Wende - Sterrenlopen (2023)

In juli nog een voorproefje mogen meemaken van dit album in een uitverkocht De Helling in Utrecht. Dat doet mij bij voorbaat al geloven dat deze plaat zich kan meten met haar vorige plaat Mens. Nog even geduld helaas!

Oef, dat belooft wat zeg. Ik ben benieuwd. Inmiddels is "Alles Weggegeven" (als vierde nummer) ook te beluisteren.

Weergaloos op Lowlands, waar het grootste deel van het nieuwe album al voorbijkwam. Ik kan niet wachten…

Wat was dat indrukwekkend he! Hou me vast kwam binnen. Komen met die plaat!

Na het zien van het Lowlands optreden op het 3 voor 12 kanaal hoge verwachtingen.

Helaas, hier heeft een engineer met een gehoorbeschadiging aan gewerkt. Wendy’s stem ligt ver bovenop de muziek, is ontdaan van iedere dynamiek en erachter ligt muziek die op één constant gecomprimeerd volume doordendert over het hele album, zonder diepte of hoogte. Het is een benauwende platte schijf geluid, het ademt nergens.

De teksten komen niet binnen, het irriteert vooral. Zonde.

Wende volg ik al wat jaartjes. Live gezien in haar Franse periode en later nog in haar Engelstalige electro-pop tijd. Zo veelzijdig als wat en een enorm talent in ons land.

Mens was het eerste compleet Nederlandstalige album en dat beviel me goed, zoals ook haar werk in het engels en frans me goed beviel.

Ik weet dat ze bevriend is met S10 en zeg je S10 dan zeg je Froukje. Oh wat ben ik fan van die twee dus je zou zeggen dat ik een gat in de lucht sprong toen ik zag dat ze meedoen op dit album, maar nee.

Het zal toch niet zo zijn dat Wende nu gaat inleveren?! Meeliften op het succes van S10 en Froukje waardoor ze een jonger publiek bereikt?

Natuurlijk weet ik heus wel dat Wende de godmother is van deze twee, maar toch. Gelukkig kan ik de conclusie trekken dat het wel meevalt. Ja je hoort wat trekjes van de laatste meer elektronische nummers van S10, maar misschien is het juist wel andersom en hebben de meiden bij Wende de mosterd gehaald. Zo jongeren die weglopen met S10: doe het er maar mee

Sterrenlopen draagt gewoon het Wende-stempel. Origineel en vooral herkenbaar. En dan vooral die teksten! Hoe schitterend zijn die toch weer, en dat zegt iemand die nooit zo heel erg met teksten bezig is.

De sfeer is prachtig, en de composities ijzersterk. Wende lijkt alleen maar interessanter te worden in de loop der jaren en het feit dat ik gewoon niet weet welk nummer ik als favoriet moet vinken zegt al genoeg.

Topkwaliteit, imponerend en vooral ijzersterk.

Ik luister ook graag naar Wende. Haar eigenzinnigheid en veelzijdigheid geeft elk genre dat ze aanraakt een duidelijke Wende signatuur met behoud van kwaliteit. Ze kan zo een metalbum opnemen bij wijze van spreken en dat zou dan ook goed zijn. Dus Wende ?

Als nu 42 jarige Belg leerde ik Wende kennen met "Mens". Zag haar live in ab-club in 2018. Dat was echt een totaalervaring.

Hier lijkt een bocht van 180 graden gemaakt. De jeugd ook achterna,zelden een goed plan. Het zal wel kwestie van smaak zijn,maar deze popmuziek laat ik passeren. Net die nieuwste "Sterrenlopen" gehoord. Euh, nee.
Laat dit soort muziek over aan Froukje zelf...
Een groot talent. In tegenstelling tot Merol of die S10.

Wende is gewoon de Hellmut Lotti van de lage landen

Nou, ik denk beter

Ik hoor vooral Wende en qua stijl een voortzetting van "Mens" .Gezever dat Wende, Froukje of S10 nadoet klinkt voor mij als kleuterklets.

Een overeenkomst met Hellmut Lotti heb ik niet kunnen ontdekken, maar ik kijk zeer uit naar een samenwerking op een volgend album.

