Testament - Titans of Creation (2020)

De nieuwe single lijkt wel erg in het verlengde te liggen van de vorige plaat.

Nog vroeg, met maar één nummer vrijgegeven, maar ik ben bang dat het recept van de vorige platen opnieuw is bereid. Met Andy Sneap hebben ze ook weer dezelfde chef in de keuken staan. Op zich waren de afgelopen 3 platen prima, maar nog zo'n plaat erbij voegt voor mij niets toe. Een probleem waar generatiegenoten als bijv. Death Angel ook tegenaan lopen. Kwalitatief prima, maar meer van hetzelfde.

De nieuwe track is weliswaar kwalitatief oké, maar lang niet voldoende om mij te plezieren. Testament klinkt sinds de terugkeer van Alex Skolnick vooral inwisselbaar. Chuck Billy is wel lekker gedreven maar voor de rest is het creatieve armoe wat de klok slaat. En die digitale, zogenaamd overweldigende producties zijn ook verschrikkelijk. Nul komma nul karakter. En dat is dan nog wel Testament..

Ik vind het wel een goed nummer, maar de geluidskwaliteit blaast mij niet omver, jammer.

De producties vandaag zijn wat ze zijn, net zoals dat in de jaren tachtig was. En toen klaagden we ook.

Wat de inwisselbaarheid betreft vind ik het niet gek dat Testament en Death Angel zich aan het beproefde recept houden. Net zoals AC/DC en Motörhead dat altijd hebben gedaan. Ik denk dat het gevoel van inwisselbaarheid ook te maken heeft met ons veranderde luistergedrag. Die laatste van Death Angel is absoluut niet essentieel, maar bleek na meerdere keren draaien toch weer een prima plaatje. Meer moet je van deze bands ook niet meer verwachten.

Live klonk Night Of The Witch erg prettig. Ik heb hoop. Ik vond Brotherhood Of The Snake ook een stap in de goede richting, ten opzichte van de twee voorgangers.