menu

Taylor Swift - Red (Taylor's Version) (2021)

mijn stem
3,91 (80)
80 stemmen

Verenigde Staten
Country / Pop
Uitgebracht in eigen beheer

  1. State of Grace (4:55)
  2. Red (3:43)
  3. Treacherous (4:02)
  4. I Knew You Were Trouble (3:39)
  5. All Too Well (5:29)
  6. 22 (3:50)
  7. I Almost Do (4:04)
  8. We Are Never Ever Getting Back Together (3:13)
  9. Stay Stay Stay (3:25)
  10. The Last Time (4:59)

    met Gary Lightbody

  11. Holy Ground (3:22)
  12. Sad Beautiful Tragic (4:44)
  13. The Lucky One (4:00)
  14. Everything Has Changed (4:05)

    met Ed Sheeran

  15. Starlight (3:40)
  16. Begin Again (3:58)
  17. The Moment I Knew (4:45)
  18. Come Back..Be Here (3:43)
  19. Girl at Home (3:40)
  20. State of Grace [Acoustic Version] (5:21)
  21. Ronan (4:24)
  22. Better Man (4:57)
  23. Nothing New (4:18)

    met Phoebe Bridgers

  24. Babe (3:44)
  25. Message in a Bottle (3:45)
  26. I Bet You Think About Me (4:45)

    met Chris Stapleton

  27. Forever Winter (4:23)
  28. Run (4:00)

    met Ed Sheeran

  29. The Very First Night (3:20)
  30. All Too Well [Ten Minute Version] (10:13)
totale tijdsduur: 2:10:26
zoeken in:
avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Taylor Swift - Red (Taylor's Version) - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Taylor Swift - Red (Taylor's Version)
Taylor Swift vindt nog maar eens van haar eerdere albums opnieuw uit en slaagt er in om iets toe te voegen aan de originele versie van Red, waarmee ze in 2012 transformeerde in een popprinses

Taylor Swift haalde vorig jaar met twee albums de top 10 van mijn jaarlijstje. Dat gaat haar dit jaar niet lukken, maar ik ben absoluut gecharmeerd van de nieuwe versies die ze dit jaar heeft gemaakt van twee van haar oude albums, waarvan ze rechten op de masters verloor. Na het prima countrypopalbum Fearless vindt Taylor Swift deze week Red opnieuw uit. Het is het album waarop ze de countrypop verruilde voor de pop en waarmee ze een wereldster werd. Ik hoor zelf liever de twee albums van vorig jaar, maar op ‘Taylor’s Version’ van Red valt absoluut veel te genieten. Het album klinkt fantastisch, Taylor Swift zingt geweldig en de songs op het album zijn gewoon heel goed.

Dat Taylor Swift zich niet laat piepelen door de muziekindustrie was al bekend. Toen ze een paar jaar geleden niet tevreden was over de vergoeding die ze kreeg voor haar muziek op de streaming media diensten, haalde ze haar zeer succesvolle albums hier gewoon van af. Ook het feit dat ze zelf niet meer beschikt over de rechten op de masters van haar eerste zes albums heeft de Amerikaanse muzikante alleen maar strijdbaarder gemaakt.

Eerder dit jaar verscheen al een nieuwe versie van haar tweede album Fearless uit 2008 en deze week is het de beurt aan ‘Taylor’s Version’ van Red uit 2012. Met Fearless brak Taylor Swift definitief door als countrypopprinses, terwijl ze de countrypop op Red definitief verruilde voor de pure pop en een wereldster werd.

Vorig jaar liet Taylor Swift op de jaarlijstjeswaardige albums Folklore en Evermore horen dat ze ook uit de voeten kan met indiefolk, maar dit jaar ligt de nadruk op het opnieuw uitvinden van haar oudere werk, al is het maar om de huidige eigenaar van de masters van haar eerste zes albums dwars te zitten.

De Amerikaanse muzikante heeft zich zeker niet makkelijk afgemaakt van de remake van Red, dat volgens velen haar beste album is. De nieuwe versie van Red bevat maar liefst twee uur en tien minuten muziek en voegt veertien songs toe aan de zestien songs van de oorspronkelijke versie van Red.

Ook voor de nieuwe versie van Red werd weer een flink blik topproducers open getrokken, onder wie Aaron Dessner en Jack Antonoff, die Taylor Swift vorig jaar ook bijstonden op Folklore en Evermore en zich nu focussen op de nieuwe tracks., terwijl voor de songs van het originele album de originele producers werden uitgenodigd, onder wie Christopher Rowe en Jacknife Lee. Hiernaast laat Taylor’s Version van Red bijdragen horen van onder andere Phoebe Bridgers, Ed Sheeran, Gary Lightbody en Chris Stapleton.

