Wat een tijd geleden , dat ik dit album op de draaitafel heb gehad. 24,50 gulden heb ik toendertijd voor de plaat betaald, maar....er zat nog een extra plaat bij een live plaat (Bauhaus recorded live at Liverpool and Londen). Volgens mij aan de nummers te zien is het
Bauhaus - Press the Eject and Give Me the Tape (1982) - MusicMeter.nl (nummer 1-11). In mijn beleving heb ik toendertijd deze live plaat veel meer gedraaid dan The Sky's Gone Out, logisch want op de live plaat staan Bela Lughosi is dead, Dark Entries en meer van dat moois. Geen idee of deze dubbelaar nu een collector's item is, maar toch fijn dat ik hem heb.
Terug naar The Sky's Gonna Fall. Toen ik kant 1 op zette ging er niet gelijk een lichtje branden bij mij. En dat is eigenlijk vreemd, want platen uit die tijd draaide ik grijs op mijn gehuurde kamer. Iedere week ging ik naar 'mijn' platenzaakje om daar minstens één plaat te scoren. Van deze Gothic pioniers heb ik deze plaat en nog de 12 inch 4AD met Telegram Sam daarop !
Wat me wel opvalt nu na zoveel jaren dat zeker kant 1 wel zeer energiek is. Misschien dat ik het daarom ook minder heb gedraaid toendertijd, ik was meer in de ban van de depri nummers. Spirit herkende ik nog en dat vond en vind ik erg mooi.
Maar bij kant 2 herkende ik erg veel. Dat is natuurlijk ook in het begin wat rustiger, waarbij blijkt dat Peter Murphy een prachtige stem heeft. Je merkt wel de invloed van Bowie, Marc Bolan etc . Glamrock gecombineerd met new wave, richting gothic. Er zit zelfs een ballad op "As we ever wanted was everrything' kon zo op een Bowie plaat staan.
Eigenlijk heb ik een dubbel gevoel na zoveel jaar. Kant A doet me niet zo veel meer, op een paar nummers na. Kant B vind ik verrassend goed na zoveel jaar. Bauhaus laat daar bepaalde afwisseling horen , die ik helemaal vergeten was. De plaat eindigt met Exquisite Corps, een zeer bijzonder nummer met 5 onderdelen, een soort rhapsody met daarin zelfs een stukje reggae/dub. Geheel vergeten....
Toch een memorabele plaat, ook in die tijd.