menu

Art Blakey & The Jazz Messengers - Just Coolin' (2020)

mijn stem
4,11 (19)
19 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Blue Note

  1. Hipsippy Blues (6:40)
  2. Close Your Eyes (6:26)
  3. Jimerick (6:22)
  4. Quick Trick (4:43)
  5. M&M (5:59)
  6. Just Coolin' (8:43)
totale tijdsduur: 38:53
zoeken in:
avatar van heartofsoul
4,0
De afgelopen maanden waren om chagrijnig van te worden - en dan is fijne muziek een goede compensatie.
Zoals dit spetterende album, waar ik iedere keer weer goede zin van kreeg en krijg. Het dwingt mijn aandacht af, met al die fijne soli van Hank Mobley, Lee Morgan, Bobby Timmons (piano) en Jymie Merritt (bas). En natuurlijk Art Blakey zelf, wiens stuwende spel met al die fijne roffeltjes mij vanaf het begin als jazzluisteraar mateloos heeft geboeid. En dus ook weer op dit album, waarvan de opnames (als ik het goed begrepen heb) uit 1959 komen.

avatar van Sandokan-veld
3,5
Met: Art Blakey (drums); Lee Morgan (trompet); Benny Golson (tenorsax); Bobby Timmons (piano); Jymie Merritt (bas)

En dan blijkt er in 2020 gewoon nog een onuitgebrachte studiosessie in het Blue Note archief te liggen van de Jazz Messengers, nochtans met Lee Morgan en Hank Mobley. Kennelijk destijds niet uitgebracht omdat Blue Note de voorkeur gaf aan een liveconcert in Birdland van een maandje later, uitgebracht als At the Jazz Corner of the World, in twee delen.

Die liveplaten moet ik nog becijferen, maar het is op het eerste gehoor een begrijpelijke beslissing. Wel frappant is het dat dit daarna nog 61 (!) jaar op de plank heeft gelegen, en dan ineens alsnog wordt uitgebracht (vanwege de opleving in vinyl wellicht?). Het is in ieder geval geen mislukte sessie, zoals een paar geruchten die ik tegenkwam op het internet beweerden. Hoogstens spelen de Messengers hier iets beheerster, een heel klein beetje statischer dan gebruikelijk, wat doet vermoeden dat de bandleden nog een beetje moesten wennen aan elkaar of aan de composities.

Mobley vliegt er voor zijn doen af en toe best wat onbesuisd in, wat de plaat eigenlijk wel goed doet. Die andere vier zijn sowieso helden, natuurlijk. Persoonlijk zou ik uit de samenwerking Lee Morgan/ Hank Mobley eerder Peckin' Time draaien, of bovengenoemde liveplaten, of zelfs het een jaar eerder opgenomen Monday Night at Birdland. Maar dit is ook gewoon een harstikke lekker plaatje.

avatar van Sandokan-veld
3,5
Sandokan-veld schreef:
Met: Art Blakey (drums); Lee Morgan (trompet); Benny Golson (tenorsax); Bobby Timmons (piano); Jymie Merritt (bas)


Zelfcorrectie: de saxofonist hier is uiteraard Hank Mobley.

avatar van Mssr Renard
4,0
Ik vind deze niet zo enorm spetterend. De 'nieuwe' live plaat uit 1961 die in 2021 was uitgekomen, vind ik veel knallender.

Overigens vind ik al die archival releases niet erg hoor. Laat maar komen. Ben benieuwd waar ze nog meer mee komen.

Gast
geplaatst: vandaag om 01:54 uur

geplaatst: vandaag om 01:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.