menu

Golden Earring - Bloody Buccaneers (1991)

mijn stem
3,63 (156)
156 stemmen

Nederland
Rock
Label: Columbia

  1. Making Love to Yourself (4:52)
  2. Temporary Madness (3:33)
  3. Going to the Run (3:54)
  4. Joe (4:38)
  5. Planet Blue (4:22)
  6. Bloody Buccaneers (4:49)
  7. One Shot Away from Paradise (3:45)
  8. When Love Turns to Pain (4:47)
  9. In a Bad Mood (5:24)
  10. Pourin' My Heart Out Again (4:00)
totale tijdsduur: 44:04
zoeken in:
avatar van haythijs
Het album duurt langer toch als Moontan en krachtiger met 4tal ballads blijft eigenlijk dezelfde vreemde argumentatie in mijn gehoor (plaag je nu een beetje hoor, sorry) Het opzwepende wordt op Moontan wellicht onderbroken tijdens de lange breaks bij bv Vanilla Queen of Receiving me, of het outro op Candy. Dus ik kan je punt wel volgen.

Joe is idd een prijsnummer, eigenlijk wel jammer dat dit nummer na pakweg 1993 nooit meer in de liveset heeft gezeten. Bad Mood en Making Love zijn later nog wel eens gespeeld, in 2011 zelfs nog.
Overigens is er van Joe ook nog een prima live opname te vinden, zoals gespeeld op het strandconcert 1993 in Scheveningen op youtube GOLDEN EARRING -Beachconcert Part 2 - YouTube. Helaas wel geknipt bij de korte gitaarsolo, terwijl die juist in deze opname er echt smullen is. Kooy zijn BC RIch ronkt lekker daar, eerst op slide en daarna laat hij toch ff horen dat hij wel degelijk een solootje kan spelen.

avatar van Deranged
Opener is in ieder geval een harde track met dikker riffwerk dan ik van deze band gewend ben.

avatar van nlkink
4,0
Gekocht in Enkhuizen voor € 7,-- in een tweedehands platen- en CD zaak. Valt me ondertussen wel op dat mijn Earring collectie grotendeels is opgebouwd uit koopjes van tussen de € 5,-- en € 11,-- per CD. Een 'dure' uitschieter was 'Tits & Ass' en voor die heb ik niet de gewone prijs betaald omdat ik 'm gekocht heb tijdens V&D Prijzencircus.
Een van de betere Earring albums en tevens een die een soort Renaissance inluidde voor de groep. Vanaf dit album ging het ze voortdurend voor de wind en hebben ze naar mijn mening de goede keuzes gemaakt. Ik heb niet zoveel met hun tachtiger jaren periode maar hun negentiger jaren periode tot en met nu vind ik top. En 'Bloody Buccaneers' is meteen ook een leuke vakantieherinnering.

avatar van lennon
4,0
Dit is een hele lekkere plaat..snap ook niet dat ik blijkbaar 2.5 sterren heb gegeven. Dat moet haast wel een fout geweest zijn.

De opener laat meteen a blijken wat de band wil..lekker rocken, en die belofte wordt gewoon waar gemaakt. 4 sterren is de juiste beoordeling van mijn kant.

avatar van gigage
4,5
Ik vond het wel grappig dat rond deze tijd Steve Harris van Iron Maiden vaak een Golden Earring shirt aanhad op het podium zoals op Donnington. Ik weet niet of dat daardoor dit album een boost heeft gekregen in de UK.

avatar van haythijs
Eígenlijk weet ik niet eens of dit album in de UK nog redelijk verkocht is. Die show van Maiden heb ik ook waarop Harris dat shirt draagt.
Zelf dacht ik dat de heren met Going to the run een prima optie hadden om het in de VS nog eens te proberen. Rockballads als Wind of change, more than words en silent lucidity deden het daar ook prima en in mijn beleving paste dat nummer daar ook wel bij. Maar het lukte niet, overigens was er vanuit de platenmaatschappij ook weinig steun. De heren zelf zagen een uitgebreide promotie tour ook niet zitten. Tenzij het goed zou verkopen, maar men wiu niet op voorhand weer maanden overzee.

avatar van Lonesome Crow
4,0
De kinderhoes ten spijt, nooit klonken de heren zo macho en het is het enigste album van ze waar ik moeite heb met de zang van Barry.
Hij zingt mij te overdreven stoer en is te overheersend aanwezig, zal grotendeels wel in de mix zitten maar toch.....
Terug op het pure rockfront, ik weet me de reclame posters op de stations nog wel te herinneren waar dat ook op gesuggereerd werd.

