Bruce Springsteen - Nebraska '82 (2025)

Als deze er los op mag, zullen we dan ook eindelijk eens The Ties That Bind er op zetten? Hoe dat nu is ingericht is me al jaren een doorn in het oog.

Toch een lichte ontgoocheling dat het mythische "Electric Nebraska" niet de volledige plaat betreft. Maar de muziek weergaloos en prachtig!

De keuze voor Nebraska was de goede van Bruce. Wel een mooi document deze plaat.

De originele Nebraska heeft bij mij de volle mep. Hier beoordeel ik de meerwaarde van de aanvullingen t.o.v. de originele plaat.

OUTTAKES
net als bij de Garage Sessions '83 laat dit me wat koud.
Born in the USA was in deze versie al bekend. Veel mensen geven de voorkeur aan deze versie, ik hou toch echt de voorkeur voor de opgepompte sportschool-versie op de gelijknamige plaat.
De eerste regel van Losin' Kind toont grote overeenkomst met Highway Patrolman: 'My name is...'. Een verhalende song dus, en één van de meer essentiële nummers van de outtakes.
Downbownd Town is uptempo gespeeld. Bijna paniekerig. Ik denk ook dat als ik de definitieve versie niet zou kennen, ik dit behoorlijk crap zou vinden. Dit is té embryonaal en alleen interessant om de ontwikkeling van deze song te horen. Aangezien de definitieve versie zowat mijn favoriet is op BITUSA was die ontwikkeling enorm.
Child Bride: was ook al bekend van bootlegs, ook weer een lange verhalende songs met tekstuele overeenkomsten met Working On the Highway.
Pink Cadillac: Donkerder en trager dan de bekende versie. ik heb dit altijd een enorm zeurende song gevonden en dat is hier niet anders.
The Big Payback: Een rock & roll-nummertje in de stijl van Open All Night. Geinig.
Working On the Highway: Friday Night pindakaas... skelet-versie van de song, die al wel helemaal "staat".
On the Prowl: ietwat dreigend nummer, maar niet heel bijzonder. Snap wel dat deze Nebraska heeft gehaald: State Trooper heeft dezelfde functie en klinkt véél verontrustender.
A Gun In Every Home: mijn favoriet van deze worp. Erg mooi nummer, ook tekstueel. Steekt met kop en schouders boven de rest uit.

ELECTRIC NEBRASKA
1-op-1 vergelijken is lastig, door het niet overeen komen van de tracklists. Het belangrijkste verschil is dat de moeilijk te omschrijven Nebraska-magie van de originele plaat hier (voor mij) ontbreekt. Waarschijnlijk omdat dit niet is opgenomen in een slaapkamer. Clarence Clemons en Danny Federici ontbreken op deze opnamen volledig trouwens. Aangezien er maar één gitaar is geldt dit denk ik ook voor Steve van Zandt. De piano is zeer minimaal aanwezig.

Nebraska: De toevoegingen op het titelnummer zijn minimaal: wat bas, minimale piano en nog wat synth, en dat lijkt het wel te zijn.
Atlantic City is voller, maar klinkt vergeleken met gemiddelde E-Street muziek nog heel leeg. Dat is ook niet gek, met alleen drums-bas-gitaar-mondharmonica-zang. Het is allemaal erg droog, wat op zich prima is natuurlijk.
Mansion On the Hill: Net als bij Nebraska weinig toevoegingen, drums ontbreken ook hier. Dus niet heel radicaal anders.
Johnny 99: Dit was natuurlijk al een rocknummer ontdaan van alle spierballen, en die zijn hier aanwezig. Maar ik vind het geen verbetering: het wordt veel te gezellig.
Downbownd Train: nog steeds uptempo, veel te gehaast. En erg schreeuwerig. Ergens tussen deze opnamen en BITUSA heeft Springsteen het licht gezien met dit nummer.
Open All Night: hetzelfde als bij Johnny 99, al vind ik de bandversie hier beter werken.
Born In the USA: Zie Downbownd Train. In deze versie weinig bijzonder. De synths maken het nummer, maar die ontbreken hier.
Reason To Believe: Zie Johnny 99. De versie op de originele Nebraska is een heerlijk cynische afsluiting van een donkere plaat. Hier ontbreekt die zwartgalligheid.

