Róisín Murphy - Hit Parade (2023)

De Arabische Lente, bro.

Wat een verhaal. De woke revolutie eet haar eigen kinderen op.

Leuk album. Wel echt voor de koptelefoon, want dan hoor je prachtige details. Lekker clubben in de trein dus....

Vind het artwork wel echt zo enorm spuuglelijk, helaas doet dat bij mij altijd afbreuk aan het luisterplezier hoewel ik dat eigenlijk niet zou willen. Ze zal er vast een statement mee willen maken ofzo, maar het blijft lelijk. Kak met een strik eromheen blijft kak.
De muziek is genieten, maar dat kan je altijd wel aan Roisin overlaten. 3,5 ster voor deze nazomer plaat.

Deze hoes mag opgaan voor lelijkste hoes allertijden, man man man.
De muziek is niet mijn ding dus ik ga hier ook geen stem aan geven maar wat een oerlelijke artwork zeg

Luistert erg lekker weg. En ook de ‘spuuglelijke‘ hoes kan mij wel bekoren. Past goed bij het leukgekke wijf dat Murphy is.

Welnee. Deze hoes is opvallend en lekker overdreven. Het idee en ontwerp zijn gewoon leuk. Bewust potsierlijk, dat wel. Ik vind in 2 seconden een goed voorbeeld van een echt leiijke hoes en ik schat dat er zo nog een miljoen moet zijn.

Ik vind transfobische comments nou niet echt woke.

Ze heeft gewoon iets heel doms en pijnlijks gezegd. En daar mag ze best op aangesproken worden. Hopelijk creëert dit bij haar meer bewustzijn en inzicht. Erg jammer als je bedenkt dat ze zo'n gigantische queer fanbase heeft. Haar statement was ook beetje halfbakken, om de zaken heendraaiend.

Het album zelf is steengoed - behoort imo tot haar beste werk. Free Will, You Knew en Can't Replicate achter elkaar zijn, eigenlijk net als de rest van het album, een ware trip.

Het zou onzinnig zijn om dat te beweren, dus dat deed ik ook niet. Beter was het wel geweest om te zeggen dat de woke revolutie haar eigen grootmoeder hier opeet. Hee, daar zit een bandnaam in.

Het is jammer dat iemand als Roisin Murphy dit treft, we hebben het hier immers niet over Jason Aldean. Ik zou willen pleiten voor genuanceerd cancellen ook al klinkt dat als water in poedervorm.

Uit solidariteit met Roisin ga ik nu de plaat ongehoord kopen

Wat is Can`t Replicate een bazentrack zeg!

Heerlijk hoe dat nummer Lil Louis `s house klassieker ''French Kiss'' de hele tijd blijft teasen.

En over alle commotie: Woke is weer eens op zijn ( lange ) teentjes getrapt, iedere vorm van zelfkritiek is Woke vreemd. Roisin Murphy blijft een queen.

We zullen deze post even bookmarken en hier binnen een jaar of tien eens op terugkomen, als is gebleken dat de wetenschappelijke basis voor het hele puberty blockers-fenomeen zo goed als onbestaande was.

Doe jij dat even lekker. Wat jij uitkraamt is gewoon pure onzin.

Ik doel er overigens op dat ze jongeren met dat soort gevoelens 'mixed-up' noemt. Wist je ook dat depressie en zelf-moord onder die groep hoger is? Daarom vind ik het raar/dom/whatever hoe je het wil noemen wat ze gezegd heeft. Omdat heel veel mensen baat hebben bij dat soort puberty blockers. Ze zegt dus eigenlijk dat die mensen dan maar ongelukkig moeten blijven.

Daarnaast cancel ik haar overigens niet. Maar ik heb er wel een mening over. Als het goed is komt vandaag de deluxe versie van Hit Parade bij mij thuis aan, met trui en sokken.