Echter vrijwel alle songs zijn dik in orde, toch knap slechts 2 jaar na het vrij dramatische "Keeper of the Flame".
Ik moet ervoor in de stemming zijn, maar de eerste 5 songs zouden zo van mij live achter elkaar gespeeld mogen worden.
Juist het titelnummer vind ik wat minder (te hoog meezinggehalte), het rustige "One Shot Away from Paradise" komt zeer gelegen na al die spierballen rocksongs.

In diezelfde sfeer "When Love Turns to Pain", niet echt bijzonder maar luistert lekker weg.
"In a Bad Mood" gaat men weer lekker los, wat een ijzersterk refrein heeft dat en samen met "Planet Blue" mijn favorieten.
Als afsluiter de geflopte single "Pourin' My Heart Out Again", een mooie ingetogen ballad gezongen door George.

Ik heb ze in die tijd nog zien optreden in het Haagse Zuiderpark, ze waren weer helemaal terug en toen ook nog een drumstokje van Ceasar opgevangen.
Mooie herinneringen, en een verdiende 4 sterren voor de bloody buccaneers.

avatar van Brutus
3,5
Er staan op dit album een aantal goede nummers die tot het beste van de Earring behoren.
Making love to Yourself
Going to the Run
When love turns to Pain
Joe

Ik vind ook een aantal nummers een beetje halfbakken gemaakt.

avatar van ricardo
4,5
Een 5 tal golden earring studio albums heb ik inmiddels, moontan, deze, cut, news en tits n ass. Moet zeggen dat ik wel erg gemakkelijk steeds maar deze pak zo regelmatig. Deze bevalt blijkbaar het beste. heb met de 5 studio platen niet het idee dat ik nog iets essentieels van hun mis. Een concert is natuurlijk altijd welkom, en hopelijk komen ze binnenkort nog een keertje naar het noorden toe

avatar van nlkink
4,0
Dat doen ze regelmatig! Maart dit jaar heb ik ze nog in Assen gezien.
De afgelopen 15 jaren zag ik ze minstens twee keer, maar ook regelmatig drie keer per jaar in Groningen, Zuidlaren, Steenwijk en Assen en als dat een keer niet lukte pakten we met vrienden een avond in de IJsselhallen in Zwolle.

avatar van ricardo
4,5
Ze treden weleens op bij de ijshal de smelt idd, heb ik ze in maart dus gemist. En paar jaar terug ben ik ook nog naar een optreden van ze geweest in de prins bernard hoeve in zuidlaren, maar assen en zuidlaren komen ze volgens mij niet ieder jaar. Oosterpoort denk ik wel.

avatar van Von Helsing
3,5
Het Russische Aria scoorde een gigantische hit met Going to the Run, in Rusland uiteraard.

???? - ????????? ????? - YouTube

avatar van loneranger
4,0
De Earring rockt weer na de electronica op 'Keeper of the flame'. 'Making love to yourself' is een fijne opener met een lekkere solo van Kooymans. Met 'Planet Blue' en het titelnummer zakt de plaat wat in maar met 'One shot away from paradise' pakken ze de draad van prima rockers weer op. 'In a bad mood' staat als een huis en met de ballad 'Pouring my heart out again' wordt smaakvol afgesloten. Een van de beste Earring albums.

