menu

Scorpions - Rock Believer (2022)

mijn stem
3,67 (44)
44 stemmen

Duitsland
Rock
Label: Vertigo

  1. Gas in the Tank (3:40)
  2. Roots in My Boots (3:17)
  3. Knock 'Em Dead (4:11)
  4. Rock Believer (3:57)
  5. Shining of Your Soul (3:57)
  6. Seventh Sun (5:30)
  7. Hot and Cold (4:12)
  8. When I Lay My Bones to Rest (3:07)
  9. Peacemaker (2:56)
  10. Call of the Wild (5:20)
  11. When You Know (Where You Come From) (4:22)
  12. Shoot for Your Heart * (4:01)
  13. When Tomorrow Comes * (3:47)
  14. Unleash the Beast * (4:17)
  15. Crossing Borders * (3:38)
  16. When You Know (Where You Come From) [Acoustic Version] * (3:44)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 44:29 (1:03:56)
zoeken in:
avatar van Poles Apart
Dat "Peacemaker" is als Scooter-met-gitaren

avatar van CHIEP
CHIEP (crew)
Deze tracklist doet al een hele tijd de ronde; werd hij eindelijk officieel bevestigd? (en wat is nu het verschil tussen 11 en 16?)

avatar van gigage
16 is de acoustic version op de ltd 2lp


avatar van Darkzone
Peacemaker is alvast een lekker nummer. Rock Believer doet mij wat minder tot nu toe.

avatar van The_CrY
4,0
Seventh Sun doet me erg denken aan China White. Wel een enorm lekkere track!

avatar van ricardo
Mikkey Dee van Motorhead zit vanaf 2016 bij Scorpions, benieuwd hoe hij het op deze plaat doet

avatar van gigage
Komen ze nou niet naar Nederland met deze tour? Beetje jammer. Zou mooie afsluiter voor Pinkpop zijn geweest

avatar van thelion
4,0
Wat je kan verwachten krijg je ook met deze nieuwe Scorpions.
Niets nieuws onder de zon gewoon een degelijk en goed album van Scorpions.
Niet te moeilijk doen gewoon wederom een lekker rock album van een degelijk nivo.

avatar van knoltor
4,0
Scorpions anno 2022, weten die nog te verrassen? In zekere zin wel. Niet omdat ze ineens een heel nieuwe richting in zijn geslagen - ik denk ook niet dat ook maar iemand in de wereld dat had gedacht - maar omdat deze oude mannen nog fris en fruitig weten te klinken op een studioalbum dat verschijnt in het jaar dat hun debuut vijftig kaarsjes mag uitblazen.
'Rock Believer' klinkt energiek, geïnspireerd en op en top Scorpions. En dat voor een band die er al jaren geleden de brui aan zou geven. Maar toen toch niet. En inmiddels is Klaus Meine er niet meer zo stellig over. Zo lang het leuk is, is het leuk. En gelijk heeft ie. In een wereld waar ineens de donkere wolken van dreiging met kernwapens weer beginnen samen te pakken, is bovendien behoefte aan de feelgood rock van deze Duitse vrienden.
En als je na al die jaren nog in staat bent een plaat in te blikken waar het plezier zo vanaf spat, dan ben je een grote. De mannen hebben me overtuigd: ook ik ben een Rock Believer.

avatar van james_cameron
3,5
Vijftig (!) jaar na het debuut komt de onverwoestbare duitse rockband op de proppen met een alleraardigst en vooral lekker energiek album. Voor de teksten hoef je het niet te doen en de zang van Klaus Meine is na al die jaren nog steeds even nasaal en voorzien van tenenkrommende steenkolen-engelse uitspraak als altijd, maar het songmateriaal is overwegend vlot en uptempo, met hier en daar zowaar enkele kleine verrassingen. Stel het pensioen nog maar even uit!

3,0
gar
Geweldige songs! Kan aan mijn oren liggen, maar wat een dichtgesmeerde productie. Geen dynamiek en waar is de bas?
Ik heb een top installatie met normaal gesproken een vette, heldere en diepe bas (geen subwoofer) Helaas hoor ik daar maar weinig van op dit album. Top songs en top muzikanten, maar.......
Jammer!

avatar van Kronos
4,0
De hoes, muziek, nummers, productie en teksten verwijzen overduidelijk naar de periode van Lovedrive, Animal Magnetism, Blackout en Love at First Sting. Het wordt nergens zo goed als het was maar levert wel hun beste album sinds heel veel jaren op.

avatar van hellboy123
4,0
Dit klinkt zeker niet verkeerd! Ik durf best te zeggen dat dit voor mij hun beste plaat is in de afgelopen 20 jaar!

avatar van Kronos
4,0
Na Crazy World is wat mij betreft alleen Humanity - Hour 1 nog wel de moeite. Een album als Rock Believer, dat terugblikt op hun beste periode en tegelijk fris klinkt, had ik van deze oude rotten niet meer verwacht.

avatar van Kronos
4,0
Ik vind dit echt een heel erg tof album. Natuurlijk wordt het nergens zo goed als in hun beste periode, maar er staan alleen maar goede nummers op.

