menu

Modern English - After the Snow (1982)

mijn stem
3,74 (75)
75 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: 4AD

  1. Someone's Calling (4:04)
  2. Life in the Gladhouse (5:57)
  3. Face of Wood (5:58)
  4. Dawn Chorus (4:45)
  5. I Melt with You (3:53)
  6. After the Snow (3:54)
  7. Carry Me Down (5:28)
  8. Tables Turning (4:33)
  9. Someone's Calling * (3:46)
  10. Life in the Gladhouse * (5:00)
  11. I Melt with You [7" Mix] * (3:50)
  12. The Prize * (3:32)
  13. Life in the Gladhouse * (5:55)
  14. The Choicest View * (11:40)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 38:32 (1:12:15)
zoeken in:
avatar van orbit
4,5
Mjuman schreef:
Pollens - dat dit album over de hele linie beter scoort dan zijn voorganger. Bij mij heeft de gedachte post gevat dat dit album juist heel poppy is en een beetje soft-wave, getuige ook de kanten outfit van de boys destijds op het podium.

Dit album is veel minder hoekig en puntig dan het vorige ("Mesh and Lace") en de opvolger vind ik nog veel minder een typische 4AD-plaat.

"Melt with You" and "Life in the Glad House" waren toen de singles ('hitjes" in het circuit), maar na deze twee albums verkaste de band naar de USA - en werd het geluid navenant, nog gladder.
Ik zal ze nog eens een 'spin' geven en daarna een cijfer - ik heb al wel een idee.


Dit is ook een vrij toegankelijke plaat.. staat wat mij betreft zelfs los van wave, is gewoon een erg degelijk en goed in elkaar zittende rockplaat. En de composities hier zijn echt wel een klasse beter dan het rammelende werk op Mesh & Lace, die veel wisselvalliger is.

avatar van deric raven
4,0
Someone's Calling is het beste nummer van dit album. Wat een geweldig nummer. Ik moet toch wel aan The Church denken, en ook wel aan Making Plans For Nigel van XTC. Ook hoor ik er weer Just Like Heaven van The Cure in terug; blijkbaar heeft Modern English meer invloed op de muziek gehad dan velen denken.
Ik kan dit nummer wel 10x achter elkaar draaien.
Geweldig!!

Ik vond I Melt With You al mooi, maar blijkbaar staat er nog een betere op.

avatar van Mjuman
Ieder zijn ding: ik heb het al eerder gezegd: ik snap de hoge waardering voor deze plaat niet (zie ook bij ***) voor mij is dit eerder popmuziek dan 'new wave' - dat label (wave) vond ik wel toepasselijk voor "Mesh and Lace" en dat moge ook blijken uit mijn waardering daarvoor

De opener "Someone 's Calling"is inderdaad sterk; mij doet ie denken aan The Sound, met dit verschil dat Robbie Grey dan prozac heeft toegediend gekregen; de zang pakt me niet.

The "Gladhouse" is ook verdienstelijk en vervolgens begint het in te zakken bij "Face of Wood". De band kan echt wel muziek maken; da's te horen, maar de producer had het bij schuurpapier 120 moeten laten en niet nog eens met schuurpapier 180 langs de productie moeten gaan - het is echt te glad en gepolijst. Ik mis betrokkenheid, emotie en 'drive'.

Vervolgens betreden we met "Dawn Chorus" de paden van de holle lyriek - zelden zo'n ongeïnspireerd stukje lyriek gehoord over een zonsopgang - "Paris s'éveille" ooit gehoord van Gilbert Bécaud? - zelfs in Ibiza-house zit nog meer lyriek over een zonsopgang.

Kant 2, de opener - ik draai vinyl - "Melt with You", de single is een fijn nummer, maar echt niet beter dan bijvoorbeeld "Echo Beach" van Martha & The Muffins (van Metro Music).

Het tweede nummer "After The Snow" kan mijn aandacht niet vasthouden en dat wordt versterkt bij "Carry Me Down", stuk trager en ook hier springt het glazuur bijna van mijn tanden bij die zoetsappigheid. Poësiealbumteksten - sorry; geef me dan maar die van David Byrne, Paul Weller, Joe Strummer, Ian Curtis, Matt Johnson (om een paar tijdgenoten te noemen). Het album eindigt wel weer redeljk sterk met "Tables Turning" - beetje Sound, Comsat Angels-achtig.

Afgezien van de zang, sommige teksten, valt de productie tegen; het is mij veel te glad. Ik heb ze live gezien in '82 en ze waren toen ook erg bezig met hun uiterlijk: waren ze wave band of new romantics? Ik vind dit ook geen typische 4AD-band. Na dit album trokken ze naar de VS en ik vind dit geluid ook meer aansluiten bij bij Amerikaanse 'new wave' bands zoals The Knack, The Romantics, Huey Lewis & The News en eigenlijk ook The Cars. Ik zeg niets over de kwaliteit van deze bands; ik vind het alleen meer pop dan wave.