Red is niet mijn favoriete album van Taylor Swift, daarvoor kies ik toch voor Folklore of Evermore, maar net als de eerder dit jaar verschenen nieuwe versie van Fearless, gaat ook de nieuwe versie van Red er in als koek. Ook de nieuwe versie van Red is prachtig geproduceerd en knalt uit de speakers. De stem van Taylor Swift is de afgelopen jaren mooier geworden, waardoor de nieuwe versie van Red ook in vocaal opzicht beter is dan het origineel. Net als dit origineel staat Taylor’s Version van Red vol met geweldige songs, die met nog wat meer vuur en kracht worden uitgevoerd, zeker als een oude geliefde een veeg uit de pan moet krijgen.

Red is zoals gezegd het album waarmee Taylor Swift de countrypop verruilde voor de pure pop en hiermee Nashville voor Los Angeles. In een aantal tracks is het me net wat teveel pop en verlang ik onmiddellijk naar de nieuwe versie van Fearless en vooral naar de twee albums van vorig jaar, maar er staan ook flink wat geweldige songs op Red.

Waar ik op voorhand wat bang was dat het album na de originele songs van Red als een nachtkaars uit zou gaan, vind ik het tweede deel van Taylor’s Version van Red misschien nog wel beter, zeker als Phoebe Bridgers opduikt in het fraaie Nothing New, een van mijn favorieten op het album. Op naar de volgende remake (van het sterke 1989 bijvoorbeeld), maar hopelijk is er in 2022 ook weer tijd voor een nieuw album. Erwin Zijleman

Succes hebben, money, verkopen, tja, als je in die business zit, daar doe je het toch voor. Dat kun je haar en anderen niet kwalijk nemen. Het roer dan omgooien, welja, als A minder aanslaat en B wel, what the heck. Roomser dan de Paus ware no one. Zie ons aller U2, waar hebben we het dan bij Swift over. Muziek telt that's it. En ja State of Grace is werkelijk een Anthem, voor mij wellicht haar beste ever...denkelijk. Het knalt lekker, gitaren, de beginnende rollende bas, de knallende drums, lekker joh. De oooo oooo's nou ja, past prima en Bono doet al jaren niet anders, zekers live.

Probeer de muziek wat meer objectief tegemoet te treden, dat helpt. En ja, het ligt je of niet maar da's met alles im Leben. Wie dem auch so, top plaat, top productie, genießen also.

avatar van sq
sq
Serieus geprobeerd, want ik hoor toch steeds weer dat, ja heus, Taylor Swift toch wel staat voor kwaliteit.
Sorry maar ik hoor het er niet aan af. Nog nooit een album gehoord waar de ‘millennium whoop’ nog vaker is te horen dan op q-music. Niet voor mij, dit.

avatar van henrie9
4,0
Taylor Swift's verhaal is gekend sedert haar eerder dit jaar verschenen 'eersteling' 'Fearless (Taylor's Version)'. Ze zet een revenge-koers tegen de geldwolven die de opbrengsten van haar vroege discografie wegkaapten onverdroten verder. Is ze de rechten op de mastertapes van zes albums aan hen kwijtgeraakt, goed, dan neemt ze nu alles gewoon, nog beter herop. Zo komt ze nu aan 'Red' en krijgen we in plaats van de 16 originele songs daar nu zelfs een tot 30 songs uitgebreide tracklist. 2 uur en 11 minuten, met toevoeging van al gekende b-sides én 'ongekende' nieuwe nummers, verbonden aan de toenmalige opnames van 'Red'.

'Red' schreef ze op haar 22ste en die was toen al een klassieker. Hét Swift-album bij uitstek, omdat het muzikaal en stilistisch alles in zich had wat Swift zo goed maakt. Een totale mix van ballads en popkleppers, van pop, dubstep, country en indiefolk. Indirect is de plaat verbonden met het iconische 'Blue' van Joni Mitchell. 'Red' was even creatief, met een krachtige emotionaliteit, een verbluffend gedetailleerde manier van directe songwriting. Ze wist er zich onmiddellijk mee in de harten van de fans te nestelen.

