menu

Marc Almond - Chaos and a Dancing Star (2020)

mijn stem
3,68 (25)
25 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: BMG

  1. Black Sunrise (5:44)
  2. Hollywood Forever (4:50)
  3. Chevrolet Corvette Stingray (3:53)
  4. Dust (4:34)
  5. Slow Burn Love (3:42)
  6. Fighting a War (3:56)
  7. Cherry Tree (4:47)
  8. Chaos (3:29)
  9. Dreaming of Sea (4:06)
  10. When the Stars Are Gone (3:27)
  11. Giallo (4:38)
  12. Lord of Misrule (5:51)
  13. The Crow's Eyes Have Turned Blue (7:21)
totale tijdsduur: 1:00:18
zoeken in:
avatar van Deranged
Chaos was live een geinige track met een leuke rol weggelegd voor zijn lieftallige achtergrondzangeressen maar ik kon er nog niet direct uit opmaken dat dit album het meesterlijke Varieté zal kunnen benaderen.

In ieder geval sta ik weer vooraan om het te mogen beluisteren zo dadelijk.

avatar van Poles Apart
Nieuwe inspiratie voor Marc na de geslaagde reünieconcerten met Soft Cell?

avatar van Deranged
Lord of Misrule nu ook gehoord, grappig hoe het uitpakt met een fluit die sterk doet denken aan de act die ik precies een jaar eerder zag in dezelfde concertzaal namelijk Jethro Tull.

Was ook een mooie show maar deed me minder als die van Marc die ik nu echt als top drie werk beschouw.

Wat ik van het nummertje verder moet denken nog niet helemaal bij mij bekend, echt bij mijn kladden pakken doet het vooralsnog niet.

Dan grijp ik toch liever terug naar iets warmhartig standvastigs als Unlovable.

Dat zijn de nummertjes die echt inpakken en blijven hangen.

Benieuwd of zoiets hier ook op staat.

Is altijd weer de vraag natuurlijk.

avatar van aERodynamIC
4,0
Het was een fantastische week met drie concerten van mijn grote favoriet (hij gaf er vijf in totaal). Drie keer frontrow, drie keer helemaal raak.

Ik heb de man nu toch vaak live meegemaakt, maar het blijft feest. En nu in januari het nieuwe album. Om naar uit te kijken.

Single Lord of Misrule bevalt me prima.

Deze fan is weer helemaal in z'n nopjes.

Poles Apart schreef:
Nieuwe inspiratie voor Marc na de geslaagde reünieconcerten met Soft Cell?

Denk het niet. Hij brengt doorlopend nieuw werk uit en ook van uiteenlopende aard.

Ik was wel erg verrast over de hoge opkomst bij alle concerten. In voorgaande jaren was het er telkens maar eentje en dat was niet uitverkocht. Ik was dan ook bang dat de afgelopen tour een flop zou worden omdat het er zoveel in korte tijd waren.
Blijkbaar zijn mensen hem aan het herontdekken.

avatar van Deranged
Was inderdaad leuk om te zien de verscheidenheid aan mensen in relatief grote aantallen.

avatar van aERodynamIC
4,0
Ik zie dit ook Varieté niet evenaren. Dat album is buitenklasse. Ik verwacht het meer in de lijn van voorgangers Shadows and Reflections, de EP The Dancing Marquis en The Velvet Trail. En daar kan ik goed mee leven.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
De sfeer en tekst van Lord of Misrule doet denken aan zijn fijne samenwerking op John Harle and Marc Almond - The Tyburn Tree - Dark London (2014)

Het nummer is wat aan de lange kant, maar een soort solo van op de dwarsfluit / piccolo hoor je zelden in Pop, dus fijn dat Marc hem even laat 'uitblazen'.

avatar van aERodynamIC
4,0
Hollywood Forever is een mooi nummer vind ik wel.

Marc Almond - Hollywood Forever (Official Video) - YouTube

avatar van aERodynamIC
4,0
En wederom een nieuw nummer: Marc Almond - Slow Burn Love (Official Video) - YouTube

Voor mij de minste van de drie nu vrijgegeven tracks.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Zwierige Pop waarbij Marc helaas niet zonder de auto-tune kan.