*** "To find out just what all the fuss is all about"
(Icicle Works - Love Is a Wonderful Colour)

avatar van reptile71
Dit is natuurlijk ook een vrij poppy plaat van Modern English, maar voor popbegrippen wel een heel behoorlijke, vind ik. Wat hierna kwam praten maar gewoon niet over.
'Niet-wave' is natuurlijk ook niet per definitie slecht.

avatar van Mjuman
reptile71 schreef:
Dit is natuurlijk ook een vrij poppy plaat van Modern English, maar voor popbegrippen wel een heel behoorlijke, vind ik. Wat hierna kwam praten maar gewoon niet over.
'Niet-wave' is natuurlijk ook niet per definitie slecht.


Eens, en die driepunter (***) is misschien aan de lage kant, maar wel duidelijk enerzijds vanwege 'teleurstelling' in een toch redelijk getalenteerde band, en anderzijds vanwege 'himmelhoch jauzende' lieden die bezig waren met 'rewriting the history of British New Wave' - want hoe leuk en aardig deze plaat is, Modern English was niet minder en meer dan een voetnoot in de 'history' daarvan.

avatar van deric raven
4,0
Voor mij is dit gewoon New Wave, maar ik versta daar ook de eerste albums van Tears For Fears, Spandau Ballet, Duran Duran, Talk Talk, Depeche Mode en Ultravox onder.

avatar van Mjuman
@DR - ik snap wat je zegt. "New Wave" is hier op MuMe geen eigen categorie en Modern English is hier gelabeld als 'Rock' wat dat ook moge wezen.

Ik pm je voordat ik hier kamerbreed off-topic ga.

avatar van reptile71
Mjuman schreef:
maar wel duidelijk enerzijds vanwege 'teleurstelling'.....

Dat blijf ik dus het moeilijke vinden aan die sterren geven. Ik vind Mesh and Lace beter, gewoon omdat ik van het donkere sfeertje hou. Maar ook weer niet goed genoeg voor 4,5 sterren dus heeft hij er 4 van me gekregen. Maar dit album heb ik ook op 4 sterren staan. Klopt dus naar verhouding ook weer niet. Ik had dit album eerst lager staan omdat het me enorm tegenviel na Mesh and Lace. Veel en veel te poppy vond ik. Door een aantal mensen hier (o.a. orbit) ben ik het album met een andere bril op gaan beluisteren en toen zag ik in dat het een leuk gevarieerd goed popalbum was, wat ik niet mocht vergelijken met Mesh and Lace. Ook kreeg ik de plaat toen kado op vinyl en op dat moment helemaal in de ban van mijn herontdekking van die zwarte schijven klonk dit album toen ineens beter dan ooit en heb ik het opgewaardeerd naar 4****

avatar van deric raven
4,0
Gewoon een goed album; niet te vergelijken met Mesh & Lace.
Dus ook niet doen.

avatar van Mjuman
De betere nummers op deze plaat 1,2, 5 en 8 zijn zeker 4 - 4,5 ster; de rest én de productie trekt het - in mijn oren - naar beneden; wave of geen wave.

Vergelijken van albums is een begrijpelijke/voordehandliggende zaak: kijk eens wat voor ontwikkeling bands als The Cure, Dead Can Dance, Depeche Mode, The Simple Minds, Talking Heads, U2, XTC - ik kan nog wel even doorgaan - hebben doorgemaakt. Dan is het gewoon boeiend om te zien hoe zo'n band zich ontwikkelt - dat je vanuit je eigen smaak al dan niet afhaakt, is een tweede punt.

Nogmaals ik vind "Someone's Calling", "Life in the Gladhouse", "I Melt with You", "Turning Tables" echt de moeite waard -alleen is dat op vinyl niet te programmeren.

avatar van dazzler
4,0
Mjuman schreef:
Vervolgens betreden we met "Dawn Chorus" de paden van de holle lyriek - zelden zo'n ongeïnspireerd stukje lyriek gehoord over een zonsopgang - "Paris s'éveille" ooit gehoord van Gilbert Bécaud? - zelfs in Ibiza-house zit nog meer lyriek over een zonsopgang.


Hier wil ik binnenkort op terug komen.
Dit is een 4 sterren plaat die een herbeluistering verdient.

New wave met een poëtische inslag ... holle lyriek vind ik misplaatst.
Misschien zijn de teksten minder je dat, maar de muziek heeft wel degelijk
een poëtische meerwaarde ... als ik nou maar Paul Evers aan het woord mocht laten.

