menu

FKA twigs - Eusexua (2025)

mijn stem
3,82 (130)
130 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Electronic
Label: Atlantic

  1. Eusexua (4:24)
  2. Girl Feels Good (3:56)
  3. Perfect Stranger (3:17)
  4. Drums of Death (3:11)

    met Koreless

  5. Room of Fools (4:25)
  6. Sticky (2:57)
  7. Keep It, Hold It (4:32)
  8. Childlike Things (2:30)

    met North West

  9. Striptease (4:37)
  10. 24 Hr Dog (4:41)
  11. Wanderlust (4:17)
totale tijdsduur: 42:47
zoeken in:
avatar van Coma Cat
4,5
De Madonna-vibes op dit album zijn niet bepaald subtiel, voornamelijk bij Girl Feels Good, natuurlijk ook dankzij Marius de Vries, en Room of Fools. Ik houd er absoluut van, trouwens.

Keep It, Hold It is ook een topper. Bij een eerste beluistering klinkt het album opvallend luchtig, maar er zitten zeker veel lagen in om te ontdekken. Charli-vergelijkingen zijn niet echt nodig volgens mij, FKA twigs is al lang en breed een eigen wereld gecreëerd in de electronic / R&B / alt pop

avatar van mattman
4,5
Zwaar onder de indruk.

Een nummer als Striptease is kippenvel. Dat einde, prachtig. Room Of Fools ook geweldig. Nuja, eigenlijk dit hele album.

Het album waar sommige fans van 90’s/00’s Björk fans op blijven hopen, maar van Björk nooit meer krijgen.

avatar van Premonition
mattman schreef:
Het album waar sommige fans van 90’s/00’s Björk fans op blijven hopen, maar van Björk nooit meer krijgen.


Nou, dat is nog eens een statement! Dit album kan imo toch niet tippen aan de genialiteit van de Björk. Net als bij Charli XCX begrijp ik de opwinding niet echt.

avatar van Mjuman
Tja, terloops - ik was druk aan het worstelen in excel - las ik de post van mattman en mijn vingers jeukten om te reageren, Eva Excel-lent dwong me MuMe te parkeren.

Voor de goede orde: die vergelijking slaat nergens op, al is genialiteit - de term van Premonition - niet helemaal fair.

Beide artiesten zijn uiterst eigenzinnig, alleen heeft de één oeuvre van meer dan 35 jaar opgebouwd - en daardoor creatief gezien een uitermate vrije hand gekregen van haar platenmaatschappij/management en ook een heel ruim budget; de ander is ca 12 jaar actief. Zet de verkoopcijfers van beiden tegen elkaar af en alras wordt veel duidelijk.

Die vergelijking is zowel zinloos als smakeloos. Je draait 't of je draait het niet - je vergelijkt Arcade Fire ook niet met The National of met Vampire Weekend. Mij spreekt dit aan, maar het weer (nat pak) weerhield van de gang naar Plato - dit wordt het weekend nog wel gedraaid (Tidal). Utopia of Fossora misschien ook, afhankelijk van de stemming en de tolerantie van m'n wederhelft (Björk valt niet altijd even goed).

avatar van aERodynamIC
4,5
Björk. Nee, dat gevoel krijg ik hier niet bij. Madonna's Ray of Light wel. Ja, ga nu maar los op deze opmerking

Nee, het lijkt er in de verste verte niet op. Ik zal u geruststellen: dat vind ik echt niet. Ik zal die opmerking toelichten. Het is een soort gevoel dat ik indertijd bij dat album ervoer en dat hier ook doe. De snobs onder ons zullen die naam hier sowieso niet willen zien, maar nu deed ik het lekker toch. Deze dame is wel salonfähig uiteraard.
De hype rondom Charli XCX snap ik nog steeds niet, de euforie over dit album snap ik wel.

Ik moet vooral denken aan de spannende pop die Sevdaliza maakt (volgens mij heeft ze ooit gezegd liefhebber van FKA twigs te zijn)..

