menu

Jonathan Wilson - Dixie Blur (2020)

mijn stem
3,72 (109)
109 stemmen

Verenigde Staten
Country / Folk
Label: Bella Union

  1. Just for Love (3:15)
  2. '69 Corvette (4:21)
  3. New Home (3:46)
  4. So Alive (4:49)
  5. In Heaven Making Love (2:52)
  6. Oh Girl (4:57)
  7. Pirate (3:21)
  8. Enemies (3:47)
  9. Fun for the Masses (3:06)
  10. Platform (3:34)
  11. Riding the Blinds (4:47)
  12. El Camino Real (3:05)
  13. Golden Apples (3:19)
  14. Korean Tea (6:04)
totale tijdsduur: 55:03
zoeken in:
avatar van VDB79
4,0
Wat is Korean tea een prachtig nummer!

avatar van VDB79
4,0
VDB79 schreef:
Wat is Korean tea een prachtig nummer!


Na wat meer luisterbeurten: de hele plaat is geweldig. Oh girl en Riding the blinds zijn wat mij betreft uitschieters, naast als eerder genoemde Korean tea. Wat een prachtmuziek. Kanshebber voor top 10 van dit jaar.

avatar van dix
3,5
dix
Er is iets aan het eclectische stijltje van Jonathan Wilson dat maakt dat hij mijn belangstelling behoudt. En in die zin stelt Dixie Blur weer niet teleur. Het is een mooie verzameling subtiel ingekleurde liedjes. More rootsy, less psych, met veel ruimte in de arrangementen. Wat me vooral opvalt is dat zijn zang geprononceerder is dan voorheen. Klonk hij op zijn eerste platen vaak wat terloops, hij nodigt nu méér uit om te luisteren.

Toch even een kritische noot met als collateral damage dat ik andermans luisterplezier nivilleer: In Heaven Making Love, thematisch is dat natuurlijk gewoon Kedeng Kedeng. Dat één en ander als melige country wordt gebracht helpt niet echt. Iedere plaat van Jonathan Wilson kent een skipnummer dus ook deze.

avatar van Venceremos
4,0
Och, dat hoempa geschmier met die fiddles wordt wel lekker overtuigend met pit gebracht. Tovert vaak een glimlach op het gezicht en sluit tevens goed aan op vroeg hoogtepuntje So Alive.

avatar van VDB79
4,0
Ik verhoog deze met een half. Heb de LP inmiddels ook maar aangeschaft (mooie artwork). Tot nu toe nr. 1 album op mijn shortlist Album van het jaar voor 2020. Misschien wel de beste van Jonathan Wilson tot nu toe?

avatar van Chet
Vraag van Van Nieuwkerk aan Blokhuis, tijdens de nacht van de popmuziek: "beste album van 2020?"
Toen kwam Blokhuis met dit album als antwoord.
Ben toen toch maar iets meer gaan luisteren.
Voor mij zeker niet het beste album van het jaar, maar wel zeer de moeite waard.

Er is iets met die '69 Corvette ( schitterende auto trouwens ) wat wél blijft hangen. Zal wellicht die viool zijn.
Ik luister nog even verder, alvorens te beoordelen.

avatar van AOVV
4,0
philtuper schreef:
Het begin van 69 Corvette doet me heel erg denken aan One van U2, en dan helemaal aan de versie van Johnny Cash. Ben ik de enige die dat hoort?


Een late reactie misschien, maar inderdaad, dat hoor ik er ook in terug!

Verder een erg patente plaat van Jonathan Wilson, die toch steeds net iets anders doet op zo'n nieuw album. Ditmaal behoorlijk wat country-invloeden, smaakvol uitgevoerd, moet ik zeggen. Het afsluitende Korean Tea is voor mij het absolute hoogtepunt, maar ook de (meeste) andere songs vind ik sterk. Hier en daar een (halve) misser, dat mag wel. Het album had dus wel een minuutje of 5 à 10 korter gemogen, maar dat is m'n enige punt van kritiek. Verder kan ik er enkel maar van genieten, rustig in de zetel achterover liggend na een lange werkdag.

4 sterren

Stijn_Slayer
Misschien wel zijn beste album tot nu toe, al zou dat van mij ook Gentle Spirit mogen zijn. Wilson zit in ieder geval niet stil en vindt zichzelf steeds opnieuw uit zonder aan gezichtsverlies te doen. Deze keer als authentieke rootsmuzikant, gelukkig zonder zijn psychedelische randje helemaal te verliezen. De pedal steel is hemels en veel van deze liedjes horen bij de mooiste die hij ooit schreef.

avatar van Tonio
3,5
Van Jonathan Wilson vond ik Gentle Spirit geweldig, en de opvolger Fanfare een tikkie minder. Maar met Rare Birds haakte ik af, zodat ik Dixie Blur niet eens meer beluisterd heb.