En by the way ... Il est cinq heures Paris s'éveille is van Jacques Dutronc.
http://nl.youtube.com/watch?v=woTcLJvf7fw

wijsneus
Mjuman schreef:

Vervolgens betreden we met "Dawn Chorus" de paden van de holle lyriek - zelden zo'n ongeïnspireerd stukje lyriek gehoord over een zonsopgang - "Paris s'éveille" ooit gehoord van Gilbert Bécaud? - zelfs in Ibiza-house zit nog meer lyriek over een zonsopgang.


Zoals reeds door Dazzler rechtgezet : Paris s'éveille is van Jaques Dutronc. En om Dawn Chorus hol te noemen : het is jouw smaak niet, bedoel je wsch. Er zullen zat mensen zijn die dit nummer mooi/goed/prachtig vinden, bijv. wisenose ! Het nummer heeft hier op MuMe zelfs 5 voorkeursstemmen !

dazzler schreef:

Hier wil ik binnenkort op terug komen.
Dit is een 4 sterren plaat die een herbeluistering verdient.

New wave met een poëtische inslag ... holle lyriek vind ik misplaatst.
Misschien zijn de teksten minder je dat, maar de muziek heeft wel degelijk
een poëtische meerwaarde ...


Na 1 jaar de herbeluistering al geweest, Dazzler ?

avatar van Mjuman
@WN - had je de mosterdpot nou pas teruggevonden. Mju's post en de reactie van Daz was een jaar oud! Overigens sta ik nog steeds achter die woorden; ik vind Dawn Chorus relatief slappe hap in vergelijking tot de rest.
Misschien hebben anderen er wel op geslow'd tijdens de klasse-avond of schoolfeesten (conrector: "niet te dicht tegen elkaar aan jongens en meisjes"), dan heb ik daar begrip voor. Er staan wel een paar echt fraaie nummers op en daarom trek ik 'em op naar 3,5*.

avatar van Chameleon Day
4,0
Mjuman schreef:
Misschien hebben anderen er wel op geslow'd tijdens de klasse-avond of schoolfeesten (conrector: "niet te dicht tegen elkaar aan jongens en meisjes"), dan heb ik daar begrip voor.


Nee, dat deden wij op een 20 minuten durende door CD en schoolvriend in elkaar geknutselde "ultimate slow dance remix" van 'Goodnight Saigon' van Billy Joel......(en zonder conrector in de buurt).

wijsneus
Mjuman schreef:
@WN - had je de mosterdpot nou pas teruggevonden. Mju's post en de reactie van Daz was een jaar oud! . Er staan wel een paar echt fraaie nummers op en daarom trek ik 'em op naar 3,5*.


dazzler schreef:

Hier wil ik binnenkort op terug komen.


Precies ; Dazzler had een jaar geleden gepost en was er nog niet op teruggekomen, dus maar ff onder de aandacht gebracht......., en ziet : gelukt !

Binnenkort is dus méér dan 1 jaar ?

@MM

En die 2e zin ben ik helemaal met je eens, dus ook van mij een 7 op 10.

avatar van dazzler
4,0
AFTER THE SNOW 1982

Vandaag deze plaat tweemaal gedraaid.
Het werd een hartverwarmende luisterervaring.
Een kom dampende soep tegen de eerste winterprik.

Ik moest almaar aan Shine on van The House of Love
en Sit Down van James denken. Muziek met een uitgestoken hand.

Modern English - Someone's Calling

Er staan eigenlijk een viertal 5 sterren songs op de plaat.
Someone's Calling, Life in the Gladhouse, I Melt with You en Carry Me down.

Drie van deze nummers verschenen op single
en gelukkig heb ik de CD met al die bonustracks.
The Choicest View is trouwens een interessant nummer.
Modern English toont daar haar meer experimentele gelaat.

Anders dan Someon's Calling waarop het heerlijk dansen is.
Donkere baslijnen gaan hand in hand met lichte synthtoetsen.
En laat dat meteen het handelsmerk van de hele plaat zijn.

Life in the Gladhouse drijft op een soliede beat.
Een nummer dat zich leende tot een aantal remixen.
I Melt with You is de derde en meest catchy single.

Carry Me down blijft ook lang door het hoofd spoken.
Met die fluitjes een op en top geslaagde folk meet postpunk.
Zo'n song waar alle ideeën op zijn plaats vallen.

De vier andere nummers zijn best okee.
Face of Wood start met een mooie melodie, maar staat
als song het minst overeind. Dawn Chorus is bijzonder sfeervol.
After the Snow is ook een blijver en het vlotte Tables Turning
eindigt het album zoals het begon met een uptempo beat.

Bonustrack The Price is het zwakste nummer van de expanded set.
Een plaat die me minstens 4 sterren waard is, maar toch de genialiteit
mist van een absolute topper. Sfeervol en warm is de plaat wel.