Met hedendaagse pop heb en kan ik niet zo veel, ik blijf te veel hangen aan mijn eigen jeugdidolen op dat vlak, maar EUSEXUA smaakt me goed. Meer dan goed.

avatar van nico1616
3,5
Op het eerste gehoor alweer een prima FKA twigs plaat, maar wat doet dat vreselijke nummer met North West hier??

3,5
Soms moet je je horizonten eens verleggen en een album de kans geven, zelfs als je weet dat het ver buiten je comfortzone ligt. Dat is met deze plaat bij mij het geval. Met FKA Twigs heb ik eigenlijk weinig of niks, maar ik las heel veel goeds over dit album. Opener "Eusexia" had een tweede luisterbeurt nodig, maar de volgende nummers vond ik eigenlijk instant wel goed. Enkel naar het einde toe zakt het wat in naar mijn mening, en krijg ik terug zin om "Perfect Stranger" of "Drums of Death" opnieuw te beluisteren.

avatar van vinylbeleving
mattman schreef:
Zwaar onder de indruk.

Een nummer als Striptease is kippenvel. Dat einde, prachtig. Room Of Fools ook geweldig. Nuja, eigenlijk dit hele album.

Het album waar sommige fans van 90’s/00’s Björk fans op blijven hopen, maar van Björk nooit meer krijgen.


Ik snap deze opmerking wel, het klinkt niet als björk maar klinkt wel als een mooie crossover tussen pop, electro, dance en trip/hiphop. Precies zoals björk dat op haar eigen manier in de 90's/00's deed. Natuurlijk heeft fka twigs inmiddels haar eigen muzikale universum gebouwd, en heeft ze zich duidelijk door een aantal grote pop dames laten inspireren. Ook haar zang valt hierbij op, Aaliyah anybody?

Ik geniet inmiddels vol van dit album, vooral de eerste 20 minuten zijn echt erg sterk. Daarna zakt mijn interesse wat in, want niet alles is even sterk. De dochter van Ye die even een moppie Japans komt rappen come on zeg... De laatste aantal tracks zijn echt echter weer bloedmooi en Wanderlust is de gedroomde afsluiter. Een fijn album is deze Eusexua zeker!

avatar van Hedgehogger
4,0
aERodynamIC schreef:
Björk. Nee, dat gevoel krijg ik hier niet bij. Madonna's Ray of Light wel. Ja, ga nu maar los op deze opmerking


Ha komisch, had dit zo sterk dat ik Eusexua halverwege mijn eerste luisterbeurt heb afgezet om eerst Ray of Light te gaan luisteren.

avatar van Juul1998B
4,0
Heel sterk album, enige mispeer is childlike things

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Review: FKA twigs - EUSEXUA - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Review: FKA twigs - EUSEXUA
De Britse muzikante FKA twigs levert vroeg in het nieuwe jaar een geweldige en fascinerende popplaat af, die invloeden uit het verleden fraai combineert met invloeden uit het heden en invloeden uit de toekomst

Ik kon niet zo heel veel met de vorige albums van FKA twigs en had het deze week verschenen EUSEXUA daarom ook geen prominente plek gegeven op het stapeltje nieuwe albums, maar het nieuwe album van de Britse muzikante is een hele aanstekelijke maar ook hele interessante popplaat. Het is een popplaat die een paar keer met veel enthousiasme en energie de dansvloer op gaat, maar FKA twigs maakt op EUSEXUA ook tijdloze popmuziek en schuwt bovendien het experiment niet. Een aantal songs op het album liggen bijzonder lekker in het gehoor, terwijl een aantal andere songs net wat meer aandacht vragen, maar hoe vaker je naar het nieuwe album van FKA twigs luistert, hoe beter het wordt.

Ik ben zeker niet vies van pure pop, maar ondanks vele pogingen wilde het vorig jaar zo uitvoerig geroemde brat van Charli XCX, dat uiteindelijk nogal wat aansprekende jaarlijstjes aanvoerde, mij maar niet overtuigen en dat doet het albums overigens nog steeds niet. Ik had in het verleden hetzelfde met de muziek van de eveneens Britse popster FKA twigs, maar het deze week verschenen EUSEXUA gaat er bij mij in als koek.

