menu

The Black Keys - Delta Kream (2021)

mijn stem
3,78 (287)
287 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Blues
Label: Nonesuch

  1. Crawling Kingsnake (6:08)
  2. Louise (4:23)
  3. Poor Boy a Long Way from Home (4:08)
  4. Stay All Night (5:44)
  5. Going Down South (3:48)
  6. Coal Black Mattie (3:48)
  7. Do the Romp (5:01)
  8. Sad Days, Lonely Nights (5:57)
  9. Walk with Me (5:36)
  10. Mellow Peaches (3:47)
  11. Come On and Go with Me (5:55)
  12. Crawling Kingsnake [Edit] * (3:52)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 54:15 (58:07)
zoeken in:
avatar van Noere
3,5
In ieder geval beter te verteren dan hun meer recente platen. Gewoon lekker, niet al te bijzonder.

avatar van milesdavisjr
2,5
Een cover plaat en zeker niet heel bijzonder in mijn ogen en oren. Junior Kimbrough is de artiest wiens muziek geëerd wordt door de heren van The Black Keys. De sompige blues van Kimbrough wordt niet helemaal los gelaten maar het euvel vormt de kleurloze zang van Auerbach. Het is al nooit een wereldzanger geweest maar als je blues songs wil coveren uit de Mississippi delta hoor ik graag een doorleefde zanger maar Auerbach mist dat aspect gewoon. Er is daarnaast ook in de mix af en toe gesleuteld aan de zang en dat spreekt ook niet in het voordeel van het album. Hoewel het een vrij conventioneel coverplaatje vormt mis ik simpelweg 'karakter' en wordt er teveel op de automatische piloot gespeeld. Een magere poging wat mij betreft.

avatar van codex
Nog met het eerste nummer bezig, maar wat een uitvoering... Alsof Ten Years After en Canned Heat in 1969 een samenwerking zijn aangegaan. Heerlijk broeierig en tegelijkertijd rockt het de pan uit.

4,0
Venceremos schreef:
waarom zou ik?

avatar van erwinz
4,0
Volledige recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: The Black Keys - Delta Kream - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Ik was eerlijk gezegd een beetje uitgekeken op de muziek van The Black Keys, maar de rauwe en energieke ode aan een aantal oude blueshelden op Delta Kream bevalt me echt uitstekend

Na de laatste tour van The Black Keys doken Dan Auerbach en Patrick Carney eind 2019, samen met twee bevriende muzikanten, de studio in, waar vervolgens in twee dagen tijd Delta Kream werd opgenomen. Het is een ode aan oude blueshelden als R.L. Burnside en Junior Kimbrough en klinkt zoals een ode aan oude blueshelden moet klinken. Delta Kream is een album zonder poespas en een album met verschrikkelijk veel energie. Er wordt met veel passie en beleving gemusiceerd en met name het gitaarwerk spat uit de speakers. De vorige albums van The Black Keys vielen me eerlijk gezegd wat tegen, maar dit eerbetoon aan oude helden is een uur lang geweldig.

avatar van Cor
4,0
Cor
Eens, het is meer gememoreerd hier op de site. Heerlijke groove, ploegt en stamt lekker door en heeft hier en daar een heerlijk muzikaal toefje slagroom in de vorm van orgellicks en pedalsteel. Fijne plaat

avatar van WoNa
4,5
Toen ik las dat er een blues coverplaat uit ging komen waren mijn verwachtingen uitzonderlijk laag gespannen. Mooie manier om inspiratieloze bloedarmoede te maskeren, zoiets. Wat schetst mijn verbazing dat ik een heerlijk groovende plaat hoor, waarop nummers worden gespeeld waar ik het normaal gesproken niet op heb. R.L. Burnside? Ik kon er niet naar luisteren en dat geldt eigenlijk voor veel blues uit de North Mississippi hills.

De wijze waarop The Black Keys de songs, veelal van Junior Kimbraugh, heeft ingevuld, is echter heerlijk. Het is allemaal in korte tijd opgenomen, maar dat betekent niet dat een nieuwe plaat van het duo geen big business is. Kortom, het moet wel kloppen en dat doet het ook. Toch wordt de sfeer van één lange jam heel goed overgebracht. Door goedkope trucjes, door een onvolkomen begin of einde te laten horen, maar vooral door de muziek zelf. Die is superieur. En net als op de soloplaat van Matt Berninger is het het Hammond orgel dat op gezette tijden de zon door laat breken in zijn volle glorie. Gewoon een heel lekkere plaat dit.