Persoonlijk kan ik melden dat dit album iets minder hard binnen komt als "Mens" een aantal jaar geleden, maar ik ben ook een aantal jaartjes ouder en wijzer (?) dus dat zal zijn effect hebben. Wende blijft een topartiest met geheel eigen geluid en fraaie teksten. Altijd de moeite waard!

het valt vooralsnog een beetje tegen. De teksten zijn nog wel goed en worden met volle overgave gezongen maar puur muzikaal vind ik het allemaal wat magertjes. Ik moet het album misschien nog wat vaker horen.

Serieus over de geluidskwaliteit: het kan zeker (nog) beter, maar ik heb helemaal geen last van de gemelde ellende. De stem zit heerlijk helder in de mix met veel detail, diepte en lucht. De muziek ligt er inderdaad achter, maar ik heb nergens last van zogenaamde compressie op 1 geluidsniveau. Prima gedaan!

Op Hennie Vrienten en Acda en de Munnik na ben ik niet echt van de Nederlandstalige muziek maar Wende
is zo iemand waar je niet om heen kan als muziekliefhebber. Of ze nu in het Frans, Engels of Nederlands zingt, het komt altijd binnen bij mij, zo ook dit album weer. Prachtige teksten en een stem waar je kippenvel van krijgt. Na haar optreden op Lowlands op Youtube te hebben gezien keek ik echt uit naar dit album en het stelt niet teleur. Het had voor mij iets minder elektronisch gemogen maar de composities, de teksten en de stem en intensiteit van Wende maken dat meer dan goed.

Een volle 5!!!
Wende doet het weer, en hoé!

Mijn verslagje zoals ik het ook neer schreef op Luminous Dash:

“We zijn er, het licht is zoveel feller hier, het wordt helder, ik moet zingen, ik zal breken van geluk. We moeten vallen, telkens vallen om weer op te staan”. Aan het woord is Wende Snijders. Gelouterd, (niet) gehavend, gesterkt, de liefde voor het leven voluit uitschreeuwend met opgestoken middenvinger naar de dood, laatstgenoemde ook overduidelijk uitdagend in Jij Idiote dood: “Jij neemt mij ooit te grazen, misschien nog wel vandaag, ik zal hebben geleefd, soms tegen mijn zin, toch niettemin”.

Op haar nieuwe album Sterrenlopen omarmt Wende hartstochtelijk het leven, gaat ze op zoek naar zichzelf en naar anderen, om tot de conclusie te komen dat we samen veel verder komen. Voor samenhorigheid is moed nodig. De zangeres schuwt ook geen taboes en breekt een lans om vooral jezelf te zijn. Of zoals Wende dat veel gevatter zegt: “Ik denk dat de meeste mensen vooral gezien willen worden zoals ze hopen te zijn. We willen aan een ideaalbeeld voldoen. Maar als iedereen gezien wil worden, wie kijkt er dan nog?”

Wie de recente indrukwekkende De Wildernis-tour, met veel nieuw nog onuitgegeven werk, bijwoonde, hunkerde vast volop naar de opvolger van Mens (2018). En kijk met Sterrenlopen doet Wende nog straffer. De veelzijdige woordkunstenares laveert op Sterrenlopen moeiteloos tussen ambient en smooth jazz, chanson en hevig beukende elektropop.

In een glasheldere productie klinkt Sterrenlopen intimistisch en intens, soms hyperactief, dan weer ultra smooth. Daarbij oreert, debiteert, ratelt en rapt Wende haar ronduit prachtige lyriek, wat een magnifieke woordliefde. Soms een heuse spraakwaterval, dan weer precies afgemeten. En eigenlijk is het altijd pure poëzie. Bovenal zingt deze Kate Bush der Lage Landen de sterren van de hemel (Sterrenlopen, pun intended!).

De plaat start met een rustig gitaarriedeltje. En daar is Wende. “We zijn er, het licht is zoveel feller hier, het wordt helder, ik moet zingen tot ik zal breken van geluk”. Met De Zon Komt Op is de toon meteen gezet. Een rustige start, dus tijd om dat te doorbreken.