Want wetenschappelijk bewijs dat puberteitsremmers - die al sinds de jaren tachtig gebruikt worden - is natuurlijk linkse bullshit.

Mijn recensie zoals die ook gisteren verscheen op Luminous Dash:

'Róisín Murphy is naar eigen zeggen ‘gelukkiger dan ooit’ en dat zou ook moeten blijken uit Hit Parade, de nieuwste worp van het Ierse fenomeen. “Het is een vrolijke plaat, met donkere toetsen, herinneringen aan onze sterfelijkheid om mezelf en de luisteraar er aan te herinneren dat we moeten genieten nu het kan”, aldus een enthousiaste Murphy over haar zesde album.

Voor Hit Parade werkte Murphy samen met DJ Koze. Het resultaat is een heel bijzondere blend van future house, tropical rave, industrial ambience, space disco, electro dub en dance hall. Hit Parade klinkt bijzonder eclectisch en speels. Of hoe de luisteraar getuige is van hoe het Ierse icoon en Dj Koze het behoorlijk naar hun zin hadden in hun muzikale speeltuin.

Hit Parade is zeker geen pure luisterplaat pur sang, maar het kan natuurlijk. Het merendeel van de composities leent zich zonder enige twijfel bijzonder goed voor menig openluchtfeestjes in de (na)zomer en tracks als The House, Free Will en zeker Can’t Replicate zijn sowieso pure dansvloerknallers!

De prachtige single The Universe met zijn subtiele gitaarmelodie en elektrische piano, lichtjes begeesterd door psychedelica, prijkt natuurlijk ook op de nieuwe plaat. En, nee, niet alles hoeft dansvloermateriaal te zijn, maar waltzen op deze fijne song kan natuurlijk wel. Ook opener What Not To Do en CooCool zijn wat meer downbeat of/en ingetogen. En dan is er nog het bijzonder soulvolle midtempo Fader…

Bij Hurtz So Bad komen de danskriebels allicht vanzelf en wanneer Murphy en Koze The House op ons loslaten, heb je je allicht alle meubels al aan de kant gezet. Met alle gevolgen van dien. Of Nigel Rodgers betrokken was, weten we niet, maar deze track heeft een geweldige Chic-vibe over zich. Een instant-fave wat ons betreft en reken daar ook Free Will maar bij; retro-discosounds en tropical vibes nog aan toe.

De segues Spacetime en Crazy Ants Reprise zijn best grappig, maar zulke dingen skip je geheid bij de eerstvolgende luisterbeurt. Maar goed dan hou je nog een fijn album over, overigens met mooie afsluiter Eureka, fraai in opbouw en een krols croonende Murphy die ons hier soms wat aan Prince doet denken.

Met Hit Parade, maakte Róisín Murphy een compleet andere plaat dan voorganger Róisín Machine. Op deze hyper-moderne plaat had de Ierse het overduidelijk naar haar zin en geeft ze aan nog steeds toonaangevend te zijn. Of deze plaat de geschiedenis ingaat als haar beste werk valt nog te bezien. Maar: misschien wel Murphy’s meest avontuurlijk werk tot nog toe.

Wij kunnen de elegante soulvolle grooves, speelse psychedelica en projectielen op de dansbeentjes alleszins smaken. Goed gedaan, Róisín!'

Het artikel op Luminous Dash: RÓISÍN MURPHY – Hit Parade (Ninja Tune) – Luminous Dash BE - luminousdash.be

Na verschillende keren de plaat in zijn geheel beluisterd te hebben op verschillende luisterapparatuur kan ik niet minder dan lyrisch zijn.

Ik schreef eerder fan te zijn van het eerder werk van Róisín Murphy alsook dat van DJ Koze en het resultaat hier is de perfecte symbiose. Ze halen het beste in elkaar naar boven, wat niet altijd het geval is als twee favorieten samenwerken. Toch moet ik de kleine kanttekening maken dat het net wat meer DJ Koze klinkt met Róisín Murphy als gastzangeres dan omgekeerd. Maar ach, dat heb ik al snel met dit soort samenwerkingen.