Was het een goede zet om Nebraska in de cassettebandjesversie uit te brengen? Voor mij een duidelijke ja. Dit is leuk om te horen, maar voegt niks toe aan de nummers die van zichzelf sterk genoeg zijn om in soloversie (beter) te werken.

NEBRASKA LIVE
Dat is wat het is. De plaat Nebraska, live gespeeld. In 2025, alleen begeleid door Larry Campbell en Charlie Giordano. Degelijk natuurlijk, maar ik had prima zonder dit concert kunnen leven.

Een meesterwerk, uitgebracht in 1982! Destijds als 18 jarige ,beginnend Springsteen fan, ervaren als een teleurstelling, na het schitterende The River was dit iets heeel anders, wist niet goed wat ik er van moest denken.

Na het beluisteren van een aantal tracks op zijn live album uit 1986, toch Nebraska weer omarmd, nu vind ik het een meesterwerk.

Dat maakt het toch wel spannend om “ electric” Nebraska te luisteren, zou in 1982 mijn voorkeur naar deze elektrische variant zijn uitgegaan, nu zeg ik, en vele met mij, een meesterzet om de akoestische tape opnamen uit te brengen.

Laat onverlet dat ik vandaag aan deze 4 lp set veel plezier heb beleefd, in een prachtig boekwerk gehuld.
De blu ray schijf zal ik dadelijk wel bekijken, gelukkig is deze live opname ook prima vertegenwoordigd op vinyl!

Ik moet wel zeggen dat de opname van Live Nebraska niet stamt uit 2008 , maar opgenomen is in april van 2025!

waarom deze cd gemaakt ? IK vind Springsteen geen halfgod waarvan je alles van moet gehoord (en gekocht) hebben .
ik ben wel een muziek fan met een 10 tal Springsteen lp's in mijn bezit waarvzan ik "nebraska"' "'born to run" en "darkness on the edge of time"' de beste vind.
dus deze cd is alleen maar bestemd voor de "echte" Springsteen" fans
ik laat deze beker aan mij voorbij gaan

Genieten hoor. Net als bij Dylan’s bootleg series is dit heerlijk om te ontdekken welke keuzes er gemaakt zijn en welke pareltjes er in de kluis gebleven zijn. Dit is alleen boeiend bij de hele grote.

Hoe moet je dit nu beoordelen? Ik ben een van de weinigen dit het oorspronkelijke Nebraska wel OK vond, maar geen meesterwerk. Toch is deze Nebraska ‘82 wel erg interessant. Niet beter dan Nebraska, maar wel leuker. Ik begrijp dat Electric Nebraska niet op plaat is verschenen. De kale versies zijn mooier en de nummers die later op Born in the USA kwamen waren duidelijk nog niet af. Downbound Train is zelfs een soort potsierlijke rock’n’roller in deze vroege versie. Echt niet beter, maar wel gaaf om te horen. Het concert is prima, niet essentieel maar mijn god, ik wou dat ik er bij was geweest.. Toen ik eenmaal bij cd4 aankwam, de gewone Nebraska, dacht ik: wat is dit toch een fijn album..

Leuk om een keer naar alle nummers te luisteren, maar het is voor mij daarmee ook duidelijk dat het logisch was om deze nummers indertijd niet uit te geven.

Nebraska is al decennia mijn favoriete album aller tijden. Ik moet nog wat aandachtiger naar de remasterde versie luisteren en daar neem ik straks de tijd voor. De 5 sterren komt dus door het origineel; laat dat duidelijk zijn. Beluistering van Electric Nebraska deed me onmiddellijk begrijpen waarom Bruce dit terzijde legde. Inderdaad blijkt de ziel verdwenen in die versies. Gek genoeg hoor ik veel meer van de ziel nog in de liveversies van Nebraska, Johnny 99 en Reason to Believe op de livebox 75-85: daar spreekt enorme urgentie uit. Enige waardevolle toevoegingen zijn de rockversie van Born in the USA (die is echt fantastisch) en het fraaie Gun in Every Home (hoewel ik ook snap dat die de eindtake niet haalde). Heerlijk om te beluisteren, fijn om de verschillende versies (incl live '25) te horen. Het toont bij elkaar hoe goed het originele meesterwerk is. Het geeft toch ook een inkijk in de keuzes die de jonge Bruce maakte en zijn overtuiging en doorzettingsvermogen om de originele demo's uit te brengen in die tijd.

