Met: Art Blakey (drums); Lee Morgan (trompet); Benny Golson (tenorsax); Bobby Timmons (piano); Jymie Merritt (bas)
En dan blijkt er in 2020 gewoon nog een onuitgebrachte studiosessie in het Blue Note archief te liggen van de Jazz Messengers, nochtans met Lee Morgan en Hank Mobley. Kennelijk destijds niet uitgebracht omdat Blue Note de voorkeur gaf aan een liveconcert in Birdland van een maandje later, uitgebracht als
At the Jazz Corner of the World, in
twee delen.
Die liveplaten moet ik nog becijferen, maar het is op het eerste gehoor een begrijpelijke beslissing. Wel frappant is het dat dit daarna nog 61 (!) jaar op de plank heeft gelegen, en dan ineens alsnog wordt uitgebracht (vanwege de opleving in vinyl wellicht?). Het is in ieder geval geen mislukte sessie, zoals een paar geruchten die ik tegenkwam op het internet beweerden. Hoogstens spelen de Messengers hier iets beheerster, een heel klein beetje statischer dan gebruikelijk, wat doet vermoeden dat de bandleden nog een beetje moesten wennen aan elkaar of aan de composities.
Mobley vliegt er voor zijn doen af en toe best wat onbesuisd in, wat de plaat eigenlijk wel goed doet. Die andere vier zijn sowieso helden, natuurlijk. Persoonlijk zou ik uit de samenwerking Lee Morgan/ Hank Mobley eerder
Peckin' Time draaien, of bovengenoemde liveplaten, of zelfs het een jaar eerder opgenomen
Monday Night at Birdland. Maar dit is ook gewoon een harstikke lekker plaatje.