Het alter ego van Tahliah Debrett Barnett heeft met EUSEXUA een album afgeleverd dat aan de ene kant modern klinkt, maar aan de andere kant ook doet denken aan popalbums uit het verleden. Die popalbums uit het verleden werden met name gemaakt door Madonna en zeker het album Ray Of Light uit 1998 lijkt een belangrijke inspiratiebron te zijn geweest voor het nieuwe album van FKA twigs.

Dat ligt vooral aan de elektronica die op het album is te horen. Die elektronica, op Ray Of Light van de hand van producer William Orbit, klonk op Ray Of Light hypermodern, maar op EUSEXUA heeft de elektronica deels een wat nostalgische vibe. FKA twigs is zeker niet in het verleden blijven hangen, want de elektronica op EUSEXUA klinkt zeker niet een album lang nostalgisch, maar bij vlagen ook hypermodern of zelfs futuristisch.

De Britse popster kon voor haar nieuwe album een beroep doen op een blik bekende producers. Vooral producers in de dance scene overigens, waardoor de meeste namen mij niet zoveel zeggen. Persoonlijk heb ik een duidelijke voorkeur voor de keuze van slechts één producer, want de consistentie is op EUSEXUA wel eens afwezig door de duidelijke voorkeuren van de verschillende producers.

FKA twigs heeft een album gemaakt dat absoluut een puur popalbum mag worden genoemd, maar vergeleken met de andere grote popalbums van de afgelopen jaren beweegt EUSEXUA zich in een aantal gevallen wat nadrukkelijker richting de dansvloer. Dat sluit niet altijd aan op mijn smaak, maar gelukkig worden de uitstapjes richting de dansvloer afgewisseld met experimentelere en meer pop getinte tracks.

Hier en daar hoor je songs die Madonna 25 jaar geleden graag gemaakt zou hebben, maar EUSEXUA bevat ook een aantal meer ingetogen tracks met veel subtielere klanken en mooie of juist vervormde vocalen van de Britse muzikante. Waar ik me bij het laatste album van Charli XCX maar blijf afvragen wat er zo bijzonder is aan de songs op het album, is dat me bij de songs van FKA twigs direct duidelijk.

EUSEXUA is een moderne popplaat die een beetje nostalgie niet schuwt, maar het is ook een popplaat die de fantasie bijna oneindig prikkelt. Hele mooie en sfeervolle passages kunnen zo maar omslaan in passages met ruwe en vervormde klanken en een hopeloos aanstekelijk popliedje kan zomaar omslaan in flink wat experiment of in een track die je ruw de dansvloer op sleurt.

Het ene moment hoor je Madonna, het volgende moment Kate Bush, maar uiteindelijk hoor je vooral FKA twigs. EUSEXUA is niet zo’n popalbum waarop ik echt bijna alles goed vind, zoals op het album van Billie Eilish uit 2024 of Chapell Roan uit 2023, want daarvoor beweegt FKA twigs zich ook wel wat buiten mijn comfort zone, maar de meeste tracks op het album zijn erg goed en het aantal tracks dat ook bij mij de fantasie prikkelt groeit bij iedere keer dat ik het album hoor. EUSEXUA is de eerste grote popplaat van 2025. Erwin Zijleman

avatar van aERodynamIC
4,5
Hedgehogger schreef:
(quote)


Ha komisch, had dit zo sterk dat ik Eusexua halverwege mijn eerste luisterbeurt heb afgezet om eerst Ray of Light te gaan luisteren.

Ik heb het vooral bij de eerste nummers. De meer experimentele nummers van Kylie komen ook een beetje opborrelen. Misschien dan toch niet zo'n rare gedachte

avatar van Mjuman
Zie ik hier nou een nieuw programma ontstaan? Iets dat wellicht uit de koker van John de Mol zou kunnen komen: Het gevoel dat je had bij .....

Sowieso leidt dit album tot allerlei boeiende bespiegelingen:

erwinz schreef:
een geweldige en fascinerende popplaat af, die invloeden uit het verleden fraai combineert met invloeden uit het heden en invloeden uit de toekomst (...)