Het gerommel met de tracklist op de verschillende versies is wel een beetje zonde. Op de dubbel lp is die weer wat anders dan op de dubbel cd. Maar meestal draai ik de cd. Daarvan lijkt het tweede schijfje op een heerlijke EP. Alleen als je alles draait is de akoestische versie van When You Know overbodig.

avatar van Arjan Hut
4,0
Ganz toll, sehr gut.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Natuurlijk is dit een "typisch" Scorpions album, maar op een voor mijn gevoel iets hoger tempo. Het heeft echter ook in het titelnummer de tekst: "No matter what some haters say, No one can take our dreams away". Meer dan ooit van toepassing, vergeet nooit zelf te leven! Leuk positief album in deze barre tijden, dus wat mij betreft van harte welkom. Zelfs de bonustracks vind ik lekker, kom dat tegen!

avatar van RonaldjK
4,0
Stel dat het 1985 was. Ik was een nog-maar-kort-ex-puber, bruisend en vol verwachting naar zijn toekomst toewerkend. Stel dat Rock Believer de opvolger was geweest van Love at First Sting en nog maar pas verschenen...

Zeker is dat dit album anders zou binnenkomen. Ik verplaats mij in mijn ik van toen. Geen twijfel: ik was absoluut gevallen voor het feit dat Rock Believer een steviger album is dan z’n voorganger. Vanaf opener Gas in the Tank tot de één na laatste song Crossing Borders is het devies ‘hard en vaak uptempo met hier en daar een snijdende gitaarsolo'. Vijftien songs lang is het knallen. Bij dit alles veel variatie in tempo’s, riffs en in Shining of your Soul zelfs een vleugje reggae, net als zes jaar eerder op Is There Anybody There? van Lovedrive.
Daarbij was ik blij geweest met het feit dat dit een (bijna) dubbelelpee is waarvan pas de zestiende en allerlaatste track When You Know een ballad is, een hele fraaie zoals zij dat zo goed kunnen.

Echter… Deel Eén. Het is niet 1985, we leven in april 2022. Ik ben nog steeds een ex-puber, zij het nu al heel lang. Vanaf de tweede helft van de jaren ’80 werden "mijn" Scorpions steeds minder interessant: muzikaal gezien leek inspiratie op te drogen, met saaie songs tot gevolg. Ik miste dat scherpe randje in hun muziek dat ze voorheen zelfs in hun zoete ballads verwerkten.
Ik zag hoe Rudolf Schenker als voorspelbare gimmick op iedere publiciteitsfoto zijn mond wijd opensperde alsof hij bij de tandarts in de stoel lag, hoe vanaf 1990 onnozele tuttenbolmeisjes wegliepen met Winds of Change, hoe de voorheen venijnige gifklieren in de schorpioenenstaart zo goed als uitgedroogd waren. Brave poprock, geschikt voor iedereen zonder échte passie voor muziek.
Uiteraard bleef ik ze volgen, een beetje alsof je je ex van afstand volgt. Bleef toch benieuwd hoe het met dit Hannoverse bandje ging. Ik las de recensies, hoorde de singles.
Ondertussen veranderde mijn leven. Er kwam een gezin met kinderen, wisselvallige banen en de problemen die ik daarin tegenkwam, de dagelijkse zorgen qua onderhoud voor dit alles en helaas ook de tegenslagen. De frisse puber transformeerde naar meneertje doorzonwoning, forensend naar zijn werk. Eigenlijk was ik ook een uitgebluste schorpioen.

Echter… Deel Twee. Toen de band in 2015 op afscheidstour ging, besefte ik dat ze nog wel degelijk een plekje in mijn hart hadden. Tijd om in hun albums te duiken, geholpen door de nieuwe media die via internet en streaming beschikbaar waren gekomen.
Vanaf Eye II Eye (1999) bleken de Scorpions weer interessant, alhoewel die term niet per se hetzelfde is als ‘goed’. Maar hier en daar werd venijnig gerockt, het vuur laaide altijd wel ergens op, ook als de band weinig overtuigend experimenteerde. Geen topalbums, maar ook niet de gifloze prikjes uit de jaren 1988 - 1996, zo gevaarlijk als een botermesje.

