menu

David Bowie - I'm Only Dancing (2020)

Alternatieve titel: The Soultour 74

mijn stem
3,97 (18)
18 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Soul
Label: Parlophone

  1. Introduction - Memory of a Free Festival (0:30)
  2. Rebel Rebel (2:46)
  3. John, I'm Only Dancing (Again) (6:34)
  4. Sorrow (3:12)
  5. Changes (3:28)
  6. 1984 (2:51)
  7. Moonage Daydream (5:04)
  8. Rock 'N' Roll with Me (5:04)
  9. Love Me Do / The Jean Genie (6:32)
  10. Young Americans (4:45)
  11. Can You Hear Me (5:55)
  12. It's Gonna Be Me (6:53)
  13. Somebody Up There Likes Me (5:31)
  14. Suffragette City (3:49)
  15. Rock 'N' Roll Suicide (5:55)
  16. Panic in Detroit (4:29)
  17. Knock on Wood (2:58)
  18. Foot Stompin' / I Wish I Could Shimmy Like My Sister Kate / Foot Stompin' (3:08)
  19. Diamond Dogs / It’s Only Rock ‘n’ Roll (But I Like It) / Diamond Dogs (6:57)
totale tijdsduur: 1:26:21
zoeken in:
Lekker rauw ben er weer blij mee

avatar van Drs. DAJA
4,5
n 1974 kwam Bowie er achter dat hij contractueel belazerd was door zijn manager Tony DeFries. In principe hadden ze met hun gezamenlijke bedrijf een fifty/fifty winstverdeling maar Bowie wist niet dat zijn 50% pas kwam na aftrek van de kosten. En laat Bowie nou in 1974 even de meest extravagante show bedacht hebben voor zijn Diamond Dogs-tour. Alles moest groter en theatraler dan bij Ziggy Stardust. Aan het begin van de tour zag Bowie zijn loonstrookje; hij was blut. In 1974 wordt hij gefilmd in een limousine onderweg naar een show voor de documentaire Cracked Actor. In die tijd leefde hij op cocaïne en melk. Hij heeft een pak melk in zijn handen en merkt een vlieg op; “That fly must be thinking, this is all my milk and this big creature is sucking it all up. That’s kinda how I feel.” De show werd geminimaliseerd zodat Bowie uit de kosten kon komen maar hij was duidelijk aan het einde van zijn latijn. Rond de tijd van de documentaire werd een live album opgenomen; ‘David Live’. Een magere man zonder energie of echte overtuiging stond op het podium. Hij was ontdaan van zijn geld, van zijn artistieke droom en van zijn (geestelijke) gezondheid. ‘David Live’ werd matig ontvangen in de pers.

Je zou bijna denken dat deze tour gedoemd was te mislukken. Gelukkig bestaat er een wat betere opname van de tour (ook getiteld ‘Cracked Actor’) maar ik hoor nog steeds een verzwakte Bowie. Afgelopen weekend kwam het einde van de tour uit op LP. Bowie was begonnen met de opnames voor zijn Soul album ‘Young Americans’ en hij had er duidelijk zin in. Hij begon de nieuwe liedjes live te spelen, paste de setlist drastisch aan en ver-soulde arrangementen. Zijn stem klinkt heser en kapotter dan op de andere live-opnames maar hij heeft duidelijk meer zin. Het is deze hese worsteling binnen het gelikte soul arrangement waarin we een nieuwe Bowie horen. Doorleeft op een manier die bijdraagt aan de muziek. ‘Rock n Roll Suicide’ met piano en saxofoon; het is waanzinnig. ‘Sorrow’ klinkt beter dan in de studio en eigenlijk klinkt alles beter dan een jaar later op het geliktere ‘Young Americans’ album. Bowie speelt weer met muziek en zijn gevoel. Wat een prachtige live-plaat.

avatar van i.Ron S.
3,5
Heel interessant en zeker niet slecht, veel is nog extra in een souljasje gegoten.
Ik heb trouwens laatst nog een docu over deze periode bekeken.
Het zal hem wel hernieuwde energie gegeven hebben, ook al kan je moeilijk zeggen dat hij er al beter uitziet.
En hij klinkt inderdaad heel verzwakt terwijl je voor soul net veel kracht nodig hebt. Wellicht zou de zang hem 2 jaar later beter hebben vergaan. Groot wonder dat hij 1974 overleefd heeft, ook 27 dacht ik?
Ik hoor de andere goed opgenomen live 74 platen liever.
Heb hier al jaren een bootleg 'Strange Fascination/A Portrait in Flesh'. Met de volledige intro met nachtgeluiden, moet wat geweest zijn toch, die bombastische tour. Ik denk niet dat die al officieel verscheen, dat zal dan de volgende record store day zijn zeker (hopelijk geen drops meer).

Ik denk wel dat deze periode van Young Americans(want dit is zeker het begin ervan) er hem heeft overheen geholpen, de essentie terugvinden. Hij heeft erna ook weer een alter-ego aangenomen van wat hij was, nl. the Thin White Duke.
Kort gezegd, goede live plaat, maar niet super aangenaam met de wel erg verzwakte krakende stem van Bowie. Veel te danken aan de sterke "achtergrond"zang.

avatar van rebjuh
Echt, zoveel zooi op Spotify en deze dan weer net niet. Jammerlijk

Gast
geplaatst: vandaag om 03:10 uur

geplaatst: vandaag om 03:10 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.