menu

Nation of Language - Introduction, Presence (2020)

mijn stem
3,75 (38)
38 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Uitgebracht in eigen beheer

  1. Tournament (3:58)
  2. Rush & Fever (4:00)
  3. September Again (3:53)
  4. On Division St. (3:14)
  5. Indignities (5:25)
  6. Automobile (4:29)
  7. Friend Machine (4:27)
  8. Sacred Tongue (3:31)
  9. The Motorist (5:11)
  10. The Wall & I (5:04)
totale tijdsduur: 43:12
zoeken in:
avatar van peterjames777
4,5
Na jaren af en toe een single uitbrengen is daar eindelijk het debuut. En 'Indignities' staat er op, een meesterwerk!

Dit is hele fijne synth pop, met een sterke 80s feel. Een beetje New Order achtig met een zanger die klinkt als Matt Berninger (The National).

avatar van jassn
4,0
Ik zou niet verrast zijn als dit wel eens heel populair gaat worden op deze site.

Heerlijk album trouwens, vooral On Division St is belachelijk goed.

3,5
Die is tof ja, net als September Again en Friend Machine. Sowieso wel een fijn album.

De New Order-vibes hoor ik overigens ook duidelijk, maar vind de zanger niet echt op Matt Berninger lijken.

avatar van Mausie
4,5
Mausie (crew)
Bij mij valt tot nu toe afsluiter The Wall & I het beste. Een album wat sterk is in de breedte kunnen we wel concluderen, als ik de verschillende favorieten zo zie. Geen vernieuwende sound (typisch 80's geluid), wel gewoon erg lekkere nummers.

avatar van Mausie
4,5
Mausie (crew)
Ik merk dat dit plaatje met elke luisterbeurt groeit. Alleen Automobile en Sacred Tongue vind ik iets minder, maar alsnog zeer degelijke tracks. De rest is echt heel erg tof en blijf ik maar luisteren, dus 4,5* is wel verdient.

4,0
Energiek Retro-synthpop trio, dat de sound van populaire New Wave 1980s bands doet herleven.
De aanstekelijke songs klinken bekend in de oren, maar zijn origineel. Dit album is misschien voor sommige jongeren het begin van een muzikale ontdekkingstijdreis, terug in de tijd.

avatar van coldwarkids
3,0
Wow! Rush & Fever viel meteen in goede aarde toen ik hem op de radio hoorde. Man wat een track is dat! Kippenvel. Synths, bas en zang op de goede plek.

Doet me aan Black Marble denken.

avatar van philtuper
Titmeister schreef:
Die is tof ja, net als September Again en Friend Machine. Sowieso wel een fijn album.

De New Order-vibes hoor ik overigens ook duidelijk, maar vind de zanger niet echt op Matt Berninger lijken.
Edit. Echt niet. Matt heeft een bromstem. Deze zanger heeft dat allesbehalve.

avatar van philtuper
Mausie schreef:
Bij mij valt tot nu toe afsluiter The Wall & I het beste. Een album wat sterk is in de breedte kunnen we wel concluderen, als ik de verschillende favorieten zo zie. Geen vernieuwende sound (typisch 80's geluid), wel gewoon erg lekkere nummers.
Dat is gewoon een anthem!

avatar van Ton Cole
[quote]peterjames777 schreef:
Na jaren af en toe een single uitbrengen is daar eindelijk het debuut. En 'Indignities' staat er op, een meesterwerk!

Dit is hele fijne synth pop, met een sterke 80s feel. Een beetje New Order achtig met een zanger die klinkt als Matt Berninger (The National).[/quote ik vind het meer Andy McCluskey

avatar van Red33
4,0
Deze moet ik nog eens vaker beluisteren! Ik ben onlangs met ze in contact gekomen middels hun vorig jaar verschenen album A Way Forward en die plaat vind ik helemaal te gek! Deze plaat vind ik tot dusver iets minder, maar ik wil 'm wel vaker beluisteren.

Ik hoor hier zo veel in! O.a. Alphaville, A Flock Of Seagulls, Yazoo, Eurythmics (laatste twee vooral door de synths), maar ook The National (Matt Beringer), OMD, Tubeway Army (Gary Numan) (laatste drie vanwege de stem en het gebruik hiervan door de zanger). Ontzettend veel herkenbare dingen van bands die ik te gek vind! Mooi man!

4,0
Mijn interesse in deze band werd vooral aangewakkerd door 3voor12, wie de opvolger als plaat van het jaar bestempelde. Paar interessante nummers ontdekt en zodoende besloten om ze live te aanschouwen. En man, wat een show! Compleet weggeblazen bij tracks als the “The Wall & I” “On division St.”, maar helemaal bij “September Again”.

avatar van Man of Sorrows
5,0
Zoveel fraaie klanken en melodieën op het debuut van Nation Of Language.
Rush & Fever dat het midden houdt tussen dromerige synthpop en een crooner.
September Again dat zo speels en fris klinkt dat je eerder een ode aan de lente verwacht, al verraden de melancholieke toetsen het kleurenpalet van de eerste herfstdagen.
On Division Street met Carpenters klankentapijt doet je verlangen naar oude werken van de grootmeester.

Nation of Language heeft met haar debuut -en opvolger- zeer hoge nieuwe standaarden gezet voor Synthpop.

avatar van Sammy
Kende deze band niet. Zag een review van hun concert op BKS en ben eens gaan luisteren naar deze plaat. Klinkt ontzettend fijn en past perfect bij het weer van nu. Veel jaren '80 (hierboven wel duidelijk welke), beetje Cut Copy-vibes, maar zeker ook het fantastische Nederlandse bandje Lola Kite hoor ik terug. Ben benieuwd naar de andere plaat én naar de release die dit jaar nog uit gaat komen!

avatar van Juul1998B
5,0
Dank lastfm van sj0n88, zo ontdek je nog eens wat lol.
Wat een geweldige 80s sound heeft deze band toch zonder dat ze dit stelen of iets dergelijks. Heel eigen en volwassen. Dit is zo'n band die je live MOET zien.

avatar van sj0n88
3,5
geplaatst:
Juul1998B schreef:
Dank lastfm van sj0n88, zo ontdek je nog eens wat lol.
Wat een geweldige 80s sound heeft deze band toch zonder dat ze dit stelen of iets dergelijks. Heel eigen en volwassen. Dit is zo'n band die je live MOET zien.

En ga je het in september (Tivoli) ook live zien? Ik wel: voor het eerst, en dat werd tijd. Bij de muziek van Nation of Language duurde het even voordat het kwartje viel. Inmiddels redelijk verslaafd geraakt aan hun sound. Dit album heeft bij mij nog de minste airplay gehad, maar daar gaat verandering in komen. Indignities landt hier ook net keihard.

avatar van Juul1998B
5,0
geplaatst:
sj0n88 schreef:
(quote)

En ga je het in september (Tivoli) ook live zien? Ik wel: voor het eerst, en dat werd tijd. Bij de muziek van Nation of Language duurde het even voordat het kwartje viel. Inmiddels redelijk verslaafd geraakt aan hun sound. Dit album heeft bij mij nog de minste airplay gehad, maar daar gaat verandering in komen. Indignities landt hier ook net keihard.

Ik zit nog te twijfelen om te gaan, maar eigenlijk moet ik wel gaan joh. Hele vette band waarvan ik dit album het meest draai.
Hier land tournament kei- en keihard!

Gast
geplaatst: vandaag om 12:24 uur

geplaatst: vandaag om 12:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.