Over elk nummer kan ik wel iets positief zeggen, maar over het algemeen zijn het allemaal unieke songs die in één "kastrol" liggen te pruttelen in een lekkere DJ Koze saus met kruiding van Róisín.


4,5* met tegen de eindjaarlijsten kans op een 5*

Een kort woord vooraf: ik dank Slowgaze voor zijn bijdrage en inzichtelijke post, maar kies ervoor verder geen aandacht te schenken aan de dommige lapsus linguae van Rose.

Het album is uiterst vaardig gemaakt en staat - zoals wel meer werk van m.n. Koze - bol van de talrijke verwijzingen naar 70's/80's soul en disco: O'Jays, Gladys Night and the Pips, Prince en nog veel meer. Senza problema kan ik de songs erbij noemen. Kortom het is prettiger en vermakelijker draaien dan Romy - Mid Air (2023) - MusicMeter.nl, waarvan ik op meer had gehoopt; al zij gezegd, ik vind Romy's stem wel fijn.

Wetenschap ge/misbruiken om een politiek argument te maken, ’t is hip dezer dagen. Hip als Taylor Swift. Het artikel waarnaar verwezen wordt (een Amerikaans artikel, unsurprisingly), lijkt in de eerste plaats te vertrekken vanuit een gepolitiseerde stellingname. Wel, dan onderschrijf ik eerder de – mijns inziens meer doordachte - oproep waarmee de auteur van onderstaand artikel eindigt: Little is known about the effects of puberty blockers (economist.com). Of nog, onderstaand artikel: The evidence to support medicalised gender transitions in adolescents is worryingly weak (economist.com).

Te meer, de discussie rond puberty blockers is uiteraard niet louter een medisch vraagstuk. Het hangt net zo goed nauw samen met sociologische kwesties (toename van voorschriften/diagnoses gender-dysforie; quid sociale processen die hieraan ten grondslag liggen? Social media? Relatie met farma industrie?), en morele/ethische vraagstukken (quid age of consent? medication of youth? maakbaarheid van de mens?).

Het zal de heer Slowgaze misschien verbazen, maar wetenschap is in de eerste plaats een proces. Een proces waarbij kennis wordt opgebouwd als een gevolg van trial & error. Sommige zaken begrijpen we pas echt goed nadat observaties, kennis, etc. een tijdje hebben kunnen marineren. Zaken waarvan we dachten dat ze kloppen, blijken in retrospect niet te kloppen. Of andersom. In elk geval is het enige antwoord: meer onderzoek. Parallel aan het wetenschappelijk proces is het de taak van de samenleving om het debat aan te gaan betreffende wat te doen met deze (onvolledige) kennis. En dan krijg je types die “de wetenschap” gaan politiseren om hun eigen politieke voorkeuren te verdedigen.

Het is altijd de moeite om de tijd te nemen om complexe debatten ten gronde te voeren. Maar de combinatie van simplisme en (misplaatst) moreel gezag, dat tot doel heeft om tegenstanders de mond te snoeren eerder dan om een eerlijk gesprek te voeren, zie ik als schadelijk voor een dergelijk debat. Het stoort mij enorm.

Dit bericht is natuurlijk volledig off-topic en mag gerust weer verwijderd worden, want heeft uiteraard geen bal met muziek te maken. Maar dan wil ik de mods er toch ook op wijzen dat dit een reactie is op andere intrinsiek politieke statements.