Het bovenstaande is een bewerking van een Engelstalige post op WoNoBloG.

avatar van VDB79
4,0
WoNa schreef:

De wijze waarop The Black Keys de songs, veelal van Junior Kimbraugh, heeft ingevuld, is echter heerlijk. Het is allemaal in korte tijd opgenomen, maar dat betekent niet dat een nieuwe plaat van het duo geen big business is.


Als ik de prijzen van het vinyl bekijk icm de magere presentatie (nieteens een gatefold hoes voor een LP van €40,-) heb ik de indruk dat de nieuwe plaat van het duo zeer BIG BUSINESS is

avatar van WoNa
4,5
Ja, VDB79, dat is nog een manier om er tegen aan te kijken. Ik ben maar voor de cd gegaan. Belachelijk bedrag, terwijl de vorige op vinyl voor €19,95 af te tikken viel.

avatar van legian
4,0
heb van de week de cd binnen gekregen. Maar die hoes stelt echt niets voor. Het karton van de envelop is nog steviger dan de cd hoes. En niet eens een boekje erbij. Dus ja, big business is het zeker.

avatar van Lighthouse
3,5
Tof gedaan dit. Leuke coverplaat. Kunnen ze.

4,0
Wat een lekkere plaat zeg! Laat de zon maar snel komen, zodat we met deze plaat op standje 10 door de heuvels van Zuid-Europa kunnen cruisen

avatar van philtuper
VDB79 schreef:
(quote)


Als ik de prijzen van het vinyl bekijk icm de magere presentatie (nieteens een gatefold hoes voor een LP van €40,-) heb ik de indruk dat de nieuwe plaat van het duo zeer BIG BUSINESS is


En het beste luister je toch naar de albums van Kimbrough zelf. Die zijn zo goed, stuk voor stuk. Je hebt dit album daarvoor niet nodig.

Amai, vanwaar komt dit opeens uit het niets op 1 in rotatielijst?

avatar van VDB79
4,0
philtuper schreef:
(quote)


En het beste luister je toch naar de albums van Kimbrough zelf. Die zijn zo goed, stuk voor stuk. Je hebt dit album daarvoor niet nodig.


Ik zou in dit geval eerder zeggen dat Buddy Guy met zijn album Sweet Tea uit 2001 dit concept al gedaan heeft (incl. Grammy nominatie) en als je dat luistert direct na deze Delta Kream, tja, dan mag ieder z’ n eigen conclusie trekken ten aanzien van authenticiteit en geloofwaardigheid.

avatar van deric raven
4,0
Het is gewoon een mooi eerbetoon. En blijkbaar waren ze zichzelf wat kwijtgeraakt, groei is soms ook een stapje terug doen. Ik denk dat hierin de kern van hun liefde voor de muziek ligt, tenminste zo ervaar ik het dan.

avatar van philtuper
deric raven schreef:
Het is gewoon een mooi eerbetoon. En blijkbaar waren ze zichzelf wat kwijtgeraakt, groei is soms ook een stapje terug doen. Ik denk dat hierin de kern van hun liefde voor de muziek ligt, tenminste zo ervaar ik het dan.
Ik denk en hoop het. De liefde voor de rauwe blues is er altijd geweest, maar heeft - mede door het succes - plaatsgemaakt voor overgeproduceerde en gladgestreken poprock. Ook leuk hoor, maar niet voor mij. Dit is zeker weer een stap vooruit door even terug naar de roots te gaan. Waarom zijn we eigenlijk muziek gaan maken?

avatar van captain scarlet
4,0
Hypnotiserend. Vanaf de eerste luisterbeurt meteen verslingerd aan dit album.

avatar van Pinsnider
Zowel blues als de Black Keys heb ik nooit wat aan gevonden (en dan druk ik me kalm uit). Een blues-plaat van de Black Keys klonk in eerste instantie dan ook als zo'n beetje de grootste ellende op muziekgebied in 2021. Als een heuse ramptoerist heb ik hem met die gedachte eens aangezet, maarrrrr...... Min en Min is zowaar een dikke Plus!! Wat een lekkere plaat!!! Wat een verrassing!!!

avatar van henkiev
5,0
Fijn plaatje !

avatar van jellecomicgek72
4,5
Coverplaat of niet, dit klinkt echt heerlijk. Geweldige plaat om een paar van die gele rakkers bij te consumeren ook.

avatar van Tarkus
5,0
codex schreef:
Nog met het eerste nummer bezig, maar wat een uitvoering... Alsof Ten Years After en Canned Heat in 1969 een samenwerking zijn aangegaan. Heerlijk broeierig en tegelijkertijd rockt het de pan uit.


