Pulp - More. (2025)

Iets met hooggespannen verwachtingen en overladen worden met superlatieven. Ik had daar vroeger ook erg last van, als bijvoorbeeld IEDEREEN de Arctic Monkeys leuk en goed vond, dan ging ik het gewoon uit de weg. Zó goed kan het niet zijn. Tot ik eindelijk toch maar ging luisteren en bleek dat het inderdaad echt een OK album is.
Die fout heb ik nog een paar keer gemaakt maar ik zou inmiddels beter moeten weten. Daarom hou ik nu ook vol.

Ben 'm nu weer aan het luisteren en het ijs is al een beetje gebroken. Maar nog wel mijn bedenkingen. Is het niet gewoon Different Class 2.0?
Lijkt 'Got to have Love' niet best veel op Disco 2000? Qua melodie? En dan gaat ie 'love' spellen, net als in F.E.E.L.I.N.G.C.A.L.L.E.D.L.O.V.E en ook een beetje spannend fluisteren zoals in I spy.

Het is natuurlijk ook weer gewoon Pulp, en ik vind Different Class nog steeds een wereldplaat, dus waarom zit ik er nu over te zeuren?

Ok, nog een vergelijking met vroeger: toen ik Appetite for Destruction een paar keer gehoord had, vond ik dat alles op elkaar leek. Maar dat is natuurlijk niet zo, maar daar moest ik 'm misschien eerst voor doorgronden. Zoiets zou hier ook aan de hand kunnen zijn, en dat ik dan de verschillen hoor en het wel kan waarderen.

Voorlopig onthoud ik me nog even van stemmen totdat ik zéker weet wat ik ervan vind.

Maar goed nieuws voor SOAD, ik werd vanmorgen wakker met de melodie van Spike, dus het is in ieder geval blijven hangen. De soep wordt niet zo heet gegeten .....
En gefeliciteerd morgen

Ik heb hem nu een keer of 6 geluisterd en vind het een matig album.
Waar het aan ligt weet ik niet.
Het lijkt ook alsof zijn stem niet krachtig is als het moet. En JC fluistert mij teveel.

Dat was van toegevoegde waarde in het nummer I Spy op het album Different Class. Maar hier komt het totaal niet over.

De muziek is aardig maar de nummers blijven niet hangen op de een of andere manier. Het is wel weer echt een typisch uniek Pulp geluid vind ik.

Terwijl ik enorm fan ben van hun albums Different Class en HisnHers, vind ik deze tot nu toe erg matig.
Snap dat dat vloeken is hier

Gewoon een sterke comebackplaat met vintage Jarvis Cocker lyrics die nog niks van hun scherpte verloren hebben en als vanouds catchy melodieën. Niet van voor tot achter alleen maar kleppers, neen, eigenlijk vind ik Different Class dat het enige album van Pulp waarvan ik dat kan zeggen en er staan wellicht 2 à 3 overbodige, trage nummers op (Slow Jam, Partial Eclipse). Maar dat is detailkritiek. En ik wil toch nog even "Got to Have Love" eruit lichten, sterkste nummer op deze plaat en eentje die zich kan meten met hun beste werk.

Ik kan me heel goed vinden in de mening van mijn voorganger, behalve dan dat ik Partial Eclipse juist wél een hoogtepunt van de plaat vind.

Oei, en Slow Jam is mogelijk (als ik moest kiezen met een pistool tegen m'n slaap) mijn favoriete track.

De eerste plaat van 2025 waarvan ik denk: lekker zeg!
En als het hek van de dam is..

Altijd links laten liggen. Kortzichtig gedacht natuurlijk, maar Pulp was Britpop en daar hield ik niet van, zoiets moet t zijn geweest. Evenwel wees een dapper algoritme mij erop dat dit album weleens in de smaak zou kunnen vallen. Nou, verdomd. Prachtig, op het sentimentele af. Ik hoor een soort Gavin Friday, maar dan zonder rouwrandje. Beetje timbre a la Kurt Wagner ook. Heel bezielend, maar ik dacht ook het ruisen van een knipoog te horen. En werkelijk, wat een subtiel gebruik van strijkers en backing vocals- tot en met een koortje in de hymne (?), het slotnummer Sunset, waarin strijkers en koor ELO ten tijde van Eldorado naar de kroon steken. Nu hopen dat het niet sleets wordt na meerdere beluisteringen. Ik hoop dat ik mij blijvend mag afvragen waarom ik deze band een slordige 30 jaar over het hoofd heb gezien.

Ga deze ondanks de lovende kritieken toch laten passeren, ligt niet in lijn met wat ik leuk vind op het moment.
Wat me wel in het oog sprong was de samenwerking met Chilly Gonzales. Een aantal jaren geleden werkte Chilly en Jarvis reeds samen en brachten oa een eigen versie van Ryuichi Sakamoto Bibo No Aozora (美貌の青空) in de vorm van Tearjerker.

The jury is still out hier. Aan de ene kant merk ik dat Spike Island een oorwurm is en bijvoorbeeld Slow Jam springt eruit bij mij. Maar overall deel ik (nog) niet het enthousiasme hier.

Beetje last van het fenomeen "ik moet dit blijkbaar goed vinden-weerstand"

Ik vind dit nu al het beste Pulp album sinds We Love Life.

En ik vind dit nu al het beste album wat ze de afgelopen 24 jaar hebben uitgebracht!

Nog een paar keer geluisterd de afgelopen weken, maar ik blijf het helaas matig vinden. Alleen ‘Spike Island’ springt er voor mij uit. Jammer!

Erg goed optreden op een zonnig en warm Glastonbury vandaag, 30 jaar na het legendarische optreden als vervangers van the Stone Roses. Ook een paar nummers van dit album kwamen voorbij en pasten perfect in de setlist tussen de grote hits. Spike Island nu al een Pulp-klassieker.

Ik ga er 4.5 van maken

Wat een verslavend leuke plaat is dit. Ik blijf m draaien en hij wordt steeds beter en interessanter.