Stevige gitaren, beats en keys en Wende die zich in een hemels/helse tirade smijt in Dit is Alles, de potente single die je al gehoord zou moeten hebben. Niet minder indrukwekkend is Alles Weggegeven dat start op dreigende meanderende elektro, terwijl Wende zich afvraagt: “Waar is de nacht, waar is de nacht in jou gebleven, is dit nu alles, heb jij nu alles weggeven?” Met vette keys in het middenstuk, waar pulserende drums klinken, Wendes stem ook als koortje en de track die plots tot pure dance hall rave aanzwelt. Machtig, en hop met de beentjes!

De ballad Bloed In Mijn Bloed was ook een van de vooruit gestuurde singles. Hierin verhaalt Wende op pakkende wijze hoe je het verhaal bent van generaties die je voor zijn gegaan. Hoe je dat nooit ongedaan kan maken maar wel zélf kan besluiten wat je ermee doet. Luister naar de tekst en laat die binnensijpelen. Even slikken misschien. Indrukwekkend en weerom hemels gezongen.

En als we dan toch bij de categorie ‘komt stevig binnen’ aanbeland zijn, luister dan zeker ook naar Lege Stoelen, a capella startend, dan met een zuinig instrumentarium op de achtergrond. “Er zijn altijd lege stoelen, onbesproken namen. Met hoeveel we ook zijn, we zijn nooit volledig samen. Ik ken je niet, ik ben je honderd keer verloren. Er is een vorm van dood die steeds weer wordt geboren.” Wende, zingt en croont, fluistert. En ja, het komt binnen.

Doorleefd en intens gezongen, pakkend maar tegelijk ook heel liefdevol en troostend is Laat Mij Het Zijn, waarbij Wende haar geliefde vraagt “laat mij het zijn die overblijft wanneer je gaat, zo ben jij het die het wordt bespaard”. Zo mooi verwoord, zo sterkt gebracht.

Bij Troostzoekers, dat Wende samen zingt met Froukje, denken we spontaan aan de lotgevallen van vluchtelingen en gelukzoekers, maar het kan ongetwijfeld veel meer betekenen, of metaforisch bedoeld zijn. De dames zingen “Voor wie en iedereen, is hier een plek”, maar ook: “Geluk is gevaarlijk voor de roekeloze die verstrikt is in zijn eigen ik.” Het nummer kent een fraaie opbouw met mooie samenzang, een bezwerende keyboard-riedel, lichtjes naar catharsis werkende aan het eind.

“Ik weet zeker: niets is zeker, een ding weet ik: niemand weet het”, zingt en declameert Wende over verdwaalde beats en een grand piano in Loop Naar Het Vuur, aan een net nooit opgefuckt tempo.

Hoe Wende de dood uitdaagt en tergt, meer nog haar onbevreesde levensvreugde uitzingt met opgestoken middenvinger is hilarisch, krachtig en prachtig. Jij Idiote Dood wordt gestuwd door stevig kapotte beats en synths, en Wende laat de idiote dood duidelijk weten niet bang zijn: “Geen dood kan mij vermoorden. Alleen de zee, de zee, de zee. Niets van mij gaat ooit voorbij. Niets van mij is ooit geweest. Zwijgen zal ik tot je mij kan horen. Ik zal hebben geleefd.” Met een weerom magnifieke woordenschat, roept de zangeres haar liefde voor het leven uit. Als de dood Nederlands machtig is, kruipt die nu vast ergens weg in een hoekje!

Toen de single uitkwam, was het een instant favoriet van ons. En jawel: Het Is Genoeg belandde ook op de plaat. Alhoewel met rustige start; aan een haast hels tempo en met een enorme woordenvloed, declamerend en rappend, dan weer fantastisch zingend. Met als adagio “Het is goed, het is genoeg, ik ben meer dan goed genoeg”, sleept Wende ons mee naar de dansvloer op een huppelende drumpatronen en hemelse keys. Nog géén drie minuten duurt dit fijne voer voor onze dansbeentjes!

Ook de titeltrack gaat het vast goed doen op de dansvloer. Sterrenlopen zouden we durven bestempelen als angry girls powerpop. Wende en S10 gooien alle remmen los, in dit ei zo na house en drum-‘n-bass nummer. Er wordt gerapt en geroepen, minder gezongen. Het is ideaal voer voor de dansvloer. Maar eerlijk? Eigenlijk de minste track van de plaat wat ons betreft. Sorry, dames!

