XTC - Oranges & Lemons (1989)

Dit is een uitstekend album van XTC met een zeer gelaagd geluid, creativitiet en leuke odnerwerpen. Ik vind helaas de zang te monotoom om het naar 4 sterren te trekken (ik vind dit een probleem van alle XTC platen..)

Als ik dit na vele jaren weer eens een keertje opnieuw hoor zijn er nog steeds mooie momentjes op dit album te horen. Soms Beatle-achtige composities. Het is een echte jaren 80 britpop-plaat. Deze band past in het rijtje Tears for fears, Talk Talk. het hoefde allemaal niet erg live enb direct te klinken in die tijd en er werd veel in de studio samengesteld en overgedubd. Dat hoor je in sommige nummers heel goed, maar het stoort me niet.
De zang is inderdaad het minpunt. Een beetje vlak en weinig variatie in de stem.

Album na jaren weer eens beluisterd. Tijdlozer dan ik had verwacht, in tegenstelling tot wat bertus99 in 2009 aangaf.

En hiermee sloot XTC de jaren 80 af. Opvolger van Skylarking en een beetje in de geest van dat album gemaakt. Met die verstane dat deze wat drukker en gladder is geproduceerd.
De band (of trio ) trad al heel lang niet meer op en kon zich uitleven in de studio.
Hoorbaar is het duidelijk dat de heren wat ouder zijn geworden. De echt scherpe randjes zijn wat gepoleist,al zoekt vooral Partridge het avontuur nog met regelmaat op. Tegendraadsheid blijft voor hem een zekerheidje, maar ook het liedje met een catchy verloop (The Mayor Of Simpleton) is goed aan hem besteed.
De balans daarin is goed gevonden, niet elk liedje is raak, had misschien iets korter gemogen, maar ik hoor wel weer een heel creatieve plaat voorbij komen. Met de stemmen van Partridge en Mouldin kan ik overigens prima leven. In deze britpop setting zeker. Beiden zijn niet de meest uitgesproken vocalisten, maar het stoort mij geenszins.

Kortom wederom een stabiele fijne plaat die wel iets minder indruk maakt dan Skylarking.

De hoes is helemaal te gek en ook op dit album staan weer een aantal aanstekelijke liedjes! De kwaliteit van deze groep is dermate dat je elk volgend album zowat blindelings kan aanschaffen. De band XTC ken ik weliswaar al heel lang, vanaf "This Is Pop"... maar na 1984 "The Big Express", heb ik niets meer van dit gezelschap beluisterd, laat staan gekocht. Zeer onterecht achteraf, maar ik haal de "schade" nu wel heel snel in! Enjoy!

Gaat goed Alicia ! Mooi album ook deze. De eerste helft is vooral van een geweldig niveau.
knap dat XTC constante albums bleef maken.

Ja, het gaat lekker, bikkel2!

Je ontdekt steeds meer in deze band en ik ben blij dat ik de "drempel" heb genomen. Niet omdat ik dacht dat dit latere werk niet goed genoeg zou zijn, maar er is zoveel! Geen spijt van dus! De muziek is weliswaar minder chaotisch en minder postpunk/rock dan voorheen en dat heeft mijn voorkeur nog wel, maar wat ik de afgelopen tijd ontdekt heb is dat dit gezelschap toch regelmatig onconventionele en geweldig catchy liedjes bleef maken. De composities zijn ieder geval zeker net zo subliem als het oudere werk! Misschien nog wel beter!

Dit wordt hoogstwaarschijnlijk het volgende 5.1 album! Mooi!

"Oranges & Lemons" is mijn favoriete album uit de late XTC-periode (1986-2000) en de zojuist verschenen 5.1 Surround Sound mix van Steven Wilson geeft hier nog meer glans aan!
De toegevoegde Blu-ray disc bevat iets minder interessant extra materiaal vergeleken met de eerdere uitgaven van "Nonsuch" en "Drums & Wires". Heel grappig is het poppenkast-filmpje "The Road To Oranges & Lemons", dat deze disc afsluit.

Mooie aanwinst Tomio !

Mooi album idd. Ik heb de oudere versies nog niet zo lang in bezit.
Zou mooi zijn als de Wilsonmixen eens in een boxje zouden verschijnen.
Lekker overzichtelijk.....

Goed album, maar Drums & Wires, Black Sea en English Settlement sla ik beduidend hoger aan.

Da's waar, al hoort het geweldige Skylarking daar wat mij betreft ook bij.
Go2 vind ik trouwens ook een heerlijk album.
Maar dit is een prima plaat en staat ook met enige regelmaat op.
XTC heeft geen slechte albums gemaakt.
Mummer en Wasp Star zijn minder i.m.o.

Helemaal juist!!

Met als bescheiden toevoeging dat ze zich door de jaren heen niet door trends en/of commercie hebben laten infecteren en eigenzinnig hun muzikale idioom hebben dóórontwikkeld. Meesterlijke band.

Niets meer aan toe te voegen.
Perfect verwoord.

Het klinkt misschien vreemd maar imo heeft XTC deels het stokje van de Kinks overgenomen in de recente britse muziekhistorie. Andy Partridge en Ray Davies delen een vergelijkbare ironische en soms wrange kijk op de wereld, getuige hun verhalende teksten. En beiden kiezen voor, soms geniaal gelukte, 'popsongs' als vehikel voor de inhoud. (Niet verwonderlijk dat deze bands bij jou en mij in de smaak vallen).

Zekers !

Ik ga meestal voor bands die lekker buiten de lijntjes kleuren, maar ook oog houden voor het pakkende in een liedje.
Zowel Davies en Partridge hebben dat vermogen.
Altijd op zoek naar creatieviteit en originaliteit en ook tekstueel nog iets toevoegen.
Uiteindelijk is het met XTC zo dat ze de status van de Kinks nooit hebben behaald, maar ik vind de gedachtengang van " het stokje overnemen" helemaal geen verkeerde.
Een band als Blur heeft van beide weer wat overgenomen en Franz Ferdinand is zeker schatplichtig aan XTC.
De band had absoluut meer erkenning moeten krijgen, maar ik vind het ook niet zo erg.
Is ook wel leuk dat sommige mensen geen flauw idee hebben wie dit zijn.

Grappig in deze is dat Partridge op dit album soms klinkt als Paul McCartney.
Here Comes President Kill Again bijv......zo treffend.