Stijn_Slayer schreef:
Zoals ik bij Traffic (en Steve's solowerk) al ervaarde begin ik nu juist dol op zijn stem te worden.
Hoewel ik wel (heel) wat jaartjes ouder dan Stijn ben en de muziek van zowel Winwood als Clapton ook al heel wat jaartjes langer ken (zij het voornamelijk van afstand), heb ik grappig genoeg hetzelfde: ik begin beiden nu pas te waarderen, zowel vanwege Blind Faith als vanwege het nu pas goed leren kennen van Traffic resp. Cream.
Eigenlijk is dit een prachtige plaat, sterke composities, hecht gemusiceer, een warm en organisch geluid (hetgeen mij ook zo aanspreekt in Traffic), geïnspireerde zang, ik kan er eigenlijk geen zwak moment op ontdekken... totdat in
Do what you like de bassolo begint en de plaat voor mij volledig tot stilstand komt. Zonde, dat scheelt toch 10 van de 42 minuten. Dat ik het album desalniettemin van harte met vier-en-een-halve ster bedeel geeft wel aan hoe geweldig ik de rest vind.
Kees van Kooten in 1982 :
"Oh lieveling, één van de dingen
Die ik nooit voor je kan doen is zo mooi zingen
Dat mijn zang jou 't zelfde doet
Als die stem van Steve Winwood..."