Goed omschreven, zo voel ik de plaat ook aan. Vanaf de eerste noot wist ik dat het goed zat met dit album!!
En ik ben ook nog maar aan kant 1, superalbum !!

avatar van Kaaasgaaf
DjFrankie schreef:
Nooit veel aangevonden, The Black Keys met Lonely Boy en Gold on the Ceiling. Hoe anders is dit hier, oude blues toppers in een hedendaags jasje, met fijne kick ass grooves die ontzettend aanstekelijk zijn. Lijkt me zo te lezen vooral een album voor niet Black Keys liefhebbers.
Dan zou je hun eerste paar platen eens moeten beluisteren, zo anders zijn die niet. Ze hebben eigenlijk aan nooit iets anders dan de blues gedaan, alleen die laatste paar platen waren wat meer poppy rock (en daarmee, op enkele nummers na, ook inderdaad minder boeiend).

avatar van henrie9
4,5
Vele vrienden van The Black Keys anno 2021 en de veelkleurige Dan Auerbach in 't biezonder...!
Laatstgenoemde werkt zich dit jaar al bij herhaling op als een regelrechte Ry Cooder in de bescherming van de rootsmuziek rond zijn thuisbasis. Zijn laatste fantastische exploot is nu het bijeenroepen van een gedegen pop-upband, hemzelf incluis, rond Robert Finley, supertalent dat al decennia in de anonimiteit rondzwalpte. Deze week werd zijn sterrrenalbum 'Sharecropper's Son' uitgebracht. En een paar weken geleden werkte hij op grootse wijze postuum Tony Joe White's nagelaten album 'Smoke For The Chimney' af, weer met een supergetalenteerde band.
Den Dan heeft zijn coronatijd allerminst onnuttig doorgebracht!
Bijgevolg alleen maar wierook voor de creatieve spirit van The Black Keys, niet alleen op hun superbe 'Delta Kream', die mannen durven buiten kleine vakjes te kijken. Hulde daarvoor.

avatar van Lambchop
henrie9 schreef:
Vele vrienden van The Black Keys anno 2021 en de veelkleurige Dan Auerbach in 't biezonder...!
Laatstgenoemde werkt zich dit jaar al bij herhaling op als een regelrechte Ry Cooder in de bescherming van de rootsmuziek rond zijn thuisbasis. Zijn laatste fantastische exploot is nu het bijeenroepen van een gedegen pop-upband, hemzelf incluis, rond Robert Finley, supertalent dat al decennia in de anonimiteit rondzwalpte. Deze week werd zijn sterrrenalbum 'Sharecropper's Son' uitgebracht. En een paar weken geleden werkte hij op grootse wijze postuum Tony Joe White's nagelaten album 'Smoke For The Chimney' af, weer met een supergetalenteerde band.
Den Dan heeft zijn coronatijd allerminst onnuttig doorgebracht!
Bijgevolg alleen maar wierook voor de creatieve spirit van The Black Keys, niet alleen op hun superbe 'Delta Kream', die mannen durven buiten kleine vakjes te kijken. Hulde daarvoor.


Ry fuckng Cooder, ga meteen weer eens opsnorren

avatar van kühnekxs
Moet toch vooral aan deze denken R.L. Burnside - A Ass Pocket of Whiskey (1996) - MusicMeter.nl qua groove, broeierig sfeertje. Al vliegt Jon daar soms wat de bocht uit, maar godzijdank houden sommige mensen daarvan..

avatar van MeesBowieFan1
4,0
Erg sterk album, dat swingt aan alle kanten!
Dat smaakt naar meer, ik ga me gouw is verdiepen in de blues

avatar van philtuper
kühnekxs schreef:
Moet toch vooral aan deze denken R.L. Burnside - A Ass Pocket of Whiskey (1996) - MusicMeter.nl qua groove, broeierig sfeertje. Al vliegt Jon daar soms wat de bocht uit, maar godzijdank houden sommige mensen daarvan..
Deze is heel erg lekker ja. Daarnaast ben ik ook duchtig fan van Come on In (1998). Fantastische, tegendraadse bluesplaat!

avatar van De Daniël
Als dit ook maar een beetje in de buurt komt van Chulahoma hoor je mij niet klagen. Wat een goede coverplaat is dat zeg.

Old Soul
Gewoon een lekkere plaat. Ik vind The Black Keys vaak wisselvallig. Het ene album vind ik te gek, waarna ik het volgende album weer vind tegenvallen. Dit album is gewoon zeer degelijk. Ik luister 'm nu toch regelmatig, maar ik zal het fysieke exemplaar niet kopen. Daar moet het toch minimaal een 4 sterren album voor zijn en dat is het wat mij betreft niet.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:29 uur

geplaatst: vandaag om 09:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.