Het zal de heer Near misschien verbazen: meneertje Slowgaze mag dan wel een letterkundige zijn, maar hij weet wel het een en ander over (bèta)wetenschappen. Dat wetenschap een proces is, daar ben ik me absoluut van bewust. Dat wetenschappelijk onderzoek gekleurd en selectief aangehaald wordt door beide kanten van het politieke spectrum, daar ben ik mij ook van bewust. Mijn bericht was in de eerste plaats een reactie op de hier geponeerde stelling dat 'binnen een jaar of tien [...] is gebleken dat de wetenschappelijke basis voor het hele puberty blockers-fenomeen zo goed als onbestaande was'. Ik vraag me oprecht af of een paar decennia gebruik puberteitsremmers echt zo weinig informatie oplevert over de gevolgen daarvan en ben er dan ook sceptisch over dat over tien jaar wel opeens duidelijk zou zijn dat er geen wetenschappelijke basis is. Mijn reactie was iets te geagiteerd, ik geef het toe.

Ik ben het zeker met je eens dat de hele kwestie van puberteitsremmers complex is en dat een muziekforum niet per se de juiste plaats is om daar een debat over te voeren. Zelf ben ik trouwens ook niet per definitie een voorstander of tegenstander van puberteitsremmers; ik weet het oprecht niet. Ik vind het alleen wel erg lastig als transgenders verbaal en zelfs fysiek aangevallen worden, gewoon omdat hun bestaan niet strookt met conservatieve denkbeelden. Murphy bedoelde het misschien niet verkeerd, maar dit moet een ontzettend pijnlijke opmerking zijn voor een groep die het al zo moeilijk heeft.

Dan zal de gevolgde strategie van haar platenlabel Ninja Tune je ongetwijfeld ook enorm storen. En om een mod actie vóór te zijn, deze discussie is voldoende on topic want het is immers om deze problematiek dat de promotie van Hit Parade werd afgeschaald.

Ha, slim. Zo probeer ik ook vaak komende problemen te tackelen, maar kom er niet altijd mee weg.
Welk nummer gaat over de blokkers en staat er ook een opwekker tussen?
Sorry.. begrip voor iedereen, maar (persoonlijke mening) ik vind de hele heisa nogal over de top. Hopelijk telt er in deze wereld ook nog zoiets als nuance op een mening of excuus. Voor mij telt alleen: is iemand echt verrot of gewoon onhandig? Als het het laatste is, leren en verder graag.

Slim, maar ook oprecht hoor. Sterker nog, vandaag heb ik daadwerkelijk de Bol enveloppe uit de brievenbus gehaald. Promotie voor een plaat staken omdat iemand een pijnlijk comment geplaatst heeft, dat vraagt om een adequate reactie. Ik heb al vele malen artiesten pijnlijke comments horen geven in songs en interviews en daar werd ik ook best wel eens beter van.

Ja, dat begrijp ik best, en alle respect daarvoor. Maar waar je me verliest is wanneer je de link legt tussen een discussie omtrent puberty blockers en het verbale en fysieke aanvallen van transgender mensen.
Het topic on hand lijkt me de vraag of het een goed idee is om de deur open te zetten voor het toedienen van medicatie aan kinderen/adolescenten die worstelen met identitaire problemen. Dit op zich is al een discussie of twee waard (is medicatie the way to go? in alle gevallen? cfr. blijvende effecten van bvb. relatine op het kinderbrein; vanwaar overigens dat plotse misplaatste vertrouwen in de farmaceutische industrie, vanop links, nota bene?).
Als dan tevens blijkt dat: a) de kennis omtrent langetermijneffecten van dergelijke medicatie op z’n minst nog op scherp moet gezet worden, en b) we nog niet genoeg begrijpen waarom er zo’n enorme toevloed is van gender-gerelateerde twijfel onder jongeren (gender dysforie was, tot nader order, een eerder zeldzame diagnose – vanwaar de ommekeer?), dan denk ik gewoon dat het verstandiger is om even een stapje terug te zetten, rustig te ademen, en te kijken hoe we hier als samenleving mee omgaan. Het lijkt me immers dat niet enkel transgender mensen, maar ook iedereen die kinderen heeft betrokken partij is in deze discussie.
Maar neen, wat doen we in de plaats? Hysterisch mensen aan de schandpaal nagelen omdat ze nog niet mee zijn met de laatste update van “wat kan, en wat kan niet gezegd worden”. Het angstige klimaat dat eruit voortkomt is gewoon ongezond; meer zelfs, ik vind het ronduit triestig om volwassen mensen zich in bochten te zien wringen omdat ze schrik hebben “het verkeerde” te zeggen. Lijkt me tevens niet goed voor het mentaal welzijn – en ik denk dat Orwell akkoord zou gaan.
Ik heb die comments gezien van Murphy. Tja, ’t is een mening gelijk een ander zeker – de meest verlichte mening, naar hedendaagse standaarden? Waarschijnlijk niet. Maar bezwaarlijk doelbewust kwetsend of oer-conservatief (ze heeft het dan alvast heel goed kunnen verstoppen al die jaren). De shitshow die erop volgt zou doen vermoeden dat ze de nazi-groet deed te midden van de grote synagoge van Brussel op de zevende dag van Chanoeka. Jammer dat zo iemand dan gedwongen wordt om een publieke knieval te maken, om klaarblijkelijk vervolgens alsnog onder de bus te worden gegooid – door haar fucking platenlabel nota bene.