Slow Burn Love is inderdaad de minste van de 3 singles.

avatar van Lontanovicolo
The Velvet Trail vind ik een fantastisch plaat één van de betere in albums in 2015. aERodynamIC (Marc Almond kenner voor mij) een positieve reactie geeft op deze nieuwe (refereert aan de Velvet Trail) wat voor mij een reden was om vast Lord of Misrule te gaan luisteren.

Helaas is die dwarsfluit niets voor mij, krijg daar een "onderweg naar Hamelen" gevoel van. Hopende dat deze niet meer te horen is op de rest anders laat ik hem aan mijn neus voorbij gaan.

avatar van aERodynamIC
4,0
Afgelopen najaar ben ik Marc Almond drie keer live gaan zien. Hij is de jongste niet meer en komt niet echt met grote regelmaat naar Nederland, tenzij het om drie nummers samen met Jools Holland gaat of zo (en laat ik Marc afgelopen april dan ook voor het eerst live met Jools gezien hebben in Paradiso): dus dat was voor mij geen enkele twijfel om hem zo vaak in een week tijd te zien. Wat een feest was het telkens weer.

Ooit kondigde hij aan geen albums meer uit te brengen met eigen materiaal, maar daar heeft ie zich niet aan gehouden. Sterker: hij blijft in hoog tempo albums uitbrengen, waaronder dus ook gewoon eigen werk.

Chaos and a Dancing Star is de nieuwste worp. Een album dat waarschijnlijk voor de laatste keer op cd uitgebracht gaat worden (vinyl is een ander verhaal). Of dit gaat kloppen merken we snel genoeg in de toekomst.

Marc heeft zo ontzettend veel uiteenlopend werk uitgebracht dat het altijd een beetje afwachten is wat het gaat worden. Toch valt er wel een lijn te ontwaren in zijn laatste worpen sinds het weergaloze Varieté: The Velvet Trail (2015) en Shadows and Reflections (2017) vond ik aardig in elkaars verlengde liggen en mijn gevoel zei me dat Chaos and a Dancing Star dat ook zou gaan doen gezien de vooruitgesnelde singles Lord of Misrule , Hollywood Forever en Slow Burn Love. De eerste viel op door de fluit van Ian Anderson, de tweede door schitterende melancholiek en de derde door het ietwat te gemakkelijke uptempo stijltje waar Marc zich wel vaker van bedient (past goed bij zijn samenwerking met Jools Holland), en natuurlijk de autotune die ik overigens niet heel storend vind.

Maar hoe zit het met de rest? Zoals altijd wel is het werk van Almond vrij tijdloos. Niet hip met de mainstream mee, aangenaam klinkend, maar zeker niet wereldschokkend. De zang was in het verleden voor velen een reden om met een grote boog om Almond heen te lopen, maar dat is de laatste jaren alleen maar verbeterd, ja ook zonder autotune is dat het geval.

En dan horen we een aantal heerlijke nummers die nogal divers van aard zijn, maar wel dezelfde sfeer uitstralen met een heldere productie van Chris Braide. Iets wat de drie uiteenlopende singles eigenlijk al een beetje deden vermoeden. Melancholisch (Chevrolet Corvette Stingray) of somber (When the Stars Are Gone). Berustend (Cherry Tree en The Crow's Eyes Have Turned Blue), maar ook 'luchtig niks aan de hand' (Fighting a War).

Opvallend is de gitaarsolo in opener Black Sunrise (we horen de gitaar in Hollywood Forever gelijk al weer terug). Ook nemen de backing vocals een wat prominentere plaats in als je dit vergelijkt met ouder werk. Alsof Marc zijn live-optredens wil vertalen naar dit album.
Chaos vertolkte hij trouwens als enige nieuwe nummer tijdens die najaarstour en daar vond ik het een beetje een niemendalletje, hier op dit album komt het beter tot zijn recht

