The Jimi Hendrix Experience - Electric Ladyland (1968)

Een van de meest invloedrijke albums uit de rockgeschiedenis. Heb nog een origineel exemplaar uit '68.
En hoor toch nu pas de (bijna schaamteloos) geleende intro/melodie in Metallica's 'The Unforgiven 2'
(en Iron Maidens 'Children of the damned') van '1983... (A Merman I Should Turn to Be)'.

Heerlijke plaat.
De heerlijke uitgebriede solo's maken dit album voor mij beter dan de voorganger.
Hoogtepunten zijn beide versies van Voodoo Chile waarop het magistrale spel van Steve Winwood ook niet onvermeld mag blijven.
Verder vind ik 1983 heerlijk in zijn bijna jazzy benadering.
Jimi levert hier ook (het eerste?) bewijs dat Bob Dylan een uitstekend componist is, maar het uitvoeren aan anderen moet overlaten.

Met sommige dingen ben ik rijkelijk laat. Zo ook het luisteren van Hendrix. Doordat ik Prince fan ben heb ik dit uiteraard meerdere malen geprobeerd, aangezien mijn kleine held in vele opzichten is geïnspireerd door Hendrix. Op een of andere manier kwam ik er nooit in. Kon niet zoveel met de stem, en kon het niet lang horen.

En op een dag pakte ik Are you experienced nog maar eens op, en toen viel het kwartje!

Dus ik was klaar voor meer, en dan bedoel ik zijn reguliere albums, want er is wel heel veel live spul te krijgen, maar daar kan ik nog niet zo veel mee. Band of Gypsies vind ik wel leuk, maar daar heb ik wellicht meer tijd voor nodig.

Anyway, na de nodige zoektocht heb ik een vinyl exemplaar van dit album gevonden (met de blote dames) en draai m helemaal grijs! Wat een plaat zeg, het duurt effe, maar dan heb ik ook wat.

Voodoo Chile is wel het absolute hoogtepunt van deze plaat, die eigenlijk vol staat met top muziek!

Dikke 4,5 sterren!!!!!!!! BAM!

Jongens, kom even op... Er is al anderhalf jaar niks meer gepost bij dit album.

Mijn stem rust vooral op de nummers die ik heel erg goed vind zoals; Voodoo Chile, Burning of the Midnight Lamp, 1983, All Along the Watchtower & Voodoo Child (Slight Return). De rest is zeker ook goed maar maken wat minder indruk t.o.v. de nummers die ik net noemde. Ik vind het mooi hoe Jimi "fillers" op z'n album heeft die nog steeds van zo'n hoge kwaliteit zijn, in tegenstelling tot de meeste bands van die tijd.

Daarom de 4.5*.

Jimi. Held.

Ik luister gewoon regelmatig naar dit album.

Één van de beste gitaristen ooit, fantastisch album met een zeer mooie orginele hoes die hier helaas niet geplaatst is

Gelukkig maar want Jimi was er zelf niet blij mee!

Vandaag op vinyl gekocht, in Duitsland gedrukt maar de binnenzijde van de sleeve geeft een andere tracklisting weer dan de platen zelf. Die van de platen komt overeen met de lijst hierboven. Speciaaltje dus.

Kende het albul natuurlijk wel al, maar op vinyl geeft net dat beetje meer.

Ik heb dit album in twee versies: deze en de andere met vage foto. Laat Instagram de foto met naakte dames nu verwijderen want niet netjes

Hoe dan ook: vandaag 50 jaar oud alweer!

Overigens krijgt dit album een reissue met de foto zoals Hendrix het oorspronkelijk wilde hebben maar wat compleet genegeerd werd.

Ongelooflijk hoe goed sommige albums zelfs na 50 jaar nog zijn.

Niet dat Jimi Hendrix de plank misgeslagen heeft, maar op Electric Ladyland is hij met zijn Experience band weer op de goede weg. Het drietal heeft duidelijk een bepaalde koers voor ogen en dat is een heerlijk psychedelische bluesrockplaat. Zeker in combinatie met de uitstraling die het heeft, komt het geheel lekker over. Een proloog met de titel ...And The Gods Made Love is al een schot in de roos. Let wel, dit album komt wat mij betreft het beste tot zijn recht in de avond, lekker comfortabel achterover liggen. Met de dreunende klanken en de ogen dicht kan ik me het spetterende begin goed voorstellen. Door naar Electric Ladyland waar zich met Crosstown Traffic de eerste klassieker ontpopt. Heerlijk nummer. Voodoo Chile is een prachtige livetrack die je het gevoel geeft dat je erbij bent. Door het hoge improvisatiekarakter komt het heel spontaan over en Jimi bewijst zich wederom als tekstschrijver. Het feest gaat gewoon door, maar kent weer een climax met Burning Of The Midnight Lamp tot en met 1983. Ik zit er bijna van te balen dat ik geen goede joint tot mijn beschikking heb. De beste songs zijn voor het laatst bewaard. All Along The Watchtower verpulvert het origineel van Bob Dylan. Jimi's gitaarpartijen behoren tot de beste die ik ooit gehoord heb. Ook Voodoo Chile (slight Return) is een terechte klassieker. Electric Ladyland is een buitenaards goede plaat waar meer visie in schuilt dan op het eerste gehoor lijkt. Ik vraag me af of Jimi Hendrix dit ooit had kunnen overtreffen.

Tussenstand:
1. Electric Ladyland
2. Are You Experienced
3. Axis: Bold As Love

Na het tegenvallende Axis: Bold As Love gaan Hendrix en kornuiten op Electric Ladyland weer lekker los. Twee nummers van 15 minuten, een aantal geslaagde singles en vooral lekker veel sfeerwisselingen zorgen ervoor dat het album een erg fijne zit is. Van de singles blijft All Along The Watchtower verreweg een van mijn favoriete Hendrix-tracks (inderdaad beter dan Dylan's origineel), maar de schoonheid van 1983... (A Merman I Should Turn to Be) verraste me helemaal. Absolute parel!

Tussenstand:
1. Electric Ladyland
2. Are You Experienced
3. Axis: Bold As Love