A propos, ik vond het laatste element van haar comments ("please don't call me a terf, please stop using that word against women") heel interessant. Dat terzijde.

Sorry, ik geef het toe: iets te veel - uit nieuwsgierigheid, maar vooral ook uit verveling - wat conservatieven en uiterst rechts zoal aan meningen hebben de laatste tijd; zeker in die laatste hoek gaat het snel van 0 naar 130. Je moet niet raar opkijken als er dan een link gelegd wordt tussen puberteitsremmers en pedofilie. Maar inderdaad, niet mijn meest genuanceerde of best onderbouwde opmerking, nee. Het is denk ik trouwens ook wel een beetje mijn wantrouwige reflex tegenover een ‘wat de boer niet kent’-achtige houding die steeds meer de overhand lijkt te krijgen in Nederland. Zelf zit ik niet op het lgbti-spectrum, maar wel op het autistische spectrum en ik heb vaak zat te maken gehad met onbegrip en vooroordelen; vandaar dat ik daar misschien wat gevoeliger voor ben.


Ja, dat weet ik dus ook niet precies en dat is iets waar ik oprecht erg benieuwd naar ben, met - en dat geef ik toe - een lichte afwijking naar links. Ik zou uiteindelijk liever onomstotelijk bewijs zien dat ze goed zijn dan slecht, dat moet ik ook toegeven.


Dat is iets waar ik ook vaak over nadenk, hoe dat zou kunnen. Ik denk dat de toegenomen aandacht voor transgenders - aandacht die ik alleen maar toejuich - jongeren eerder doet realiseren waar zij precies mee zitten. Mensen die pas op latere leeftijd uit de kast kwamen als transgender, konden vaak niet thuisbrengen wat ze voelden, las ik vaak; het zou ook me niet verbazen als het aantal mensen met genderdysforie per saldo door de tijd heen hetzelfde was. Autisme werd vroeger ook vaak niet herkend, bijvoorbeeld. Kunnen daar misplaatste (zelf)diagnoses tussenzitten? Vast wel, net als het tegenwoordig ook wel heel verleidelijk lijkt te zijn om mensen zomaar een autist te noemen. Enige voorzichtigheid is geboden, maar genderdysforie afdoen als modegril - wat veel tegenstanders doen vind ik het andere uiterste.