Chaos and a Dancing Star is voor mij als fan geen teleurstelling. Het is redelijk veilig en luistert heerlijk weg. Het klinkt allemaal wat nostalgisch zonder ouderwets te worden. Met nummers als Dreaming of Sea en The Crow's Eyes Have Turned Blue heb ik er zelfs weer Almond-favorieten bij.
Ik vind het tot nu toe ietsje minder pakkend dan de twee voorgangers, maar dat kan een kwestie van tijd en gewenning zijn denk ik.
Dat dit verder geen potten zal breken bij het grote publiek lijkt me wel een helder gegeven. Alhoewel ik daar nu ook niet helemaal zeker van ben, want zijn tour in Nederland deed het ook behoorlijk goed, wat ik niet echt verwacht had.

avatar van Culture VBJ
4,0
Marc Almond is een survivor. Voor velen is en blijft hij de zanger van Soft Cell en “Tainted Love”. Als solo artiest maakte hij echter zijn beste werk. Mother Fist And Her Five Daughters uit 1987 behoort tot de 10 beste Britse albums ooit! Een meesterwerk! The Stars We Are uit 1988 en Varieté uit 2010 zijn twee andere van mijn favorieten. Dit nieuwe album is niet zo opzienbarend, maar gewoon erg goed. Heel erg goed. Hits zal hij niet meer scoren. Tijden zijn nu eenmaal veranderd. Maar er staan de nodige prachtige liedjes op en de teksten zijn zoals altijd betekenisvol. Het begin is met Black Sunrise en Hollywood Forever ijzersterk. Andere voorlopige hoogtepunten zijn Dreaming Of Sea, When The Stars Are Gone en The Crow’s Eyes Have Turned Blue. Schitterend!

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Er staan genoeg prima nummers op, maar Chevrolet Corvette Stingray is daar niet één van. Het album had daarom ook een paar nummers korter gemogen.

Dit zou zogezegd zijn Gothic Prog album moeten zijn...? met wat Glam erbij zo te horen aan Fighting a War

Als Marc zijn (ingetogen) donkere (Gothic?) kant laat zien is hij wat mij betreft het meest interessant bezig.

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Marc Almond - Chaos And A Dancing Star - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Marc Almond - Chaos And A Dancing Star
Marc Almond kiest voor een wat gepolijster geluid met een beetje prog, maar steekt ook weer in een prima vorm op een typisch Marc Almond album

Marc Almond dook precies 40 jaar geleden voor het eerst op met Soft Cell en heeft inmiddels een imposant oeuvre opgebouwd. Zijn sterkste albums maakte de Brit in de jaren 80 en vroege jaren 90, maar ook in het huidige millennium maakte hij nog een aantal prima platen. Ook Chaos And A Dancing Star is er weer een. Marc Almond kiest dit keer voor een zwaar geproduceerd en hier en daar wat gepolijst geluid met incidenteel een progrock injectie, maar het is ook een vintage Marc Almond album met flink wat bombast, drama en natuurlijk de uit duizenden herkenbare stem van dit Britse icoon.

Marc Almond rekende ik in de jaren 80 en vroege jaren 90 tot mijn muzikale helden. Eerst met Soft Cell, later met zijn soloalbums en zeker ook vanwege een imposante serie geweldige optredens. Gedurende de jaren 90 raakte de Britse muzikant wat uit vorm om vervolgens in het nieuwe millennium weer op te duiken met nogal verschillende albums, die bovendien van zeer wisselende kwaliteit waren.

Marc Almond leverde twee jaar geleden nog een album met Jools Holland af (A Lovely Life To Live) en een jaar eerder het met covers gevulde Shadows & Reflections, maar het deze week verschenen Chaos And A Dancing Star is voor mij de logische opvolger van het uit 2015 stammende The Velvet Trail, dat de Britse muzikant in een ouderwets goede vorm liet horen.

Ook op Chaos And A Dancing Star horen we Marc Almond in goede doen. Het nieuwe album werd gemaakt met pianist en producer Chris Braide, die ook achter de knoppen zat bij The Velvet Trail. Het was naar verluidt het plan om een progrock album te maken, maar Chaos And A Dancing Star klinkt over het algemeen toch als een vintage Marc Almond album met hier en daar wat bijzondere accenten. Dat betekent dat het nieuwe album van de Britse muzikant is voorzien van een groots en meeslepend geluid, dat het drama niet uit de weg wordt gegaan en dat we zoals altijd een groot zanger aan het werk horen.