4,0
Kan het hier volledig mee eens zijn loneranger

avatar van vigil
4,0
Jaren niet meer in de cd-speler gehad maar net kunnen concluderen dat dit toch wel een bereplaat is zeg. Heerlijke vette productie en vooral gewoon erg sterke songs. Joe, Making love to yourself, One Shot Away,Planet Blue en natuurlijk de hits. In die tijd gingen we met onze vriendengroep regelmatig naar de Earring. Zeker 5 keer gezien begin jaren '90 oa het legendarische concert op het strand van Scheveningen, gouden tijden.

avatar van SLRockingBass
4,5
'Arr, where's my Rum?'

Misschien wel mijn favoriete Earring plaat en een 'back to form' voor de band zelf. De plaat hangt mooi samen en vormt één geheel. Een top opener met 'Making Love to Yourself' en een hele mooie afsluiter met Kooymans op zang in de vorm van 'Pourin' My Heart Out Again'. Misschien wel mijn favoriete Kooymans ballad.

Het enige mindere nummer op de plaat is voor mij 'In a Bad Mood', verder enkel lof voor de heren. Met hits als 'Going to the Run', mijn persoonlijke favoriet 'Joe' en 'One Shot Away from Paradise'.

4,5*

avatar van gaucho
4,0
Afgezien van de Unplugged-reeks en de albums Millbrook USA en het coveralbum Love sweat doet de recente output van de Earring mij weinig. Al zijn het voor Nederlandse begrippen natuurlijk wel muzikale helden zonder weerga.

Bloody buccaneers was naar mijn gevoel een laatste echte creatieve opleving. Ze hadden ook wel wat goed te maken na de tegenvallende, door elektronica gedomineerde albums The hole en Keeper of the flame. Ik had destijds een promotie-interview met drummer Cesar Zuiderwijk, die kort voor de release stelde dat het nieuwe, binnenkort te verschijnen album 'het beste was dat ze in jaren hadden opgenomen'. Nou zegt elke zichzelf respecterende muzikant dat bij een nieuw album, maar ik moest hem hier naderhand wel gelijk in geven.
Niet alleen is het pure rock waarin de gitaar weer centraal staat, het is ook nog eens een verzameling bovengemiddeld goede nummers, iets waar ik de Earring in die periode al een hele tijd niet op had kunnen betrappen. In feite lijdt elk album vanaf Grab it for a second onder inconsistentie - sterke nummers (veelal de singles) afgewisseld met een handvol zwakke broeders.

Op deze plaat is vrijwel elk nummer sterk tot zeer sterk, met naast Going to the run (leek me inderdaad een goede kandidaat voor een nieuwe internationale hit, maar helaas kwam het daar nooit meer van) uitschieters als Joe, One shot away, Tenmporary madness en de overtuigend gezongen ballad Pouring my heart out again. En zo blijken opnieuw de sterkste nummers op single te zijn gezet.

Groot pluspunt is bovendien dat elektronica-expert Shell Schellekens plaatsgemaakt heeft voor producer John Sonneveld, en die weet wel hoe je een goede gitaarplaat vastlegt. Het geluid van dit album is dus ook top, waardoor het eens te meer een uitstekend Earring album is. Zo goed als de eerste helft van de jaren zeventig (Moontan, Wall of dolls, To the hilt, Contraband) wordt het nergens. Op die albums werd meer geëxperimenteerd met lange tussenstukken. Hier blijven de nummers vooral compact en rechttoe-rechtaan. Maar mijn top-5 van beste Earring-albums haalt-ie wel.

avatar van gaucho
4,0
Het was destijds mede een frisse start omdat de groep van platenlabel veranderde. Ze tekenden bij Columbia, het vroegere CBS. Het album is nooit uitgebracht op Capitol, zoals hierboven vermeld staat. Ik heb een correctie ingediend.

avatar van Heer Hendrik
5,0
Vandaag nog eens gehoord en.......het blijft mijn favoriete Earring -Album. Het valt me op dat de productie absoluut niet gedateerd klinkt. Ook de Songsamenstelling is goed in balans. Soms trekken de Kooijmans-ballads het albumniveau wel eens naar beneden, maar bij dit album past het perfect.. Helaas kunnen de albums na deze Bloody Buccaneers niet wedijveren met deze topper. Tit's and Ass komt daarvan nog het dichtste in de buurt .

