The Black Keys - Delta Kream (2021)

Terug naar de basis zullen Dan Auerbach en Patrick Carney, beter bekend als the Black Keys, gedacht hebben nadat hun laatste twee albums niet meer helemaal het hoge niveau haalden van eerder werk als Brothers (2010) en El Camino (2011). Dus werd voor het merendeel op hun nieuwe (cover)album weer de Blues van Junior Kimbrough van stal gehaald, iets wat ze in 2006 al eerder deden met de EP Chulahoma: The Songs of Junior Kimbrough. Daarnaast nog nummers van onder andere R. L. Burnside, Big Joe Williams en John Lee Hooker dus je hebt wel een idee in welke muzikale hoek je het hier moet zoeken, de Hill Country Blues uit, oorspronkelijk Mississippi.
Dat maakt van Delta Kream nu niet direct een verrassend of origineel album maar het is zeker onderhoudend en staat garant voor een uur luisterplezier. Met name de opener Crawling Kingsnake, Stay All Night, Sad Days, Lonely Nights en de R.L. Burnside song Going Down South worden hier erg sterk uitgevoerd.
Enig minpuntje is dat het soms wel wat rauwer (vooral de zang die nogal clean is) had gemogen maar voor het overige is hier weinig mis mee.
Goed.

Ik heb een probleem, en dat probleem is : als een band een hype is, moet ik er niks van hebben. Stom probleem eigenlijk.

The Black Keys, daarvan dacht ik dat het een alt./indie bandje nummer zoveel is. Maar ik hoor zojuist A Long Way From Home, via youtube rn dat is gewoon deltablues/slideblues/countryblues Dit is erg lekker, en ik zie ook Hooker's Crawling King Snake er op staan.

Heb ik nu jaren lang een fantastische bluesband links laten liggen, of is dit een toevallige treffer, deze plaat?

Je hebt inderdaad jaren lang een fantastische bleusband links laten liggen. Hoewel ze na 2010 wat meer de stadium blues kant opgegaan zijn met wat 'hipster' trekjes hier en daar, heb ik me laten vertellen. Deze plaat is weer back to form, maar de oudere platen zijn zeker de moeite waard Mssr Renard.

Stadiumblues, hipstertrekjes. Dat klinkt niet goed.

En ik hoorde vandaag een plaat die ik zelfs slecht vond. Met een zwarte hoes.

Maar wat ik nu van deze plaat heb gehoord, klinkt erg goef.

Ik denk dat je dan het album Brothers bedoelt. Maar als je die niks vind, dan zou ik het lekker alleen bij deze houden + deze EP van ze; The Black Keys - Chulahoma (2006). Dat is ook een blues cover plaatje zoals deze.

Ah dank. Dat scheelt teleurstellingen.

Deze plaat blijft goed, maar vergeten er aandacht aan te besteden.

Fijne bluesrockplaat, maar iets te weinig variatie.

Een heerlijk album. Op een paar uitschieters na heb ik niet heel veel met deze band maar deze plaat doet mij wel wat ,oude blues nummers in een nieuw jasje . Van een aantal nummers kende ik het origineel niet, het zorgde er dus ook voor dat ik weer wat nieuwe artiesten ontdekte.

The Black Keys zijn steeds gelikter gaan klinken en is er van die vieze, gore deltasound, zoals die op de vroege albums te vinden was maar weinig over. Desondanks nog steeds van de meest interessante bands. Ook dit album is netjes geproduceerd, maar is de sound toch nog modderig genoeg om te kunnen boeien. Sleazy blues die puur genoeg klinkt om te kunnen blijven boeien.

Grappig, dit schreef ik in februari. Inmiddels luister ik al maanden naar The Black Keys en heb ik hun hele oeuvre al meerdere keren opgehad waarvan een aantal albums bijna dagelijks, dit is toch wel hard op weg één van mijn favoriete bands te worden....

Heerlijk cover album, waarbij the hill country blues centraal staat. Net zoals op de uitstekende EP Chulahoma, die geheel bestond uit covers van Junior Kimbrough. Ook op Delta Kream zijn het veelal nummers van Kimbrough, maar ook John Lee Hooker en R. L. Burnside komen voorbij.