menu

The Triffids - In the Pines (1986)

mijn stem
3,86 (88)
88 stemmen

Australiƫ
Pop / Rock
Label: Mushroom

  1. Suntrapper (2:25)
  2. In the Pines (2:43)
  3. Kathy Knows (3:55)
  4. 25 to 5 (1:12)
  5. Do You Want Me Near You? (3:20)
  6. Once a Day (4:12)
  7. Just Might Fade Away (3:07)
  8. Better Off This Way (2:57)
  9. Only One Life (1:37)
  10. Keep Your Eyes on the Hole (2:19)
  11. One Soul Less on Your Fiery List (4:29)
  12. Born Sandy Devotional (1:34)
  13. Love and Affection (1:48)
  14. Trick of the Light * (3:59)
  15. She's Sure the Girl I Love * (2:24)
  16. Jerdacuttup Man * (4:51)
  17. Blinder by the Hour * (2:59)
  18. Wish to See You No More * (2:41)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 35:38 (52:32)
zoeken in:
dutch2
Als er ooit een top 10 van 'tussendoorplaatjes' gaat komen, zal deze ongetwijfeld hoog scoren. The Triffids, briljante band uit Australie, dook een tijdje onder in een geimproviseerde opnameruimte en kwam er uit met deze bonte verzameling ijzersterke liedjes. Veel akoestisch spul, veel folk, een beetje soul en een geniaal nummer met een instrumentatie van metalen percussie, bezem op olievat en op hol geslagen pedal steel gitaar (Just Might Fade Away).
De teksten zijn weer somber als altijd bij David McComb en de enige cover (Once a Day) is ook niet al te vrolijk.

'The only time
that I wish
that you were gone
is once a day
every day
all day long
.'



Goede kennismaking voor muziekliefhebbers die nog niets van The Triffids in huis hebben. Nadat zij zich eerst even hebben geschaamd vanwege het feit dat zij de band nog niet kenden

avatar van IMPULS
4,0
Vin-ik ook. Triffids is prima. En deze Cd is inderdaad lekker ongecompliceerd. Het korte Born Sandy Devotional (dat orgeltje) is een diamant. Maar er staat veel, veel meer boeiends op dit tussendoortje.

avatar van jellorum
als ik het goed begrepen heb heb ik een versie waarop nummers van het latere 'Calenture' terecht zijn gekomen....
wat is de reden hiervoor?

avatar van Edwin
4,0
Kennelijk zijn dit nummers geweest uit de periode, waarin aan dit album werd gewerkt. Later zijn deze nummers verder uitgekristalliseerd en in hun definitieve vorm op Calenture gezet. Eerder dit jaar is In The Pines als reissue uitgebracht. In het kader daarvan zijn de oorspronkelijke ruwe versies als bonus toegevoegd.

avatar van aERodynamIC
4,0
Tussendoor of niet het is erg lekker allemaal. Het krijgt eenzelfde beoordeling als misschien wat sterkere Triffids-platen, maar ik vind dit uitermate charmant en dat neem ik gewoon mee in mijn stemgedrag.

avatar van jellorum
Zoals aERo het al zegt, tussendoor of niet, het is inderdaad erg lekker of gewoon erg goed allemaal.
Toch kan ik me niet voorstellen dat deze nummers in afgewerkte vorm (Calenture blijkbaar) een nog mooier album zouden vormen dan Born Sandy Devotional.

't Mooiste is misschien nog Born Sandy Devotional, op de voet gevolgd door Jerdacuttup Man (wie kan dat niet mooi vinden?), Once a Day en ga zo maar verder...

Ik heb die reissue met heel mooi boekwerk samen met de cd in een 'kartonske' gestoken..

Heel erg blij met deze plaat...

avatar van vinejo
4,5
11 jaar later pas het volgende bericht over deze bloedmooie plaat.
Wat vliegt de tijd, lieve mensen.

Heden zijn we dus 10 september 2020
Buiten corona, binnen The Triffids.

In 1986 was ik 21. Born Sandy Devotional was me aangeraden door de betreurde Marc Mijlemans.
In Humo uiteraard.
De opvolger was geheel anders van karakter.
Ik haalde m met de fiets in de Bilbo.
Thuiskomen, plaat uit de hoes halen, op de draaitafel leggen en verlekkerd in de zetel liggen.
De sleeve bekijken terwijl je luistert. Toen kregen platen nog de aandacht die ze verdienden.
Dit album leek eenvoudiger, meer folky.
Maar oh zo mooi.
De heerlijke, warme stem van David Mc Combs geeft me nog steeds de goose bumps van 34 jaar geleden.
Vierendertig jaar. Ik kan het bijna niet geloven.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,0
Ik kan het enthousiasme voor dit album toch niet helemaal delen. Ik hoor natuurlijk wel de vrolijkheid, de spontaniteit en het ongedwongen musiceren, en er staan ook wel een paar sterke nummers op (bijvoorbeeld het openingstrio), maar veel klinkt toch ook als demo's die hun definitieve arrangement nog moeten krijgen (waarbij de solo's van akoestische gitaren hopelijk vervangen worden door iets met meer smoel) of als grappige tussendoortjes waarvan het eigenlijk niet de bedoeling was dat ze ooit buiten de muren van de "schapenscheerschuur" te horen zouden zijn (met name de nummers die iets of veel korter dan 2 minuten duren). Bovendien heeft Alsy MacDonald (zanger op Do you want me near you) een ongelooflijk vervelende stem en schiet het pseudo-dronken gejoel van Once a day mij totaal in het verkeerde keelgat, zodat de plaat op die momenten voor mij gewoon stilstaat. McComb klinkt gedreven als altijd, de muzikanten hebben duidelijk lol en het repertoire is niet slecht (getuige het feit dat er op de uitgebreide versie vier nummers staan die in meer solide arrangementen tot de hoogtepunten van Calenture zouden gaan behoren), maar als geheel doet mij dit toch iets te vrijblijvend aan.
        Een paar in mijn ogen leuke details. Grappig om te horen dat bij Trick of the light het derde couplet ("I was beating on her like an anvil") hier nog dezelfde melodie heeft als de eerste twee coupletten (en dus nog niet is veranderd in een brug of "middle-eight" met een afwijkende melodie zoals op Calenture). Verder word ik bij het titelnummer steeds op het verkeerde been gezet omdat ik bij de eerste regels steeds denk dat ze beginnen met het refrein van de gelijknamige bluegrass-traditional, en hetzelfde geldt voor Love and affection omdat dat begint met de akkoorden van (of sterk gelijkend op) Sweet Jane van de Velvet Underground, en dan begint McComb ook nog met "Sweet sweet..." te zingen. En wat de uitgebreide versie betreft, mooi dat ze de moeite hebben genomen om de geluidskwaliteit zo op te krikken en er ook nog eens vijf bonustracks aan toe te voegen, maar aan één onderdeel van de verpakking hadden ze nèt wat meer aandacht moeten besteden, want de kleine rode letters op de donkergroene achterkant van het CD-doosje zijn bijna niet te ontcijferen waardoor ik niet goed kan lezen wat de volgorde van de songtitels is, heel ergerlijk.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:11 uur

geplaatst: vandaag om 11:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.