organische(!) productie die er vanaf spat..

..kan het nóg mooier?

*4,5 (al slechts na één luisterbeurt).

avatar van Darkzone
4,5
Lekker album tot nu met genoeg disco knallers. Maar niet het idee dat het echt een geheel is, maar dat kan nog komen. De Boys grijpen wel weer terug naar hun 80s geluid.
Lekkerste album sinds Fundamental?

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Pet Shop Boys - Hotspot - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Pet Shop Boys - Hotspot
Chris Lowe en Neil Tennant klinken bijna 34 jaar na hun debuut nog altijd fris en aanstekelijk met hun uit duizenden herkenbare Pet Shop Boys geluid

Zo vernieuwend als in hun jonge jaren zijn ze natuurlijk al lang niet meer, maar Chris Lowe en Neil Tennant slagen er na al die jaren nog steeds in om hun unieke geluid fris te houden. Hotspot bevat een mooie mix van aanstekelijke uptempo songs en licht melancholische songs die zich in een langzamer tempo voortslepen. Het klinkt 42 minuten lang als vintage Pet Shop Boys, maar het verveelt echt geen moment. Pet Shop Boys was het spoor na de geweldige eerste vijf albums wel eens bijster, maar de afgelopen jaren verkeert de band weer in topvorm. Hotspot is een prima Pet Shop Boys album en smaakt naar veel meer.

Pet Shop Boys viert volgend jaar de veertigste verjaardag van haar bestaan en de vijfendertigste verjaardag van het debuutalbum van het duo rond Chris Lowe en Neil Tennant. Het tweetal heeft inmiddels een aardig stapeltje albums op haar naam staan, waarvan de eerste vijf de beste zijn.

Op Please (1986), Actually (1987), Introspective (1988), Behaviour (1990) en Very (1993) kreeg het inmiddels uit duizenden herkenbare Pet Shop Boys geluid vorm en staan ook de bekendste en beste singles van de band. De albums die volgden waren een stuk minder, maar op Electric (2013) en Super (2016) staken Chris Lowe en Neil Tennant weer in ouderwets goede vorm, al waren de albums natuurlijk niet zo baanbrekend als de eerste albums van de band. Dat geldt ook weer voor het deze week verschenen Hotspot, maar net als zijn twee voorgangers is ook het nieuwe album van Pet Shop Boys een sterk album.

Hotspot is vanaf de eerste noten, en meer dan op de vorige twee albums, een feest van herkenning. Chris Lowe en Neil Tennant openen met een uptempo track die alle ingrediënten van het bijzondere Pet Shop Boys geluid bevat. Natuurlijk pakt Chris Lowe uit met stevige beats en heel veel elektronica, maar het geluid van de Pet Shop Boys ademt op een of andere manier ook altijd rust, wat wordt versterkt door de al even herkenbare en nog altijd heerlijk luie zang van Neil Tennant. Het Britse duo heeft tenslotte ook nog altijd een uitstekend gevoel voor lekker in het gehoor liggende popliedjes, die bovendien direct in het geheugen blijven hangen.

Wanneer in de tweede track gas wordt teruggenomen horen we de andere kant van Pet Shop Boys. Het tempo ligt flink lager, de instrumentatie is veelkleuriger, de zang van Neil Tennant lomer en de hoeveelheid melancholie flink toegenomen. Uptempo en downtempo tracks zijn op Hotspot in balans en zorgen voor voldoende afwisseling.

Het is een album waarop Chris Lowe en Neil Tennant vooral doen waar ze inmiddels heel goed in zijn. Hotspot staat vol met memorabele popliedjes, klinkt fantastisch en is in alles een echt Pet Shop Boys album. Je kunt het na al die jaren met geen mogelijkheid meer vernieuwend noemen, maar waar de meeste bands die een kleine veertig jaar mee gaan inmiddels al lang uitgeblust klinken, klinkt Pet Shop Boys op Hotspot vooral fris en energiek.

Ik heb voor de gelegenheid ook het debuut van het tweetal weer eens beluisterd en hoewel het geluid van Pet Shop Boys op Hotspot vergeleken met de 80s albums niet eens zo heel veel is veranderd, hoor je wel dat de elektronica op Hotspot voller en moderner klinkt, wat het geluid van de band een extra dimensie geeft.

Vanwege de voorliefde voor aanstekelijke popliedjes en de opvallende praatzang van Neil Tennant kreeg Pet Shop Boys nooit evenveel waardering als de elektronica pioniers uit de tijd waarin de band actief was, maar stiekem zijn Chris Lowe en Neil Tennant toch enorm invloedrijk geweest op de evolutie van de elektronische popmuziek.

Ik grijp nog met enige regelmaat terug op de eerste albums van de band, maar merk dat de songs op Hotspot ook steeds beter worden, wat de conclusie rechtvaardigt dat Pet Shop Boys een van haar betere albums heeft gemaakt. Natuurlijk net wat minder goed dan Please, Actually, Introspective, Behaviour of Very, maar het verschil is niet eens zo gek groot, wat best een prestatie van formaat mag worden genoemd. Erwin Zijleman

avatar van repelstefan
Casartelli schreef:
(quote)
Kunnen zonder problemen... maar ik vermoed dat de organisatie van elk van deze drie zichzelf er te hip voor acht.