Electric Nebraska vind ik echt wel erg gaaf! Deze versie van Born in the USA bijvoorbeeld is toch wel andere koek dan de bekende versies die we al een tijdje kenden. Van deze opname wisten we tot voor kort niet eens het bestaan. Altijd gedacht dat er enkel akoestische versies (op Tracks bijvoorbeeld) van in omloop waren. Ik durf te zeggen dat ik de band nog nooit zo rauw en ongepolijst op plaat heb gehoord. Die gitaar klinkt echt fantastisch. Ook de andere accenten die Bruce in de zang legt werken erg goed. Schitterend om deze versie in alle glorie uit de speakers te horen knallen. Van de overige nummers springt Downbound train er uiteraard uit. Totaal anders dan wat het twee jaar later zou worden. De albumversie is en blijft de mooiste voor mij maar deze rauwe, opgefokte versie vind ik ook niet verkeerd. Ik blijf me er toch elke keer weer over verbazen hoe Bruce in staat is om van z'n eigen nummers soms 3 of 4 verschillende versies op te nemen die onderling enorm verschillen. Een paar nummers wijken niet heel veel af van hoe de band ze al jaren live speelt (Atlantic city, Mansion on the hill en Johnny 99). Ook meen ik ergens (Johnny 99?) nog een paar extra regels tekst waar te nemen. Leuk!
Van de outtakes ben ik het meest onder de indruk van Gun in every home, Losin' kind en Child bride. De laatste twee kende ik al van bootlegs maar om ze nu in deze kwaliteit te horen is toch een net even andere ervaring. Downbound train er in deze versie ook nog bij hebben is mooi voor het totaalplaatje qua ontwikkeling van het nummer trouwens. De live opnames zijn leuk maar voegen voor mijn gevoel weinig toe. Maar oh wat zou het mooi zijn als Bruce met deze nummers een kleinschalige tour zou gaan doen.

Voor Nebraska had Bruce Springsteen al heel wat nummers geschreven. Die uiteindelijk op Nebraska terecht komen heeft Bruce Springsteen bewust kaal en akoestisch gehouden omdat de teksten en sfeer volgens hem beter tot hun recht komen. De overige - meer rockende - nummers heeft hij samen met E-Street Band voor Born in the U.S.A. opgenomen waardoor ze krachtiger klinken en ook die keuze is terecht. Overigens werden niet alle nummers weerhouden voor die albums (ze staan op Tracks).
Overigens nam Bruce Springsteen zijn songs eerst akoestisch op. Pas daarna werden ze indien nodig voorzien van gepaste arrangementen waardoor sommige nummers van The Boss bombastisch dan weer ingetogen klinken.

Hohoho, die versie van Downbound Train... en Atlantic City... ongelofelijk wat een verschil. Intrigerende box, heb 'm besteld voor een redelijk zacht prijsje (€50). Spijtig dat de Ties That Bind box, die ondertussen al tien jaar oud is, meer dan het dubbele kost...

Mooi hoe je (net als Bruce zelf destijds) tot de conclusie komt dat de kale cassettebandversie de beste blijkt te zijn, niet de nummers zoals ze daarna met band in werden gevuld. Deze week heb ik de film gezien, waarin dit punt centraal staat, naast de mentale toestand van de man in die tijd, en de ingewikkelde verhouding met zijn pa. Als liefhebber van deze plaat heerlijk om te zien. Prachtig acteerwerk. Ben net als jij blij dat de originele opnames het levenslicht mochten zien.

Maar die is dan ook wel dubbel zo mooi

THANK GOD DAT DOWNBOUND TRAIN EEN ANDERE VERSIE HEEFT GEKREGEN OP BORN IN THE USA

sorry voor de caps...maar ik hou van dat nummer en dan is deze versie hier zo kut

verder uhm...keek hier heel erg naar uit maar achteraf wil ik vooral Nebraska nog een keer luisteren en is d rest niet echt boeiend imo

Ik ben niet zo van de herbewerkingen, outtakes, etc. Maar er zijn albums die een hele geschiedenis of soms zelfs een eigen mythologie aan hun kont hebben hangen. Dit is zo'n plaat. En dan is dit wel een mooi stukje geschiedschrijving of nadere duiding van zo'n monument. Dus ik kan hier wel van genieten. En die live set zet ie nog heel strak neer hoor.