Postpunk die knettert als een gezellig haardvuur.
En zo hoort het ook voor een plaat die After the Snow heet.

Het smeltproces is bij deze ingezet ...
Modern English - I Melt with You

4,5
Face of wood is toch gewoonweg fantastisch?
Zo'n opbouw dat hoor(de) je toch nergens.
Dit is gewoon wel New Wave, anders dan Mesh & Lace, maar life in the gladhouse en I melt with you vallen in geen andere categorie.
Carry me down, after the snow, somenone's calling, ik vind het prachtig

avatar van orbit
4,5
Zijn ze ook allemaal! Maar new wave amper meer, meer gewoon rock..

avatar van wibro
4,0
Over Modern English' debuut "Mesh and Lace" was ik nu niet bepaald enthousiast. Dit tweede album vind ik in ieder geval stukken beter. De muziek op dit album klinkt ook totaal anders dan op hun debuut, dat misschien wel meer als new-wave klinkt. Mooiste nummers op deze meer dan goede opvolger vind ik "Carry me Down" en vooral de openingssong "Someone's Calling" dat ik zelfs een van de beste nummers vind van het jaar 1982. Alleen om dat nummer heb destijds die LP gekocht.

4,0*

avatar van divart
4,5
dazzler schreef:
AFTER THE SNOW 1982
Een plaat die me minstens 4 sterren waard is, maar toch de genialiteit
mist van een absolute topper. Sfeervol en warm is de plaat wel.

Helemaal mee eens. Geen super album, maar wat een sfeer...

avatar van Echo01
3,0
Deze cd in de Amerikaanse uitvoering (met extra tracks) gekocht omdat ik dit album ook voor het eerst ooit bij een Amerikaanse vriendin in Californie hoorde. En Robbie Grey, de zanger van Modern English, die ken ik nog qua naam voor zijn kleine bijdrage aan het eerste album van het 4AD project This Mortal Coil.

Ja, ik bleek nog steeds gek te zijn op 'Melt with You' die ik werkelijk ruim 25 jaar niet meer had gehoord, en daarom nu gelijk talloze keren in zowel de single- als de langere albumuitvoering draai. Helaas kabbelt de rest mij een beetje te veel door zonder echt indruk op me te maken, maar die gooi ik nog wel op een later moment in de herkansing.

4,5
Snap er nog steeds geen hol van dat dit geen new wave is, heb honderden new wave lps en dit is echt geen "rock" het is geen fokking AC/DC of Springsteen. En als 55jarige weet ik echt wel wat de new wave tijd was maar goed maakt ook geen hol uit, prachtige plaat

avatar van reptile71
New Wave wordt gezien als een subgenre van Rock. Musicmeter doet niet aan subgenres. Op discogs noemt men dit wél New Wave. Niet dat discogs persé de waarheid spreekt, maar ik ben het hier wel mee eens. New Wave mag dan een subgenre zijn, maar het is alsnog een breed begrip. Veel New Wave is ook Pop. Dit album zou ik Pop/Rock noemen op musicmeter.

5,0
dj@
wat een heerlijk album. ik beluister voor het eerst (sorry) het originele engelse vinyl. lijkt verdacht veel op het geniale ‘from the lion’s mouth’ van the sound. komt vast en zeker door producer hugh jones. ‘after the snow’ blijft nog wel even op de draaitafel liggen...

avatar van bikkel2
4,0
Aangename new wave light deze 2e worp van Modern English.
Tevens de "moeilijke" opvolger van het indrukwekkende Mesh And Lace.
Er zijn twee opmerkelijke verschillen; zat ik met dat debuut op het puntje van mijn stoel, met deze is dat minder en wel om de doodeenvoudige reden dat dit een veel frivolere plaat is.
Veel minder zwaar aangezet en zelfs wat kabbelend. Ja, 1982 had een mooie zomer dacht ik, dus dat is het eigenlijk, een zomers plaatje.
Terwijl Mesh And Lace uitstraalde dat de dakpannen elk moment van het dak konden afwaaien. Wat een contrast.
Ik hoor echter nog wel new wave ( luister maar naar de voor die tijd typerende voor in de mix zittende baspartijen), maar dat het wat meer de popkant op gaat beaam ik ook.
Wat het ook is, ik vind het een vermakelijk geheel. Echt zwakke broeders hoor ik niet en het luistert erg lekker weg. Produktioneel netjes geregistreerd en zeker een paar toppers mogen horen.
Opener Someone's Calling (errug lekker), Life In The Gladhouse, I Melt With You, Carry Me Down( geinig met de Jethro Tull achtige fluit) en afsluiter Tables Turning, wat net even wat meer gif heeft.

Valt mij niet tegen. Het debuut maakt echter als geheel meer indruk.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:57 uur

geplaatst: vandaag om 10:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.