avatar van gigage
4,5
Bloody Bucaneers is mijn favoriete G.E. plaat. De eightees zijn voorbij; weg met de elektronische drums en bass sequencers. Het is veel hipper om gewoon een rockalbum te maken. Deze succesvolle " comeback" werd al snel overschaduwd door het Naked Truth optreden op TV en is ook hier het populairste album. Jammer eigenlijk, want dit vrijbuiteralbum verdient meer.

avatar van Funky Bookie
4,5
Dit is met Moontan hun beste plaat in mijn ogen. Het rockt goed en de ballads zijn fantastisch. Sterker: Going To The Run is mijn favoriee Earring track. Hiermee laten ze zien dat ze ook in vierde decennium op rij relevant kunnen zijn. Iets wat behalve The Stones (en inmiddels U2) geen andere band gelukt is.

avatar van vielip
4,0
Dat laatste vind ik nogal een gewaagde uitspraak

avatar van lennon
4,0
vielip schreef:
Dat laatste vind ik nogal een gewaagde uitspraak


Eensch, want ook de Stones hadden in de 90's nog een dikke hit met het redelijk verassende 'Anybody seen my baby' en dat was dus ook het 4 decenia... En ook daarvoor hadden de heren nog wat succesjes op commercieel gebied.

avatar van gigage
4,5
Dat schrijft Funkie Boogie toch ook? Of lees ik het verkeerd. Die U2 referentie is m die de wenkbrauw doet fronsen misschien. Of het ontbreken van meerdere succesvolle bands na 4 decades, kan ook. Ik hou het op U2

avatar van gaucho
4,0
Ja zo lees ik het bericht van Funky Bookie ook: naast de Earring hebben vrijwel uitsluitend U2 en de Stones zich in hun vierde decennium nog enigszins relevant getoond. En daar heeft-ie in zoverre gelijk in dat het voor beide bands geldt. Wat mij betreft op een gelijkwaardig niveau als de Earring: hun beste tijd ligt in dat 4e decennium al lang en breed achter hen, maar ze maken in elk geval nog muziek die er door de bank genomen zijn mag, in elk geval voor de doorgewinterde fan.
Als we leadzangers gaan meetellen, komen McCartney en Plant ook nog goed mee. Maar de Earring is een van de weinige bands die er na ruim een halve eeuw nog steeds toe doet, en binnen Nederland waarschijnlijk de enige. Dat is op zich een prestatie van formaat.

avatar van lennon
4,0
Ja...jullie hebben gelijk..ik lees t ook niet correct.

avatar van vielip
4,0
Het ging me er meer om hoe je zoiets bepaald. Of wie...Want wat de één relevant vind vind de ander weer volkomen irrelevant.

avatar van gigage
4,5
Dat vind ik niet zo relevant.

Volgens mij zijn er heeeeel veel meer bands die 4 decennia lang albums uit blijven brengen. Maar iets minder die opgericht zijn in de 60's, bijna 20 jaar voor U2, dus die vergelijking snap ik niet zo.

Maar door dit geleuter zit ik inmiddels wel weer een halve avond random songs te luisteren van deze Haagsche school.

avatar van Funky Bookie
4,5
Relevantie is inderdaad een interessante discussie, maar jullie hebben mij goed geïnterpreteerd inmiddels.

avatar van B.Robertson
4,0
In een opleving zoals dat vaker met bands of artiesten gebeurt, passeert ook het oeuvre van Golden Earring steeds meer de revue via mijn vijf jaar geleden vernieuwde audio-apparatuur. Aangezien ik lang niet alles zelf heb worden er mondjesmaat bij iemand anders CD's geleend. Alles is zo ongeveer al over dit album gezegd: Making Love to Yourself t/m Planet Blue allemaal goed of behoort tot hun uitschieters, daarna het titelnummer als iets minder, nog twee knappe rustige nummers en van het resterende is vooral In a Bad Mood heel memorabel. Resteert mij nu alleen nog het album uit te zitten.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:06 uur

geplaatst: vandaag om 17:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.