Maar ook mij viel tijdens de laatste nacht van de popmuziek op dat Leo Blokhuis dit album het beste van 2020 vond. Oké, dan moet ik toch nog maar eens luisteren, maar daar kwam vervolgens niks van. Totdat ik een paar weken geleden Leo's vriendin Ricky Koole het nummer '69 Corvette het mooiste nummer ooit hoorde noemen, waarna het nummer gedraaid werd.

Dus heb ik het album eens goed beluisterd. En dat viel mij best mee. Gelukkig waren de psychedelische elementen verdwenen, en laveert de muziek zo'n beetje tussen de Nashville en Laurel Canyon sounds in. En dat is best lekker. Qua instrumentatie en productie valt er niets aan te merken. Die is prima en dat compenseert een beetje de beperkte stem van Jonathan.

Van het niveau van de songs viel ik niet direct van mijn stoel, met uitzondering van '69 Corvette en Korean Tea. Dat zijn erg mooie songs. Hoe de rest op termijn is, daar moet ik het album de komende tijd nog maar eens wat vaker draaien.

En wat philtuper opmerkte, en AOVV bevestigde: ook ik hoor dat het intro van '69 Corvette doet denken aan Johnny Cash' uitvoering van U2's One. Nou ja, eigenlijk iets meer dan 'doen denken aan': het is nog eerder nèt geen jatten. Gelukkig is maar kort en is de rest van het nummer prachtig, dus kan ik het Jonathan dit keer wel vergeven ...

avatar van Justinx
3,0
Tonio schreef:
Van Jonathan Wilson vond ik Gentle Spirit geweldig, en de opvolger Fanfare een tikkie minder. Maar met Rare Birds haakte ik af, zodat ik Dixie Blur niet eens meer beluisterd heb.

Maar ook mij viel tijdens de laatste nacht van de popmuziek op dat Leo Blokhuis dit album het beste van 2020 vond. Oké, dan moet ik toch nog maar eens luisteren, maar daar kwam vervolgens niks van. Totdat ik een paar weken geleden Leo's vriendin Ricky Koole het nummer '69 Corvette het mooiste nummer ooit hoorde noemen, waarna het nummer gedraaid werd.

Dus heb ik het album eens goed beluisterd. En dat viel mij best mee. Gelukkig waren de psychedelische elementen verdwenen, en laveert de muziek zo'n beetje tussen de Nashville en Laurel Canyon sounds in. En dat is best lekker. Qua instrumentatie en productie valt er niets aan te merken. Die is prima en dat compenseert een beetje de beperkte stem van Jonathan.

Van het niveau van de songs viel ik niet direct van mijn stoel, met uitzondering van '69 Corvette en Korean Tea. Dat zijn erg mooie songs. Hoe de rest op termijn is, daar moet ik het album de komende tijd nog maar eens wat vaker draaien.

En wat philtuper opmerkte, en AOVV bevestigde: ook ik hoor dat het intro van '69 Corvette doet denken aan Johnny Cash' uitvoering van U2's One. Nou ja, eigenlijk iets meer dan 'doen denken aan': het is nog eerder nèt geen jatten. Gelukkig is maar kort en is de rest van het nummer prachtig, dus kan ik het Jonathan dit keer wel vergeven ...


Doe jezelf een plezier en probeer het Frankie Ray album op te snorkelen

avatar van Tonio
3,5
Een advies dat ik graag opvolg!

avatar van Running On Empty
3,5
Tonio schreef:
Een advies dat ik graag opvolg!
Frankie Ray is helaas onvindbaar of onbetaalbaar. Alle nummers van Frankie Ray staan echter op YouTube. Ik heb ze daarvan gedownload als mp3 en daarvan een CD gebrand. Heel fijn album inderdaad.

avatar van Juveniles
4,0
dit album gaan beluisteren na te zijn gegrepen door de 2 vrij gegeven -prachtige- nrs van zijn aankomende nieuwe album Eat the Worm. Normaal gesproken ben ik behoorlijk allergisch voor het country geneuzel met de pedal steel en up tempo violen zoals regelmatig te horen op Dixie Blur. En dan put Wilson ook nog eens openlijk vol overgave uit de recente muziekgeschiedenis, eerder gememoreerd hierboven, dermate dat het glazuur soms bijna van de tanden knalt.
Maar op mysterieuze wijze blijf ik het album draaien, is het allemaal erg knap gedaan en vervalt hij nergens in plagiaat. Het zal ook komen door de licht melancholieke toon waarmee hij zingt.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:28 uur

geplaatst: vandaag om 12:28 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.