Die songs uit 2012 krijgen nu een betere, strakkere productie. Instrumenten, gitaren in alle vormen, piano, alles klinkt degelijker, met meer finesse. Intussen is Swift ook vocaal een rijpere, meer assertieve zangeres geworden. De vroegere nummers, nu gezongen door een door de jaren geëvolueerde persoonlijkheid komen nóg een stuk beter, verfrissender over. Ogenschijnlijk banale dingen des levens, maar nóg meer opengebloeid. Het blijft natuurlijk ook hier dezelfde mare, liefde, liefdesverdriet, boosheid, teleurstellingen, hartstocht en geluk. Vooral de breuk met acteur Jake Gyllengaal hakte er toen heel diep in. Maar nu, als in een doortastende flashback terugblikkend, lijkt alles doordrenkt met scheuten loutering en nostalgie.

Wat de nieuwe 'Red' bovendien dubbel zo interessant maakt en de gekaapte eerste uitgave daardoor gelijk als definitief overbodig wegzet, zijn de nieuw toegevoegde nummers. Dat ze allesbehalve verbleken naast de originele tracklist is nog een understatement.

'Better Man' bijvoorbeeld, komt hier voor het eerst in zijn oorspronkelijke vorm, na eerst te zijn uitbesteed aan Grammy-winner Little Big Town. Swift zingt er met overtuiging over haar ontsnapping uit een giftige relatie. Pareltje weer van schrijfkunst. 'Nothing New', geproduceerd door Aaron Dessner, grootse, droevige ballade over de twijfels van een jongvolwassene in de muziekindustrie, met uitmuntende Phoebe Bridgers. 'Message In A Bottle', geen The Police-cover, niet enkel energieke popsong, vooral topsong. 'I Bet You Think About Me', ironische afrekening verpakt als countryballad, met Chris Stapleton en z'n warme Dylan-harmonica. 'Forever Winter', nog een ballade, Swift als Suzanne Vega zelfverzekerd in haar romantische bespiegelingen. 'Run', verleidelijke, harmonische verstrengeling met Ed Sheeran. 'The Very First Night', upbeat popliedje, klein maar toch aanstekelijk.

Maar het origineel al impressionante 'All Too Well', break-upsong met bikkelharde filering van haar ex, acteur Jake Gyllenhaal, wordt als uitsmijter van Swift een extra 10 minutenlange 'director's cut' en het koninginnenstuk van dit album. Na toevoeging van de vroegere, schitterende extra-strofen staat daar een briljante slotsong die het origineel overtreft in verwoestende perfectie. Het nummer zette Swift in 2021 ook voor het eerst aan het filmen. Ze transformeert de dramatische zanglijnen van 'All Too Well' in een onthutsende kortfilm waar de liefde tussen de charmant arrogante Him en de naïef ogende schrijfster Her, in coltrui en  in dieprode liplook, op de klippen loopt. Ook Her verheft finaal de achtbaan van diepe emoties in een nieuwe roman, die door de boekenwereld omarmd wordt.

Tailor Swift - AllToo Well: The Short Film

Hoe volwassen kan men zijn op 22, hoe matuur was toen haar kijk op de wereld!
Maar ook nu, zingen over jezelf als 22-jarige, terwijl je intussen al 31 bent? Nee, toch klinkt het hier verre van nep. 'Red (Taylor's Version)' is zoveel meer dan remake, het is Swift's emotionele zuiveringsplaat. 'Rood', misschien gegroeid als symbool van in woede terugslaan. Ze heeft het voor de fans omgeturnd in dé ultieme versie van 'Red'. Wie er zich weer voor openstelt ondervindt dat de verhalen in 'Red' hier op schitterende wijze een tweede leven krijgen. Waarmee 'Red' dus, eerder dan als represaille, veeleer als empatisch kloppend en warmstromend over je heen valt.

1,5
Aan de recensies en andere reacties te zien lijkt Taylor Swift zo'n artiest te zijn die je goed hoort te vinden maar ik vind het echt verschrikkelijk slecht. Autotune en kinderen-voor-kinderen productie waren we al gewend van haar, maar die titel die moet suggereren dat het nu wél authentiek is slaat het helemáál dood voor mij.

Commercieel slim? Vast. Maar muzikaal mooi of zelfs maar interessant? Neuh.

avatar van Emile93
4,0
Ik heb een beetje een haat-liefde verhouding met Taylor. Red was het enige album dat ik van haar heb gekocht ooit (ook weer verkocht). Ik vond de liedjes wel aardig, maar haar stem kan me behoorlijk irriteren. Met de 2021 versie heb ik dat helemaal niet. Het klinkt minder nasaal ofzo en daardoor een stuk aangenamer. Duidelijk is dat ze nu een betere zangtechniek heeft! Succesvolle remake.
Absolute favoriet: Begin Again (altijd al het mooiste nummer van Red, maar nu nóg mooier!)

Gast
geplaatst: vandaag om 09:47 uur

geplaatst: vandaag om 09:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.