Met Rock Believer gaat de band een forse stap verder, ongetwijfeld mede dankzij de komst van drummer Mickey Dee, al kwam ik de gehoopte dubbele basdrumknaller niet tegen. Bekijk ook eens de tong van de dame op de hoes, die bevestigt wat ik hoor: de band is terug met het gif van eind jaren ’70 tot halverwege ’80, de jaren waarin ik ze leerde kennen en enthousiast volgde. Kus deze vrouw en je voelt de adrenaline die haar schorpioen injecteert.
Zestien songs voor een album is veel, maar verrek, ze mogen er zijn, allemaal. Wat me daarbij opvalt is dat de Duitse tongval in het Engels van zanger Klaus Meine kleiner is dan midden jaren ’80, maar de "deadly sting" waarover hij in de opener zingt is inderdaad terug. Sterker nog, dit album kan zich meten met het beste uit die tijd. Waarschijnlijk had ik dit 37 jaar geleden hun beste album tot dusver gevonden.

avatar van B.Robertson
4,0
Persoonlijk vond ik dat het 'verval' van Scorpions vanaf Face the Heat inzette en het laatste album dat ik vrij snel bij verschijnen in huis had was Return to Forever. Wat daartussen zit wel gehoord maar zelden iets van aangeschaft. Ik reageer nu even op RonaldjK omdat ik Rock Believer nu ook in huis heb als dubbelelpee. Herkenbaarheid dat Rudolph Schenker met de mond wijd open poseert onlangs zelf beleefd op de 12" maxi-single van Passion Rules the Game van het voor mij nog steeds interessante Savage Amusement, en buiten de hits om is er weinig mis met Crazy World - die twee hits heb ik overigens op limited edition 10" red vinyl. Ben wel fan van Scorpions maar geen die hard, dus wachtte rustig af op een leuke aanbieding. En ik kan niet anders dan meegaan met de lovende besprekingen. Heb het album nu vier keer gedraaid. Favorieten zijn o.m. Shining of Your Soul, Seventh Sun en het titelnummer of meteen al Gas in the Tank, dat wat een Can't Live Without You-drive heeft. De keuze van de bonustracks om Crossing Borders bij de hoofdmoot op te nemen is m.i. ook de juiste. Verrassend weinig ballads en des te meer uptempo werk zijn kenmerken van Rock Believer.

4,0
Prima album. Niet de magie van vroeger maar goed te pruimen. Daarnaast is het nummer 'Rock Believer' misschien wel een van de beste songs ooit door de band gemaakt.

avatar van vielip
4,0
Ik luister dit album nu voor het eerst in z'n geheel. Had het tot nu toe een beetje links laten liggen omdat ik hun albums van de pakweg laatste 30 jaar niet veel soeps vind. Maar deze was nu bij Large in de aanbieding en ik dacht nou vooruit, laten we eens gek doen. En wat blijkt? Dit is gewoon een ijzersterk Scorpions album! Zoals hierboven o.a. door RonaldjK al gezegd; dit had zo na Love at first sting uit kunnen komen. Hier kunnen andere oudgedienden (ik zal geen namen noemen) nog een hoop van leren. Goh, wie had dat gedacht na al die jaren? Ik niet in ieder geval

avatar van B.Robertson
4,0
Mikkey Dee geeft ze misschien een schop onder de kont maar zo wereldschokkend goed vind ik 'Rock Believer' nou ook weer niet. De trui onlangs gekocht bij Large. Men wil niet onder de 42,- zakken. Geen wonder dat zoiets in de aanbieding komt als men er 2022 opzet

avatar van vielip
4,0
Wereldschokkend gaan de Schorpioenen ook nooit worden. Maar als je dit vergelijkt met alles wat de mannen ons de afgelopen jaren hebben voorgeschoteld dan is het gewoon een meer dan prima release. En ja, daar zal Mikkey Dee wel zeker z'n aandeel in hebben.

avatar van B.Robertson
4,0
Meeste albums afgelopen dertig jaar hebben hun momenten wel alleen de een raakt wat meer in de vergetelheid dan de ander. 'Sting in the Tail' nadien nog eens aangeschaft. Dat heeft het wel losgemaakt.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:02 uur

geplaatst: vandaag om 15:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.