Hou Me Vast schittert rijkelijk in al zijn eenvoud. Simpel en groots tegelijkertijd is deze liefdevolle piano-ballade, met een machtig croonende Wende, zo mooi dat het pijn doet. En hou het maar eens droog bij Feniks, dat het album besluit. Hoezo, pakkende eindnoot? “De sterren staan goed vanavond in de nacht. De vogels blijven stil, het wordt geen dag. De sterren staan goed, hierna is niets. En ik weet dat klopt precies”. Slik! Kippenvel? Check!

Er kan geen twijfel over bestaan. Hoe knap Mens ook is, met de terecht gewonnen Edison Pop Award, met Sterrenlopen levert Wende haar tot nog toe allerbeste werk af. De zangeres heeft de lat nu wel heel erg hoog gelegd, maar wedden dat ze ons in een nabije toekomst opnieuw weet te verbluffen en verbazen?

Laten we eerst maar aftellen naar de tour die er zit aan te komen. Op zaterdag 21 oktober 2023 kan je Wende bewonderen in De Roma. Er zijn nog tickets, maar we denken wel dat je je best haast. Tot dan?

Artikel - WENDE – Sterrenlopen (Excelsior) – Luminous Dash BE - luminousdash.be

Vergeleken bij Mens, die me omverblies, blijf ik hier toch wat gedesillusioneerd achter. De muziek is mager, haar stem vaak dun en iel, en ik merk bij het luisteren dat ik een aantal zinnen gekunsteld vind. Ik raak niet los van het idee dat ik hier naar zware grote thema’s moet luisteren die propvol zeggingskracht moeten zitten. Bij mij komen ze echter hier en daar wat obligaat op me over. Fijn voor iedereen die dit anders ervaart, en aan de intenties van Wende zal het zeker niet liggen. Maar deze gaat het voor mij niet worden.

Jammer, want ik keek er erg naar uit. Maar soms is de klik er niet.

Alles Weggegeven is een prachtig nummer.. totdat die foeilelijke, ietwat gedateerde, elektronische outro begint. Jammer van die laatste 30 seconden. Ik twijfel nu of ik de rest van het album ga proberen, of niet.

Okay, dat kan natuurlijk. Maar ik probeer het te begrijpen. Je luistert 1 nummer en dat vind je mooi, maar de laatste 30 seconden foeilelijk. Nu twijfel je over de rest? Ik denk niet dat je daarmee een half uur van je leven vergooit, dus ik zeg: doe eens gek!

Wat een intens mooi gemaakt muzikaal avontuur. Artistiek en warm bloedig.
En tegelijk ook rillerig kil, vermoedelijk door het ontbreken van iets van relativering of een
humoristische twist. Een tegenpool van serieuze tekst en muzikale frivoliteit had wonderen verricht .
Hoop dat ik m gemist heb. maar vrees dat ie er gewoon niet is.
En dat zou dus betekenen dat dit niet mijn ultieme Wende album is.

Mens vond ik tot mijn eigen verrassing een erg goede plaat. En deze begint ook sterk maar halverwege heb ik m toch weer uitgezet. Ik vermoed vanwege de dictie in haar stem, die trok ik op de vorige plaat ook al lastig maar hier stoort het me te veel. Ik zal het later nog maar eens proberen.

'Iets van relativering of een humoristische twist.' 'Muzikale frivoliteit.'

Hier heb je het al (heb zelf ook even geluisterd, is een geinig stukje net-niet-kermismuziek):

Echt jammer dat de 2e helft van dit album een stuk minder is dan de eerste.

Een van de mooiste teksten vind ik Troostzoekers. Dit blijkt grotendeels gebaseerd te zijn op een gedicht van Marieke Lucas Rijneveld.

Misschien moet ik de 2e helft nog wat vaker proberen, maar tot nu toe haak ik steeds een beetje af vanaf nummer 7.

Will dit heel graag live meemaken. Wat een kippenvel zeg, met name bij Bloed in mijn bloed

Prachtig en krachtig. Wende is wat mij betreft een kunstenaar, haar nummers zijn stuk voor stuk prachtige verhalen in liedvorm. Met haar prachtige stem zingt ze je de ene keer zoetgevooisd toe, om je even later totaal te overdonderen. Muzikaal gebeurt er ook nog eens van alles; voor mij één van de mooiste platen van 2023.