Iemand met verstand van muziek (i.c. Jacques Plafond) zou zeggen: verdomd interessant, maar gaat u verder.
Mooi weer, dus de gang naar Plato zit er wel in

avatar van Lighthouse
4,5
Striptease doet meer dingen met mij dan een actual striptease.

Maar serieus: niet alleen de songwriting, maar ook de productie op dit album is echt uitmuntend.

4,0
Terwijl Madonna in 1999 zich aangetrokken voelde tot een ‘Beautiful Stranger’, heeft FKA Twigs in het heden haar zinnen gezet op de ‘Perfect Stranger’. Verder bracht de Queen of Pop in 1998 het baanbrekende Ray of Light uit en in 2024 – 26 jaar later – komt Tahliah Debrett Barnett met Eusexua. Waarom deze Britse dames vergelijken? Heel simpel: deze vrouwen hebben veel meer met elkaar gemeen dan je op het eerste gezicht zou verwachten.

Allereerst zijn ze beiden, zowel qua uiterlijk als op muziekgebied, geslaagde kameleonen. R&B, electro of een half kaalgeschoren hoofd, niets is ze te gek. En beide vrouwen hebben geflirt met triphop: dit doet Twigs bijvoorbeeld in het sensuele Striptease, waarin ze haar ziel stript. (De videoclip is trouwens ook een aanrader.) Bovendien had een nummer zoals Girl Feel Good zo op Ray of Light kunnen staan. Zowel de voortkabbelende electro als de zanglijnen doen erg Madonna-achtig aan.

Dan heb je nog Drums of Death, een nummer dat live zeker niet mag worden overgeslagen. Ik verwacht een uitgebreide choreografie die alleen FKA Twigs kan leveren.

Eusexua zou volgens FKA Twigs staan voor "een sensatie die zo euforisch is dat het de menselijke vorm zou kunnen overstijgen". In de praktijk blijkt dit te kloppen, want ieder nummer heeft wel iets euforisch in zich. Zo ook het 90s-Eurodance-aandoende Room of Fools, dat steeds meer stuwt richting Björk.

De enige misser op deze plaat is Childlike Things, dat een bijdrage bevat van een kind uit de Kardashian-clan. En dat is jammer, want Eusexua is naar mijn mening zelfs van hogere kwaliteit dan FKA Twigs’ debuut LP1, waar Sticky zo op had kunnen staan. In dit laatstgenoemde nummer wordt zelfs tekstueel verwezen naar Lights On, dat op LP1 staat.

Eusexua is sensueel en euforisch én stuwt je innerlijke gevoelsleven naar grotere hoogten. De derde langspeler van FKA Twigs is waarschijnlijk een interessante kandidaat voor de eindjaarlijstjes van 2025, al is het nieuwe jaar pas net begonnen. Misschien moeten we het BRAT-groen toch alvast inruilen voor een huidkleurige tint.

avatar van coldwarkids
4,0
FKA Twigs goes Charli XcX. Drums Of Death en Room Of Fools zijn sterk.

2015 op DTRH was deze band echt adembenemend, vooral instrumentaal met de elektronische percussie.

avatar van aERodynamIC
4,5
Als we dan toch gaan namedroppen: het einde van Room of Fools doet me weer denken aan Kate Bush' Watching You Without Me.

Verslavende plaat: halfje erbij.

avatar van davevr
4,5
Thatorchie schreef:
Terwijl Madonna in 1999 zich aangetrokken voelde tot een ‘Beautiful Stranger’, heeft FKA Twigs in het heden haar zinnen gezet op de ‘Perfect Stranger’. Verder bracht de Queen of Pop in 1998 het baanbrekende Ray of Light uit en in 2024 – 26 jaar later – komt Tahliah Debrett Barnett met Eusexua. Waarom deze Britse dames vergelijken? Heel simpel: deze vrouwen hebben veel meer met elkaar gemeen dan je op het eerste gezicht zou verwachten.

(modknip)


Madonna is niet Brits, verder volledig akkoord

avatar van coldwarkids
4,0
aERodynamIC schreef:
Als we dan toch gaan namedroppen: het einde van Room of Fools doet me weer denken aan Kate Bush' Watching You Without Me.