In de rijke instrumentatie op het album hoor je overigens wel degelijk dat Marc Almond en Chris Braide zich door progrock hebben laten inspireren. De synths zwellen net wat bombastischer aan dan we van Marc Almond gewend zijn en ook de arrangementen laten hier en daar elementen uit de progrock horen, zeker als een gitaarsolo opduikt. Het misstaat zeker niet in het verder uit duizenden herkenbare Marc Almond geluid, dat op Chaos And A Dancing ook wordt verrijkt met een beetje glamrock, een beetje Bowie en hier en daar flink wat pop. Bij de meeste singer-songwriters zou de keuze voor een bombastisch geluid als op dit album compleet over the top zijn, maar het past prima bij de stem van Marc Almond.

Chaos And A Dancing Star laat zich niet altijd makkelijk in een hokje duwen. De openingstrack klinkt misschien als 90s Pink Floyd met Marc Almond als zanger, maar in de twaalf tracks die volgen laat de Britse muzikant horen dat hij meerdere kanten op kan. Marc Almond is nog altijd op zijn best in piano ballads met flink wat strijkers en stevig aangezette vocalen en hiervan staan er meerdere op zijn nieuwe album (met de lange slottrack als hoogtepunt).

Ik kan me voorstellen dat lang niet iedereen gecharmeerd zal zijn van de zang van Marc Almond, maar als fan van het eerste uur vind ik het nog altijd prachtig en hoor ik ook nog veel van de zanger die 30 jaar geleden de wereld aan zijn voeten had. Dit was de afgelopen jaren ook wel eens flink minder overigens. Het incidentele gebruik van autotune vergeven we hem maar.

Chaos And A Dancing Star is zelfs voor Marc Almond begrippen een behoorlijk zwaar geproduceerd en wat gepolijst album, maar wat mij betreft blijft de Brits gedurende het grootste deel van het een uur durende album aan de goede kant van de streep. Hier en daar glijdt het album net wat te ver weg richting lichtvoetige pop, maar er staan flink wat geweldige songs tegenover, waarin Marc Almond weer flink wat drama en melancholie over ons uit stort.

Chaos And A Dancing Star hoort al met al misschien niet bij de allerbeste albums van Marc Almond, maar zeker bij zijn albums die ik niet had willen missen en ook dat zijn er inmiddels heel wat. Erwin Zijleman

avatar van aERodynamIC
4,0
In november komt Marc weer terug voor een tour in Nederland.

avatar van Savant
aERodynamIC schreef:
In november komt Marc weer terug voor een tour in Nederland.


Goed nieuws! Hoe weet je dit?

avatar van aERodynamIC
4,0
Savant schreef:
(quote)


Goed nieuws! Hoe weet je dit?

Kreeg het van een medefan door: dinsdag 11 februari begint de voorverkoop.

17/11 De Spot, Groningen
19/11 De Effenaar, Eindhoven
20/11 Gebr, De Nobel. Leiden
21/11 Hedon, Zwolle
22/11 Q-Factory, Amsterdam

Helaas zal het deze tour bij 1 concert blijven voor mij (Leiden). Maar het is wederom Hits and Pieces en die heb ik afgelopen najaar al drie keer meegemaakt dus het is ook wel best. Ik had niet verwacht dat hij zo snel al terug zou keren. Aan de andere kant: de belangstelling was veel groter dan ik verwacht had en hij zelf denk ik ook.

avatar van Savant
aERodynamIC schreef:
(quote)

Kreeg het van een medefan door: dinsdag 11 februari begint de voorverkoop.