Vooropgesteld: Murphy heeft zich trouwens wel wat harder uitgedrukt dan dat ze de terminologie niet onder de knie had; wat dat betreft mag haar dat best aangerekend worden. Maar verder: op dit punt kunnen we elkaar de hand schudden: panisch veroordelen zit een goede dialoog ontzettend in de weg. Ik ben soms de weg ook kwijt, bijvoorbeeld als ik over een non-binaire transgender lees. Dan denk ik: hoe dan precies? Maar ik ben er wel oprecht nieuwsgierig naar, zonder dat ik gelijk ervanuit ga dat dat onzin is en dat dat geen legitieme gevoelens zijn. Wat meer interesse in andermans wereld en een beetje begrip voor wanneer iemand lastiger kan wennen aan veranderingen, dat zijn zaken die dit debat en de samenleving in bredere zin nodig hebben. Als dat op een muziekforum moet gebeuren, dan moet dat blijkbaar maar.

Goede dialoog heren, ik steek er iets van op. Bij deze overweging ...


...moest ik even terugdenken aan het gesprek dat ik laatst had met een leraar die zich recent bij onze familie had gevoegd. Een leraar op een vervolgopleiding met een creatieve grondslag in een grote stad. Hij had een mentorklas van zevenentwintig jong adolescenten en wist van een aantal van zijn leerlingen dat ze zich hadden laten diagnosteren. Ik viel van mijn stoel van dat 'aantal'. t w a a l f

Is er ook nog iemand die iets wil zeggen over de muziek op het album in plaats van ons belerend toe te spreken over een vakgebied waar geen van de bijdragers voor gestudeerd heeft? Daar kom ik hier niet voor namelijk, doe dat maar lekker op de vele andere fora waar je elkaar vliegen afvangt.

Moderator: kunnen we terug naar de muziek? Graag.

Scroll wat naar omlaag en je leest mijn review, die gaat 100% over de muziek en het album

Zonder op de hierboven al royaal aangehaalde medisch-inhoudelijke beschreven kwestie te willen ingaan, wil ik hierbij wel het statement maken dat het bedroevend is dat iemand - wie dan ook- niet meer een persoonlijke mening kan uiten zonder direct in de -vegetarische- gehaktmolen te verdwijnen.
En natuurlijk heb ik het dan niet over discriminerende - rascistische - onverdraagzame of wat dies meer zij uitspraken.

We zijn aanbeland in een uiterst kleurloos tijdsgewricht waarbij met name artiesten-schrijvers-musici -kunstenaars etc. ontzettend op eierschalen moeten lopen, een maatschappelijk mijnenveld als het ware, en zich een maand lang achter hun oren (grote of kleine, maar dit is al een pikante uitspraak) moeten krabben alvorens een mening te ventileren. Of ze kunnen er voor kiezen iedereen met fluwelen handschoenen tegemoet te treden. Maar hoe trouw blijf je dan aan jezelf?

En nu niet aankomen met ja maar die groep(en) zijn zo onbegrepen en moeten zo vechten voor hun acceptatie en bestaansrecht.....Ik kom zelf uit een groep waarbij ik mijn leven lang kritiek, hoon en grote onverdraagzaamheid heb moeten accepteren, dus weet wat het is om een beetje eelt op je ziel te krijgen.

Het album van mevrouw Murphy zal ik nog eens aan een grondige luisterbeurt geven.

Die gehaktmolens zijn er in alle soorten (links en rechtsdraaiend) verder kan ik me goed in je woorden vinden Rox.
Mocht dit alles bij een groter plan horen (discussie over cancellen in artistieke vorm gieten), dan vind ik bij nader inzien de promotie briljant. Maar zo naïef ben ik niet dat te denken.

Commentaar op het album volgt trouwens nog.

Maak van uw hart geen moordkuil... de mods lijken me zeer toeschietelijk in deze.

Verklaar je nader?

Ik doe een persoonlijke constatering over mijn eigen leven en beledig of kwets hiermee geen enkele groep of individu.

Het was een uitnodiging om iets te meer te vertellen over de groep en jouw ervaringen daarin, mocht je dat willen (ook al is het off-topic). Over kwetsen heb ik het niet gehad.