Verslavende plaat: halfje erbij.


Bij mij begint de verslaving ook plaats te vinden. Een vette mix van de behoudende sfeer waar ze bekend mee is en de vernieuwde dancebeats anno 2025.

avatar van yorkethom
4,5
Krijg hier meteen eenzelfde gevoel bij als toen ik Lana Del Rey’s NFR! beluisterde. Instant classic.

avatar van Dance Lover
4,5
Zeer intrigerende en verslavende plaat, een soort retroperspectief met tegelijkertijd een stuwend, eigentijds karakter.

avatar van Pinsnider
3,5
Eind vorig jaar maakte ik kennis met het titelnummer. Wat een geweldig, broeiend, intrigerend en spannend stuk muziek. Ik kon niet wachten op de langspeler. Vol verwachting dit weekend gaan luisteren. Koptelefoon op, glaasje er bij.... De spanning na het eerste nummer.... En daarna.... niks. Ik veer niet op, ik raak niet meer betoverd, maar ook niet geïrriteerd. Ik kreeg wel al meteen na afluisteren al de indruk "ojee, iedereen op Musicmeter gaat over elkaar heen buitelen hoe briljant dit is", en daar kreeg ik dan wel weer gelijk in. Ik zou willen dat ik mee kon doen.... Het is hetzelfde als met Charli; ik hoor de kwaliteit en de potentie, maar dat was het dan.... Jammer...

avatar van yorkethom
4,5
Pinsnider schreef:
Eind vorig jaar maakte ik kennis met het titelnummer. Wat een geweldig, broeiend, intrigerend en spannend stuk muziek. Ik kon niet wachten op de langspeler. Vol verwachting dit weekend gaan luisteren. Koptelefoon op, glaasje er bij.... De spanning na het eerste nummer.... En daarna.... niks. Ik veer niet op, ik raak niet meer betoverd, maar ook niet geïrriteerd. Ik kreeg wel al meteen na afluisteren al de indruk "ojee, iedereen op Musicmeter gaat over elkaar heen buitelen hoe briljant dit is", en daar kreeg ik dan wel weer gelijk in. Ik zou willen dat ik mee kon doen.... Het is hetzelfde als met Charli; ik hoor de kwaliteit en de potentie, maar dat was het dan.... Jammer...

Hmm. Weet je, als ik er dan één nummer moet uitpikken die ik minder vind dan de rest, dan is het net dat titelnummer. Was er ook niet echt van onder de indruk, tot dit album verschijn. Een beetje het omgekeerde van jou dus.

Vind dit eigenlijk een plaat met een nog sterkere tweede dan eerste helft.

avatar van Pinsnider
3,5
Ik ga hem hoe dan ook nog vaker draaien!!!

4,0
De Engelse zangeres en -producer Tahliah Debrett Barnett, oftewel FKA twigs bracht met haar album Magdalene een voorlopig emotioneel zwaartepunt uit. Vooral relatieperikelen kregen we om de oren, gekoppeld aan een reflectie op eigenwaarde en een grote dosis introspectie. Niet meer, zo zegt ze luid en duidelijk op nieuw album Eusexua; een door haar zelfbedachte term die kortgezegd een bovenmenselijk euforische staat aanduidt.

Al snel is duidelijk dat Eusexua een gevoelsalbum gaat worden, intuïtief en in eerste instantie vrij van opdringerige gedachtes. Een pompende techno beat zorgt gelijk voor de drive naar voren op de titeltrack. “Eusexua! Do you feel alone? You’re not alone!” zo klinkt het als een roep naar saamhorigheid. Samen eenzelfde gevoel van euforie bereiken. Ondertussen duwt het geluid met zijn etherische vocalen en naar climax zoekende synthlijnen die euforie naar een veel vertrouwder geluid: herinner je nog eind 90’s / begin jaren 2000 toen het Belgische Milk Inc. ons in beweging zette, Alice Deejay uit Nederland en het Duitse Cascade? Ze lijkt een ode te brengen aan die aanstekelijke Eurotrance periode, maar de ‘twigs sound’ blijft herkenbaar in hoe ze omgaat met stemmanipulatie en plotseling verschil in toonhoogte. Als je afvraagt waar opeens die dolfijnklanken vandaan komen, krijgt ze bij de backing vocals ook nog eens hulp van experimenteel producer / songwriter Eartheater.