17/11 De Spot, Groningen
19/11 De Effenaar, Eindhoven
20/11 Gebr, De Nobel. Leiden
21/11 Hedon, Zwolle
22/11 Q-Factory, Amsterdam

Helaas zal het deze tour bij 1 concert blijven voor mij (Leiden). Maar het is wederom Hits and Pieces en die heb ik afgelopen najaar al drie keer meegemaakt dus het is ook wel best. Ik had niet verwacht dat hij zo snel al terug zou keren. Aan de andere kant: de belangstelling was veel groter dan ik verwacht had en hij zelf denk ik ook.


Thx! Hits and Pieces meegemaakt in Tivoli, kan nog wel een keertje Amsterdam bij!

avatar van EttaJamesBrown
aERodynamIC schreef:
(quote)

Kreeg het van een medefan door: dinsdag 11 februari begint de voorverkoop.

17/11 De Spot, Groningen
19/11 De Effenaar, Eindhoven
20/11 Gebr, De Nobel. Leiden
21/11 Hedon, Zwolle
22/11 Q-Factory, Amsterdam

Helaas zal het deze tour bij 1 concert blijven voor mij (Leiden). Maar het is wederom Hits and Pieces en die heb ik afgelopen najaar al drie keer meegemaakt dus het is ook wel best. Ik had niet verwacht dat hij zo snel al terug zou keren. Aan de andere kant: de belangstelling was veel groter dan ik verwacht had en hij zelf denk ik ook.


Bij Groningen is het De Oosterpoort. Spot regelt de kaartjes.
Gisteravond heb ik net besloten om er met m’n vriendjes heen te gaan. Zal jouw honneurs waarnemen, Eric.

avatar van Savant
Het Marc Almond leger van Aerodynamic rukt weer uit!

avatar van aERodynamIC
4,0
Savant schreef:
Het Marc Almond leger van Aerodynamic rukt weer uit!

Als er nu ook een paar naar Leiden gaan....

avatar van Deranged
De opening van Lord of Misrule deed mij denken dat iemand het fluitspel van Ian Anderson probeerde te imiteren. Ik kon toen nog niet vermoeden dat het niemand minder dan 'm zelf zou blijken. Achteraf wie ben ik natuurlijk om te denken dat iemand in deze hele wereld Ian zijn stijl zou kunnen kopiëren laat staan benaderen of dat Marc ooit Ian zijn fluit zou doen zonder dat deze hem zelf bespelen zou.

Dat terzijde, is het idee wel grappig maar vind ik het nummer vooralsnog niet direct enorm geslaagd te noemen, klinkt de fluit mij met name misplaatst op een Marc Almond album. Misschien zelfs wel het zwakste puntje op deze nieuwste worp die mij nog niet gemakkelijk is gevallen. Blijf nog wel wat inspanning erin investeren want deze rasartiest in de meest pure zin van het woord mij absoluut waard.

Voor nu met name The Crow's Eyes Have Turned Blue een potentiëel pareltje in mijn gehoor.

avatar van aERodynamIC
4,0
Deranged schreef:
maar vind ik het nummer vooralsnog niet direct enorm geslaagd te noemen.

Je bent blijkbaar niet de eerste hier. Ik vind het juist een heerlijk nummer. Misschien omdat het net even wat anders is door die fluit.

Kaartjes voor Leiden binnen. Misschien Amsterdam ook nog wel, maar dat gaat dan een last minute beslissing worden denk ik.

avatar van Deranged
Ik vind het vooral een beetje stuurloos en niet erg pakkend klinken. Ook komt het fluitspel ietwat geforceerd in het geheel verweven op mij over.

Jammer misschien dat het niet een nummer als A Raft of Penguins is geworden, behorend tot mijn persoonlijke favoriete fluitwerk van Ian, dit hele album wel. En op een vreemde manier kan ik me ook wel een voorstelling maken van hoe dit nummer zou klinken wanneer Marc het zou zingen.

Zou kunnen werken wellicht.

avatar van AOVV
3,5
Een sprankelende plaat alweer van Marc Almond, maar het briljante van Varieté ontbreekt. Een patente popplaat is het zeker en vast, met een aantal erg fijne, aanstekelijke songs, en voor de wat theatrale stem van Almond ben ik meestal wel te vinden.

3,5 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 10:15 uur

geplaatst: vandaag om 10:15 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.