Niet te hip, maar wat ze wel gemeen hebben is dat ze allemaal een goed gevulde mainstage willen. Dat de ervaring aanwezig is om een goede show te kunnen neerzetten geloof ik. Maar het festivalpubliek anno 2020 zit niet per see het meest op de Pet Shop Boys te wachten denk ik. Ik althans niet, al kan ik dit album prima hebben.

avatar van Supersid
4,0
Deze jongens maken muziek die mij normalerwijs de haren ten berge doet rijzen. Edoch: telkens weer, ook nu, ben ik hélemaal mee en vind ik het uitermate fantastisch. Talenten!

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
De afsluiter Wedding in Berlin vind ik wel drakerig... helaas net na het mooiste nummer op dit album.

avatar van vigil
4,0
Happy People Living in a Sad World

Ja dan weet je dat het Pet Shop Boys is en dan heb je me gelijk weer te pakken.

De Boys komen onder de noemer Hotspot (uiteraard weer slechts een woord) met al weer hun 14de album. Een groep die al snel aan de Wereldtop stond (nou ja in ieder geval Europese) en dat als een van de weinig 80’s groepen dat ook nog steeds volhoudt. Dat ook nog eens met een flink oeuvre aan constante hoge kwaliteit. Natuurlijk stond er op bijna elk album wel een mispeer(tje) maar over het algemeen lag het niveau zowel tekstueel als mede muzikaal hoog, heel hoog. Zo gaat het op Hotspot ook gewoon weer. Ik moet eerlijk zijn ik was er bij dit album niet helemaal gerust op. De drie eerder uitgegeven nummers deden me, op Burning the Heather na, niet heel veel. Sterker nog, Dreamland vond ik zelfs behoorlijk tegenvallen. Na een paar keer draaien vallen de meeste puzzelstukjes op hun PSB-plaats en is het gewoon weer een erg sterk album.

Het album trapt af met Will-O-The-Wisp, als eersteling heeft het een zware last te dragen. Pet Shop Boys plaatst meestal uitermate geslaagde knallers als 1ste track. Two Divided by Zero, One More Chance , Can You Forgive Her?, Being Boring, For Your Own Good en Axis om er maar eens een paar te noemen. Het goede nieuws is dat Will-O-The-Wisp direct in dit rijtje geplaatst kan worden. Vul de dansvloeren voor vier en halve minuut want Pet Shop Boys komen er aan! Het tweede nummer is You Are The One en dat is gelijk een paar stappen in tempo terug. Sowieso is het op dit album veel om en om. De uptempo nummers maken daar op t eerste gehoor wel de meeste indruk. Veel melodieus danswerk met een fijne beat, laat dat maar aan Lowe en Tennant over.De mooiste ballade vind ik Hoping for a Miracle, prachtig muzikaal vormgegeven met die zwierende synths. Het volgende pareltje in de flinke discografie van de heren. De sfeer op dit album is wel een hele fijne, Stuart Price lijkt me na het zoveelste project met PSB wel de juiste man op de juiste plaats. De vakmanschap straalt er vanaf.

De grootste twijfels over Dreamland zijn wel weggenomen al zal het nooit een groot favoriet worden, de ander eerder uitgegeven single Monkey Business is ook maar zozo. Qua thema wel weer helemaal PSB (Opportunities, How Can You Expect to Be Taken Seriously en The Pop Kids bv.) maar verder niet helemaal mijn ding al erger ik me er ook niet aan. De afsluiter Wedding in Berlin is wel een verhaal apart. Een dancesong met daarin de originele bruidsmars verwerkt onder een soort van drum & Bass beat. Een redelijk experimenteel stuk welke me doet denken aan de wat alternatievere B-kanten van eind jaren 80/ begin jaren 90. Die B-kanten schaal ik overigens wel wat hoger in want voor dit nummer krijg ik mijn handen nog niet heel hard op elkaar al waardeer ik de experimentdrift.

Al met al kan ik concluderen dat het PSB weer is gelukt om een mooi album op de markt te brengen en dat al voor de zoveelste keer, petje af!

avatar van luigifort
Pet(je) af ja


avatar van titan
3,5
titan (crew)
Chris en Neil hebben de gewoonte om hun reguliere albums een titel van slechts 1 woord te geven. Laat ik dit album dan eens typeren met slechts 1 woord: archetypisch.

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
De synthesizerpartijen / klanken op Happy People doen me sterk denken aan die op Sparks - Gratuitous Sax & Senseless Violins (1994). Het nummer ademt ook de sfeer van de singles van dat album. Als ik me goed herinner waren Neil en Chris ook fans.

avatar van vigil
4,0
Dat zijn ze zeker maar het omgekeerde is zeker ook waar. Gratuitous Sax komt ook voort vanuit een hoop luisterbeurten naar Very. Dus mocht wat jij zegt kloppen dan wordt het wel een beetje een incestueuze bedoening

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
En het thema van Happy People (Living in a Sad World) is dan weer verwant aan Rock 'n' Roll People in a Disco World van Sparks uit 1980.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:42 uur

geplaatst: vandaag om 10:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.