Als het tempo naar beneden gaat hoor je triphop-sferen, echter niet de duistere UK-sound die je misschien zou verwachten. 90’s Kylie Minogue komt om de hoek kijken, met referenties aan de breakbeat van Confide in Me en het opzwepende Where Is The Feeling’. Breakbeat pop die we hier voornamelijk terug horen in de songs Girl Feels Good en Room of Fools. Maar deze sound is ook een geheim wapen waarmee hoofdproducers Koreless en Ojivolta zelfs de gevoelige ballads 24hr Dog en Wanderlust nog voorzien van een euforie-injectie.

Na de bevrijding van over-elkaar-buitelende donderbeats op Drums of Death volgt de doorpompende culminatie van Room of Fools met zijn mantra: And it feels nice! It feels nice! It feels nice! It feels nice! Daarmee is de pure essentie van het album al snel bereikt, maar we zijn nog niet eens op de helft? Op dat moment geeft ze breekbaar toe in Sticky, “I’m tired of messing up my life with overcomplicated moments and sticky situations”. De overprikkeling neemt het over in Keep it, Hold it met “Sometimes I wanna turn the other way. Sometimes I feel so empty where I lay. And at best I live alone in disarray”. Om maar aan te geven dat die euforie niet alsmaar door blijft gaan en ook niet iets is voor alledag. Met “I read a million people gotta feel this way” roept ze wederom weer op tot eenzelfde saamhorigheid die ze eerder in die euforie voelde. Ondanks deze verrassende breekbaarheid worden opdringerige gedachtes alsnog omgezet naar iets positiefs!

Schreef ik voor Written in Music!

avatar van yorkethom
4,5
Wel opvallend dat deze plaat hier onder de 4 sterren zakt.

avatar van west
4,5
Op de UK/EU store van FKA twigs is voor de liefhebber de Webstore Exclusive LP nog te koop voor €43.00.

Je krijgt hierbij als extra's:
- 12 page photography booklet
- 12 postcards
- Die cut stencil
- 24x36 inch poster
- 5x7 inch folding booklet
- 6x6 inch silver sticker

Verzending naar Nederland is 11 euro. Hier de link:
FKA twigs - EUSEXUA WEBSTORE LP. FKA Twigs. - fkatwigs.y-o-u-n-g.com

Het Clear vinyl is geperst bij Optimal Duitsland.

avatar van west
4,5
yorkethom schreef:
Wel opvallend dat deze plaat hier onder de 4 sterren zakt.

Het viel mij ook op, maar toen zag ik dat een paar ouwe rockers schijnbaar ook deze plaat (helemaal?) hebben beluisterd. Pink Floyd, Alan Parsons etc. of FKA twigs: that's another cup op tea.

Bovendien lijkt het mij bij dit album raadzaam om 'm meerdere malen af te spelen. Bij elke draaibeurt vind ik 'm beter en beter.

4,0
yorkethom schreef:
Wel opvallend dat deze plaat hier onder de 4 sterren zakt.


Niet zo gek eigenlijk; in essentie een vrij platte dance / trance plaat met wat artistieke pop trekjes. Nog steeds gelaagd, maar een stuk minder complex of emotioneel beladen als haar eerdere werk. Als je de groove niet voelt, kan ik snappen dat 'ie slechter bevalt.

avatar van west
4,5
ThirdEyedCitizen schreef:
(quote)

Niet zo gek eigenlijk; in essentie een vrij platte dance / trance plaat met wat artistieke pop trekjes....

Ik zou 'vrij platte' vervangen door 'vrij geniale' ...

... en er electronic / pop / dance plaat van maken.

Gast
geplaatst: vandaag om 04:12 uur

geplaatst: vandaag om 04:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.